E. zal ongeveer 21 maanden zijn als haar broertje komt. Nu vroeg ik me af hoeveel ze daar van gaat beseffen? Gaat ze door hebben dat de baby echt leeft? Kan ik haar daar wat op voorbereiden? Natuurlijk weet zij niet dat er een baby in mijn buik groeit, maar we vertellen haar wel regelmatig dat ze grote zus wordt. Zie bij m'n neefje dat hij wel al goed doorheeft dat zijn zusje twee maanden geleden geboren is, maar zij schelen net 3 jaar.
Ik heb het bij mijn zus gezien, dat ze niet beseften dat het kindje zo kwetsbaar is dus er werd te hard aan de wipstoel geschud, aan de box getrokken en hard geduwd of 1 besloot op de baby in de wipstoel te zitten omdat ie ook wou.... Ging vaak net ff te hard in de omgang. Helemaal als baby in beweging kwam en speelgoed ook pakte.... Als je net 2 bent zie je alleen maar jouw speelgoed richting baby verdwijnen dan is subtiel zijn best heel lastig om dan niet hard uit de handen te trekken of maar gewoon een tik met de Duplo te geven op de baby. Enige dat je kan doen is erbij blijven en gewoon kijken hoe ze erop reageert. Kan geweldig goed gaan en dat het makkelijk verloopt, maar kan ook zoals bij mijn zus gaan dat je ze geen seconde uit het oog kon verliezen zodra de baby in de woonkamer was. Ze waren ook wel lief hoor maar ik was blij dat nr 3 ouder en minder kwetsbaar werd haha. Eerst 2 onder de 2 en toen 3 onder de 3. Geloof dat ik daar mijn eerste grijze haar heb opgelopen hahaha
Hier zat/zit er 20 mnd. tussen. Zolang de baby nog in je buik zit zullen ze het niet echt beseffen (dat is nog veel te abstract voor ze), maar naarmate je buik groeit en de baby meer en meer gaat bewegen kun je wel al je oudste erin meenemen en zeggen dat er een babybroertje in je buik woont en vragen of E. kusjes/aaitjes wilt geven aan je buik/aan babybroertje. Als de baby er is zal E. gauw door hebben dat ie leeft hoor! Maar inlevingsvermogen hebben ze op deze leeftijd nog niet dus met veel geduld en rustig uitleggen zul je je kind moeten leren dat broertje ook gevoel heeft en dat niet alles kan Wij hadden uit voorzorgsmaatregelen al het grote, harde speelgoed (zoals een draaitol maar ook een houten trek-vrachtwagen) tijdelijk verwijderd. Hier ging alles vrij soepel eigenlijk. Nu ze beiden ouder zijn en een sterke eigen mening hebben is een stuk lastiger dan toen Ik zie onze oudste nog zo zitten met zn beer en een teiltje en een droog washandje onder het badje waar wij op dat moment de jongste in aan het badderen waren Dat kun je trouwens ook nog doen he; knuffels betrekken bij het leerproces en/of een BabyBorn oid. voor E. kopen
Hier met dr neefje was t wel heeeel bijzonder, zij zat al in de poppenfase en die ging t hele huis door kreeg flesjes etc. Huilende baby's vindt ze super zielig kijkt heel bezorgd naar die kleine en naar mij. Neefje is natuurlijk wel heel anders dan een baby thuis die ook niet weggaat. Echt jalours als ik een baby vastheb (ook bij ons thuis) is ze niet. Ze komt kijken, vooral handjes en voetjes vergelijkt ze graag met haar handen en voeten. Kan uren met een baby op mn armen zitten, kleine troosten met een krampje geeft echt geen sjoege. Maar op een gegeven moment wil zij ook dr aandacht en terecht. Als alles goed was gegaan was ik over +- 2-3 weken bevallen van ons zoontje. Denk dat ze met nu net 2,5 wel een hele lieve grote zus zou zijn maar wel aaaaaalles aan de baby zou geven (speentjes, speeltjes, kaakjes etc). We hebben haar bij dr neefje aangeleerd dat ze niets zomaar aan de baby mocht geven maar moest vragen aan baby's mama. En dat gaat eigenlijk super goed. Ze komt brengen wat ze wil geven maar ik zit dr wel bovenop, zou haar er uit echt niet alleen bij laten. Overigens zit zij nu in de "klim uit mn ledikant fase en val in slaap tussen mn knuffels op de grond want ik ben echt niet moe!", obsessie voor dr luier (uittrekken) en plassen op t potje (wat dr nog niet gelukt is) en kort lontje, met 21mnd was t wat beduidend wat liever allemaal. Nu ineens weer gebroken nachten door nat beddengoed en erg gezellige bijkletsrondes midden in de nacht, eerste nacht zelfs kamermuziek...(piano xylofoon ding had ze nog...niet lang meer) Die harde rammelaars overigens ook uit de buurt houden. Sommige baby's slaan terug...mn oudere broer leerde die les al vroeg (was mij aan t plagen en ik haalde uit...).
