Profielwerkstuk (waar bevallen?)

Ik zou het liefst thuis bevallen. Vorige keer was in het ziekenhuis, omdat mijn vliezen langdurig gebroken waren, maar de volgende bevalling zou ik toch graag thuis doen. En het liefst met mijn vriend en mijn moeder erbij, maar het wordt waarschijnlijk toch alleen mijn vriend.

*edit: zie nu pas dat je ook vraagt waarom.... thuis bevallen lijkt me heel vertrouwd en fijn, een rustig idee dat je al je eigen spullen bij de hand hebt en ook gewoon mooi dat je kindje thuis wordt geboren, niet ergens anders. Bovendien wil ik graag bevallen zonder pijnstilling. Alleen ben ik best kleinzerig, dus ben ik bang dat ik in het ziekenhuis (waar het binnen handbereik is) toch daarop terug val.

 

In het ziekenhuis. Gezien mijn voorgeschiedenis moet dit ook. Maar ook als het niet zou hoeven zou ik voor het ziekenhuis kiezen. Alle zorg voor moeder en de baby is dan dichtbij, mochten er complicaties optreden. Daarnaast heb ik meer vertrouwen in de artsen in de academische ziekenhuizen als de verloskundigen die thuisbevallingen doen. Maar dit is heel persoonlijk en gebaseerd op ervaring.

 

Ik zelf zou graag in het ziekenhuis bevallen, mocht ik zwanger zijn..dit om een stukje zekerheid omdat daar alles bij de hand is, mocht je wat nodig hebben.. En het klinkt veiliger, juist omdat ze gelijk kunnen ingrijpen..
Alhoewel een thuisbevalling lijkt me ook fijn maar dat is dan meer omdat je dan niet hoef te reizen en je lekker vertrouwd in je eigen omgeving ben

 

Thuis, was vorige keer ook het geval, al wilde ik toen eigenlijk naar het ziekenhuis. Het is goed bevallen omdat ik tijdens de weeën écht geen zin meer had om de auto in te gaan. Toen zoontje er een uurtje was ofzo ging ik lekker douchen, de kraamverzorgster was er al en verschoonde mijn bed, en ik kon zo weer schoon, thuis, zonder gedoe mijn bed in.

 

Ik wil graag bevallen in het ziekenhuis in bijzijn van mijn man en de verloskundige. Verder alleen ander medisch personeel als de situatie daar om vraagt.

Succes met je pws!

 

Kraamhotel met mijn man en verloskundige, is mijn wens...
geen bemoeizuchtige moeders/schoonmoeders of vriendinnen.

Echter heb ik een keizersnede en daarbij dus een ziekenhuis bevalling gehad, hierdoor is bij een volgende bevalling ook het ziekenhuis een eerste keus, vanwege eventuele medische complicaties...helaas.

Heel veel succes met je profielwerkstuk!

 

Ik heb gekozen ziekenhuis. Ik heb voor geen seconde voor iets anders nagedacht. Ken dan ook geen mensen die thuis zijn bevallen, en denk dat het veiligste is in een ziekenhuis. Als er dan iets verkeerd gaat ofzo.
Wie er bij zal zijn is mijn man. Ouders zijn zelfstandig, dus kan niet snel bellen en zeggen dat ze de winkel moeten sluiten maar dat hoeft ook niet. Als mijn man erbij is, dat is het belangrijkste.
En dan zal de rest van het ziekenhuispersoneel er ook bij zijn, waaronder mss onze gyne. Als hij kan natuurlijk. anders zal het wss een andere zijn, maar dat maakt niet zoveel uit.
Oja ik zal er nog bij zeggen dat ik een belg ben, dus mss dat het daarmee is dat ik er zo tegen kijk, want ik weet dat in nederland thuis bevallen meer gebeurd.

