Hallo allemaal, Helaas heb ik net weer mijn tweede miskraam achter de rug. De eerste was bij 7 weken, nu bij 6. Toen ik de tweede keer weer zwanger was, was ik wel afwachtend zo van het zou mis kunnen gaan, maar ik had er overwegend vertrouwen in omdat de kans dat het wel goed gaat het grootst blijft. Maar uit die droom was ik gauw geholpen. Ik geloof nog steeds wel dat ik een keer een kind zal krijgen, maar het euforische, roze wolk idee dat ik al zo lang als ik me kan herinneren heb bij de gedachte aan zwanger zijn is wel weg. De volgende keer dat ik een positieve test zie, zal ik niet doorhet dolle heen zijn denk ik, en maar afwachten. Dit beeld van zwanger zijn bijstellen vind ik een van de moeilijkste dingen. Maar wat het daarbij nog zwaarder maakt is de reactie van anderen, vrienden: "nou ja, je kan in ieder geval wel zwanger worden". JA heel fijn, heb je alleen niets aan als het vrij snel stopt met groeien. "het komt zo vaak voor, net als bij veel vrouwen die gewoon denken ongesteld te worden maar eigenlijk zwanger waren" NEE niet net als dat!! A) dat gebeurt al aan het begin van de cyclus, en niet na twee of meer weken als er al een vruchtzakje en embryo aangelegd en B) die vrouwen hebben dus ook geen psychische klap opgelopen. "ik ken iemand die pas een abortus heeft gehad". eh.. Dus....? Dat is naar, maar wel iets heel anders. "Je krijgt vast gauw een kindje". Lief bedoelt, maar wie zegt dat....ik heb nu verlies om deze zwangerschap die geeindigd is. En na een week vraagt niemand er meer naar. Pfffff Ik uit het even hier omdat ik hoop dat mensen hier begrijpen hoe het voelt dergelijke reacties te krijgen. Ongetwijfeld probeert iedereen me te steunen en worden die opmerkingen met de beste intenties gemaakt. Ik neem niemand dan ook iets kwalijk. T is alleen zo lastig uit te leggen hoe het echt voelt....
Sterkte meis! Het is heel vervelend dat mensen zo reageren. Waarschijnlijk weten ze gewoon niet wat ze moeten zeggen.....
Dank je dds, lief dat je me even laat spuien Nu ik mijn eigen bericht nog eens na las, zie ik dat het misschien wel zeurderig overkomt. Ik zou ook nooit op een nare toon reageren naar mensen die het allemaal goed bedoelen. 't zat me net alleen even heel hoog dat ik me niet begrepen voel, en dat ook niet kan verwachten van mensen die het niet hebben meegemaakt...
Ik zit nu midden in een miskraam en heb iedereen (familie) gezegd dat ze een klap met de pan kunnen verwachten als ze een verkeerde opmerkingen maken. Ik zit daar nu echt niet op te wachten. Sterkte.
Vreselijk dat je 2 miskramen hebt gekregen! Ik denk dat mensen echt totaal niet door hebben hoe ingrijpend en verdrietig een mk is. Uit de opmerkingen blijkt dat ze echt geen idee hebben. Ik heb voor mijn oudste dochter een MA gehad en waar ik ook altijd van baalde was de opmerking: wees maar blij dat het mis is gegaan. Anders had je een gehandicapt kind gehad. Pfffff..... Gelukkig heb je hier een uitlaadklep bij mensen die je helemaal begrijpen. Heel veel sterkte met de verwerking toegewenst!
Mensen weten inderdaad vaak niet goed wat ze moeten zeggen en willen je dan troosten. En we zijn gewend om te troosten met opbeurende, positieve woorden. ("Je bent nog jong." "Je kunt tenminste zwanger worden." "Beter nu dan verder n de zwangerschap." enz.) sommige dingen zullen wel waar zijn,maar het helpt niet. Vaak is het gewoon beter om alleen te erkennen dat iemand verdriet heeft. Maar ik denk dat het gewoon moeilijk is om iemand te troosten, als je zelf nooit in die schoenen hebt gestaan. Mensen hebben vaak niet in de gaten dat goedbedoelde woorden toch heel kwetsend kunnen zijn. Veel sterkte met het verwerken van je verlies. Maar ook met het accepteren dat een volgende zwangerschap inderdaad mimder zorgeloos zal zijn. Ik duim voor je.
Gelukkig niet herkenbaar. Hier zijn mensen gelukkig erg begripvol en meelevend. Wel herken ik je gevoel dat je niet meer blij kunt zijn. Hier komende maandag curettage van de derde zw.schap van dit jaar. De eerste twee zijn spontaan begonnen maar nu loop ik al 11 weken rond maar mocht het weer niet zo zijn. Dikke knuffel!
