@ Suus: Dank voor je antwoorden! Naar aanleiding daarvan nog een vraag van mij; Je geeft aan dat er tegenwoordig vaak gekozen wordt om niet te knippen, maar om te laten inscheuren. Waarom is dat??
Scheuren heelt beter dan knippen omdat de wond niet netjes recht is. Het is alleen wel moeilijker te hechten en soms zijn ze bang dat je ongecontroleerd doorscheurt. Daarom knippen sommige gyns liever (alhoewel een knip natuurlijk ook kan doorscheuren).
@mermaid: ik ben twee gestript omdat mijn bloeddruk te hgoog was, en het was dus voor mij beter om zo snel mogelijk te bevallen, anders moest ik ingeleid worden in het ziekenhuis. Overigens heeft strippen alleen zin als je lichaam èn je baby er in principe al klaar voor zijn. Zo moet er al ontsluiting zijn anders kan de gynaecoloog of verloskundige niet bij de vliezen komen. Wat inscheuren of knippen betreft, een scheur geneest vaak sneller en beter. Een knip schijnt ook veel pijnlijker te zijn. Inscheuren voelde ik niks van, ook niet naderhand gelukkig!!
@ts ik vindt het heel biezonder wat je gaat doen. en als ik het zo lees. weet jegoed war je mee bezig bent. ik wil je heel veel suces wensen @de rest die van de horor verhalen over bevaling. ik ben in het ziekhuis bevalen ik ben 5 liter bloed verloren door dat me plasenta niet kwam. als ik dit thuis had gedaan was ik er niet meer ook al was ern een verloskundige aan wezig. dus qua dat maakt het nog niet uit.
Daar sluit ik me bij aan, Justin is met 42 weken en 3 dagen geboren via een ks, zn hoofd zat helemaal vast in mn bekken. Hij was 9 pond en 51 cm en kon daar dus echt niet door. Ik trek het me niet aan, ik heb gedaan wat goed is, maar het komt wel erg over of ik gefaald heb daarin. Ik was met de ks ook veel bloed verloren, mn hb was nog maar een krappe 3, ik moest dus wel aan het bloed na de ks.
ik las net toevallig een stuk hierover in mama magazine... en dan te bedenken dat ik daarvoor hier nooit van gehoord had, ik word er bijna verdrietig van... Er was ook een vrouw bij die ook eerst een keizersnee had gehad. En ik hoorde dat als je een keizersnee hebt gehad en je in het ziekenhuis bevalt je verplicht bent om de hele tijd op je rug te blijven liggen met zo een stomme ecg om je buik... ik moet zeggen dat ik bij de 2e (we willen in mei er weer voor gaan) serieus uc ga overwegen. Ik moet trouwens wel zeggen dat in het artikel staat dat in amerika jeugdzorg erbij aan te pas is gekomen en dat er zelfs kinderen uit huis geplaatst worden hierdoor... moet zeggen dat ik dat doodeng vind...
Nou idd dus hetzelfde verhaal. Ook hier hevig bloedverlies, hb van 3,4 en dus bloedtransfusie, maar nu lijkt het idd alsof we hebben gefaald. Als we het maar zelf thuis hadden geprobeerd dan was het vast goed gekomen? Sorry, maar daar geloof ik dus ook niet in. Dan was naar mijn idee in elk geval een van ons overleden. Mijn zoontje had ook nog eens de navelstreng 3 keer om zijn nekje. Probeer dat allemaal maar eens zelf op te lossen.
@debby82: ja, ik moet straks idd bevallen met een ctg om mijn buik, waar ik niet blij mee ben omdat ik dan idd de hele tijd plat moet liggen, maar ik weet tenminste dat mijn kindje goed in de gaten wordt gehouden. Als mijn vorige bevalling thuis was gebeurd, met of zonder verloskundige, had een van ons het niet overleefd. Is dat het risico dat je wilt nemen zodat je niet op je rug hoeft te liggen tijdens de bevalling? Ik snap dat echt niet hoor. Die hele medische wereld is er niet voor niks. Waarom is de babysterfte in de westerse landen anders zoveel lager dan in de ontwikkelingslanden? Juist ook door de zorg van verloskundige en gynaecoloog.
