Mijn moeder draagt dan geen 'open' kleding maar draagt natuurlijk geen hijab. Gewoon een broek en een jasje, maar we hebben ook veel bekijks hoor. Tijdje terug was Irem nogal aan het huilen in de kinderwagen en wilde we boodschappen gaan doen. Omdat ze zo huile bood mijn moeder aan om een rondje te gaan wandelen zodat ik even op mijn gemak de boodschapjes kon halen. Toen ik op het laatst bij de kassa stond zag ik dat mijn moeder ondertussen buiten ook weer bijna terug was van het wandelen. Kom vervolgens buiten en was dr even uit het oog verloren en opeens roept ze keihard van een afstand: 'Yoehooeee! *mijn echte naam* Hier zijn we hoor! Nou al die mensen die daar liepen keken van mijn moeder naar mij en weer terug. Ik loop met jilbab en hoofddoek en mijn moeder is 'normaal' aangekleed, dus ze begrepen het niet echt hahaha. Mijn man is vorige week trouwens naar de demonstratie in Rotterdam geweest voor Palestina. Het is vreselijk wat daar nu aan de gang is met onze broeders en zusters, ik blijf smeekbeden doen. Moge Allah ze bijstaan!
Gelukkig dat je moeder geen open kleren draagt. anders krijg je nog meer kijks. is echt zo hihi. Dat is niet de bedoeling. haha is wel grappig he? Ze vragen zich af zijn ze familie van elkaar? hoe zit het nou in elkaar. hihi Accepteren jullie familie het wel allemaal dat jullie moslima zijn geworden en zeggen ze over de kleding. de meeste familie van mij was echt kapot. het gaat beter nu. Goed dat je man erheen is geweest naar de demonstratie en heeft het wat geholpen? is het mogelijk om hier in Nederland ook bloed af te laten nemen voor de broeders en zusters in Palestina. Dat wil ik doen namelijk Ik doe ook elke dag smeekbeden voor broeders en zusters, goede mensen. Ja Moge Allah ze bijstaan Amin
Ik wil de link nogmaals even in dit topic plaatsen! www.islamic-relief.nl Voor de zusters die wat kunnen missen is dit een goede organisatie die hulp biedt!
sorry ik had de link niet meegekregen waarschijnlijk. Harstikke bedankt zuster. Ik ga nu alvast doneren
moge Allah onze broeders en zusters steunen en door deze verschrikkelijke tijd heen helpen en moge Allah de overledenen het paradijs geven! amien Sarah is naar het consultatiebureau geweest en ze is (alle lof zei aan Allah) zo goed gegroeid! ze is 3 cm gegroeid en bijna een kilo bijgekomen! (dat voelde ik ook wel hoor ) verder is ook alles goed mijn familie accepteerd het nu wel (dichtbij familie dan). alle lof zei aan Allah, het is wel een proces geweest hoor. op het begin is het wel moeilijk geweest en er zijn veel dingen gezegd die later teruggenomen zijn. zo lang je zelf geduldig blijft zal Allah je helpen als Hij dat wil. verre familie vind mij maar een raar kind 8), maarja Allah heeft mij gered en mijn hart gevuld met islam (alle lof zei aan Allah!) en dat is genoeg voor mij.
Alle lof zei aan Allah. Allah is de alziende. Allah begrijp alles. Moge Allah de goede mensen, moslims het paradijs geven. Mashallah dat je dochter goed groeid. Dat gaat zo snel als ze baby zijn. meestal tegen de tijd dat ze ongeveer 1 jaar zijn en ouder gaat het veel langzamer. Gelukkig dat je familie het accepteerd. Je familie dichtbij is ook het belangrijkste natuurlijk. Laat de verre familie maar denken, dan kennen ze je blijkbaar ook niet goed genoeg. Mijn situatie was ook zoals bij jou ja. Mijn moeder zei een paar jaar geleden nog wel veel dingen. Begon ze te huilen en zei ze dat ze me 9 maanden in de buik heb gehad, maar jij bent zo anders. Zo heb ik je niet opgevoed. Net dat je in het verkeerde land geboren bent zei ze. Ik was vanaf mijn twaalfde al met de Islam bezig. ze hadden het kunnen verwachten. Later toen ik er echt voor ging om moslim te worden, was mijn moeder een stap verder. Mijn vader totaal niet. hij, broer hebben heel veel kwetsende dingen gezegt. Dat mijn vader soms jaloers was op andere ''normale'' dochters, meisjes. Het voelt voor hem niet dat ik zijn dochter ben dat soort dingen. Dat heb ik hem later ook goed verteld dat ik op die manier ook geen contact wil. Toen is hij veranderd. Allah heeft mij ook gered. Ik ben niet meer bang voor de mensen, maar bang voor onze Meester Allah.
