hoi, Ben al 5 jaar (1x om de 3 weken) in therapie bij dezelfde psychologe. Maar in 5 jaar niet noemenswaardig verbeterd. Dus mijn probleem: is dit lang/kort/normaal als therapietijd? Want eerlijk gezegd begin ik een beetje vraagtekens te zetten (eigenlijk heb ik het gevoel dat ik het persoonlijke spaarvarkentje ben). Effe uitleggen: -ze geeft nooit een prognose/feedback of een evaluatie, -ze werkt niet volgens een plan (bvb schematherapie, linehan of voor mijn part nog met freud), -ze legt ook niets uit (vb dit gesprek helpt je assertiviteit, of de volgende oef helpt bij paniek of eerst werken we aan dit en dan aan dat), -ze werkt ook niet samen met psychiater of HA , het enige dat ze zegt is dat ik volgens haar niet fulltime kan werken, maar ze geeft geen feedback aan een arts die dit ziekteverlof kan schrijven. -ze is niet bereikbaar per gsm of mail buiten onze afspraken(niet dat ik dat wil,maar het gedacht alleen) -toen ik opgenomen werd, was er sprake van dat ze mij in een groep ambulante patienten zouden onderbrengen om de linehan-therapie te volgen. MAAR ze gaf haar veto en zei dat ik dat niet aan kon en zijzelf dit zou geven. We zijn 6m verder en er is nog niets gebeurd, ze heeft geen boek of geen infobladen, ik maak het huiswerk zoals ik het vind op sommige sites, maar daar doet ze niets mee. Kortom ben ik weer spoken aan het zien of niet en hoe verloopt jullie therapie (zoveel sessies, of maanden of in groep oid)
Ik vind 5 jaar zonder enig resultaat echt bizar lang!! Heb zelf ook therapie gehad waar ik na een half jaar nog steeds het gevoel had dat het niks opschoot en ben toen van therapeut gewisseld... Helaas zijn niet alle therapeuten even kundig
Ik werk zelf in de hulpverlening, maar dit klinkt me als een verhaal zonder einde in de oren, dus ik zou via je huisarts echt op zoek gaan naar een andere psycholoog. Sowieso zou je verbetering moeten zien, en vaak helpt het om dan regelmatig te evalueren samen. Ik ben gewend om om de 3-5 maanden met clienten te evalueren, en als je dan samen gaat zitten, zie je vaak dat dat het moment is dat mensen zich bewust worden van wat er wel en niet veranderd is in die tijd, (ook omdat je dan op papier hebt staan hoe het er de vorige keer voor stond).
Hoe ben je ooit bij deze psyg terecht gekomen? Is hij/ zij aangesloten bij het ggz? Zou naar het ggz gaan en aangeven dat je behandeld wil worden. (of je laten doorverwijzen door je huisarts. Weet niet hoe zo iets werkt) Of het lang is? Tja weet niet waarvoor je behandeld wordt? Maar vind het nogal lang. Zelf depressief geweest. Daardoor door de huisarts doorverwezen naar het ggz. Na een wachtlijst van 5 maanden onder behandeling gekomen. Met de eerste psyg had ik geen klik en ben toen overgeplaatst. Bijna een jaar behandeld met gesprekken/ medicijnen.
thx, begin mij er ook slecht bij te voelen. Dit kost mij 40euro per keer en beter gaat het niet. Zo heb ik haar laatst mijn boek over schematherapie geleend, want daar had ze nog nooit van gehoord. En te bedenken dat ze specialiseerd in depressies en borderline. En telkens ik erover begin en vraag of ze verbetering merkt en wat dan wel en hoe dat ze denkt dat ik opgeschoten ben, kan ze het zo keren dat ik eigenlijk nooit een antwoord krijg.
ik woon in vlaanderen, dus geestelijke gezondheidszorg is hier anders (en veels slechter en duurder). Ben bij deze psych terechtgekomen na mijn 1e ontslag uit de psychiatrie en deze werd mij toen aangeraden door de psychiater. Evenwel heb ik geen opvolging van deze psychiater gekregen verder en ook niet van HA
Ik heb iets meer dan een jaar therapie gevolgt voor dysthyme stoornis & persoonlijkheidsstoornis NAO (Trekken naar borderline en ontwijkende) Geweldige psycholoog gehad die altijd klaar staat. Ze luistert naar mij en geeft advies waar ik wat mee kan. Ze geeft advies over hoe ik situaties beter kan aanpakken en helpt alles te relativeren. Evaluatie heb ik ook vaak genoeg gehad, was ze ook verplicht? Daarbij is ze altijd bereikbaar voor mij, als ik d'r nodig heb mag ik haar bellen of mailen .. en krijg altijd heel snel antwoord terug tenzij ze op vakantie is maar dan geeft ze dit aan. Beetje raar dat er na zoveel jaar nog geen vooruitgang zit. Ik zou gaan vragen om iemand anders..
