Hallo, Als het mag zou ik hier even mijn hartje willen luchten. ik weet niet waar ik het anders moet plaatsen, dus sorry als het hier verkeerd staat Ik heb het al een paar dagen ontzettend moeilijk en heb momenteel niemand waar ik echt ermee over kan babbelen en daarom zou ik het even van me willen afschrijven. Ik heb 6 jaar geleden een miskraam gehad (ik was 18 en was ongepland). Na 6 jaar (bijna 7jaar) heb ik het nog altijd moeilijk. Mijn kinderwens is heel groot en ik wou altijd voor mijn 25ste mijn eerste kindje in mijn armen hebben. Spijtig genoeg komt die 25 er volgende maand aan Het verlangen naar een kind is zo groot dat ik op sommige momenten me echt moet inhouden om geen babyspulletjes te kopen. Ik heb hier al een halve babyuitzet staan Mijn relatie staat op dit moment even op een 'time out'. Mijn vriend heeft op dit moment andere zorgen aan zijn hoofd en beste was om gewoon even een stop in te lassen. Ik besef dus ook dat het maken van kindjes nog niet voor de komende maanden (misschien zelfs jaren) zal zijn. Het is heel moeilijk voor mij om al die zwangere buikjes te zien, buggy's met kleine wondertjes in, ... zelfs gewoon een kinderwinkel voorbij gaan, brengt al emoties naar boven. Bijna elke dag val ik met tranen in mijn ogen in slaap, de pijn dat ik mijn kinderwens nog niet kan laten uitkomen is heel groot. Ik zal jullie nu maar laten, ander zit ik hier morgen nog te schrijven Groetjes Liezje (en bedankt voor jullie tijd) Edit Moderator: Verplaatst naar zwanger worden.
Heel erg vervelend voor je... Ik hoop dat je relatie snel weer helemaal OK is, en dat jullie binnenkort ouders zullen worden van een hele mooie gezonde lieve baby! Sterkte, meid
Tuurlijk mag je hier je hart luchten. Kan me heel goed je emoties voorstellen, omdat ik weet hoe het is om zwanger te willen worden maar het niet kan ( hier ging het dan om medische redenen niet ).. en ik had hier ook al een halve babyuitzet staan. Meid dikke knuff en probeer iemand te vinden ( je vriend,goede vriendin, moeder,zus ...en anders wij ) om mee te praten.
hallo, alvast bedankt voor de steun. bij mijn moeder kan ik er niet mee terecht omdat zij helemaal geen weet heeft van mijn mikraam. ik heb dat altijd verzwegen uit schrik voor reactie Soms zou ik het wel willen zeggen, alleen weet ik niet hoe. Nogmaals bedankt voor de steun groetjes Liezje