O god die harde rammelaars, idd baby gaf 1 jarige een mep die zich niet bedacht, rammelaar uit handen trok en met terug gaf. Stond in de keuken even drinken te pakken en ineens een dubbel luchtalarm hoorde.... Geen harde rammelaars inderdaad hahahaha
Ze is eigenlijk best een lief kind naar anderen (naar mij met momenten ), ze heeft een vriendinnetje bij de onthaalmoeder (gastouder) waar ze handjes mee vasthoudt en onthaalmoeder zegt ook dat ze heel flink is (de draak komt er pas uit als we terug thuis zijn, vooral sinds we van opvang gewisseld zijn, ik denk door meer prikkels). Er is daar nu ook een kleinere baby, ik zou eens kunnen vragen hoe E. met de baby omgaat. Het enige wat ze doet is met haar armen zwaaien als ze enthousiast wordt en op die manier slaat ze wel eens naar anderen, dat probeer ik dan te corrigeren dat ze zachtjes moet doen. Nu zit ze in de fase van alles uitdelen. Als ze speelgoed vastheeft, gaat ze het aan de mensen rondom haar geven. Dus dat zal ik in de gaten moeten houden. Een babyborn pop heeft ze met kerst gekregen, daar speelt ze soms ook mee. Probeer dan tutje in de mond te steken en knuffelt de pop en geeft klopjes op de rug (zo schattig om te zien).
Mijn dochtertje was 17 maanden toen haar broertje geboren werd. In het begin snapte ze er niks van en moest er ook niets van weten. Langzaam kreeg ze streeds meer interesse en geeft ze nu kusjes. Wat ik wel merk is dat ze inderdaad geen besef heeft hoe kwetsbaar hij is dus ze springt zo boven op me als ik hem aan het voeden ben of ze steekt haar vinger in zijn oog. Als ze ruig doet pak ik haar hand en zeg ik dat ze moet aaien. Dat doet ze dan ook en aait dan heel zacht over zijn hoofd. Ik moet dus altijd opletten als zij samen zijn. Je hebt boekjes die je kunt voorlezen als voorbereiding en je hebt ook een nijntje aflevering waar kleine pluis wordt geboren. Mijn dochter was hier nog te klein voor maar kan ook geen kwaad.
Mijn dochter was 22 maand toen mijn zoontje werd geboren. Ze vond het heel interessant toen hij er net was (tijdens de zwangerschap niet echt) en het werd al snel normaal voor haar. Nu merk ik dat mijn zoontje van net 3 deze zwangerschap veel bewuster meemaakt en mijn dochter van net 5 is er dag en nacht mee bezig Deze keer zullen we denk ik veel meer moeten letten op dat ze niet de baby gaan optillen, uit bed halen enzo, want ze willen graag helpen Dus ik denk voor jouw dochter van 21 maand straks, dat ze er niet veel bewust van mee krijgt, totdat ze de baby echt ziet en hoort. Het is wel heel mooi om jouw dan ineens hele grote peuter samen te zien met jouw pasgeboren baby
Mijn dochter was 21 maanden toen de tweede werd geboren. Ze snapte er niet veel van. Ook toen de baby geboren was niet. Ze vond hem wel lief. Aaide hem. Maar werd na een week erg jaloers als we hem de fles gaven. Dan ging ze van alles uitspoken. Ze zijn dan net te jong om dingen te begrijpen... Ze vond het wel heel leuk om het wipstoeltje hard heen en weer te doen
Mijn dochter was 21 maanden toen haar broertje werd geboren en had dit heel goed door en was er heel blij mee. Wij hadden bij de geboorte haar een pop gegeven die ze ook de fles kon geven dus als haar broertje een fles kreeg dan gaf zij der pop den fles. Ze is vanaf het begin heel.lief voor hem geweest maar is soms net iets te log en heeft dat niet door. Ze brengt der broertje wel speelgoed en als ze het ding wil hebben wat hij heeft dan ruilt ze hem met een ander speelgoedje.
Onze zoon was 20 maanden toen zijn broer werd geboren. Hij vondt de grote buik van mama wel super interessant. Toen zijn broer er eenmaal was wist hij niet zo goed wat hij er mee aan moest. We zijn nu 7 maanden verder en hij kan soms wat onbehouwen zijn. Maar ook heel lief
Hier scheelde het tussen de oudste 2 25 maanden, tussen de jongste 2 23 maanden. Hier ging het best gemoedelijk. Weinig jaloezie, de oudste heeft weleens expres een beker drinken omgegooid, omdat ik zat te voeden en hij aandacht wilde, maar dat waren uitzonderingen. voornamelijk werd de nieuwe broer/zus geaccepteerd en lief gevonden. Maar ik moest wel opletten, uit liefde werd er weleens eten of speelgoed gegeven. Het eerste vaste voedsel van mijn 2e was een boterham met pindakaas (nou ja een likje ervan dan ) grote broer vond het zielig dat zij niks kreeg En de jongste kreeg dobbelstenen om mee te spelen..