hier is ook hetzelfde probleem. Wij hebben met mijn ouders zo''n 5 maanden geen contact gehad niet alleen door mijn bekering maar meerdere dingen. Nu zijn we afgelopen zondag er weer heen gegaan sinds die tijd. Ze zeggen we respecteren je wel maar vinden het erg moeilijk Sinds 23 jaar heeft mijn moeder weer contact met haar familie en toen zei ze al: je oma zou je niet zo willen zien.Dus doe je hoofddoek af als ze langskomt. Dan voel ik me weer erg verdrietig en ze denken ook dat mijn man mij toestemming moet geven om hem af te zetten of dat ik me moet verantwoorden tegenover hem. Ze zien het nog steeds verkeerd en denken nog steeds hetzelfde helaas
Vrede zij met jullie sisters, Alles goed met jullie en jullie gezinnetjes? Heb begrepen dat het berekoud is in NL. Hier hebben we het sinds gister ook stukken kouder, moet er even aan wennen hoor. Alle lof is voor Allaah. Ben telkens bang dat Hamza het te koud heeft maar hij voelt lekker warm aan. Lekker ingepakt. En zelf ben ik ook maar onder een dekentje gekropen. Heb zo'n zin in een dutje...maar de dagen zijn zo kort, moet straks alweer koken! Misschien dat ik er zo toch even in duik, de kleine ligt nu naast me op de bank in slaap te komen (hoop ik haha). Hij heeft telkens ruzie met zijn speentje. De laatste dagen lijkt zijn zuigbehoefte toegenomen. Aan de borst laat ie zelf los wanneer hij genoeg heeft (in totaal meestal 25 a 30 minuten) maar daarna gaat ie snel weer opzoek naar iets te zuigen zonder dat ie honger heeft. Probleem is dat hij zijn speentje niet lang in houdt, die valt er dan uit en dan zet ie het op een krijsen : D Zal met de tijd wel goed komen met Allaah's Wil. Ik heb geen tv dus ik krijg weinig mee van wat er precies gebeurd in Palestine kwa beelden. Ik lees wel op t net en krijg via email het een en ander door. Echt verschrikkelijk! Ik kan zoiezo niet tegen die beelden, kan daar gewoon niet naar kijken. Hoe zullen ze zich toch voelen, we kunnen ons er helemaal niks bij voorstellen om onveilig te zijn in je eigen land, stad, huis, bed...moge Allaah hen geduld geven en de kracht om hier doorheen te komen. En moge Allaah ons allen wakker schudden en op gepaste wijze in opstandkomen en te hulp schieten en iets doen voor deze mensen die onderdrukt en vernederd worden. Zucht...
@ de bekeerlingen onder ons: lijkt me erg moeilijk voor jullie als je familie zo reageert. Maar een kleine troost: zelfs moslims uit 'islamitische gezinnen' hebben dat probleem soms. In veel culturen gaat cultuur (wat ook nog eens in strijd kan zijn met Islam) boven geloof (islam) en hebben kinderen uit zulke gezinnen het vaak ook moeilijk wanneer ze kiezen voor een volledig islamitische levenswijze. Gek he? Maar het is een beproeving. Wees sterk en geduldig en vraag Allaah om hulp en steun, het komt allemaal goed met Zijn Wil. In ieder geval sterkte gewenst met de tegenslagen in familiesfeer. Knuffel, Wardi
vrede zij met jullie zusters zouden jullie je stem willen geven voor onze dierbare broeders en zusters in de gaza hier is de link www.verhefjestem.nl kleine moeite en kan met Allahs wil van grote waarde zijn
Amien op je dua! en Moge Allah jou ervoor belonen lieve zuster dat je je stem gegeven hebt Amien liefss
**inbraak** Ik vroeg me af of ik heel even mag inbreken bij jullie? Ik lees jullie topic af en toe mee, en ben nu ergens benieuwd naar. Puur uit interesse hoor, niet om een rel ofzo Een aantal van jullie zijn bekeerde moslima's, hoe zijn jullie tot de islam gekomen dan? Via een partner of 'uit jezelf' zeg maar? en @tirtilisko joehoe, nog een paar weekjes, spannend! **uitbraak**
hoi esli, ik zag je vraag en dacht laat ik hem maar gelijk beantwoorden. ik ben een teruggekeerde(bekeerde) moslima ik was al teruggekeerd(bekeerd) toen ik mijn man ontmoette. dus uit mezelf (met hulp van Allah-alle lof is voor Allah) liefss
Wat bijzonder Sahara. Hoe ben je tot de Islam gekomen dan? Ik bedoel, als je van huis uit er niet mee in aanraking komt, zal dat best een reis geweest zijn denk ik?
