Soms lees ik topics van mensen die de keuze moeten maken over HSG of laparoscopie (kijkoperatie). Inmiddels heb ik met alles ervaring, en misschien hebben jullie wat aan mijn ervaringen. Ik: 34 jaar, lage pijndrempel, naaldenfobie, kleinzerig ingesteld. Ik kreeg eerst een laparascopie (kerstavond 2009), omdat er aanwijzingen waren dat mijn eileiders verkleefd zouden zijn. Ik kreeg 'emla-zalf', welke de huid op mijn hand plaatselijk verdoofd. Het inbrengen van het infuus heb ik daardoor écht niet gevoeld. Een absolute aanrader voor iedereen met naalden/pijnfobie. De operatie zelf - niks van gemerkt, uiteraard. 's Avonds al naar huis, welliswaar als zielig hoopje wrak. Totaal geen last in mijn schouders van het gas. De eerste dag na de operatie hondsberoerd, overgeven en al. Vergelijkbaar met de ergste kater die ik ooit heb gehad. Achteraf blijkt de spanning een migraine-aanval te hebben getriggerd, vandaar de knallende koppijn. Dag 2 kon ik wat meer onstpannen en 'gewoon' ziek zijn. Ook hield ik weer eten binnen. Dag 3 ging het beter, vanaf dag 4 was ik weer op de been. Na een klein weekje kon ik weer wat keutelen in huis, en booschappen doen. Daarna was mijn vakantie voorbij, en ben ik weer aan het werk gegaan. Van de narcose heb ik nog een week of 3 last gehad, wat zich uitte in concentratieproblemen en vermoeidheid. De uitslag van de operatie: beide eileiders totaal verkleefd met hydrosalphinx, zwanger worden niet mogelijk, herstel/verwijderoperatie noodzakelijk. Merry christmas! Maart 2010: de hersteloperatie. Zelfde recept als de kijkoperatie, alleen hebben ze een extra kijkgaatje gemaakt. Eén eileider was dusdanig beschadigd dat ze deze hebben verwijderd, de andere eileider hebben ze gerepareerd. Welliswaar niet als nieuw, maar in theorie zou mijn zwangerschapskans op 50% binnen 18 maanden zitten. Na deze operatie moest ik aanvankelijk een dagje blijven in het ziekenhuis, en de eerste dag na de operatie was net zo beroerd als de eerste dag na de kijkoperatie: overgeven en hondsberoerd. Dit keer wel echt last van het gas. Ongeveer 2 dagen schouderpijn gehad. Wegens lage bloeddruk enzo, toch nog een tweede nacht gebleven. Dag 2 voelde ik me stukken beter, schouderpijn flink gezakt en mocht ik naar huis. Wederom een paar weken last van de narcose, gelukkig een maand de ziektewet in gegaan om echt goed te herstellen. Na 4 weken weer deels aan het werk, na 6 weken volledig aan het werk. Had mischien ook wel eerder gekund, maar ach; ik had best wat 'vakantie' verdiend, toch? Vanmorgen (dec 2010) op verzoek het HSG gehad, omdat ik wilde weten of die ene gerepareerde eileider nog toegankelijk was, of dat deze misschien dichtgegroeid was. Het plaatsen van het klemmetje was vervelend, het inspuiten van de vloeistof een kortdurende hel! 10 seconden creperen met de grote C. En toen was het klaar, en schoot ik bijna vol van het feit dat we voor het eerst GOED nieuws te horen hebben gekregen!!! Snel een afspraak maken met de gyn om te zeuren om IUI! Mocht je voor de beslissing staan om te moeten kiezen tussen laparascopie of HSG, zou ik je aanraden om - als er geen aanwijzingen zijn dat er iets niet goed is gegaan - voor het HSG te kiezen. Het is inderdaad veel minder belastend, en het ongemak is te overzien. Mocht je een kijkoperatie te wachten staan, maak je niet druk. Geef je er aan over, 'geniet' van je zieligheidsstatus. Mij is het best meegevallen. Reken op één dag echt ziek, dag twee geef je je man/vriend al weer honderuit orders om je goed te verzorgen. Misbruik daarvan maken is geoorloofd! Ik hoop dat zoekende mensen naar info hier iets aan hebben. Ik ben altijd bereid om verdere vragen te beantwoorden.