 

Ik had van tevoren gekozen voor het ziekenhuis. Omdat dat fijner voelde. Alles is daar bij de hand, er kan ingegrepen worden waar nodig,men ik had absoluut niet het gevoel dat ze zomaar sneller ingrepen zouden doen, omdat je er nou eenmaal al was.
Tevens heb je stromend water nodig op de verdieping waarop je bevalt, en wij hebben op onze bovenverdieping geen stromend water. In de woonkamer bevallen leek mij echt verschrikkelijk, dus dat versterkte mijn keuze voor het ziekenhuis.
Wel had ik van tevoren aangegeven zo lang mogelijk thuis te willen blijven, maar door de heftige start met heel veel zware rugweeen wilde ik graag eerder naar het ziekenhuis. Daar uiteindelijk gekozen voor een ruggeprik en daar heb ik geen milliseconde spijt van gehad.
Zonder dat had ik niet fijn terug kunnen kijken op mijn bevalling.

Mijn man was erbij en verder wat ziekenhuis personeel, die heb ik weinig gezien van de ruggenprik tot de persfase 3 uur later.
Heerlijk rustig, alles op 1 kamer, geen gerij en gezeul. Eigen douche en toilet. Alles was er.
Bij een tweede weet ik het nog niet.

 

Van te voren gekozen voor het ziekenhuis.
Waarom? Omdat ik het een veiliger idee vond. Er kan sneller ingegrepen worden als dat nodig is. Wel had ik gehoopt de 1e paar centimeters thuis te kunnen doen.

Op bijna 42 weken zwangerschap werd de hartslag van ons kind te onregelmatig waardoor men besloot me te houden in het ziekenhuis en de bevalling op te wekken. Uiteindelijk werd dat een keizersnede.

Nummer 2 moest in het ziekenhuis en werd uiteindelijk met bijna 42 weken zwangerschap een 'gekozen keizersnede'.

Mocht Ik het opnieuw mogen kiezen dan zou ik opnieuw kiezen voor het ziekenhuis.

Xxx

 

Ik ben in het ziekenhuis bevallen en dit wilde ik ook graag. Het gaf mij meer rust om te weten dat daar alles is mocht er iets misgaan en ik dus niet halsoverkop alsnog naar het ziekenhuis moest als ik thuis ging bevallen.

Mijn vriend was de hele tijd aanwezig en ook mijn schoonmoeder. Het ging op dat moment niet zo lekker tussen mij en mijn moeder. Ik heb veel aan mijn schoonmoeder gehad en mijn vriend ook.

In mijn bevallingsplan stond dat ik liever geen mannelijke artsen wilde maar toen ik eenmaal flinke weeën had maakte me dat niet meer uit haha

 

In het ziekenhuis bevallen ivm een medische indicatie. Eerste keer een spoedkeizersnede, tweede keer gepland dus onder begeleiding van een gyneacoloog. Verder was mijn man erbij en dat was de enige die ik er op dat moment bij wilde.

 

Ik ben in het ziekenhuis bevallen en wou dit van tevoren ook graag. Het stelde mij gerust dat alle zorg, apparatuur enz. voor het grijpen was en ik bij eventuele complicaties niet nog vervoerd hoefde te worden. Bovendien vond ik het fijn dat ik en mijn man nergens omkijk naar hadden. Wij waren te gast in het ziekenhuis en niet andersom. Voor mijn man was het fijn dat hij niets hoefde te regelen voor de verloskundige.
Ik wou er uitsluitend mijn man bij hebben en ik wou niet dat iemand wist dat ik aan het bevallen was.

Bij een eventuele tweede bevalling zou ik om bovengenoemde redenen weer in het ziekenhuis willen bevallen.

 

ziekenhuis of kraamhotel

ik heb een voorgeschiedenis van een hersen tumor en dan kan je beter bevallen onder toezicht , mijn man is erbij voor de rest niemand want ik wil in alle stilte en rust bevallen , mijn moeder zou mij alleen maar dood nerveus maken hahaha en mijn schoonmoeder krijg ik wurg aanvallen van hahaah dus alleen man en das wel best zo

 

In het ziekenhuis, vanwege onze voorgeschiedenis. Ik wil alleen mijn man erbij en verder natuurlijk alle medische hulp die vereist is.

Ben niet zwanger trouwens, weet niet of dat veel uitmaakt voor je onderzoek.

