Hi ladies, Ik ben pas mama geworden en mijn contract is tijdens mijn zwangerschap niet verlengd. Nu heb ik nog zwangerschapsverlof tot 7 augustus. Alleen is het zo dat ik straks niet wil gaan werken, in ieder geval niet totdat mijn dochtertje kan praten. Het is niet dat ik niet wil werken maar ik durf mijn kleine niet naar een kinderdagverlijf te brengen. Ik ben vroeger zelf namelijk seksueel misbruikt en wat je tegenwoordig wel niet allemaal hoort op het nieuws elke week is er wel wat met die pedofielen. Ik ben bang dat er iets met mijn kleine meid gebeurd en als ze nog niet kan praten kan ze mij dat dus ook niet vertellen. Dat zou ik mezelf nooit kunnen vergeven. Van 1 salaris kunnen we ook niet rondkomen, dus ik weet nu echt niet wat ik moet doen. Mijn moeder werkt, vader woont ver en kan niet voor een kind zorgen. Mijn schoonouders zijn al oud en moe dus dat gaat m sowieso niet worden. Wie kan mij helpen, wat kan ik doen. Ik kan niet zo goed van mijn kleine genieten omdat ik steeds moet denken hoe ga ik dat straks doen? Hoe ga ik dat straks doen?
Kan me voorstellen dat je er moeite mee hebt om je kindje onder te brengen bij een creche. Lijkt me vreselijk moeilijk na wat jij hebt meegemaakt!! Echter zijn de consequenties van het niet durven onderbrengen van je kindje wel erg groot, je moet namelijk ook kunnen rondkomen. Je zou kunnen kiezen voor een gastouder, maar ook daar kan het gevaar natuurlijk op de loer liggen. En je kunt dit nooit uitsluiten, oipvoeden begint met loslaten, straks moet je kindje ook naar school, en alhoewel hij of zijd an kan praten, dat geeft geen garanties, dat wal niet zeggen dat je kindje je alles verteld, mocht er ooit iets afschuwelijks gebeuren. Als ik jou was zou ik heel goed rondkijken bij verschillende creches, ga eens een gesprekje aan, kijk eens waar je je goed zou voelen, en praat misschien eens met iemand om jouw nare ervaringen een plekje te geven. Want het is natuurlijk vreselijk dat jou dat is overkomen, maar de kans is echt heel klein dat het jouw kindje ook gaat overkomen. Uitsluiten kun je iets nooit, maar ik denk dat als je een creche bezoekt, en je kindje daar plaatst, mits je je er goed bij voelt, je de angst overwint, en je kunt dan die angst overwinnen! Laat het niet je hele leven beheersen, echt, hoe erg het ook is!! Sterkte!!!
Hoi Sunshine, Kan me die gevoel zeker voorstellen. Ook ik ben slachtoffer van S.misbruik. En heb het gevoel dat ik ons kindje extra moet beschermen. Mijn situatie wil ik wel prive uitleggen kwa werk. Dus ik hoop dat ik straks nog je nog een pb kan mailen anders later even. Ik weet natuurlijk niet wat voor opleidingen je hebt gedaan en wat je interesses zijn. Maar kun je niet iets van gastouder doen of gaan oppassen kan je uk meeenemem of thuis blijven. Zo heb je tijdelijke extra inkomen. Ik mail later even waarom ik dit zeg. ivm situastie succes en lekker genieten van de kleine.. Liefs
Hi sunshine, als het voor jezelf niet goed voelt zal ik er nog niet aanbeginnen. Zo kun je ook niet een nieuwe start maken op je nieuwe werk als je je niet helemaal kunt concentreren daarop. Misschien kun je vanuit huis iets proberen te doen. Nagelcurcus of iets van thuis werk maar laat je hier wel goed over informeren. Succes en geniet van je kleine meid!
Hoe had je dit van tevoren bedacht, toen je nog wel werk had? Ik zou zeggen: ga eens kijken op een paar kinderdagverblijven bij je in de buurt, praat met de leiding daar, ook over je specifieke angsten (je hoeft er niet bij te zeggen dat je zelf ooit misbruikt bent) en laat hen uitleggen hoe zij ervoor zorgen dat het bij hen op het kdv niet KAN gebeuren. Je kunt geen geld toveren, en als je te weinig inkomsten hebt om je uitgaven te dekken kom je in diepe ellende terecht.
Bedankt voor de reacties. Van te voren dacht ik er nog niet zoveel aan als nu, maar nu de kleine er echt is denk ik er constant aan. Ik zit er ook aan te denken om ergens volgende week een afspraak te maken met de huisarts om erover te praten maar dat is t m nou juist ik kan er heel moeilijk over praten. Zelfs nu zo anoniem op het internet vind ik al een grote stap vandaar. Misschien dat de huisarts me kan helpen dit zou een eerste start kunnen zijn denk ik?
