ik denk veel moslima''s ik iig wel vind het heel leuk als mensen interesse tonen en erna vragen. voel je aub geen indringer je bent van harte welkom!
Ook vrede zij met jullie zusters. Ik heb ook mijn stem gegeven, ook heb ik mijn vriendinnen en familie een e-mail gegeven of zij ook een stem willen geven. dat zal helemaal mooi zijn. Moge Allah de onschuldigen helpen. weg met die slechte mensen, satan. Ik doe sinds dat ik moslima ben geworden al dua voor de goede mensen, moslims. Ik zal nu nog extra dua doen voor de onschuldigen in Palestina. Het is om te huilen hoe het daar gaat. Misschien hebben ze het hier heel moeilijk op de wereld, maar als ze de toets op de wereld goed voltooien. Zien ze straks voor een eeuwigheid alleen maar gelukkig zijn in het paradijs. moge Allah die mensen leiden naar het paradijs. Amien
ik heb een nl moeder en een tr vader...We zijn meer nl opgevoed dan met de turkse de cultuur en met de islam... heb dat erg gemist en voelde me nooit thuis in de nl cultuur en feestdagen...zat altijd tussen wal en schip... na veel ruzie in huis heb ik besloten van huis te gaan, zijn gaan trouwen, ben vollgid mijn hoofddoek gaan dragen en leven als een moslim...mijn ouders hebben tot nu toe niet op een normale manier contact met ons genomen...ik heb met de familie van mijn ouders verbroken omdat ze geen ene steun gaven die ik nodig had. alleen maar vooroordelen over het geloof, hoofddoeken en mijn man...ze hebben hem niet eens de kans gegeven om zich zelf voorstellen wie hij is... Heb wel tot vorig jaar mei contact gehouden met mijn oma want zij was het niet eens met de mening van mijn ouders en wilde er voor me zijn...Ze was er wel voor me maar ook weer niet...Ik mocht bijvoorbeeld geen hoofddoek dragen zolang ik bij haar was, dus ook buiten niet...na een jaar heb ik ge zegt dat ik hem nu wel over aan doe dus ook bij haar, wilde ze dat niet dan zou ik het contact breken...na 3 dagen belde ze en mocht ik wel komen met hoofddoek als het maar geen zwart is...raar vond ik dat maar na een paar keer dat ik toch gewoon zwart omdat ik dat gewoon wilde... Z ehad altijd wel opmerkingen over ons geloof en had ook vaak ruzie..ik mocht niet turks praten met mijn man door de tel of tegen mijn zoontje... ze accepteerde mijn man niet had het nooit over hem alleen negatieve dingen... ze vergelijkte spullen die ze aan ons gaf als kado met de liefde die ik voor haar had...ik was het zo zat en wilde contact breken mat haar omdat de relatie van mij en mijn man op het spel zat...en dat wilde ik niet...ik wilde het contact breken en ze zei dat ze dan al de kados die ze aan ons had gegeven terug wilde...heb haar alleen de laptop gegeven... de rust is wel terug gekeerd in het gezin..ze heeft sinds een aantal maanden weer contact met mijn ouders dat was al 4 jaar niets van gekomen...mijn ouders geven van alles ons de schuld...dat ik het geloof ben gaan volgen omdat het van mijn man moet, dat ik voor hem dochte kleding draag en hoofddoek draag. dat mijn moeder een hart aanval heeft gehad door mij door de stress...etc..onzin natuurlijk ze probeerde via mijn oma in contact te komen met ons omdat hun kleinkind ook te zien...maar dat wil ik voorkomen daarom heb ik het contact ook met mijn oma verbroken... @lena...ik vind persoonlijk dat je je niet moet aanpassen voor een ander..als jij je hofddoek wilt dragen bij andere mensen dan moet jij dat zelf weten, jij bent baas over je zelf...
