Oh ja die ook.....dat ze iets zeggen maar niet echt zeggen wat er is want dat is dan wel prive hahahahahah.....zeg dan niks
Ik lees ook altijd bij iemand dat ze zo'n perfecte relatie heeft en gaat trouwen enzo... en via een vriendin die haar kent hoor ik dan dat ze weer eens ruzie hebben gehad en zo;n moeilijke relatie hebben. En ik zet er eerlijk gezegd zelf ook niet op dat ik ruzie gehad heb met mijn man of dat die ene keutel me zo ontzettend dwars zat. Maar goed: ondanks alles ben ik behoorlijk verslaafd aan facebook en kan ik nu goed tussen de regels door lezen hoe het echt zit. Ik vind het trouwens wel een erg fijn medium om van alles op de hoogte te blijven. En ik heb er een hele goeie real life vriendschap aan over gehouden. Zonder Hyves/Facebook was dat niet gelukt.
Ik begrijp wel wat je bedoelt. Zo heb ik een aantal mensen in mn lijst die echt alles delen, waardoor hun leven heel druk en mega interessant lijkt. Ze checken overal in, plaatsen overal fotos van, terwijl ik er bv niet eens aan denk om mezelf bij bv ieder concert dat ik bezoek, in te checken. Ben op dat moment met mn leven bezig en niet met fb! En sommige plaatsen idd fotos, waar ze totaal onherkenbaar op zijn. Zo mooi bewerkt.
Ik heb er lang over moeten nadenken Maar kan maar 1 stel op facebook verzinnen dat ik erg opschepperig vind en de rest zie ik als zelfbescherming omdat sommigen een openbaar profiel hebben of bazen en collega's die meelezen. En een "zeikertje" ken ik ook wel maar in het echte leven brengt ze het heel anders en dan snap je wel waarom het op facebook zo overkomt. Misschien kan ik ook wel niet zoveel "opscheppers" ontdekken omdat de meeste mensen die ik ken helemaal nog geen gezin hebben, al helemaal niet getrouwd zijn en meestal nog studeren. Ondanks dat ik over mijn gezondheid bijna nooit iets op facebook zet voel ik me wel aangesproken wat die "hypochonders" betreft. Als kind ben ik lange tijd flink ziek geweest. Ik heb zeker wel 20 keer terug moeten komen en de dokter hoorde en zag niks. Na die 20 keer hebben ze vastgesteld dat ik een allergische reactie had, maar konden ze niet vinden waarvoor en hebben we het daar verder maar bij gelaten. Afgelopen zomer wilde de huisarts nog niet eens bloed bij mij laten afnemen, na aandringen toch gedaan en had ik zulke hoge waardes in mijn bloed dat ze er direct het stempel van een spierziekte op plakten. Toen uit een derde bloedtest weer een normale waarde naar voren kwam werden mijn klachten opeens weer weggelachen. Na een ruim half jaar te hebben aangedrongen op verder onderzoek vanwege blijvende klachten kreeg ik steeds een bloedtestje waarbij 1 waarde werd gemeten. Totdat ik 1 gewricht bijna niet meer kon gebruiken, toen is er echt goed naar gekeken en kwam uit de onderzoeken heel duidelijk reuma naar voren. Ook had ik last van mijn oog. De huisarts vond het niet nodig om mij door te verwijzen. Uiteindelijk toch een verwijzing naar iemand die niet eens oogarts was. Het bleek een inwendige oogontsteking te zijn en als die onbehandeld was gebleven, was ik nu waarschijnlijk blind geweest. Ik vraag me echt af of ik nou zo onduidelijk communiceer of dat er iets mis is in die medische wereld. Dat de dokter zegt dat er niks is betekent voor mij iig niet meer dat er niks aan de hand is.
ik heb ook zo een kennisje , die was vroeger getrouwd en had een heel burgelijk leventje, inmiddels is ze met een ander getrouwd en heeft met hem ook weer een kind. Maar ze heeft nu zo,n mooi leven ontbijtjes in brussel, vip kaarten bij concerten, een heel groot huis waar een nog groter stuk aan moet worden gebouwd een luxe auto.. en natuurlijk de knapste kinderen van de wereld, en heel vaak weekendje weg met zijn tweeen... pffff ik wordt er zo moe van Ze mag het gerust goed hebben, maar leg het er niet zo dik bovenop... als ik dan weer foto's van een tripje of dat ze weer saampjes in parijs zijn wezen ontbijten zie denk ik bij mezelf Wat ben ik blij, dat ik wel genieten kan van mijn heerlijke kleine huiske. En van mijn saaie burgelijke leventje! Mennn dat moet vermoeiend zijn om je status hoog te houden
Ughh ja ik snap precies wat je bedoelt! Ik heb er eentje die iedere dag moet zeggen: ' Positively positive' of ' feeling lucky' of ' in love ( bedoelt ze niks mee, want ze is niet verliefd), of ' Live life' of ' one out of a million kinda feeling'.... zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik weet namelijk gewoon dat die persoon helemaal niet zo gelukkig is, ze doet heel iemand anders voorkomen dan ze is. Maar goed, dat moet ze eigenlijk helemaal zelf weten maar ik denk weleens ' die spoort niet helemaal'. Ook heb ik er eentje die ELLLEKE dag schrijft wat ze doet als huisvrouw en dan hele lappen tekst. Of van die lui die de hele dag schrijven hoe geweldig ze wel zijn, bv in hun baan of de geweldige auto die ze hebben en nooit eens interesse tonen in een ander. Het ergste vind ik ook de mensen die de korte tekstjes melden: ' Wat een rotdag' of 'wat zal ik kiezen 'DILEMMAAAA'. Dan vragen om reacties als 'wat bedoel je' en niet meer reageren. Dan denk ik, dat is toch echt wel om aandacht te vragen. Toch? Ik vind eigenlijk de menselijke narcistische trekjes naar boven komen op dit soort sites. Maar tegelijk geniet ik er ook wel weer van haha.