Blijft een boeiend onderwerp. Ik zou het voor geen goud doen, maar ieder haar keuze! Ik vind het alleen echt niet verstandig om deze manier van bevallen te overwegen omdat het je niet aanstaat dat je een medische indicatie hebt gekregen. Je hebt dan al een verhoogd risico op een bevalling met complicaties en dan ga je je om die reden onttrekken aan medische zorg... Bij TS is dat volgens mij niet aan de orde; al begrijp ik jouw beweegredenen ook niet helemaal. Dat komt misschien door je verloskundige, die niet voldoende begrip heeft voor de manier waarop jij het zou willen doen. Er zijn ook verloskundigen die wel openstaan voor waterbevallingen en voor bevallingen waarbij zij alleen het noodzakelijke doen, ipv de regie over te nemen. Jammer dat je die niet hebt getroffen... Dat in de US de uc steeds meer voorkomt snap ik wel; in tegenstelling tot NL zien ze daar een bevalling niet meer als iets natuurlijks. Thuis bevallen is in een aantal staten verboden; of het is medici verboden hier assistentie aan te verlenen. Dus als jij niet naar het zkh wil, met grote kans op ingrijpen, ben je erop aangewezen het zelfstandig en zonder deskundige hulp te doen. Zou nog steeds mijn keuze niet zijn, dan maar naar het zkh waar ze me voor gek verklaren dat ik géén ruggeprik wil. Maar dan snap ik het beter dan hier, waar de thuisbevalling volkomen geaccepteerd is en, wanneer er geen sprake is van complicaties, net zo veilig als een zkh-bevalling. Hoe dan ook: ik wens je veel succes en een prachtige voorspoedige bevalling toe!
@ Topicstarter (ik heb niet alles gelezen) Google ajb nog heel even op schouderdystocie, mijn 2e dochter is daarme geboren en zonder verloskundige was zij zeer zeker weten niet meer bij ons geweest. En dat had echt niet te voorkomen geweest, rust bij de moeder of vertrouwen op intuitie heeft totaal geen nut als zo'n kind gewoon hartstikke vast zit. Aan jou of je de gok wil nemen, ik zou het nooooit doen nu ik dit heb meegemaakt. Succes met je keuze, eerlijk gezegd hoop ik dat het gezonde verstand zegeviert hier... Voor je kindje!
Dat was niet gegaan, dan was idd 1 van ons ook overleden. Justin kon namelijk geen kant meer op, die zat helemaal klem. Gelukkig voel ik niet dat ik heb gefaald want ik vind gewoon van niet, maar het kan wel kwetsend overkomen. Ik hoop dat je weet wat je doet, hoe dan ook wens ik je ook een voorspoedige bevalling toe al heb ik liever dat je dat met geheel gezond verstand doet.
Leuk bedacht, maar stel dat er inderdaad iets misgaat...je vriend heeft misschien wel medische kennis maar is geen verloskundige, dat is hetzelfde als iemand zegt ik weet veel en gaat voor dokter spelen terwijl hij er niet eens de diploma's voor heeft...Je vergeeft het jezelf never nooit als er iets gebeurd wat voorkomen had kunnen worden als er een verloskundige bijgeweest was, tenminste....zo denk ik erover. Je zou het wel met je verloskundige kunnen overleggen, maar ik denk dat je er niet ver mee komt...
