Heb je dan wel moeite hebben met het bericht van een vrouw die misschien al jaren een kind wil maar heeft gewacht tot ze getrouwd js om het te proberen, of begrijp ik het verkeerd? Dan is het 'pas' ronde twee en voelt het voor haar misschien als ronde twaalf. Kan ik me best iets bij voorstellen. Als het uiteindelijk jaren zou duren voor ze zwanger raakt, zal ze deze periode achteraf ook best relativeren. (Net zoals ik mijn eerste miskraam beter kon relativeren bij miskraam vijf.) Maar voor nu wil ze graag geen kans missen en pakt ze het efficiënt aan. Iedereen doet wat het beste bij hem of haar past, nietwaar?
Ik heb helemaal nergens moeite mee. Ik vind alleen dat als je schrijft dat je er de hele tijd mee bezig bent, dat dat nogal heftig is voor ronde 2. Als jij dat 'efficiency' wil noemen, ga je gang. Maar dat is het natuurlijk niet. Het is pás ronde 2. En het gegeven is nu eenmaal dat het gemiddeld een maand of 6 duurt. Dus voor je eigen gemoedsrust kun je maar beter proberen om er wat relaxter mee om te gaan.
Mentaal is ze er al lang mee bezig, dat schrijft ze ook. Niet zo gek dus dat ze geen kans wil missen in plaats van op de bonnefooi te vrijen. Dat is wat ik schreef. En rationeel gezien heb je gelijk. Het gevoel is alleen soms wispelturiger. Ik heb heel lang getwijfeld over kinderen, maar toen ik eenmaal wist dat ik ze wilde, toen wilde ik ze ook NU . Kon dat ook totaal niet loslaten en dat zie ik bij meer dames om me heen. Heel normaal.
Wauw wat een heftige reacties zeg.. Mij lijkt het juist zo dat je in het begin en dus in de eerste paar ronde er heel veel mee bezig bent en dat als je wat langer bezig bent het een beetje los kunt laten.. Idd mentaal ben ik er allang mee bezig, en ik vind ook dat iemand die pas in ronde 2 zit er veel mee bezig mag zijn. Is toch normaal, iets wat je graag wilt daar denk je toch ook vaak aan? Heb voor mezelf wel besloten dat ik het iets meer proberen ga los te laten, en heb ook gesprekje gehad met manlief over de sex dus dat komt vast helemaal goed
Thnx Maria, dat gevoel heb ik dus ook. En geduld hebben is soms lastig. Maar komt vast allemaal goed!
Waarom verwacht je dat? Dat is toch juist niet logisch? Het ligt toch veel meer voor de hand dat het steeds spannender wordt, hoe langer het niet lukt?!
Mijn ervaring, en ik heb helaas nogal wat ervaring in omgaan met een uitblijvende zwangerschap, is dat hoe langer de zwangerschap uitblijft hoe pittiger het wordt en hoe meer je er mee bezig zult gaan zijn. TS haar vraag was alleen niet of ze er spastisch mee om mag gaan nu ze pas in ronde twee zit, maar of ze haar kansen daarmee verkleind. Het antwoord daarop is nee: je verkleind niet je kans door veel op ZP te kijken of door kruisjes in je agenda te zetten. Je verhoogd je levensplezier er echter ook niet mee. Dus om die reden zou ik een beetje proberen te ontspannen en wat meer te genieten. Spastisch doen kan ook nog wel als je straks een jaar bezig bent. De rest is lekker aan TS zelf. Oke, ik stoor me ook aan dames die 'al zielig lopen te doen' als ze pas kort bezig zijn en dan al 'menen zielig te zijn' Maar dat is denk ik mijn probleem niet de hunne. Zij kunnen er niets aan doen dat ik (en de andere dames) helaas meer teleurstellingen te verdragen hebben gehad.
Ik bestrijd uitsluitend de onwaarheid dat 'door er mee bezig te zijn' een zwangerschap tegen houdt'. Laat verder mensen lekker naar hun eigen referentiekader zichzelf wel of niet zielig vinden. (Jaja, wijsheid komt met de jaren haha )
Ik heb inderdaad niks meegemaakt...En toch is het wetenschappelijk bewezen.Dat jij daar niet aan wilt is niet mijn probleem.Zoek zelf de artikelen over dit onderwerp op.
Pipo (goede naam uitgekozen), ik wilde aanvankelijk niet eens op jouw post reageren maar nu jij doorgaat kan ik het toch niet laten. Wauw!! En dit slaat op niet genieten dat je dan de kans op een zwangerschap verkleind?? Goed om te weten, zullen we direct de morning afterpil maar uit het protocol bij verkrachtingen halen? Die arme vrouwen en meisjes hebben niet genoten dus dan zullen ze vast wel niet zwanger worden. En dan ook nog roepen dat Maria zelf artikelen moet opzoeken... Soms kan het beter zijn gewoon je mond te houden... Iets wat ik verder ook weer ga doen als ik een post van jou lees.