Als ik dit zo lees dan zou ik ermee stoppen en ergens anders therapie gaan volgen. Waar het duidelijk is waarvoor je wat doet en ook met doelstellingen werken.
thx, Eigenlijk ben ik al tijdje behoorlijk triestig en kwaad tegelijk. Ben al genaaid door zoveel mensen en dan nu nog door de therapeut. Moest het zo erg niet zijn, t zou goeie slapstick zijn. Krijg echt het gevoel dat het hopeloos gevalletje word. Vooral omdat in vlaanderen niets geregeld is. Je hebt geen onthaalpunt, neen je moet zelf je HA aanspreken. Deze heeft daar 1 les over gehad in zijn hele carriere en deze stuurt je door naar een psycholoog of psychiater. Meestal met hoop wachttijden. Deze doet maar wat aan, maar moet niet echt rapporteren aan iemand. ENZ gewoon k*tzooi.
Ja dat hoort dus allemaal niet. Vooraf hoort een behandelplan opgesteld te worden waarbij vorderingen en de hulpvraag besproken dienen te worden en inderdaad tussentijds moeten worden geëvalueerd. Het spijt me dat ik het zo ruw moet brengen; maar jij hebt betaald voor een heel duur theekransje of een vakantiehuisje.
zo voelt het ook, alsof het gezellige vriendinnenuitstap was, voor haar dan ,niet voor mij. Ook heel raar dat ze de mensen van de kliniek geen dossier kon voorleggen, dus eigenlijk niemand kon uitmaken waar er in die 5 jaar aan gewerkt was en hoe dit verbeterd/verslechterd was.
ik weet niet waar je voor behandeld word ik heb zelf 3 jaar bij een psycholoog bij de ggz gelopen heb daar emdr gehad en de laatse 2 jaar ben ik weinig frequent gegaan en was t meer afbouwen kijken hoe de dingen waar ik tegen aan liep verandert waren enz enz wij evalueerde zeer regelmatig en ze maakte aantekeningen tijdens de sessies zodat we daar weer op terug konden komen hier werd wel vergoed door ziekenfonds je mag altijd voor een secend opinion zou ik dus doen als ik jou was
En er is in Vlaanderen wat dat betreft ook niets geregeld waar je hierover een klacht kan indienen en evt je geld terug of een schadeclaim? Zodat je daarvan elders hulp kunt betalen?
Ik vind het erg lang en onprofessioneel klinken.. Ik zou een half jaar tot een jaar een meer logischer termijn vinden.. Behandeling heeft altijd een begin en eind en dit behoort vastgelegd te zijn in een behandelplan die regelmatig geëvalueerd wordt.
neen, in vlaanderen kan ik hier voor niets doen. Ze is psychotherapeut (is niet erkend beroep) dus ze is geen arts (bij artsen heb je de orde van geneesheren voor een klacht). Verder is vlaanderen qua geestelijke gezondheidszorg ook serieus een derde-wereldland. En ook duur, niets wordt terugbetaald, enkel een psychiater (is arts) maar die schrijven enkel medicatie voor en behandelen bij voorkeur zware gevallen (psychoses, manisch-depressie, alles waar je zware medicatie voor krijgt) Zit nu met probleem want: bij de psychiater van mijn recentste opname kan ik niet meer terecht, deze doet enkel PND en daar ben ik uitbehandeld. Mijn HA is daar niet voor opgeleid en heeft mij de keuze gegeven, naar de psychiater die zij kent of naar een experiment in het UZGent met electrostimulatie. Gisteren ben ik naar UZ geweest, maar ik zou ws niet kunnen meedoen omdat ik niet in de exacte doelgroep val. Maar daar helpen ze je dan ook niet verder. Je behoort niet tot onze doelgroep, dus hup naar huis en zoek het zelf maar uit. Naar die nieuwe psychiater zie ik niet zitten, dit is dan al de 6e in mijn hele "carriere" en na 25jaar depressie/borderline, 2 opnames en 5jaar therapie begin ik een beetje moedeloos te worden van die hele soep. Pffff lucht op
Ik zou echt naar een ander gaan, zeker als je zelf ook zo twijfelt. T'is gewoon niet goed als je nu nog niet het idee hebt handvatten te hebben..
