Ik wilde heel graag thuis bevallen. Dat leek me echt het mooiste. Je kindje baren in je eigen bed. Toen de vliezen waren gebroken en de weeën flink op gang kwamen was dat nog wel te doen. Maar toen ik na 5 uur nog maar 3 cm ontsluiting erbij had (had al 2cm vanaf wk 35) en de weeën echt heel zeer deden, wilde ik opeens naar het zh. De vk wilde het eerst nog zo proberen, maar manlief drong er op aan dat als ik naar het zh wilde we naar het zh zouden gaan. Dus daar gingen we flinke weeën vlak achter elkaar alle stoplichten tegen (tja dat lijkt dan zo natuurlijk ) Eenmaal in het zh aangekomen (ong 20 min) had ik opeens 9 cmn ontsluiting. Nadat ik mocht gaan persen heb ik 1,5 uur geperst zonder enig resultaat. de gyn werd erbij gehaald en Luca werd met de vacuum gehaald. Toen hij eruit kwam, kwamen ze er pas achter dat hij verkeerd lag en waarschijnlijk klem had gezeten. Hij ademde alleen maar uit, zag bleek en had koorts. Hij heeft 3 dagen in de couveuse gelegen en heeft 4 dagen antibiotica gehad. Nu achteraf ben ik heel blij dat ik naar het zh ben gegaan. Bij een volgende gaan we zeker weer naar het zh. sorry voor mijn lang verhaal
Ik wilde ook graag thuis bevallen. Leek me zo mooi, gewoon in m'n eigen bed m'n kindje op de wereld zetten. Was er helemaal op ingesteld. Tot ik bij de gynaecoloog was en die erop stond dat ik in het ziekenhuis beviel. Ik had nl te weinig vruchtwater. Zooo, heb ik even mazzel dat ik dat heb gedaan! Mijn mopje trok het allemaal niet en is gestopt tijdens de bevalling. Als ik het thuis had gedaan was ze er geeneens meer geweest. Als ik een tweede mag krijgen, ga ik naar het ziekenhuis.
Ik moest in het ziekenhuis door een medische indicatie. Maar ik had zo`n pijn dat het me op dat moment niks had uitgemaakt of ik thuis was of in het ZH. Ik voelde me wel heel veilig en in vertrouwde handen met zo`n heel medisch team om me heen. En ik had geen troep thuis
@chantalk: Geeft niet dat het lang is, ik heb er zeker wat aan. Mede door de verhalen waarbij je dus hoort dat er iets met de baby was misgegaan als je thuis was geweest zoals Mama Mo een Suus etc, ga ik echt twijfelen of thuis wel een goed idee is. Kijk de VK weet genoeg dat is waar, maar bijvoorbeeld een navelstreng die om nekje gaat etc dat weet ze natuurijk niet. En ik zou mezelf volgens mij niet vergeven als ik thuis zou bevallen en er gaat iets mis.... Sub-vraagje: In het ziekenhuis hebben ze alles bij de hand, maar t is niet zo dat daar s nachts een kinderarts is, dus helpt het alleen als je overdag bevalt toch? Want als je s nachts gaat moet die ook opgepiept worden toch? Dus in dat geval zou die tijd niet uitmaken.... Heel erg bedankt alavst voor alle eerlijke en open verhalen! Des te meer des te beter!
Hoi Ik ben thuisbevallen en ik heb er geen moment spijt van gehad! Ik vond het heerlijk, mijn eigen bedje, mijn eigen douche...en van de douche heb ik heel dankbaar gebruik gemaakt! Wij wonen op nog geen 10 min afstand van het ziekenhuis en mijn VK had mij ervan verzekerd dat (indien de bevalling s'nachts zou beginnen) wij waarschijnlijk eerder in het ziekenhuis zouden zijn als de specialisten. IK denk dat het belangrijkste is dat je bevalt in een omgeving waar jij je prettig en op je gemak voelt.
