Ik geloof er niks van dat je door stress of te veel mee bezig zijn minder vruchtbaar bent. Zelf ben ik echt een stresskip (altijd al) en was er tijdens het proberen zwanger te raken iedere dag heel veel mee bezig in mijn hoofd. Ik ben de 1e keer in de 4e ronde zwanger geraakt en bij deze 2e zwangerschap in de 8e ronde. Het is net als met een dobbelsteen: de één gooit in 1 keer 6 en de ander doet er een paar keer over. (heb ik op dit forum geleerd)
Ik ga beginnen met; Zwanger worden doe je tussen je benen en niet in je hoofd (mijn gynaecoloog!!!) Dat gezegd hebbende kan iemand er niets aan doen dat ze er in ronde 2 al mee bezig is! Je wilt het, en niet pas over twee jaar maar NU. Je kunt het jezelf wel gemakkelijker maken door de eerste zes maanden vanaf dag 12 (met regelmatige 28 daagse cyclus) tot en met dag 20 3x in de week te vrijen. Geen ov testen gebruiken en geen ge-google op kwaaltjes (want die komen er geheid, heb ik elke maand gehad al 18 maanden en toch echt maar 2x zwanger geweest die uitliepen op miskramen) Het is een gegeven dat "loslaten" zorgt voor betere hormoon huishouding waardoor het net iets gemakkelijker zou kunnen gaan maar het is niet dat het anders niet zou lukken (kijk naar zelf inseminaties bij lesbische koppels, die man was echt niet enorm opgewonden die zijn zaakje loosde, de dame in kwestiw heeft ovulatie testen gedaan en heeft waarschijnlijk ook geen overweldigend oegamse gehad na de inseminatie, en toch; zwanger. Sommige lichamen mankeren helaas echt iets waardoor het lastiger gaat, mijn man heeft zwak zaad, maar 2% is gezond genoeg om een bevruchting tot stand te brengen en ik heb dun slijmvlies waardoor innesteling bijna altijd fout gaat en miskramen komen. Maar toch.... Is het gelukt. Zoals je ziet in mijn banner ben ik wel al ruim 1,5jaar bezig om een kindje te krijgen maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Helaas zijn er vele dood doeners zoals; Je moet eens op vakantie gaan... (Hebben ze daar vruchtbaar zeewater dan???) Of het loslaten... Dat lukt idd prima als ik 4x per dag vaginaal iets moet inbrengen, ovulatietesten moet gebruiken en echo-controles in het ziekenhuis heb... Die opmerkingen zijn dus niet bruikbare tips. Ik ben wel eens verdrietig maar heb ook gepribeerd mijn leven weer op te pakken, mijn man en ik gingen eraan onderdoor, sex die verplicht was werkt niet voor mijn man, die heeft al lager libido en dat na 6-12-18 maanden elke keer opnieuw zorgt voor wrijving. Elke miskraam gingen wij anders mee om en gelukkig kwamen we er net op tijd achter dat we vooral elkaar niet kwijt wilden en zijn dus aan het proberen om ons leven weer om abdere dingen te laten draaien dan alleen dat kind, wat er miss nooit komt... Aan de meiden die net bezig zijn; velen, waaronder ik, kennen echt jullie gevoel dat is totaal niet vreemd maar zorg een manier dat je er minder mee bezig bent want het zou lang kunnen gaan duren en leg goedbedoelde adviezen naast je neer want zoals mijn gynaecoloog dus zei; Zwanger worden doe je tussen je benen en niet in je hoofd!!! Dikke virtuele knuffel
Off topic: Gefeliciteerd!!!! We kwamen elkaar een tijdje terug tegen in een topic van jou, ziek zijn dacht ik? Wat leuk dat je nu zwanger bent!