Wat goed van je dat je je ervaringen zo op schrijft! Denk dat dit een hoop meiden kan helpen in het maken van keuzes! Ik heb zelf in juli 2010 een laprascopie ondergaan, ben er een maand zoet mee thuis geweest, er moest een grote cyste verwijderd worden die om zijn as gedraaid was en mijn bloed toe en afvoer van mijn rechter eierstok afsloot. Ik heb jammer genoeg wel flink last gehad van het gas, erge pijn in mijn rug/schouders en een benauwd gevoel. verder heb ik een flinke ontsteking gehad aan het wondje in mijn navel, hij is pas na 3 weken dicht gegaan en het wondje links onder vlak boven mijn schaambeen is ook ontstoken geweest. Ik moest een dagje nablijven na de operatie en dat was maar goed ook want ik heb 's nachts nog een nabloeding gehad uit mijn wondjes bij mijn navel en links onder boven mn schaambeen. Het enigste wondje wat geen problemen heeft gegeven was rechts onder bij mn schaanbeen. Ik heb geen ervaring met een HSG omdat er tijdens de laprascopie direct gekeken is of mijn eileiders doorgankelijk waren... links was open, rechts open maar verkrampt door het gerommel aan mn eierstok tijdens de operatie, althans dat zei mijn gyn. Ik zou toch kiezen voor een HSG... de reden lijkt mij duidelijk... Hier ben ik een maand mee thuis geweest, met deze operatie... een HSG ben je als het goed is na 2 dagen zeker weer hersteld...
En dan heb je om het af te maken ook nog de optie fertiloscopie Ik besef me dat dat in vrij weinig ziekenhuizen wordt gedaan nog, maar ach ik kon er weinig ervaringsverhalen over lezen dus hierbij de mijne Ervaring: het valt echt mee. Ik was nog nooit in het ziekenhuis geweest verder dus vond het wel spannend zo'n infuus enzo. Maar infuus stelt niks voor. Ik mocht 2 uur van te voren niks eten of drinken en moest 4 pijnstillers slikken. De verdoving die je krijgt ingespoten (nadat ze een eendenbek hebben geplaatst en hebben ontsmet) voelt alsof je een mokerslag hebt gekregen Maar niet op een heel vervelende manier.. je bent ff flink duizelig maar later kan je wel meekijken op het schermpje naar wat ze aant doen zijn. Heb dus mn eigen eierstokken gezien en de blauwe vloeistof die ze in in mn baarmoeders spoten en er dus via mn eileider netjes weer uit kwam. Op het allerlaatste ging het wat steken vanonder, toen was het ook klaar. De eendenbek gaat er trouwens vrij snel weer uit hoor, blijft niet heel de tijd zitten. Nadien heb ik wel last gehad van een veel te lage bloeddruk waardoor ik wel ff plat heb moeten liggen. Maar alsnog na 2 uur gewoon naar huis gegaan want toen ging het wel weer. Ze houden heel de tijd je bloeddruk en zuurstof in de gaten. Had nadien toen wel wat gekke pijntjes *waarschijnlijk uitwerking verdoving baarmoedermond ofzo* maar dat trok wat naar mn clitoris maar kreeg wat extra pijnstillers en toen was het wel oke hoor. Ben de dag erna nog thuis gebleven maar daarna kon ik alles weer. Na een dag of 3 had ik ook geen last meer van mn buik. En dat viel sowieso mee, hooguit wat steekjes enzo en mn darmen waren wat geïrriteerd van het gefrut in je buik. Heb amper gevloeid en plaste alleen de volgende morgen nog blauw
Hallo dames. Ik heb afgelopen donderdag (16-12) een laparoscopie gehad. Dit gebeurde ook onder volledige narcose.. Ik heb de donderdag in bed gelegen omdat ik kapot moe was van de narcose, gisteren alweer gestofzuigd en afgewassen ( wel rustig aan) en vandaag eigenlijk gewoon lekker mijn ding gedaan. ik gebruik al sinds gisteren geen pijnstilling meer en heb vrijwel ook geen pijn, ik voel me redelijk goed. denk na kerst weer te gaan werken. als mijn baas dat goedkeurt i.v.m. de agressie op mijn werk. mijn eileiders zaten verstopt en dit hield een zwangerschap mogelijk tegen. zijn door iets meer druk op te voeren tijdens het HSG gelukkig allebei opengesprongen en weer doorgankelijk gemaakt... Heb nu alleen 2 vragen aan jullie: 1. Ik zit vandaag op 2 dagen na de laparoscopie en op dag 14 van de cyclus, deze maand geef ik het wat rust en klussen we niet meer, maar kan ik er volgende ronde gewoon weer voor gaan, of is dit te vroeg? 2. Ik heb ook nog steeds last van bloedverlies, hoe ging dit bij jullie is dit normaal en hoelang duurde dit? Liefs Chelleke
Bedankt voor het delen van je ervaringen! Ik heb geen ervaring met een kijkoperatie (hoewel die me nog wel te wachten staat... en daar heb ik echt weinig zin in). Ik word al misselijk als ik aan een ziekenhuis denk ongeveer.. Maar ik kan me helemaal voorstellen dat een HSG-onderzoek beter is (ondanks die enorme pijn voor 10 seconden, ik vond het ook vreselijk!) Daarom heb ik dat ook eerst gekozen. Wat fijn voor je dat alles nu goed was!!! Hopelijk mogen jullie gauw aan IUI beginnen!