Ben bij de 1e thuis bevallen maar moest daarna met spoed naar het ziekenhuis. Bij de tweede mocht ik niet meer thuis bevallen maar wilde dat ook niet meer gezien de eerste. Mijn ervaring: idd thuis is veel prettiger maar in het ziekenhuis staan ze meteen paraat als het nodig is en dat geeft een veel zekerder en geruster gevoel. Silly
Hoi, Nou ik heb namelijk van vroeger nare ervaringen met ziekenhuis, als ik daar heen moet dan heb ik sowieso al stress, haha ook al ga ik bij iemand op bezoek ofzo. Het doet gewoon iets met mn lijf...dus in die zin zou ik dus ook kiezen voor thuisbevalling indien mogelijk.... Groetjes
Het klopt dat je voor de plek moet kiezen waar je je prettig voelt, maar als je nu al twijfelt zou ik voor het ziekenhuis gaan. Dat zeg ik op basis van mijn eigen bevalling natuurlijk, voordat ik jesper had wilde ik ook het allerliefst thuis bevallen. Wat je natuurlijk ook kunt doen is je wel inschrijven in het ziekenhuis voor een poliklinische bevalling, maar gewoon op het laatste moment beslissen wat je gaat doen. Heb je als de weeën beginnen er vertrouwen in, dan blijf je lekker thuis. Denk je toch dat het veiliger is in het ziekenhuis, ga je daar alsnog heen. Het klinkt heel stom voor iemand die altijd perse thuis wilde bevallen, maar ik zou gewoon naar het ziekenhuis gaan. Dit heeft ook met het volgende te maken: toen de vk op nacontrole kwam zei ze dat het bij een thuisbevalling geen probleem was geweest dat de navelstreng 3 keer om het nekje zat. De gynaecoloog vertelde mij gister dat dit absoluut niet waar is en dat hij heel blij was een keizersnede te hebben gedaan, omdat het anders niet goed was afgelopen, mede door de navelstreng. Dus veel vertrouwen heb ik niet meer in de vk. (heeft meerdere oorzaken)
Ik ben thuis bevallen. Wij woonden ook maar 5 minuten bij het ziekenhuis vandaan. En omdat het niet zo'n groot ziekenhuis is, is er s'nacht ook geen gyn aanwezig. Dus volgens mijn VK zou ik, als ik s'nachts naar het ziekenhuis zou moeten, toch eerder daar zijn dan de gyn. Dus ik ben heerlijk thuis bevallen en met een eventuele volgende gaan we dat gewoon weer proberen
Ik weet het niet voor Nederland, maar ik heb nog nooit meegemaakt dat je in het ziekenhuis terechtkomt snachts en dat er dan niemand van wacht is. En ik heb al veel ziekenhuizen gezien zowel overdag als snachts Als er echt iets fout gaat zou je ervan schrikken hoe hard hun inzet is, ook snachts.
aha oke...nou ja dat was wat ik wel eens hoorde en toen dacht ik ja, dan heeft het weinig zin om dan per se heen te willen al er pas later iemand is... Hahah nou ja...ik twijfel nog even lekker door al is mn gevoel toch nog steeds meer van thuis dan ziekenhuis
Ik stond tijdens mij zwangerschap onder controle van de gyneacoloog ivm trombose in mijn verleden. Ik heb dus geen keus gehad van thuis of ziekenhuis. voor mij was het meteen het ziekenhuis. Maar ik moet zeggen vond het helemaal niet erg om daar te zijn. Mijn persweeen werden op een gegeven moment minder en ik heb daar een infuus voor gehad, de placenta wou ook niet geboren worden. Ze hadden al een Ok voor me in gereedheid gebracht toen ik krampjes kreeg en de gyneacoloog het nog 1 keer wou proberen. Nou dat heeft ze geweten. hahahah. Mijn placenta werd met een grote plons `geboren´ dat was me een bende. Ik ben daarom wel blij dat het niet thuis was, anders had alles onder het bloed gezeten. Nu hoefde ik mij daar geen zorgen om te maken. Het nadeel was wel dat ik anderhalf uur heb moeten wachten op mijn hechtingen en nog eens anderhalf uur voordat ik gewassen werd. Ook heeft de verpleging ons daar niet goed begeleid en heeft onze dochter in het begin te weinig voeding gehad, omdat wij niet wisten dat je daar toen nog elke dag 10 cc mocht bijdoen. Maar voor de rest vond ik het wel fijn om daar te zijn.
ik krijg een geplande keizersnede. we hebben nog een tijdje met de gyn zitten bijpraten en hebben het er dus ook over gehad wat er gebeurt als je 's nachts bevalt en naar het ziekenhuis moet. natuurlijke bevalling of keizersnede: er is niet in ieder ziekenhuis standaard een team aanwezig. grote kans dat er gewoon mensen opgepiept moeten worden. als mijn bevalling wel natuurlijk inzet 's nachts moet ik dus op tijd bellen voor overleg, omdat er een compleet team van huis gehaald moet worden, zowel de gyn, als de kinderarts, als de rest van het operatieteam. dus sja, aan tijdwinst heb je dan niet zoveel dus. aangezien wij om de hoek wonen ben ik er waarschijnlijk eerder dan de gyn zelf
Haha dat dacht ik dus al...dus dat hoeft geen reden te zijn voor mij om te kiezen voor ziekenhuis...maar ja je weet niet of je overdag of s nachts gaat bevallen haha lastig.
ik wilde eerst thuis bevallen, maar aan het einde van mijn zwangerschap zag ik zoveel meiden om mij heen die op het laatst nog naar het ziekenhuis moesten. (soms met kind er half uit) dat ik echt niet thuis durfde te bevallen. En daar ben ik heel blij om geweest. aangezien ik heel veel bloed heb verloren en mijn placenta niet los liet. Maar dat is ieder voor zich. het gaat ook honderden keren wel goed.
Ja, dat had ik ook. Ik had eens gelezen dat 50% van de thuisbevalling van een 1e kindje eindigt in het ziekenhuis, vond ik best heel veel.