ik heb op 23 dec. een miskraam gekregen met 7.1wk, en we wilden er gewoon weer voor gaan. nu is het zo dat ik afgelopen week een berichtje heb geplaatst in de louge met de titel wat moet ik nou, dat ging over mijn vriend die mailtjes stuurde naar andere vrouwen, hij heeft nu alle profielen verwijdert en gaat nu voor de 100% voor ons. bij mijn vorige zwangerschap waren mijn schoonouders niet blij met de zwangerschap, en wilde liever dat we het weg lieten halen. nu heb ik gister mijn schoonmoeder gesproken en maakte mij duidelijk dat ze niet wil dat wij nu zwanger raken, want dat voelt voor haar niet goed. wij moesten eerst ons leven op de rails zetten, en over 2 jaar pas aan kinderen denken. ik begrijp haar ongerustheid en ook begrijp ik haar gevoel. maar nu heb ik gisteren tegen mijn vriend gezegt dat het verstandig is om het advies op te volgen van zijn moeder, en even te wachten met zwanger worden. hij vond het ok maar hij vond het wel jammer omdat hij het zo graag wil, ik wil het ook heel graag maar dacht dat het verstandiger was om even te wachten, maar vandaag nadat we gister die keuzen hebben gemaakt voel ik me klote en denk ik, ik wil gewoon zwanger worden, ik wacht nu al zo lang. ben ik nu egoistisch of is het begrijpelijk. maar nu zit ik dus met het gevoel moet ik wel doorgaan met zwanger worden of is het verstandiger om te wachten? kan iemand mij een advies geven, zodat de keuze mischien wat makkelijker word. XXX Gusam
Hey meid, Ik denk dat je verschillende antwoorden gaat krijgen, omdat iedereen zijn eigen mening heeft. Ik zou inderdaad eerst ervoor zorgdragen dat je relatie weer stabiel is. LIefs
Beste Gusam Best een moeilijke sitiuatie waar je in zit. Als jij en je vriend een stabiele relatie, financiele zekerheid en een dak boven jullie hoofd hebben zou ik gewoon je droom verwezenlijken. Het is jullie leven en leven het zoals jullie willen! Invloed van omstanders tot op zekere hoogte, maar leef je leven zoals jij het wilt, niet zoals anderen dat graag zien, dan voel je je zoals in dit geval niet lekker! hopelijk heb je hier wat aan, suc6 en sterkte met het nemen van jullie besluit groetjes mau
Ik heb even vluchtig jou verhaal gelezen bij de lounge en ik zou er toch eerst voor gaan zorgen dat jullie relatie stabiel is en de raad van je schoonmoeder even in acht nemen. Liefs!
Als ik jou was zal ik wachten, straks gaat hij vreemd terwijl je zwanger bent! Wat moet je dan? Het is toch fijner om een man te hebben die je volledig kan vertrouwen? Het lijkt mij echt beter om te wachten je wilt misschien wel zwanger worden, maar ook van een man die niet te vertrouwen is? Het is toch fijner om een kindje te krijgen van een man die volledig voor je gaat? Denk er eerst maar eens goed over na of je dit wel echt wilt?
hey ik heb ook eerst het hele verhaal gelezen in de lounge, en als ik jou/jullie was zou ik echt nog even wachten hoor! laat hem eerst maar eens een tijdje bewijzen dat hij echt voor jou wil gaan, zonder dat hij het nodig vindt om op zulke manier met andere meiden om te gaan! Ik zou het dan ook echt niet pikken van mijn vriend, als hij dat zou doen! Gelukkig weet ik dat hij dat helemaaal niet doet en ook nooit zou doen en vertrouw ik hem voor 100%. Als hij zo gedaan zou hebben bij mij, zou ik zéker eerst hem laten bewijzen dat hij serieus er voor wil gaan en niet over 3 weken weer opnieuw die meiden gaat versieren. Maar goed, natuurlijk moet je gewoon doen wat goed voelt.. Maar kijk uit dat je niet te graag een kind wil, en daardoor maar gewoon er voor gaat, en dat je dadelijk zwanger blijkt te zijn en je vriend toch weer niet trouw blijkt te zijn....