Ben het er wel mee eens met de rest, waarom zou je de gezondheid van je kind op het spel zetten, omdat je liever samen en alleen met je partner wilt bevallen? Als je het al doet en het gaat fout, dan is toch ook dat hele 'romantische' gevoel weg?
persoonlijk moet ik er niet aan denken. Ik moest naar het ziekenhuis omdat ze in het vruchtwater gepoept had en had dus ook geen keus. Ben ook ingeknipt omdat ze het benauwd kreeg en er dus uitmoest op dat moment en ze verwachtte dat ik anders van voor tot achter zou openscheuren. Maar goed ieder zijn ding en ik hoop voor je dat het allemaal goed gaat en zoals je bedacht heb. Weet wel dat het vaak gewoon anders loopt dan mensen plannen omdat je zeker bij de eerste gewoon geen flauw benul hebt van wat weeen werkelijk zijn enz. Hopelijk laat je hier weten hoe je bevallen bent, ben zeer benieuwd. Ik bel iig de verloskundige bij de eerste wee. hihi o en vind dat de verloskundige gewoon op de achtergrond moet blijven en dat als verloskundige 1 je waterbavalling niet kan doen ze wegmoet als verloskundige 2 er is. ze behoren als alles goed gaat gewoon jou wensen opte volgen
Ik lees dit topic nu ook ál 'n tijdje mee en ik ben heel eerlijk als ik zeg dat ik 't onverstandig vind totaal geen deskundige bij het bevallingsproces te willen betrekken. Zoals vaker gezegd: een verloskundige kan ook op de achtergrond blijven. Zo lang alles goed gaat, niets aan 't handje, zo gauw het misgaat is ze er in elk geval... Wel erg jammer dat je verloskundige zich zo rigide opstelt... Bij mij is er niets 'mis' gegaan, maar ik moest -ondanks een perfecte zwangerschap- wel in 't ziekenhuis bevallen. M'n dochter kreeg een verlaagde hartactiviteit en is uiteindelijk met 'n pomp gehaald. Ik heb m'n bevalling echter wel als iets heel intens, intiems en geweldigs ervaren en ik hoop dat ik dat weer mag meemaken. Wat ik ook altijd zeg over bevallen: op 't moment dat je gaat bevallen, kan dat net zo goed op de markt, want dat kind moet eruit en dan boeit 't niet wie erbij is... Joh, bij mij had 'r een buslading japanners bij kunnen staan met cameraatjes, had me geen moer uitgemaakt op dat moment. Ik was totaal in trance en heb totaal geen last gehad van al die mensen in witte jassen... Maar wat me wel wat doet, is je houding jegens bevallen. Het vertrouwen op je lichaam, het over je heen laten komen. Ik hoop dat je dat ook echt zo mag ervaren tijdens je bevalling, want -toeters en bellen of niet, dat is hoe dan ook geweldig! Dat liedje van Hans Teeuwen is overigens lekker in m'n hoofd blijven hangen, want als ik dan één akelig ding van m'n bevalling zou moeten noemen, is dat 't feit dat ik persé moest liggen (en totaal geen bewegingsruimte had door die stomme band om m'n buik...) 'k Heb in elk geval, mede dankzij jouw verhaal, wel zoiets van 'zo lang het niet noodzakelijk is, wil ik zélf aanvoelen hoe ik 't beste lig, sta, zit of hang!' Maar hoe dan ook: bevallen is op welke wijze dan ook iets intens. Vertrouwen op je lichaam, perfect, maar ik hou persoonlijk 't liefst m'n verloskundige wel in de buurt... Ik ben erg benieuwd naar je bevallingsverhaal
