Zojuist even gekeken bij het 'zwanger' forum, maar dat was niet zo'n goed idee... Tot nu toe had ik het vermeden om te kijken wat daar stond: niet heel bewust, meer instinctief. Nu snap ik waarom, want het is best wel moeilijk om daar te lezen dat iedereen zwanger is... Zijn er meer van jullie die dat gedeelte van de site structureel mijden? Groetjes, Esther
Nee ik mijd het absoluut niet vindt het zelfs intressant om het allemaal te lezen Waarom mijd je het ben je al heel lang bezig met zwanger worden :
hey esther, ik mijd het ook, hoor! ik scroll zelfs al liever niet ver genoeg naar beneden om de topics daar te zien. ik vind het al moeilijk genoeg zonder verder te denken over hoe het zou kunnen zijn om zwanger te zijn of een kindje te hebben. toen we net begonnen kon ik er wel tegen en vond ik het juist wel interessant. ben jij ook al lang bezig? liefs, lauwie
Nee... op zich niet. Tenminste, niet actief. Ik ben al drie jaar aan het worstelen met het heel graag wel willen, maar me tegelijkertijd door van alles en nog wat laten tegenhouden. Sinds januari gestopt met de pil, maar toen heel bewust nog rustig aan gedaan. Eigenlijk zijn we er eigenlijk pas afgelopen maand echt voor gegaan. Wat dat betreft geen reden dus om het te mijden. Zeker niet als ik hier lees hoe lang sommigen het al aan het proberen zijn. Misschien heb ik het veel te lang uitgesteld voor mijzelf, waardoor het nu allemaal erg acuut wordt'... Maar ik heb sowieso een heel dubbel gevoel, ook bij de mensen in mijn omgeving die een kindje krijgen (wij zijn de laatste, iedereen om ons heen zit midden in de kinderen). Aan de ene kant vind het het heel erg leuk en is het heerlijk om zo'n klein baby'tje te zien en vast te houden, maar aan de andere kant vind ik het moeilijk. Ik kan haast panisch worden dat het niet zal lukken. (Ben kampioen in het mezelf erg moeilijk maken...) Ik schaam me trouwens wel... Ik lees soms berichten van vrouwen die al meer dan een jaar hun best doen, zonder resultaat en ik piep al na de eerste maand 'echt' proberen...
ik was de eerste maand ook heel teleurgesteld hoor! en je bent er in je hoofd al wel lang mee bezig toch? wat bedoel je met bang dat het niet zal lukken? zwanger worden of voor een kindje zorgen? ik zou me trouwens over beide nog geen zorgen maken! ik vind het moeilijk om te lezen over zwanger zijn omdat ik daar in het begin wel veel over gefantaseerd heb. hoe zullen we het dan aan iedereen gaan vertellen? en hoe kunnen we dan van het kamertje een babykamer maken? nu 11 teleurstellingen verder, merk ik dat ik er relaxter onder ben als ik niet te ver vooruit denk. waarom vind jij het moeilijk om bij het zwanger forum te lezen? (wie weet ben jij ook over een maandje zwanger en kun je daar gezellig meekletsen !) ik bedoel niet dat ik vind dat je dat nog niet zou mogen ofzo hoor! ben alleen benieuwd waarom je het moeilijk vindt. liefs, lauwie
Ik heb het zwanger-forum een week of 3 gemeden na mijn MA, toen was het even te confronterend. Nu lees ik er weer wel, niet alle topics maar afhankelijk van de titel.
ik heb er nog helemaal niks bekeken. Voelt een beetje als de goden verzoeken. Voor mij dan. Moet eerst nog zien dat het lukt om zwanger te worden en dan ga ik daar pas kijken....
