meer sociale contacten krijgen

Herkenbaar, maar dat wist je al. Ik heb wel mensen die ik via fb irl ben gaan ontmoeten en daar heb ik nu (lees 2) contacten aan overgehouden.

 

Er zijn ook een soort dating websites, maar dan om vrienden te vinden. Ik heb via vriendinnenonline een leuk contact opgedaan.

Misschien is er wel een lotgenoten vereniging voor ouders met een ziek kind waar je ook mensen kunt leren kennen.

 

Heel herkenbaar helaas. Verschrikkelijk als je het gevoel hebt er alleen voor te staan en dan ook nog als je niet eens je ei bij een ander kwijt kunt of dat mensen eens uit zichzelf vragen hoe het gaat. Dan is alleen ook echt heel erg alleen.

Hier ervaar ik dat precies zoals jij. Ik heb een moeilijke baby op de wereld gezet.(huilbaby) Vriendinnen waarvan ik dacht dat ze echt vriendinnen waren zijn geen eens op bezoek gekomen en de vriendin die wel op bezoek is gekomen kwam pas toen mijn zoon 11 weken oud was. Dat deed echt pijn. " ze had geen tijd ivm haar werk," maar ging in die 11 weken tijd wel 2 keer lange weekenden, ongepland naar het buitenland. Niemand vraagt hoe het gaat en de enige waarmee ik elke dag contact heb (buiten mijn man om) is onze zoon in baby taal.

 

Ik weet natuurlijk niet hoeveel PGB je ontvangt voor je zoontje, maar is het niet een mogelijkheid om voor een deel extern hulp in te kopen? Wellicht een verpleegkundige of ander soort verzorger/begeleider. Dan heb je een beetje ademruimte en kun je gestructureerd andere afspraken inplannen zoals vriendinnen of misschien op zoek naar een hobby waar je mensen kunt tegen komen.

 

Hier bestaat een mama-cafe (gaat van jgz uit). is gratis en je kan gewoon aanschuiven terwijl je kindje speelt.
Ik weet niet of 1 van je kinderen op sport kan? Maar bij kleutergym of dans oid kan je ook andere ouders ontmoeten is mijn ervaring.

Je alleen voelen is niet leuk! Ik woon te ver weg, dus wat afspreken is niet zo handig..

 

Persoonlijk denk ik dat mensen veel meer met zichzelf bezig zijn dan vroeger. Ik vind dat echt ontzettend jammer.
15 jaar(!) jaar vriendschap en geen eens een Whatsappje hoe het gaat.
Ja en zo ben ik ook. Een beetje interesse in elkaar en elkaar helpen zou soms zo fijn zijn.

 

Wat zou je qua tijd het beste uitkomen, overdag of juist de avonduren?

Met zo’n mama café kun je andere moeders leren kennen, maar je kunt ook kijken wat cjg bijvoorbeeld organiseert of je plaatselijke welzijnsorganisatie. Soms best leuke activiteiten, overdag en ‘s avonds.
Net als de volksuniversiteit, die hebben vaak betaalbare cursussen waar je mensen kunt leren kennen met vast één gezamenlijke interesse.
Ik zie ook nog wel eens (dames)wandelclubs, misschien ook gezellig om je bij aan te sluiten of op school helpen als dat lukt i.c.m. de zorg voor je zoontje.
Wie weet samen met een buurvrouw een buurtfeest/straatfeest organiseren om buren beter te leren kennen?

 

ik zit helaas met hetzelfde probleem maar dan omdat ik zelf een beperking heb en daardoor niet werk. ik spreek wel een aantal mensen via facebook of app maar echt contacten heb ik niet.

 

Ik begrijp je verhaal heel goed, kan me heel goed voorstellen dat je naast moeder zijn ook wat ruimte nodig hebt om jezelf te zijn en kletspraat met andere volwassenen nodig hebt. Maar je korte antwoord: helaas is dat niet mogelijk roept bij mij wel vraagtekens op. Ok , je zoon heeft jou heel hard nodig. Maar zijn er daarnaast echt geen mogelijkheden om eens je handen vrij te hebben naast het ene weekend in de 14 dan? Denk niet gelijk dat kan niet , maar ga eens open onderzoeken wat er wel mogelijk is. Al zijn het maar kleine momenten. Mijn inziens zijn die momenten voor jou heel belangrijk om het ook vol te kunnen houden in je zorgende rol!

 

Ik zou ook gaan voor het volgen van een cursus, sport voor moeders of mamacafe enz. Er moeten toch wel mensen in je omgeving zijn die dan best eens willen oppassen?

 

Is er een activiteit die je kindje kan doen? Zwemmen voor gehandicapte kinderen bijvoorbeeld? Iets waar je in contact komt met lotgenoten? Die begrijpen je vaak toch beter denk ik.

Verder is er bij ons een moedernetwerk vanuit het consultatieburo, waar 'vrijwillige' moeders als een soort steuntje in de rug langsgaan bij moeders die even een praatje met een volwassene nodig hebben. Bestaat zoiets bij jullie?

En anders jezelf dwingen de deur uit te gaan in je vrije weekend. Zoek een club/hobby waarbij het niet erg is dat je de helft van de lessen mist. Soms kun je bijvoorbeeld sporten met een strippenkaart en kom je wanneer het jou uitkomt. Yoga, danslessen, aquajogging

 

Heel lastig

Ik dacht nog aan: misschien een baan zoeken voor 1 of 2 dagen in de week mits je een goede pgb’er kunt vinden? Ik heb toen via nationale hulpgids een oproep gedaan en kreeg 20 reacties van Zzp’ers in de zorg uit de buurt. Hiervan heb ik er toen 3 uitgenodigd op gesprek en met 2 daarvan klikte het goed, die hebben het laatste jaar van mijn dochter voor haar gezorgd zodat ik even mijn handen vrij had. (De een 3 middagen in de week tussen 15:30 en 17:30 en de ander eens per 4 weken een zaterdag of zondag)

En evt een hoger bedrag aanvragen? Zit hij in de WLZ of loopt het via jeugdzorg? Er is in onze gemeente steunpunt Mantelzorg, daarin is er ook mogelijkheid om tegen een laag tarief eens per maand iemand een avondje op te laten passen (iemand uit de zorg) misschien is er bij jullie ook zoiets?

Kan je ex niet een dag in de week opvang regelen? Zodat jij erop uit kunt?

Gaat je zoon wel naar school?

 

Heej Caruli, wat vervelend dat je zo weinig sociale contacten hebt. Misschien contact zoeken met lotgenoten. Is er misschien een club voor ouders met kinderen met eenzelfde of zelfde soort aandoening?
Kan de vader niet meer bijspringen? Het is wel handig voor hem. Jij doet alles en hij maar een weekendje in de twee weken. Dat is echt uit verhouding.

 

De organisatie MEE heeft vaak ook goede tips voor mensen in jouw situatie. Die kennen de weg ook goed mbt wat er allemaal georganiseerd en geregeld wordt.