wat leuk esli dat je interesse hebt in ons geloof... ik wil je mijn verhaal ook vertellen maar doe dat liever niet op de site als Allah het wil zal ik het pben naar degene die dat willen... het is een heel persoonlijk verhaal... nu verwacht ik niet dat er iemand meeleest maar toch liever niet... Je bent altijd welkom om vragen te stellen of ook wat te zeggen of te vertellen hoor
Nogmaals, dankjullie wel voor jullie warme reacties. Ben ik blij om. Iman, ik zou je verhaal graag lezen als je het wilt vertellen. Ik vind het ook jammer dat er verder op de site niet meer over gepraat mag worden. Hoewel de meeste discussies meestal wel uit de hand liepen uiteindelijk, vond ik het ook altijd interessant en leerzaam. Met m'n vorige nick (Joldeg) heb ik ook regelmatig met dat soort topics meegeschreven. Ik ben zelf christen, maar ik ben van mening dat we allemaal in dezelfde god geloven, alleen op een andere manier ons geloof belijden. Mijn man heeft geen gelovige achtergrond en zodoende vind ik het des te interessanter om te lezen hoe anderen 'tot geloof komen' zeg maar. En ik denk dat de islam een (voor de buitenwereld) moeilijkere keuze is. Althans, niet de keuze, maar ik denk dat je meer vragen enzo zal krijgen. Dat blijkt maar weer nu he
Ik breek ook even in: Me tranen rollen over mijn wangen toen ik je verhaal aan het lezen was. Zooo mooi!
Tekst verwijderd...je kan contact opnemen met een moderator! Graag persoonlijke vete per Pb uitwisselen.
ik ben ook een bekeerde moslima, (echt waar joh? ) ik heb denk ik ook altijd al geweten dat Allah bestaat.. ik weet niet waaro maar ik was er altijd wel mee bezig. ik voelde me heel ongelukkig toen ik nog uitging en leefde als "niet-moslim" Mijn man heeft mij heel erg geholpen (met de wil van Allah) op de weg naar mijn islam. ik ben zeker niet voor hem moslim geworden maar ik vind het wel heel fijn dat hij mij ermee heeft "geintroduceerd' (zo schrijf je dat toch) er zijn tijdens mijn bekering een hoop dingen gebeurd, helaas ook minder leuke dingen. maar nu is dat allemaal zo goed als voorbij (Alle lof zei aan Allah). mensen kijken mij nog steeds gek aan maar dat kan me al lang niets meer schelen (vroeger nog wel hoor ) ik lach er om en vaak weten die mensen ook niet beter onze terugkomst is naar Allah swt en Hij is de enige voor wie we bang moeten zijn. niet voor mensen, dieren.. voor niets. Alleen voor Hem
Ruby, Vind je het erg om je ongenoegen met iemand anders op een andere plek of via pb "uit te vechten". Het gaat er hier over het algemeen vredig en gezellig aan toe en ik geloof dat we dat graag zo willen houden. Groet, Ilja
Mijn verhaal komt nog.. als ik straks tijd heb. Ennuh Ruby, ik las dat je er aan denkt om te bekeren. 1 adviesje alvast, in de Islam is het beter om iemand prive aan te spreken op zijn 'zonden' of 'fouten', ipv iemand in het openbaar aan de schandpaal te hangen. Ik geef nu dit advies wel in het openbaar zodat het een les voor ons allen kan zijn. Doe ermee wat je zelf het best acht.
leuk dat er mensen inbreken hier! (gezellig ) en dat ze meer over ons en ons geloof willen weten..! ik zal ook wat over mezelf vertellen, ik ben opgegroeit zonder geloof, tegenover mij woonden toen een gezinnetje (toen speelde ik met hun kindjes, was zelf ook een jaar of 8 ) en die waren heel erg christelijk.. dus sinds ik een jaar of 8 ben wilde ik eigenlijk al een geloof hebben.. toen ik 10 was kreeg ik van die mensen een bijbel voor mijn verjaardag, heb hem in 1 week helemaal gelezen.. maar daarna weggelegd en nooit meer naar om gekeken... Op mijn 15e leerde ik mijn man kennen (hij is Marokkaans).. hij vertelde mij altijd veel over de Koran, over het geloof en over het bestaan ervan.. Het begon mij steeds meer te interesseren om er steeds meer van te weten, ik heb toen stapels boeken gekocht en me er in verdiept.. Uiteindelijk heb ik besloten dat dit het geloof is die ik wou, en ben toen zo moslim geworden.. Familie was er totaal niet blij mee, behalve mijn vader.. mijn vader zei toen der tijd: het interesseert mij niet wat je word, als je maar jezelf blijft.. al draag je een burka (niet dat het erg is hoor!) als je maar mijn meisje blijft.. Ik moet zeggen dat ik in mijn puberteit door enorme moeilijke tijden ben gegaan, en altijd naar god bidde (ik had toen nog geen geloof) of hij mij alsjeblieft wilde helpen... achteraf heb ik ook het gevoel dat het altijd naar Allah was, en dat ik altijd al in Allah heb geloofd... Nou wat een verhaal..!