 

Thuis, omdat de eerste keer in het ziekenhuis niet goed bevallen was. Thuis vond ik het veel meer ontspannen, voelde me fijner en het liep ook allemaal veel sneller. Lekker onder mijn eigen douche, op mijn eigen bank, wc, slaapkamer, bed hangen en doen zoals ik dat wilde. Niet in een ziekenhuiskamer (zonder eigen sanitair). Na de bevalling onder mijn eigen douche en hup weer in mijn verschoonde bed: heerlijk! Niet meer in een auto naar huis of iets. Bij de tweede en derde dan ook thuis bevallen en zou het zo weer doen. Kraamzorg die alles verder regelde en heb net als in het ziekenhuis nergens omkijken naar gehad.

 

Ziekenhuis, gevoel van veiligheid en ook omdat wij 25 minuten van het ziekenhuis af wonen, dit vind ik te ver, als er spoed is.

Ik had beide bevallingen alleen mijn man er bij en natuurlijk de verloskundige en een verpleegkundige. Meer mensen zou ik ook niet willen (althans, niet mijn ouders/ schoonouders, misschien hooguit een goede vriendin ofzo).

 

Waar bevallen
Ik wil graag thuis bevallen. Thuis omdat ik me daar het fijnste voel en kan doen en laten wat ik wil. Lekker mijn eigen spulletjes en mijn eigen douche en bed.
Daarbij heb ik bij het ziekenhuis het idee dat er sneller ingrepen worden gedaan omdat het 'protocol' is. Bovendien heb je in het ziekenhuis meer kans op een infectie o.i.d. Het blijft een plek voor voor zieken. Een gezonde zwangere vrouw die zwanger is van een gezonde baby hoort naar mijn mening niet in het ziekenhuis.

Wie erbij
Een verloskundige is in principe altijd bij een bevalling, dat is geen keuze die je maakt. Zij kijkt of het goed gaat en of er op één of andere manier ingegrepen moet worden.
Kraamzorg wordt ook standaard door de verloskundige opgeroepen. Zij assisteert de verloskundige en helpt na de bevalling met het opruimen en het aanleggen van de baby.
Ik vind een stagiair van de verloskundige bij de bevalling geen probleem. Stagiair van de kraamzorg bij de bevalling heb ik nee tegen gezegd. Anders wordt het wel erg druk in onze slaapkamer.

Wat je wel mag kiezen is wie verder bij de bij de bevalling is (familie of vrienden). Ik wil alleen mijn man erbij. Ik vind de geboorte iets intiems en dat wil ik samen met hem delen. Ook wil ik de eerste momenten na de bevalling samen met hem delen en niet met anderen erbij (op kraamzorg en verloskundige uitgezonderd dan he). We bellen de familie pas wanneer wij eraan toe zijn.
Bovendien zou ik bijvoorbeeld supernerveus worden van mijn moeder en schoonmoeder in de buurt. Die denken het nogal eens beter te weten en met hen om me heen zou ik niet volledig kunnen ontspannen.

 

Ik ben in het ziekenhuis bevallen en ik zou ook niet anders willen, moet er niet aan denken om thuis te bevallen en al die 'rommel' thuis te hebben en mocht er wat gebeuren of aan de hand zijn dan is het fijn dat je al in het ziekenhuis bent en dat er gelijk stappen ondernomen kunnen worden mocht het nodig zijn.

En mijn vriend en moeder waren bij de bevalling, nou vriend heeft geen uitleg nodig en mijn moeder omdat ik dit gewoon graag met haar wilde delen. Het leek me voor haar ook bijzonder om mee te maken om haar kleinkind geboren te zien worden.
Ik vond het erg fijn dat ze erbij was en ze heeft zich nergens mee bemoeit en is gewoon een steun geweest.

Succes met je werkstuk!

Ooh en al had al het personeel van het ziekenhuis bij mijn bevalling geweest had het me nog geen donder uitgemaakt want op dat moment wil je alleen maar dat je kind eruit komt

 

Ik wilde thuis, maar moest vanwege een medische indicatie in het ziekenhuis. Bij de bevalling wilde ik op verzoek zo min mogelijk mensen. Tijdens de ontsluitingsfase alleen mijn man. De verpleegkundige schijnt af en toe om het hoekje te hebben gekeken of het goed ging. Ik heb dat in ieder geval niet mee gekregen. Bij de persfase was een gynaecoloog en een verpleegkundige aanwezig. Dit was het minimale wat bij ons in het ziekenhuis moest.

Succes met je werkstuk!