@ mamaCharlotte: eerlijk waar het viel mij echt heel erg mee die laparoscopie. Ik zou het zo weer doen als dat nodig was. ik weet dat ik makkelijk praten heb, maar maak je er echt niet te druk om (deed ik ook van te voren) ik ben nu 2 dagen na de laparoscopie en voel mij prima. Liefs Chelleke
@ Chelleke: Dank je wel meid, voor het oppeppende bericht! Ik zou me er vast ook wel doorheen slaan hoor. Ik ben benieuwd wanneer ik aan de beurt ben hiervoor, maar hoop natuurlijk dat het dan niet meer nodig is!
@ mammaCharlotte, dat hoop ik natuurlijk ook niet voor je. en ik begrijp echt dat je er tegenop ziet, deed ik ook, heb keihard gehuild voordat ik de OK opging, maar nu twee dagen verder voel ik mij echt wonderbaarlijk goed. (wel voorzichtig ivm de wondjes ) Jij slaat je er wel doorheen. Als je weet wanneer je mag, laat t me dan maar weten, dan kan ik je wel ongeveer vertellen wat ze gaan doen en wat je voelt enz daarna als je daar behoefte aan hebt. Liefs Chelleke
@ Chelleke: Wat lief, dank je wel! Ik zal je even toevoegen als contact, dan kan ik je makkelijk weer opzoeken. Hoelang ben jij al bezig met zwanger worden? En wat was voor jou de reden van de laparoscopie?
Wij zijn in januari een jaar bezig en de rede dat bij mij een laparoscopie werd gedaan was het feit dat ik een infectie heb gehad (geen SOA) ik heb destijds die infectie aangezien voor blaasontsteking ( had ik namelijk erg vaak) en hier niets mee gedaan... dom natuurlijk... uiteindelijk bleek dat ik maanden met deze infectie gelopen heb... Toen ik dit vertelde aan mij fertiliteitsarts gaf ze meteen aan een laparoscopie te willen doen. hier kwam ook uit dat alles perfect was en er keurig uit zag alleen dat mijn eileiders dicht zaten en gelukkig middels de HSG zijn geopend geworden (dit kan schijnbaar niet altijd).. Ik ben daarom ook erg blij dat we t gedaan hebben, want volgens mijn gyn was dat zeer waarschijnlijk de reden dat mijn zwangerschap uitblijft... we hopen dus snel op een mooi wondertje. Liefs Chelleke
@ Chelleke: Gelukkig hebben ze er gelijk werk van gemaakt. En wat goed dat ze toch je eileiders open hebben kunnen 'blazen' met de HSG! Dus een heel goed doel geweest voor jullie. Spannend hoor! Goed klussen he (ik zie dat je banner morgen je eitje aangeeft)
Hier ook goede ervaringen met laparoscopie. Alleen erg moe van de narcose (en veel kotsen). Woensdag had ik de ingreep, de maandag daarna weer aan het werk. Helaas was het bij mij minder goed nieuws. 1 eileider zit nagenoeg volledig dicht (incl hydrosalphinx) en de boel links is dusdanig verkleefd dat verwijderen mbv laparoscopie niet mogelijk was. Rechts lijkt het wel goed te zijn, maar ze kunnen niet zien hoe functioneel die is. Dat is altijd gokken. Hij is open, maar schade aan de trilhaartjes (die nodig zijn om een bevrucht eitje naar de baarmoeder te transporteren) is niet mbv laparoscopie te zien (ook niet met HSG overigens). In januari krijg ik een grote buikoperatie. Herstel daarvan is geen 3 dagen zoals met laparoscopie maar 6 weken... Daarna over op IVF. Onze kansen op normale zwangerschap is met de hydrosalpinx en verklevingen als achtergrond zo ongeveer nihil... Heb overigens ook een HSG gehad en itt de anderen hier zeg ik: doe mij die laparoscopie maar! Wat een hel die HSG!
