Hiervoor waren wij het stel dat na jaren medische molen 1 gezond kindje hebben mogen kregen. We waren een gelukkig gezinnetje van 3... en toen kwam deze test, helemaal uit het niks. Ik voel paniek, verdriet, angst. Een schuld gevoel tegenover mijn zoontje. Ik heb geen vitamines geslikt, ik heb neusspray gebruikt. Gaan we het financieel redden, kan ik wel van 2 kindjes houden, hoe gaan de reacties zijn? Mijn hoofd loopt echt ontzettend over.
Waarom schuldgevoel tegenover je zoontje? Omdat hij met behulp van de medische molen is verwekt en dit kindje niet? Hoe reageert je partner op deze zwangerschap?
Nee deze is nier vals idd. Het neusspray gebruik en feit dat je geen vitamine hebt geslikt us geen ramp hoor, gewoon nu beginnen foliumzuur etc. Waren jullie niet bezig met een 2e kindje omdat de schok nu zo groot is? En waren jullie dus aan de ac? Wat een ander er van vind, tja, wat moeten ze er van vinden dan? Ik neem aan dat ze blij zullen reageren omdat het nu zonder de mmm gelukt is toch?
Dat was wel even schrikken. Waarom schuldgevoelens? Laat het maar even een paar dagen bezinken. Hoe is je partner eronder?
Mijn man is ontzettend blij en ziet het helemaal zitten. Ik voel mij schuldig, omdat ik het gevoel heb mijn zoontje hier tekort mee te doen. Niet meer de volledige aandacht, niet meer met zijn drietjes zijn.
Maar wel een babybroertje/zusje die hij kan knuffelen. Hem hierdoor Grote Broer maken. Hem laten helpen met de baby. En zo zijn er genoeg zaken waardoor je je dus absoluut niet schuldig hoeft te voelen.
Fijn dat je man goed reageert op de zwangerschap. En nee, jullie zijn dalijk niet meer met z'n drietjes en dat zal even wennen zijn voor hem misschien. Maar misschien vindt hij het ook wel vreselijk leuk een broertje of zusje. En denk er eens aan als hij volwassen is. Ouders komen ooit weg te vallen. En dan heeft hij nog wel een broer of zus. Heb jij zelf niet de meeste moeite met deze zwangerschap? En dat mag hoor, want als het niet gepland is dan kan ik mij voorstellen dat het zwaar schrikken is.