In principe vind ik dat wanneer je een relatie hebt en je wilt kinderen dat je relatie daar wel stabiel genoeg voor moet zijn. Want het is beter voor jezelf en je kindje wanneer je zwangerschap zonder al te veel stress of spanning verloopt (is ook leuk wanneer je echt kan genieten) en helemaal wanneer het kindje er is. Bedenk dat wanneer het kindje er eenmaal is het ook allemaal spanningen met zich mee kan brengen. Dan is het wel zo fijn dat een relatie zo is dat het wel wat kan hebben. We leven nu in een tijd met al zoveel leed op de wereld en al zoveel kinderen uit gebroken gezinnen, dat ik eigenlijk niet vind dat we er bewust nog een paar bij mij moeten zetten. Vanuit jou begrijp ik wel dat wanneer er eenmaal een keuze is gemaakt dat je een kindje wil en je daarmee bezig bent en naar toe leeft het ook heel moeilijk is om van dat idee weer "tijdelijk" afscheid te moeten nemen. Dat werkt bij vrouwen vaak toch iets anders. Want mentaal en lich. ben je er aan toe. Weet ook niet wat jouw leeftijd is en of je ook de tijd hebt om nog een aantal jaar te wachten? Ik wens je heel veel wijsheid toe
Mijn leeftijd is 25, ik wilde voor deze relatie al een kleine en was toen bezig met BAM moeder, ik had en nu nog steeds alle middelen voor, huisje, werk en een stabiele omgeving, alleen is nu mijn vriend erbij gekomen, die ook graag een kleine wil. mischien ben ik nu wel egoistisch maar ook al zou ik nu de keuze maken voor een zwangerschap te gaan, en zou mijn vriend zich weer voegen aan die berichtjes dan heb ik nog altijd mijzelf, en mijn stabiele omgeving. ik heb nog geen keuze gemaakt, maar ben ik dan toch stom bezig als ik zo denk? XXX Gusam
hmm hoelang hebben jullie al een relatie, als ik vragen mag? En hoelang was je al van plan om Bam moeder te worden? Ik vind dat er niets mis mee is, als je inderdaad alles op orde hebt in je omgeving. Maar nu wordt het toch anders, nu je een vriend er bij hebt die ook graag kinderen wil, met jou. Je moet er dan 100% samen voor gaan en niet met de gedachten rondlopen van: "Als het niet werkt, doe ik het toch gewoon alleen." Maar da's mijn mening...
Bij BAM kan de vader nooit aanspraken makenop het kindje, met normale gemeenschap wel.... wacht anders n half jaartje zodat je iets zekerder bent van je zaak. Tuurlijk wil je snel moeder worden, maar wat is nou 6 mnd wachten en het zeker weten. Dan nu al een kindje en straks in de moeilijkheden. Veel succes
Als jullie besluiten om te wachten zou daarvoor de reden moeten zijn, dat je eerst je vriend weer voor de volle 100% wil kunnen vertrouwen. Dat vind ik een hele logische en begrijpelijke reden. Dat jouw schoonouders jullie heel duidelijk laten weten het niet te willen, vind ik persoonlijk de grootste onzin. Jullie leiden je eigen leven en dat wordt niet geleidt door jullie schoonouders, toch? Ik bedoel jullie leven saampjes, betalen samen alle rekeningen, zorgen samen voor een stabiele relatie. Ik zou denk ik het lef niet hebben om later tegen mijn volwassen kinderen te zeggen dat ik het niet wil hebben...maar dat is mijn mening. Ik hoop dat jullie er snel uitkomen met zijn 2EN! Sterkte
Helemaal mee eens, je schoonouders vindt ik inderdaad ook nogal onzin, hoe zij reageren en het bijna verbieden. Ze mogen natuurlijk hun mening geven, maar niet op een manier dat ze het gaan verbieden. Maargoed; Wat smallvile inderdaad ook zegt; Als jullie samen kinderen willen is het zowel van hem als van jou. Dus das ligt het niet zo makkelijk om te zeggen dat jij dan je stabiele omgeving hebt en het wel alleen aan kan..
Tja dat is dan wel moeilijk omdat je die keuze al voor jezelf had gemaakt en ermee bezig was. Het verschil is alleen wel dat dat toen met een donor was en dit met iemand die ook graag een kindje wil en waar dus allemaal emoties meespelen, hij heeft dan ook rechten. Ik zie dat je je eisprong hebt, hebben jullie nog geklust? Wie weet ben je dan deze ronde zwanger en hoef je niks te beslissen, maar zo niet dan zou ik het ook een half jaartje uitstellen. Want vertrouwen in je partner is toch wel heel belangrijk, zeker nu ik lees dat hij deze al vaker beschaamd heeft.
Even inhaken. Helaas kan een donor vader dat wle met rechtszaken en afdwingen DNA. Want hoe bewijs je dat je een donor hebt, of dat t natuurlijk is gebeurd? Mijn donor kwam namelijk bij me thuis en via een spuitje zwanger geraakt, maar hij kan net zo goed liegen
ok, vriendin van me had het vast laten leggen Gusam, succes met alle overwegingen, neem goed de tijd alles te overdenken
Hoi Gusam, Moeilijk he, zulke beslissingen? Toch denk ik persoonlijk dat je er verstandig aan doet om nog even te wachten. Je bent nog jong, pas 25. Kijk of je er samen met je vriend uit komt. Het is fijn als je je kind een stabiele gezinssituatie kan bieden. En geloof me: het krijgen van een kind is het mooiste wat er is, maar tegelijkertijd moet je keihard werken aan je relatie. Hoe stabieler die is, hoe makkelijker je samen de veranderingen aan kunt. Succes!