@ Lauwie: Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Misschien heeft het er mee te maken dat ik me totaal niet voor kan stellen dat ik zwanger zou zijn. Door er wel te kijken wordt het heel erg iets 'wat ik niet ben, ken of heb meegemaakt'. Ik vind dat denk ik ook moeilijk omdat ik een sterke absoluut irrationele angst heb dat ik het misschie ook nooit mee zal maken. Dat slaat nergens op, want er is totaal geen aanleiding om dat te denken. Wat jij zegt: voor hetzelfde geld ben ik binnen een of twee maanden zwanger. Maar ik weet niet of ik er dan wel zou durven kijken. Misschien ben ik pas echt overtuigd van het feit dat ik een kind kan krijgen als ik dat kind ook daadwerkelijk in mijn armen heb. Ik probeer me nu in ieder geval alleen te richten op het zwanger proberen te worden en wil heel bewust nog niet verder denken, ook om teleurstelling te voorkomen. Het lijkt me trouwens wel erg moeilijk voor je om al 11 keer teleurgesteld te zijn geworden. Het verlangen naar ene kindje is iets heel concreets. Zonder dat het bestaat, is het er op de een of andere manier toch al echt. Groetjes, Esther
Konijn: Ik ken het gevoel! Soms heb ik ook het gevoel dat het moeilijk zal worden. En ik begin me ook steeds vaker af te vragen waarom we er zo lang mee gewacht hebben. En ik kan er niet eens een goede reden voor verzinnen, blijkbaar voelde het al die tijd zo
@ Aleide: Wat goed! Ik vind het mooi als je echt blij kunt zijn voor iemand anders... Bij mij zit mijn gevoel wat in de weg (beetje egocentrisch wat dit betreft, helaas). @ Yaya: Ik herken wel wat je zegt. We hebben het tot nu toe steeds uitgesteld. Daar hadden we natuurlijk wel onze redenen voor steeds, maar nu terugkijkend waren die nou ook weer niet heel overtuigend (de fietsvakantie in Noorwegen was weliswaar geweldig...). Nu pas hebben we echt het gevoel dat we er helemaal klaar voor zijn, maar ja... zwanger word je niet altijd op het moment dat jij eindelijk vindt dat het kan. Hebben we het toch te veel willen plannen?
Ik vermeed het altijd omdat ik vond er als nog niet-zwangere niks te zoeken te hebben. Natuurlijk kun je best mee kletsen, maar ja, ze hebben het daar toch over dingen die je nog niet ervaart. En verder wil ik er gewoon niet al teveel mee bezig zijn. Nu mijd ik het iig ook omdat ik een (zij het dan erg vroege) miskraam heb gehad en ik daar nog een beetje verdrietig van ben. Ik krijg al tranen in m'n ogen als ik andere meiden deze maand wél met een positieve test en 'zwanger-banner' zie. Niet dat ik het ze niet gun hoor, want dat doe ik echt wel, maar je voelt dan wel even je eigen 'gemis' extra hard.
Ik heb daar eigenlijk alleen gekeken ivm zwangerschapssymptomen enzo, verder heb ik daar voor mijn gevoel ook nog niks te doen, ben nog niet zwanger dus tja dan maar hier amuseren toch?
Joh... wat vervelend. Ik kan me voorstellen dat het dan zeker even niet leuk is. Hoe kom je er trouwens achter dat je een miskraam hebt, als het nog zo vroeg is? Lijkt het dan niet heel erg op een 'gewone' menstruatie?
Nee, het leek niet op een gewone menstruatie en juist daardoor wist ik dat er iets niet klopte. Het is een lang verhaal, maar als je het wil weten wil ik wel een PB sturen.
Hoi Freewilly, Ik lees nu ineens dat je een vroege miskraam hebt gehad? Ik dacht dat ik gelezen had dat je getest had en die negatief was en dat je na 27 dagen nu ongesteld was. Ik wilde je toen nog berichten dat het bij mij ook wisselt, dan weer 27 dan 28 of 29, niks om je zorgen over te maken. Sterkte in ieder geval. Marit
Klopt, maar na die negatieve test vreemd verlies gehad. Plus nog wat andere vreemde dingen die allemaal wijzen op een miskraam. Ik werd er erg onzeker van, ben naar de HA geweest gisteren met 't hele verhaal en hij bevestigde het vermoeden van een MK, dat er idd een grote kans is dat ik een MK heb gehad en zo voelt het voor mij ook. Ik maak me verder geen zorgen over een wisselende cyclus of over de toekomst hoor, maar 't is wel even vervelend. Ik ben er hoe dan ook best even verdrietig over.
Hee Free Willy, dat snap ik goed hoor! 't Is toch een sprankje hoop dat je niet gehad hebt, maar achteraf wel teniet gedaan wordt! Heel raar, maar ik snap het best!
Hoi Freewilly, Ik begrijp je verhaal niet helemaal, hoe je kunt weten dat het een mk geweest is met een neg. test voor je nod en op tijd ongi. Evengoed sterkte, laat je niet gek maken! Marit Marit