Jeetje merah, wat een verhaal.. Hoe zou eventuele schade aan de trilhaartjes rechts daar kunnen komen, ook door verklevingen? Weet niet of ik je hier nog spreek voor die tijd, maar wil je vast heel veel sterkte wensen voor die enorme buikoperatie!! Spannend! Dat je maar spoedig mag herstellen en dat je daarna gauw aan IVF mag beginnen!
Grappig dat jij wat anders zegt! Ondanks het vele kotsen.. Ik moet zeggen dat ik voor de HSG zelfs kotsmisselijk was van die verdomde Naproxen.. Daar krijg ik dus echt maagklachten van! Ook altijd pret als ik weer ongesteld ben, dan moet ik die meuk ook slikken..
@Chelleke: volgens mijn gyn mochten we meteen weer door met het proberen nageslacht te produceren. Ik heb alles bij elkaar misschien een dag of 3 een beetje gevloeid.
ik heb de kijkoperatie ook gehad.. eerst zonder verdoving geprobeerd, maar dat lukte niet goed.. Ze kwamen de bm niet in.. dus klemmen en verdoving. Toen is een verkleving/schot gevonden voor de rechtereileideruitgang.. Dus binnenkort weer.. Maar dan onder narcose en dan halen ze hem gelijk weg.. Ik zou nooit weer een kijkoperatie zonder roesje doen! Vreselijk.. hoewel het leuk was om met dat cameraatje mee te kijken in je eigen baarmoeder
In mijn geval was het dus wel een SOA (gekregen van mijn eigen man!!! Heeft hij meegenomen uit een vorige relatie, ondanks dat zijn test aan het begin van onze relatie negatief was. Tenminste... hij zegt dat van vreemdgaan geen sprake is en aangezien mijn gyn aangeeft dat de mogelijkheid er zeker is dat het uit een vorige relatie komt, moet ik hem wel geloven. Lastige kwestie...) Verklevingen die daardoor veroorzaakt worden kun je wel in de buikholte zien, maar de eileider is te klein om in te kijken. Volgens mijn gyn kan het bijna niet anders dat de andere eileider ook aangedaan is, ookal kun je dat van buitenaf dus niet zien. Als eerste worden die trilhaartjes aangedaan en die heb je dus wel nodig... Waarom ik voor de laparoscopie kies: het ongemak duurde misschien wat langer, maar was wel geleidelijk en beheersbaar (gewoon niet te veel bewegen, haha). Bij de HSG wist ik niet wat me overkwam. Zo'n scherpe felle pijn... Pffff. Voordeel was dat het binnen 10 seconden wel over was...
@all: ik zit nu 3 dagen na de laparoscopie op donderdag en vloei nog steeds, is dit vreemd?? Merah je zegt dat de trilhaartjes als eerste aangedaan worden bij verstoppingen in de eileider, maar als mijn gyn zegt dat alles er verder keurig schoon en netjes glad en recht uit zag, moet ik er dan van uit gaan dat dit bij mij niet het geval was ( die trilhaartjes) of kan dit alsnog dan niet goed zijn.. Schrik wel eff hiervan, was er zo van overtuigd dat nu niks meer in de weg zou zitten. Liefs Chelleke
Ik begon pas na één of twee dagen te vloeien, en dat duurde ook een paar dagen. Geen zorgen maken, is normaal. Ik denk dat die trilhaartjes niet persé aangetast worden, maar met name door de infectie. Hoe je het ook bekijkt, je kunt niet de situatie veranderen. Wel de manier waarop je ertegenaan kijkt. En die manier van kijken bepaalt hoe je je voelt. Met andere woorden: kies ervoor om je gyn te geloven, en bescherm je tegen doemdenken. Dat is voor jezelf een stuk prettiger, toch?