Goedemorgen dames, we zijn 'pas' 7 maanden bezig met een poging om onze kinderwens te vervullen. Mijn vriend roept al maanden dat hij denkt dat er bij hem wat mis is en dat het niet gaat lukken... Hij heeft twee maanden geleden een zelftest gedaan en die liet helemaal niks zien... Voor hem was dat een bevestiging, voor mij (nog) niet omdat die testen niet erg betrouwbaar zijn. Hij is toen naar de huisarts gegaan en heeft wel gelijk een doorverwijzing gekregen (en ik kreeg hem ook van mijn arts) voor de fertiliteitskliniek om de test daar over te doen. Bij mij is een echo gemaakt en bij mij zijn geen afwijkingen te zien. Dinsdag kregen we de uitslag van het sperma-onderzoek: er zijn helemaal geen zaadcellen gevonden... Voor mijn vriend een bevestiging van wat hij al wist (?), maar voor mij best een klap. Al ben ik nu alweer vrij nuchter: er zijn meer mogelijkheden... Toen hij 11 jaar was, is hij geopereerd aan niet ingedaalde ballen en dat is waarschijnlijk de oorzaak (veel te laat). Zelf denkt mijn vriend dat er bij de operatie wat mis is gegaan en dat de zaadleiders niet goed zijn, maar hij wel zaadcellen aanmaakt. Ik hoop dat zijn gevoel deze keer ook klopt! Dan zit er voor ons een biologisch samen-eigen kindje in. We hebben nu ook gelijk een verwijzing naar het Erasmus MC, naar de uroloog, voor verder onderzoek (we hoefden niet nog een test in het streekziekenhuis te doen omdat er helemaal geen zaadcellen zijn gevonden). Twee weken geleden is mijn vriend gestopt met roken en hij heeft de afgelopen maanden wel een paar dagen koorts gehad, maar de gynaecoloog verwachte niet dat dat heel veel van invloed zal zijn op een volgende test... Het is voor ons nu afwachten op de afspraak in het Erasmus. Ik hoop echt dat we samen een kindje kunnen krijgen, maar anders gaan we voor een donor (geen bekende). Dat hebben we al wel samen besproken. Een kindje MET hem is voor mij veel belangrijker dan VAN hem. Zelf kent hij zijn biologische vader niet (hij draagt wel zijn achternaam, hij is voor de geboorte al uit beeld verdwenen, zijn stiefvader ziet hij als vader en zijn stiefzussen als zussen) en hij heeft ook niet de behoefte in contact, misschien dat dat voor hem ook meespeelt. We hebben nog geen idee van de wachttijden, de onderzoeken, de kansen. Alles is nieuw... Ik zoek wel wat op internet, maar wil mezelf ook niet gek maken. Ik ben wel blij dat mijn vriend heeft doorgezet om zich te laten onderzoeken, ik wilde het jaar afwachten. Als iemand nuttige informatie heeft over hoe het verder gaat en waar we rekening mee moeten houden, dan hoor ik het graag!
Ik denk dat er nog veel andere onderzoeken gedaan moeten worden naar de oorzaak en daarna zijn er nog mogelijkheden zoals zaadcellen uit de bijbal halen (ik weet even de afkortingen niet) en KID (donor sperma)
Jee meid ik ken het Hier hetzelfde verhaal!! Helaas is mijn vriend de tese ondergaan zonder enig resultaat er zat gewoon helemaal niks. Wij hebben gekozen voor een donor 12x kid gehad en 6 x iui zonder resultaat Nu de stap naar ivf.. Heel veel succes
Neem vooral samen de tijd om er aan te wennen enzo. Is hier ook zelfde verhaal. Ze zullen waarschijnlijk eerst nog een tese gaan doen waarbij ze kijken of er al dan niet zaadcellen aanwezig zijn. Afhankelijk van het resultaat daarvan kan je dan nog terug verder. Alvast veel succes
Hey meid , ik heb (bijna) dezelfde klap gehad 2,5 maand geleden. Bij mijn vriend zijn enkel zeer zeldzame onbeweeglijke spermatozoa aangetroffen dus ook bijna niets. We zijn doorverwezen naar het UZA en hebben daar al enkele onderzoeken achter de rug en volgende week donderdag krijgen we eindelijk de uitslag. Mijn vriend is op zijn 8ste geopereerd aan een niet ingedaalde teelbal. Daarna zullen er zeker en vast nog verdere onderzoeken volgen. Ik hoop ook dat er iets met de zaadleider mis is, maar ik vrees er wat voor. Ik zeg het niet om je bang te maken maar de fertiliteitsarts heeft tegen ons gezegd dat als de balletjes te lang te warm hebben gezeten dat ze helaas stuk gaan . Maar we moeten ons rechthouden aan het feit dat ze tegenwoordig heel veel kunnen. Wij hebben nog niet gesproken over een donor omdat het momenteel nog niet aan de orde is. Alles stap voor stap. Veel sterkte meid!
Wat een vreselijk rot nieuws hé! Ik vergeet zelf nooit die dag dat de gynaecoloog zij dat er geen enkele zaadcel was gevonden (ja enkele maar zonder beweging) 0%kans op natuurlijk zwanger te worden... Ik was er toen helemaal van onder de voet. Mijn vriend wou ook totaal geen donor, die kon daar echt niet mee leven... Wij hebben veel geduld moeten hebben, er worden inderdaad verder onderzoek gedaan naar wat dat de oorzaak is, bij je vriend bloed laten onderzoeken echo van de teelballen en zo voort... Bij ons heeft dat allemaal redelijk wat maanden geduurd en vond die onzekerheid vreselijk... Bij mijn vriend is een TESE operatie uitgevoerd, ze hebben in de teelbal naar zaadcellen gezocht, en zie mijn banner 2e icsi en ik ben zwanger. Ik wens jullie heel veel succes en veel sterkte, is even een moeilijke en onzekere tijd...
Dank je! Je maakt me niet bang hoor, ik ga er zelf eigenlijk van uit dat hij helemaal onvruchtbaar is door het late opereren. Hij denkt van niet, hij denkt dat de zaadleider in de knoop zit ofzo en ik wil hem die hoop niet ontnemen. Wat nog een klein kansje is: zowel hij als zijn moeder weten niet meer of het één of beide zijden was. Gelukkig waren bij mij geen afwijkingen te zien en heb ik een normale eisprong. Succes met de onderzoeken en uitslag...
wat fijn om een succesverhaal te lezen! Is er bekend wat de oorzaak is van de verminderde vruchtbaarheid?
Niet echt helemaal, er was een klein blaasje in 1 van de teelballen te zien, misschien hierdoor een vernauwing dat was de conclusie, hormoonwaardes en alles waten perfect in orde... Het voornaamste is dat het uiteindelijk gelukt is...
Mijn man heeft een PESA ondergaan. In combinatie met ICSI. Ons dochtertje is nu alweer 2 jaar. succes!
Dank je wel! We blijven ook hoop houden. en ondanks dat de kans ontzettend klein is, benutten we toch mijn vruchtbare periode. Niet geschoten...