Spui het maar uit hoor. Ik herken het helemaal. Ik spui effe mee als je dat goed vind. . Bij mij was er zelfs iemand die vond dat we maar eff een rustpauze in moesten stellen... Dat maken we zelf nog wel uit, dacht ik. Ook iemand die zei, ach je hebt gelukkig al een kind. Alsof het dan minder moeilijker is. En deze was helemaal het toppunt. Waarom zou je je dit aan blijven doen. Geniet gewoon van dat ene wondertje die je al hebt.grr
Wijze manier om het zo te bekijken! Al moet ik zeggen dat ik zelf meer dan eens korte metten heb gemaakt met de bullshit opmerkingen, maar ik meende dan ook eerder veroordeling dan onhandig getoond medeleven te voelen. Opmerkingen als: hou er toch mee op en wees blij met wat je al hebt etc. Blééééh, natuurlijk was ik blij met "wat ik al had"maar dat haalde mijn verlangen en verdriet niet weg. En ja.. natuurlijk was het beter te verdragen voor me toen ik godzijdank al gezonde kinderen had, maar betekend dat dat ik het mezelf allemaal expres aandoe omdat ik graag nog een kindje wil? Ik wens je veel sterkte TS, want het is retezwaar.
Oef, net een vrij lange reactie getypt en weg is ie! Beetje jammer, begin nu niet weer opnieuw, dus houd het even kort door te zeggen bedankt voor jullie begrip en het delen van ervaringen. Ik voel me er een stuk minder eenzaam door. Iedereen die nu een miskraam doormaakt, heel veel sterkte!
Meis, je hebt ook geen geluk zie ik. Nu al een min anderhalf jaar bezig zie ik Bij mijn laatste miskraam had iemand het onzinnige idee om te zeggen; misschien wel een geluk bij een ongeluk, nu zit er wat meer leeftijdsverschil tussen jullie kinderen Dat ik na mijn miskraam nooit meer zwanger kon worden op de natuurlijke manier had niemand bedacht Heel veel sterkte meid. Hoe lang of kort je zwanger was, maakt voor het verdriet weinig uit. Voor jou was het jullie kindje, hoe klein ook! Bij mijn eerste miskraam is mijn verdriet over gegaan toen ik weer zwanger werd. Mijn laatste miskraam van anderhalf jaar geleden is nog steeds een verdrietige herinnering!
Herkenbaar... Wij zijn bijna 3 jaar bezig geweest, diverse onderzoeken wezen niks afwijkends uit. Toch een MK gehad met 6 wk en een MA met 8 wk ( was wel al met 6 wk gestopt met groeien). Enorm frustrerend hoe sommige zwangeren in je omgeving er ook mee om kunnen. Gevoelloos... Nu ben ik ruim een jaar na de laatste mk weer zwanger, en lijkt het goed te gaan. De eerste 10 weken waren een hel voor mij. Ik was enorm angstig dat het mis zou gaan, en durfde absoluut niet er vanuit te gaan dat het nu wel goed zou gaan. Maar ik heb toch echt nog een 14,5 week oud ukkie in me, die het op alle fronten meer dan gemiddeld goed doet. Het komt goed! Verlies de moed niet. Probeer je af te sluiten voor de debiele reacties, of wees gewoon een keer bot terug. Daarmee maak je niet altijd vrienden, maar mensen schrikken dan wel vaak terug. Misschien dat ze dan de volgende keer eens beter nadenken...
Helaas heel herkenbaar, van die goed bedoelde opmerkingen 'Je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden'. 'Je bent nog jong'. (ehhh wordt volgend jaar al 30...) En pas zei iemand: 'Je stopt er toch wel een keer mee als het steeds fout gaat'. Nu vertel ik dus echt niet dat ik weer zwanger ben ook al lijkt het tot nu toe goed te gaan, vind het wel een spannend geheimpje tussen mijn vriend en mij. Heel veel sterkte!
Lieverd, helaas weet ik er alles van! Ik wens je heel veel sterkte. Wilde je nog even dit topic geven: http://www.zwangerschapspagina.nl/miskraam/456457-verdrietig-opmerkingen.html
hallo, Ik leef met je mee, ik weet hoe het voelt, na 3 mk in 6 maanden heb ik alles van mensen gehoord..ook van de ex man mijn man : het is beter voor jullie hoor, jullie kennen elkaar niet zo lang Mensen kunnen gemeen zijn, of ze willen geen kwad doen, maar tocht bij niet weten wat ze kunnen zeggen, doen het wel. Veel sterkte!
Sterkte voor jou!! Het is niet niks, een miskraam of het er nou ' maar' 1 is of je hebt er meerdere gehad.. Het blijft gewoon naar!! En idd mensen kunne hele nare reacties maken.. Mss ontwetendheid wat zoiets met je doet omdat ze het zelf nog nooit hebben ervaren of mss dat ze er niet mee weten om te gaan en het proberen 'goed' te praten.. Het enige wat ik tot nu toe heb gehoord is, van je bent nog jong.. Ja of dat het er minder erg om maakt?! Nu 3 miskramen verder en 1 gezonde zoon van 2!! Maar nu toch wel gehoord dat het twee kanten op kan gaan! Of zoonlief is echt een geluk geweest!! Of het is pure 'pech'.. We mogen nu wel het 1 en ander laten controleren.. Enerzijds denk ik, het kan toch! Het bewijs loopt hier rond! Anderzijds kan het idd ook nog zo zijn dat m'n zoontje echt puur geluk is! Het is niet anders dan weer afwachten.. Succes voor ieder hier die ooit een miskraam heeft mee moeten maken!
Heel herkenbaar Ik ben nu met tweede miskraam in 6 weken tijd bezig Mooie tekst ook:" nou aan je vruchtbaarheid ligt het niet" Dussssss Maar ik geloof oprecht dat iedereen het goed bedoelt en het ook best moeilijk is om de juiste woorden te vinden in zo'n situatie