@mamma maaike kHeb niet alles gelezen... wat een lange verhalen Het is wel duidelijk dat het weer heel wat losmaakt, gelukkig veelal meedenkend en positief, en niet zozeer veroordelend. Persoonlijk zou ik UC niet overwegen. Net iets meer dan een jaar terug ben ik bevallen van ons dochtertje, het was mijn eerste bevalling. Ik woon niet in NL dus hier heb je niet te maken met verloskundigen, maar je krijgt meteen een gyn aan je broek Dat was wel even wennen voor me, want "van huis uit" ken ik de hollandse thuisbevallingen. (overigens ben ik het dus niet helemaal eens met de uitspraak dat in NL een bevalling overgemedicaliseerd (Van Dale!?) wordt - in het buitenland wordt juist naar NL gekeken als een land waar stukken minder gestressed met bevallen wordt omgegaan.... ). Ik heb een gyn gekozen die mij door meerdere hollandse vrouwen werd aangeraden. Met haar heb ik mijn idee van een bevalling doorgesproken - "laat me asjebelieft zoveel mogelijk alleen!". (ik ken mezelf, ik ben erg slecht in mensen om me heen hebben als mijn lichaam mn aandacht vraagt ) Natuurlijk heb ik het op een aardige manier gebracht, ik was niet uit op een uc. Als ik nu terugkijk mag ik toch wel stellen dat ik een heel erg ontspannen bevalling heb gehad, hoewel in het zh, en onder begeleiding van een gyn, en dat in een land waar bevallingen ECHT gemedicaliseerd zijn, en 50% eindigt in een keizersnee (of nee: veelal ziet men de bevalling bij voorbaad al als een operatie). Rara hoe kon dat? Door met mn man veel over de bevalling na te denken, een duidelijk geboorteplan op te stellen, met het volle vertrouwen de bevalling tegemoet te gaan, meewerkende gyn en zh te treffen. Ik denk dat er verder nog EN het "geluk" (als dat het juiste woord is) was dat ons geen tegenslag trof, EN de factoren dusdanig goed samengingen dat alles goed ging en bleef gaan... VOILA, daar is dan mijn twijfel over total UC: het "goed gaan" zie ik als een combi van mentale/fysieke toestand en dat kleine kansje dat er toch net iets anders gaat dan hoe het hoort te gaan. Ter info: Mijn hele zwangerschap is heel prima en relaxed verlopen. Nergens last van, kindje voelde zich prima, groeide goed. Uiteindelijk ben ik pas bij 41wk5dg bevallen, het kwam vanzelf op gang. De weeen kwamen 2 dagen voor de kleine uiteindelijk geboren is op gang. Uiteindelijk zijn wij pas zaterdagochtend vroeg naar het zh gegaan. Daar hebben wij een ruime kamer gekregen, met bad (uuuuren in bad gezeten), waar we zijn geweest tot een uurtje na de geboorte (volle maan dat weekend, dus de bevallende vrouwen stonden in de rij voor die kamer ). De gehele dag door kwam de gyn om de paar uur even checken hoe het ging. Ze heeft me aangeboden de vliezen te breken om de bevalling te bespoedigen, maar ik heb gekozen voor het eigen tempo van de bevalling. De gyn is uiteindelijk net voor de volledige ontsluiting weer binnen komen vallen. Wat ik dus met je wilde delen: je kunt een hele fijne, intieme bevalling hebben zonder dat je voor een volledige uc kiest. Er stonden bij mij tijdens het persen (een half uurtje slechts) een gyn, 2 assistentes en een kinderarts, (allemaal vrouwen trouwens), en mn man. Omdat alles zo ongecompliceerd verliep was het vooral stil, af en toe werd er wat gezegd, maar het leek in de verste verte niet op wat je op tv ziet aan bevalling met alle medische hectiek. Niemand stak zelfs een hand uit (in de positieve zin van het woord), ik was bezig. Zoals gezegd ben ik niet zo van mensen om me heen als ik "iets heb", maar tijdens dit laatste stukje van de bevalling "zag" ik weinig hoor, ik was ondertussen enorm in mezelf gekeerd. Enfin... dat was mijn ervaring. Ik hoop dat je eruit komt met je verloskundige. Kun je anders geen andere verloskundige zoeken, die iets meer een passieve rol opstelt tijdens bevalling? Veel succes met de voorbereidingen. Staar niet blind op uc, want als het dan niet gaat lukken (qua regelen) is het een tegenvaller en wellicht een stressfactor? Beter je te richten op het doorspreken met je verloskundige, en het vinden van de juiste? Mag uc wel, officieel, in NL, en hoe zit het bijvoorbeeld met je medische verzekering als je de voordeur niet open doet voor je verloskundige Succes! D.