Een ding kan ik je wel vertellen met de problemen die jij hebt, moet je er rekening mee blijven houden dat je nog heel lang iemand nodig hebt waar jij je verhaal bij kwijt kunt zo raar is het niet dat het jaren door gaat. Maar er is er maar een die deze situatie kan veranderen en dat ben je zelf als je het gevoel hebt dat je hier niks mee op schiet moet je een andere therapeut zoeken en heel belangrijk het moet klikken. Klinkt het niet dan ga je deze dingen krijgen. Heb geen maandelijkse gesprekken meer maar een keer per 2/3 maanden heb ik een afspraak met een vaste psygiatrie verpleegkundig. En daar voor heb ik een ander gehad zo loop ik al 13 jaar en zelfs langer bij een vast persoon., De eerste was een psycholoog die nooit mij een diagnose gesteld heeft. Kwam er pas achter dat ik bps had na mijn bevalling. ( tot die tijd dus redelijk geleefd zonder te veel zware problemen ) Na mijn eerste een paar jaar een vaste verpleegkundige gehad en nu weer. Er zal een tijd zijn dat ik ze even ( niet nodig hebt) maar weet ook dat ik nooit helemaal zonder die steun kan.).. Dus zoek zelf een andere therapeut waar mee het wel klinkt dat kan een wereld van verschil maken en heel belangrijk... Het is heel belangrijk dat je als bps er zelf dingen blijft doen niet afwachten wat anderen van je willen, Zelf dingen blijven doen dus. Zelf redzaamheid noemen ze dat. Ze gaan niet te diep vaak in op je problemen ze behoren een luisterend oor te geven advies en soms moeten ze je terecht wijzen. En heb het je al veel eerder gezegd en ik zal het blijven zeggen. Zo lang je de schuld bij andere blijft zoeken of met vingers blijft wijzen blijf je boos verdrietig en ongelukkig,. soms komt het hier wel eens boven drijven hoor. Maar op mijn manier heb ik een weg gevonden om met mijn gevoelens om te gaan. Dat wens ik jou ook toe. Succes...
Ik vind het ook erg lang, maar je zegt wel dat zij psychotherapeut is. Dat betekent in principe dat zij min of meer werkt volgens de principes van psycho-analyse. Dat is wel een proces waar het voornamelijk gaat over jouw inzichten en waar zij weinig feedback geeft. Voor je andere dingen gaat doen, zou ik al mijn moed bij elkaar rapen en een goed gesprek met haar aangaan over jouw therapie en hoe zij dat ziet. Dat je dus al 5 jaar met haar bezig bent en nauwelijks vooruitgang ziet. Als zij dan ontwijkende antwoorden gaat geven, kom je er steeds weer op terug. Je kunt ook van te voren aangeven dat je hier een gesprek over wilt hebben. Is ze verder ook niet aangesloten bij een beroepsvereniging? Dan zou je daar nog terecht kunnen. Als je een andere therapeut wil zou je kunnen beginnen met zoeken via erkende beroepsverenigingen (ik vond bijvoorbeeld deze: PSYCHOLOOG / PSYCHOTHERAPEUT PORTAAL - ). ps: heb ook je andere topic gevolgd, hoe gaat het nu thuis?
ik heb nu bijna 2 jaar psychotherapie . Eerst om de 2,3 weken en sinds mijn opanme vanaf eind november elke week. Het is clientgerichte psychotherapie, geen cognieve therapie, schematherapie oid. ( dit heb ik in het verleden wel gehad maar als er bijv een half jaar voor stond dan vond ik dat het na een half jaar dus over moest zijn en leek het weer goed te gaan maar ondertussen was het werkelijke probleem niet opgelost) Nu ik er er stapje voor stapje achter kom wat er nu echt in me omgaat ,komt het kernprobleem eindelijk aan de oppervlakte. Ik heb vaak het gevoel dat ik mezelf aan het herhalen ben maar als ik kijk hoe ik nu anders met dingen om ga dan een jaar geleden dan is dat toch een groot verschil. Voorlopig ben ik nog niet klaar maar heb het idee dat het wel gaat goedkomen. Als je na 5 jaar zelf nog geen verbetering merkt dan wordt het tijd om te gaan stoppen. Ga toch naar de andere psychiater zou ik zeggen al snap ik dat het lastig is om weer je hele hebben en houden op tafel te leggen. Je bent het waard om iemand te vinden waar het goed mee klikt en die je echt ondersteund.