Ik sluit me aan bij Maartje, het is gewoon onzin te denken dat je niet zwanger wordt als je er mee bezig bent. Stel je voor dat ik steeds denk: mijn bloedsomloop doet het niet, mijn bloedsomloop doet het niet! Nou, die bloedsomloop blijft het gewoon doen. Zwanger worden zit tussen je benen, niet tussen je oren... Btw: ik ben zwanger geraakt in ronde 10, ik ben er nog nooit zoveel mee bezig geweest als in die maand. Echt obsessief. En boem: zwanger. GEDULD is de sleutel lieverd.. Neem er een jaar de tijd voor, en ga je dan pas zorgen maken... (ps: ik weet dat het makkelijker gezegd is als gedaan; ik maakte me ook enorm zorgen en was doodsbang dat ik onvruchtbaar was. Achteraf was dat dus helemaal niet nodig )
Hihi ik weet niet meer welk topic dat was (heb er meerdere aangemaakt toen ) maar bedankt! Ik dacht dat het nog heel lang ging duren maar het is nu toch echt raak Ik zie dat jij nog aan het wachten bent... Succes! komt vast wel goed!
Ik weet het niet. Wel heel toevallig dat ik zwanger raakte in de maand dat ik het losliet en me op andere dingen ging richten. En toen was ik zwanger. Ik was er héél véél mee bezig.
Volgens mij heeft niemand gezegd dat je NIET zwanger wordt als je er te veel mee bezig bent. Het is allen zo jammer dat lichaam en geest als twee losse dingen gezien worden. Lijkt me logisch dat wanneer die twee in balans zijn dingen als zwanger worden wat makkelijker gaan dan wanneer die in disbalans zijn. Vraag me alleen niet hoe dat punt bereikt dient te worden, als ik dat eens wist....
Het is ook zo jammer dat wat er ook aan de hand is mensen gewoon tegen je zeggen dat je er niet zo mee bezig moet zijn, dat je maar even op vakantie moet gaan of zo. Helaas krijgt mijn vriend geen beter zaad als IK er minder mee bezig ben. Maar ja, blijkbaar geven mensen toch nog altijd liever de vrouw de schuld. Gelukkig is het bij ons toch nog gelukt, na twee jaar lang er heel veel mee bezig te zijn geweest. We zijn nu bezig voor een tweede, inmiddels al weer ruim een jaar. Ik heb een hoop minder stress dan bij de eerste, weet nu immers dat het kan en dat het niet aan mij ligt. Toch ben ik nog niet zwanger. Maar goed, wie weet lukt het deze keer wel binnen twee jaar.
Goed, duidelijk een mijnenveld waar ik de populaire mening niet deel dus na deze ga ik me terugtrekken uit de discussie.... Voor de laatste keer, ik zeg niet dat als je er te veel mee bezig bent je niet zwanger zult worden. En als er een medische oorzaak blijkt te zijn gaat die vlieger al helemaal niet op. Ik zeg alleen dat ik denk dat geest en lichaam nauw met elkaar verbonden zijn en dat je emotionele toestand wel degelijk invloed heeft op lichamelijke processen. Maar deze mening wordt duidelijk niet door iedereen gedeeld, en dat hoeft ook niet. Let's agree to disagree.
Ik ben het met je eens hoor. Ik denk ook echt dat je lichaam en geest niet los kunt zien. Sterker nog, dat stress lichamelijke effecten heeft is gewoonweg een feit. Het is jammer dat sommigen dit zien als een aanval op henzelf en de nuances niet lezen. Natuurlijk is het niet zo dat als je je druk maakt dat je per definitie niet zwanger zult worden. En ja er worden ook kindjes geboren in oorlogsgebied. Maar tegelijkertijd is het echt een feit dat een lichaam in een stress-toestand anders functioneert. Stress heeft invloed op allerlei zaken, waaronder hormonen. Ikzelf vond het de moeite waard (hoe moeilijk ook na 4 miskramen) om echt te 'werken' aan ontspanning. Dat klinkt misschien raar, maar zo voelde ik het. Bewust sporten, yoga, ontspanningsoefeningen. Ik had het idee dat ik daarmee mijn stressniveau verminderde en ik had ook het idee dat dat beter was. We weten allemaal hoezeer je koppie je voor de gek kan houden en dat dit invloed kan hebben op je cyclus. Waarom moeten we daar zo boos op reageren?
Thnx ladies voor al jullie berichten! Heb ze net doorgelezen. Bedankt voor de succes wensen en de wijze woorden.. Ik denk dat ik het ook wat meer kan los laten nu, ik blijf gewoon positief denken en we zullen het wel zien Ik ga ooit een keer 6 gooien
That's the spirit!! Heel veel succes en vooral heel veel plezier met zn tweetjes tussen de lakens (want dat blijft uiteindelijk ook belangrijk)