Ik heb dit gehele topic gelezen en met een mengeling van begrip én onbegrip. Ik sluit me aan bij de mama's, wiens kindje er NIET uit kon en medisch ingrijpen noodzakelijk en een zegen was... ... en ik kan me goed voorstellen dat thuis bevallen zonder veel reuring eromheen geweldig moet zijn, MITS de bevalling goed gaat (en dat weten we helaas niet van tevoren ) Of je nu prettig thuis, in meditatie verzonken en in stilte zit of niet, feit blijft dat een kind geboren moet kúnnen worden - genoeg uc geboortes in de wereld waar moeder en/of kind bij komt te overlijden (en lieve god, wat hadden díe moeders graag goede hulp gehad...) Dat laatste is mijn belangrijkste overweging geweest om thuis te willen bevallen mét hulp (en dat ging heel zachtjes en compleet naar mijn wensen) - het werd een keizersnede door een voorhoofdsligging, wat heel weinig voorkomt (en deze mama wás ontspannen, mediteerde en het was stil .) Heerlijk, die hulp! Wat ben ik in het ziekenhuis met lieve zorgen en respect omringt! Topic starter, ik wens jou en je vriend een goede bevalling toe, hoe het ook gaat lopen - maar 1 tip: zeg niet tegen een andere vrouw die hier reageert dat zij de wijsheid nog niet heeft, of nog niet 'ver genoeg' is in haar denken. Dat is neerbuigend en onnodig. Good luck
Mijn kindje had na de geboorte zuurstof nodig, hij had te lang in het geboortekanaal gezeten... Als leek zie je helemaal niet wanneer dat nodig is. Ik ben het deels met Eline eens. Je zet het leven van je kindje op het spel omdat jij je niet prettig voelt met een verloskundige om je heen (die daar alleen maar is om JOU te helpen en kraamverzorging daarna is helemaal niet verplicht dus je kan haar gewoon wegsturen) Het is gewoon veel veiliger om een verloskundige te hebben voor als er iets mis gaat. Als je een ruptuur hebt die gehecht moet worden, wat dan?? Blijf je er gewoon mee rondlopen met zo'n ongehechte scheur? Of pakt je man er een breinaald bij En wat met de nageboorte, navelstreng etc.. ga je dat allemaal zelf regelen? Ik had daar geen kracht voor hoor na me bevalling... Jammer dat er dan toch weer van die mensen zijn die op een zeer onverstandige manier tegen de stroom in willen zwemmen omdat ze zichzelf zo 'apart' en 'anders' vinden dan de rest. Wil je hier soms een statement mee maken? Dan wens ik je veel succes, we hopen maar dat alles vlekkeloos mag verlopen..... Geloof me, als jij intense weeën ligt te hebben dan interesseert het je geen HOL wie er om je heen loopt al was het de hare majesteit Je bent alleen maar bezig met jezelf en je bevalling dat is gewoon zo. Ik heb TIG artsen de hand geschud die dag en ik weet van allemaal niet meer wie het zijn dat boeide me op dat moment geen bal. En dan nog iets nu ik op dreef ben... Je zegt dat je je kindje in alle rust en geborgenheid geboren wil laten worden... denk je soms dat de verloskundige begint te gillen ofzo als je kindje geboren wordt? Vreemd allemaal hoor.. Ik weet dat je alleen maar leest wat je lezen wil, zoals je al aangeeft in je beginpost maar bekijk dan ook de risico's eens, want die zijn er genoeg.
@ts, ik zou het zelf nooit doen en ik denk dat je beeld idd te geromantiseerd is.. maar ik ben wel nieuwsgierig, laat je weten hoe het is gegaan?