Hallo allemaal, Ik heb dit al gezet in het onderdeel echo's maar mss is dit wel een beter forumonderdeel.. Ik heb vandaag mijn eerste echo gehad, was een extra vroege omdat we 1) niet zeker zijn hoe ver ik was en 2) niet zeker zijn waar we staan en wat we willen doen... Even wat achtergrondinfo: Het is een ongeplande en onverwachte zwangerschap, wij wonen nog niet samen (verhuis stond gepland voor eind dit jaar) en vooral mijn vriend heeft enorm veel angst dat dit teveel druk op onze prille relatie zal zetten.. Hij heeft het enorm moeilijk met veranderingen en het feit dat ik en mijn dochtertje (en onze huisdieren) bij hem komen wonen is al heel veel druk voor hem (heeft nog nooit met iemand samen gewoond). Dus dit erbij is enorm veel. Maar dat wil niet zeggen dat hij 100% zeker wilt dat we het weghalen, hij twijfelt elke dag zeker 50 keer. Ik denk dat ik wel meer neig naar het te houden, omdat ik echt een toekomst zie met hem, en ik zoiets heb van; we gaan er gewoon voor, we doen ons best en als het lukt: des te beter. Als het niet lukt dan vinden we ook wel een oplossing. Maar door zijn twijfels twijfel ik ook, en durf/kan ik nog niet blij zijn.. Hoedanook, eerste echo, inwendig. We zagen direct het vruchtzakje mét vruchtje én duidelijk knipperlichtje! Dokter zei dat voor zo'n prille zwangerschap alles perfect was, ik zou vandaag 6w1d zijn, toch 4 dagen verder dan ik had gegokt. Ze heeft ons foldertjes gegeven van de abortuskliniek, en uitgelegd dat we er ook terecht kunnen om gewoon een gesprek te hebben. Verder hadden we de keuze om binnen 2 weken nog eens een echo te krijgen, als we dit wensten. Dan zouden we alles echt kunnen opstarten (zwangerschapsboekje etc). We moeten op 10 augustus terugkomen, als we dat willen uiteraard.. Ik weet gewoon niet wat ik moet voelen, en wat ik moet doen. Hij heeft zoveel angst en twijfels, echt op het paniekerige toe. Maar langs de andere kant zegt ie wel dingen als "ik wil dat je genoeg eet, en laat bloed nemen om je vitaminen te checken," etc etc. Ik hoop echt dat we hier uitkomen. Ik wil m'n relatie niet kwijt, hij is de man van m'n leven. Maar ik ben zo bang dat welke keuze ik ook maak, het nooit meer hetzelfde zal zijn tussen ons... Ik wou dat ik ook al op m'n roze wolk kon zitten, zoals het hoort!
Wat ontzettend moeilijk voor jou!! De keuze zul je uiteraard zelf en samen moeten maken. Maar de keuze om het weg te halen, als je dit eigenlijk zelf niet wilt, zal hoe dan ook tussen jullie gaan staan denk ik. Er komt ooit een moment van verwijt en dan hoop ik dat het eventueel weghalen van het kindje, niet zo'n grote deuk heeft opgeleverd, dat de relatie nog wel een toekomst heeft. Hij is nu in paniek. Dat kan en is wellicht te begrijpen zelfs. Maar geef hem tijd. Als het kindje er is, dan gaat het echt wel vanzelf. Met zijn hart wil hij het denk ik wel. Zijn verstand zegt nu wellicht nog iets anders. Het zijn inderdaad nogal wat veranderingen. Ik zie het zo: als je het kindje houdt, is er nog een toekomst samen wellicht. Als je de zwangerschap afbreekt, gaat dit hoe dan ook tussen jullie staan en is het nog maar de vraag of de relatie dit gaat overleven. En dan heb je geen kindje, maar ook geen man meer. Neem dus zeker geen overhaaste beslissingen zou ik zeggen. Overdenk alles goed en neem iig een beslissing waar jij mee kunt leven! Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe. En hoop echt dat je snel op een roze wolk kunt zitten.