Jeetje dames, wat een heftige reacties maken dit onderwerp toch los. Ten eerste vind ik niet dat je eerst je 'sporen' moet verdienen om te mogen klagen dat het lang duurt. Als je net begonnen bent kan twee maanden als een eeuwigheid duren. Daarbij is iedereen anders. Ik vind het nu op de één of andere manier makkelijker dan in het begin. De eerste maanden werd ik gek als ik niet zwanger bleek te zijn en nu ben ik teleurgesteld maar kan ik het beter relatieveren. Misschien gaat het bij ts net zo en moet ze even door een 'gekke' fase heen. Ten tweede: de wereld is niet zwart wit. Je kunt je hoofd niet van de rest van je lijf loskoppelen. Ze zeggen niet voor niets tegen kanker patiënten dat positief blijven één van de wapens in de strijd is. Je gemoedstoestand heeft wel degelijk invloed. Natuurlijk wil dat niet zeggen dat je niet zwanger zult worden als je er te veel mee bezig bent, onzin. Maar in zekere mate heeft het denk ik wel invloed. En natuurlijk is het voor je relatie en jezelf een stuk fijner als je er relaxed onder probeert te blijven. Heel veel succes met zwanger worden! En probeer vooral plezier in het proces te houden.
Helemaal mee eens! Ieder heeft zo ook haar eigen proces, laten we dat in hemelsnaam respecteren! Laten we elkaar supporten en niet iemand afschieten om een persoonlijke mening.
Dames, ik ben nieuw hier en op zoek naar een 'gezellig' forum om mee te kletsen over deze spannende tijd. Hopelijk doen jullie GEZELLIG mee Ik ben 28, start nu met de 4e ronde voor ons eerste kindje en vind het super spannend! Het is meer dan welkom, maar geduld is een schone zaak Ik hoop dat jullie net als ik ondanks de spanning er ook een leuke tijd van willen maken, samen de negatieve maar ook de positieve dingen hier delen en wie weet het delen van een zwangerschap!
Je kunt beter eerst lezen wat ik schrijf.Ik schreef dat stress de kans op zwangerschap kan verkleinen,niet dat dat per definitie zo is.Over zo maar wat roepen gesproken...
Gezelligheid is zeker gewenst . Is voor iedereen spannend genoeg allemaal, of je nou in natuurlijke rondes meedoet of dmw behandelingen. Heel veel succes met de volgende ronde!
@Magnolia, Ik haal even de kankerpatienten aan. De zwemmer, Maarten van der Weijden, die olympisch goud haalde en ooit van kanker is genezen zei het ooit heel treffend. Dit waren zijn exacte woorden: "Armstrong zegt: 'Ik heb gevochten tegen kanker en heb de ziekte overwonnen'. Dat zul je uit mijn mond niet horen. Toen ik ziek werd heb ik zelf niet veel gedaan. Ik ben op een ziekenhuisbed gaan liggen, onderging de behandelingen en vertrouwde volledig op de deskundigheid van de artsen. Ik vind het zelfs een riskante gedachte dat je door positief te zijn, kunt bijdragen aan je herstel. Dat impliceert dat mensen die het niet halen dat aan zichzelf te wijten hebben. In mijn ogen is het een kwestie van geluk of de behandeling aanslaat of niet." Daar ben ik het volledig mee eens. Mijn tante is ondanks haar positiviteit aan kanker overleden. Mijn oom, de pessimist daarentegen die is nu na vijf jaar kankervrij verklaard. En dan weer terugkomen bij de vruchtbaarheid. De één is sneller zwanger dan de ander. De één is vruchtbaarder dan de ander. Bij de één zullen vruchtbaarheidsbehandelingen aanslaan en bij de ander weer niet. Ik heb slechte eitjes, en waarschijnlijk zat er nu één iets betere tussen waardoor ik wel zwanger ben geworden. Ik zie dat als een gelukkig toeval van omstandigheden.... niet omdat ik het nu opeens wel heb 'losgelaten'... want ja, die one-liners vliegen me nu inderdaad om de oren. Dat is best kwetsend... Alsof het allemaal mijn eigen schuld is geweest. Ik ben een heel relaxed en nuchter persoon. Ik heb nooit stress ondervonden van mijn verminderd vruchtbaarheid.
@Katja, ik zeg of impliceer nergens dat mensen die zijn overleden aan kanker niet positief zijn gebleven. Hoe kun je ook positief blijven? (hierbij weet ik net als jij overigens precies waar ik over praat) Het enige wat ik probeer te zeggen is dat we door de medische wetenschap steeds meer zijn gaan geloven dat er geen relatie is tussen onze fysiek en mentale gezondheid. Onterecht denk ik. Als ik lekker in mijn vel zit heb ik amper lichamelijke klachten, zit ik slecht in mijn vel doet alles zeer. (verkrampte schouders bijvoorbeeld). Zoek psychofysiologische klachten eens op. Omgekeerd denk ik dat ook van toepassing kan zijn. Ik snap dat een mening als deze bij sommigen niet lekker aankomt. Wat als iemand geloofd dat te veel stress ondervinden van het zwanger worden een zwangerschap in de weg zou KUNNEN staan, kan dat ook wel eens op jou van toepassing zijn en is het dan je eigen schuld dat je niet zwanger bent? Wat natuurlijk KUL is en zo wordt het niet bedoeld. De eerste keer was ik er niet mee bezig en was ik de derde ronde zwanger. Nu ben ik er heel erg veel mee bezig en zijn we nog niet zwanger. Misschien ligt het aan mij, leg ik er te veel druk op. Misschien moet ik nog een aantal keer gooien voor ik eindelijk een zes gooi. Who knows?! Voor mezelf wil ik er wat relaxter in staan omdat ik het persoonlijk zo niet leuk vind. Niet omdat ik denk dat ik zo nooit zwanger wordt. Het blijft een lastige discussie waar HET goede antwoord niet bestaat denk ik.