Ja precies! Dat ik bedoelde ik ook met diegene waar ik het over had, iedere keer maar weer aan iedereen laten weten "hoe goed" ze 't hebben... denk dat bij veel mensen heel veel schijn is... Hoop wel dat hun leven natuurlijk net zo perfect is als hoe ze zich voordoen op social media...
Iedereen zet toch in het algemeen leuke dingen op social media ? Soms staat er wel eens wat tussen dat minder leuk is, maar het meeste is toch leuk en gezellig. Je deelt liever wat leuks en gezellig dan iets dat pijnlijk en kwetsbaar is... Maar ik snap je idee.
Ik weet ook wel een beetje wat je bedoelt.. Heb ook zo'n kennis die alleen de 'interessante' dingen erop zet, nu heeft ze bijvoorbeeld iemand in haar schoonfamilie die het laatste jaar wat in het nieuws is.. Ik heb haar nog nooit over diegene gehoord en ineens wordt diegene steeds genoemd en getagd in haar berichten.. Ze is nogal van de status en dat druipt eraf op fb. Maar goed, ik kies er zelf voor om het te blijven lezen, haar niet te ontvrienden en me er dus aan te ergeren. Misschien moet ik toch es een andere keuze maken.. Ach, ze is eigenlijk ook gewoon een lieve meid, dit is gewoon een beetje jammer.
Ik heb niet het idee dat mijn fb-vrienden hun leven mooier maken dan het is eigenlijk. Mensen delen natuurlijk meestal de foto's die ze mooi vinden of de momenten op de dag die ze leuk vinden of van genieten (of irriteren zoals vertraging met de ns) of die ze raakten. Daar zie ik niet iets achter als kijk eens hoe perfect mijn leven is. Waar ik niet zo goed tegen kan zijn die dag verslagen van moeders: T. naar school gebracht, daarna s. op bed gelegd huisje gepoetst en helemaal aan kant. Straks t. ophalen en weer naar school brengen, boodschappen doen en naar het CB. Weer een hectisch dagje... En dan later vertellen dat het zo goed ging op het cb. en dat S. al voorloopt in zijn ontwikkeling. (terwijl T. een paar dagen geleden ook al verder was dan de meeste klasgenootjes). En dan elke dag zo'n verslag neerzetten.... Daar krijg ik jeuk van. Bij hen zou ik graag eens zien dat ze gewoon eens iets doen of schrijven wat geen betrekking heeft op hun kinderen/huishouden.
Op dit moment zit ik even niet zo lekker in m'n vel. Relatie loopt niet lekker, heb een beetje een winterdip, nog wat dingetjes en ik merk dat ik nu toch wel met enige jaloezie die stukjes lees. Weet ook wel dat het misschien niet zo perfect is als het lijkt maar toch raakt het me. Zit er aan te denken om fb te verwijderen maar dan ben ik voor m'n gevoel echt al m'n contacten kwijt...
lieve mama madelon..denk nou niet dat het bij een ander zalig is. Ieder huisje heeft zijn kruisje. En juist op facebook kun je de schijn goed ophouden. Want wat er echt in huis gebeurt schrijft men maar zelden. Dus hou je facebook lekker aan. en neem de glitter en glamour statussen met een hele grote korrel zout!!
Zelf doe ik ook leuke dingen plaatsen. Ik plaats niet ALLES, maar als ik er zin in heb. Maar ik open ook vaak actuele discussiepunten, gebeurtenissen, nieuws enz. Waar ik me aan stoor, is mensen die bv ruzie hebben met hun ex en dan gaan ze dan een heel verhaal over plaatsen. Hou dat lekker prive joh, lijkt mij ook niet leuk voor de kids
En ik lees liever over kinderen en dergelijke dan mensen die foto's plaatsen in discotheken enzo ( op hun 40ste ). Ik heb daar gewoon niets meer mee
ohhh hier kan ik ook niet tegen, die kunnen echt niks schrijven zonder dat het over hun kinderen gaat.