Ik denk niet dat je mag zeggen dat hij er wel aan went als het kindje er eenmaal is, want dat is absoluut niet altijd zo. Heel fijn dat het nog erg pril is, dat geeft in die zin meer tijd om een weloverwogen keuze te maken. Sterkte!
Wat ontzettend moeilijk moet je het hebben TachanNona. Hier ook ongepland zwanger.. Door spiraal heen.. Mijn vriend zei direct; weghalen. Ik zei meteen; dan vertrek ik. Ik kon er niet mee leven dat hij zo kort door de bocht dacht.. Inmiddels is het tij gekeerd en wil hij het dolgraag houden en heeft hij zelfs al namen aangedragen en ik ben nog niet eens 6 weken zwanger.. Het kan zijn dat je vriend nog zijn keuze wijzigt. Maar wat Bertje123 ook zegt; kies wat goed voor jou voelt. Sterkte!
Dankjewel meiden. Het is nog steeds niet 100% zeker, maar ik hoop dat het allemaal goedkomt. Hij begon afgelopen dagen opeens uit zichzelf over babynamen, en nog meer van die kleine dingen. Volgens mij zit hij in een strijd tussen zn hoofd en zn hart. Ik heb hem wel gevraagd zeker tegen het einde van deze week een definitief antwoord klaar te hebben. Want ik word gek van de onzekerheid.. Uiteraard ligt de definitieve keuze dan nog bij mij. Fingers crossed..
De man van je leven is doorgaans leuker dan iemand die overal moeite mee heeft. Hij hoort de rode loper voor jou, je dochter en kindje in de buik uit te rollen. Met minder nooit, maar dan ook nooit genoegen nemen. Als je jezelf niet het beste gunt zul je ook niet goed behandeld worden.
Klaasje; Hij behandelt mij absoluut zoals het moet hoor. Ik ben 4j single geweest voor hem, mét reden. Ik settle echt niet zomaar met de eerste de beste. Hij heeft in deze situatie mij ook nooit het gevoel gegeven dat hij boos is, of mij iets verwijt, of me pusht in een richting. Integendeel. Hij heeft het gewoon enorm moeilijk met veranderingen die hij zelf niet gepland heeft. (is een beetje autistisch op dat gebied) Om dan te zeggen dat hij niet man van mijn leven kàn zijn omdat hij niet meteen positief reageert op een ongeplande zwangerschap is wel heel kort door de bocht denk ik? Ik lees overal dat zoveel mannen het in het begin moeilijk hebben met een zwangerschap, zelfs als het wél gepland was. Ik was trouwens ook niet positief vanaf het begin, dat is pas gedraaid na de eerste echo.. Ik heb er goede hoop in, en weet dat vanaf dat hij 100% zeker is hij er ook volledig voor gaat Gisteren nog een goed gesprek gehad, hij heeft nog niet de officiële woorden gezegd maar het zit er al heel dicht bij
Hij, hij, hij en jij bent onzeker door hem. Ik hoop het voor je maar geloof er niet in. Zeker niet voor de lange termijn.
Oke, bedankt voor je mening, ik denk dat ik hem net iets beter ken Hij is bijgedraaid, en we gaan ervoor! Spannend, moeten veel regelen want we wonen nog niet samen, maar dat komt allemaal in orde! Woensdag tweede echo, zo spannend <3 Hopelijk is dan alles goed en kunnen we op een echte roze wolk zitten!
Gefeliciteerd meid! Fijn dat je vriend is bijgedraaid. Persoonlijk vind ik het helemaal niet zo gek dat hij even aan het idee moest wennen, zeker niet als je niet makkelijk met veranderingen om kunt gaan. Hopelijk nu samen lekker op de roze wolk!
Dankjewel meiden! En Pien15 idd, het was gewoon nodig voor hem (en voor mij ook) om alles te laten bezinken, maar nu is hij echt volledig bijgedraaid en hij kijkt er enorm naar uit. Heb hem wel gezegd dat het ook doodnormaal is dat ie af en toe nog wat angst voelt; dat heeft iedereen Maar ik ben super blij (en zo nerveus voor woensdag!)