ik ben wel door mijn man in contact gekomen met de islam maar niet onder dwang of dergelijke. Ik voelde me niet echt thuis in het roomskatholiek geloof , waarmee ik ben opgegroeid maar niet streng mee ben opgegroeid. Eigenlijk was ik erg op zoek naar een steun, een gevoel van thuiszijn. Ook tirtilisko ( de lieverd) heeft mij heel veel uitleg gegeven over de islam, en steeds voelde ik me er beter bij. En ook de dingen wat ik op islamitische forums kwam te lezen. Ik zei heel hard toen ik mijn man leerde kennen , ik word geen moslima en ga geen hoofddoek dragen ( dat krijg ik nu nog dagelijks te horen door mijn ouders) Maar ik vond waarheden en respect in de koran. En alle lof zij aan allah voel ik me heel prettig met mijn hoofddoek. Ik draag hem nog niet volledig dicht altijd maar ik ben ook pas bekeerd afgelopen juli dus ik probeer stap bij stap alles goed te gaan doen. Eigenlijk elsi kan ik het je moeilijk uitleggen het is gewoon een gevoelvan thuisvoelen. EN het respect voor vrouwen wat eigenlijk bij de islam hoort is veel groter dan die bv van de bijbel. Helaas komt altijd het tegenovergestelde zichtbaar. Vind ik erg om te zien want zo is ons geloof helemaal niet. Mijn ouders zijn er dan ook echt niet blij mee, met alle hulp van allah zal dit ook goedkomen. Hoop dat ik je vraag beetje heb kunnen beantwoorden, en als je nog vragen hebt hoor ik ze graag
Esli, er zijn via google best wat bekeringsverhalen te vinden. Ik vind het ook altijd leuk (en mooi) om te lezen hoe iemand tot de Islam is gekomen. Via Google zoeken op:bekeringsverhalen islam Lees ze! : )
hoi esli, ik zal het in het kort vertellen ik heb me altijd anderst gevoeld en dat was ik ook zo zeiden mijn familie achteraf hun hebben het ook altijd geweten zonder dat ik het wist dat ik het op een dag zou gaan zeggen dat ik moslima zou worden ze waren ook totaal niet verrast juist ik dat ze het wist voor mij maar dit ter zijde. als kind stond ik al voor de spiegel met een wintersjaal om me hoofd alleen op me kamer. ik heb ook altijd gezegd ik had niet hier geboren moeten worden maar in een ander land of ik heb de verkeerde kleur mijn huid is wit maar voel me donker. (toen was ik echt jong toen ik die uitspraken deed hoor) maar had me erbij neergelegt ik dacht je wordt zo geboren je bent het of je bent het niet je kan het niet worden. later voelde ik me niet compleet voelde me opgelacht altijd had ik vragen over het leven en was er niet gelukkig mee ik wou rust na een tijd later ben ik boeken gaan lezen van me vriendin al moslima maar toen hadden we wel gespreken maar niet echt diep over het geloof en toen ik die boeken ls stond ik raar te kijken want alles wat ik in me hoofd had mijn gedachten,opvattingen stond daar ik las toen 3 boeken tegelijk dat was echt "thuis"komen en moest veel huilen want dit was mijn gemis zonder dat ik dat wist heb toen veel mooie dingen mee gemaakt zoals ik werd wakker en toen hoorde ik de geloofgetuigenis in mijn hoofd dat zich de hele tijd herhaalde enzo. ik ben naar moskee geweest om het te ervaren en ja hoor ik voelde me zo goed en niet veel later ben ik teruggekeerd (bekeerd) het is het beste wat me is overkomen ik heb mijn rust gevonden alle lof zij Allah. mijn verhaal in het kort samengevat liefss
Dankjullie wel voor jullie mooie, open verhalen. Ik voel me wel een beetje een indringer hoor, maar vind het fijn dat jullie de moeite willen nemen om te vertellen. Ik ben ook van mening dat in de media altijd de verkeerde aspecten (of zelfs onwaarheden) over de islam belicht worden en dat het juist een geloof van liefde is. Dus juist in deze tijd vind ik het bijzonder om te lezen hoe vrouwen zichzelf 'durven' te bekeren en uiten voor de islam. Liefs Ilse