Inderdaad langs de huisarts gaan is een goed idee! En je hebt hier an de eerste stap gezet! Neem eens een kijkje bij een creche in de buurt, en geef inderdaad je angst aan ( zonder je eigen verhaal te hoeven doen ) vertel dat je bang bent door alles wat er in de media is verschenen mbt kinderdagverblijven e.d Ze kunnen die angst zeker goed begrijpen! En mogelijk ook proberen weg te nemen. Inderdaad zijn er op de meeste creches alleen vrouwelijke leidsters. Eerlijk gezegd kijk ik daar ook erg naar nu na al dat gedoe in het nieuws. Terwijl je het natuurlijk nie tkunt uitsluiten.. Ik zelf breng mijn kindje liever naar de creche dan naar een gastouder, waarom? Omdat je je kindje bij een gastouder thuis brengt, en daar totaal geen zicht hebt over wie en wat daar over de vloer komt. Bij een kennis van mij die haar kindje bij een gastouder bracht bleek er bijna dagelijks een oudere neef langs te komen, waar zij niets van wist, totdat ze hem aantraf daar toen ze dr kindje onverwachts wat eerder kwam halen, haar dochtertje zat op zijn schoot.Er kwamen wel vaker vrienden en familie langs terwijl die vrouw aan het opassen was hoorde zij later van de buren. En dat terwjil zij in het gesprek voorafgaand het oppassen heeft aangegeven dat ze dat graag vooraf wil weten, die vrouw zei echter dat dit nooit gebeurde als ze de gastkindjes opving. Wel dus. Ze kreeg er een heel vervelend gevoel bij, je wil weten wie er bij je kind in de buurt komt. Bij een creche is er veel meer sociale controle, bij ons in ieder geval wel, en komt niemand de creche binnen die er niets te zoeken heeft. Succes met alles!
Je mening wordt natuurlijk ook nog eens extra gevoed door de hormonen die je lijf nog niet uit zijn en het feit dat je net moeder bent geworden. Bijna iedere moeder heeft in het begin moeite haar kind naar de opvang te brengen. Ik ook. Ik heb bij de oudste enorm veel gehuild, vond het vreselijk. Maar achteraf vond ik me een enorme aanstelster. Je gevoelens zijn in die zin dus niet abnormaal, maar wel extra complex vanwege je ervaring. Ik sluit me aan bij de adviezen eens te gaan kijken op KDV's. Je vertrouwen moet gewoon groeien en dat lukt alleen door het te ervaren denk ik.
Ik ben juist seksueel misbruikt door een vrouw dus daarom heb ik er ook geen vertrouwen in als er alleen maar vrouwen werken want die kunnen net zo goed iemand misbruiken. Ik voel me hierdoor echt depri, zit als sinds de geboorte van mijn dochtertje de hele dag thuis is me pyama. We zijn nauwelijks buiten geweest door mijn angsten.
Dan zou ik echt serieus eens met iemand gaan praten meis, want zoals je beschrijft en je de deur nog niet uit bent geweest door die angst klinkt behoorlijk heftig! Lijkt me voor jou maar ook voor je dochter zaak zo snel mogelijk langs de huisarts te gaan.
ochjee meis,dan heb jij zo,n pech gehad misbruikt te zijn geweest door die ene % dat vrouw is. maar je moet serieus wat doen hoor! heb je geen beste vriendin die je echt vertrouwd ,die evt voor je wil oppassen? En die ook kids heeft dat jij voor haar een andere dag oppast? of mis kun je in de avond (folderwijkje) en weekend gaan werken (horeca),zodat je man kan oppassen. heb je toch wat inkomen,en geen vervelend gevoel over de opvang. maar ga alsjeblieft als het wat mooier weer is,of niet mooi weer is,even lekker wandelen met kleine. wandelen doet je goed!
niet verkeerd opvatten hoor,bedoel het goed. maar las ook in een ander topic dat je voor een 2e wil gaan,dat is best zwaar hoor zo kort op elkaar. hoe zie je dat in de toekomst dan met opvang? en omdat je het er ook over had dat op 1 loon niet gaat lukken. wil je niet ontmoedigen hoor,begrijp me niet verkeerd maar heb je er goed over gedacht?
Ik zit er aan te denken om vanuit huis te gaan werken, misschien dat ik zelf gastouder kan worden. Ga straks even KION bellen misschien dat zij mij meer kunnen vertellen. En ja mijn moeder heeft ook in haar eentje 2 kindjes groot gebracht en zij had alleen maar een uitkering en zo ken ik er wel meer. Dus t moet wel lukken, me man wil straks ook in de avond erbij gaan werken daarom.
nou ok,als dat kan is het toch mooi opgelost! je gaf zelf aan dat het van 1 loon niet wou lukken,dus vandaar dat ik dat zei............
Zonder oppas is mogelijk! Ik ken iemand met 4 kinderen, ze werken beide 32 uren en lossen elkaar af zeg maar. Ze werken allebei onregelmatig in de zorg, dus als de ene vroege dienst heeft werkt de andere een late, ze hebben ook nooit oppas om eens samen iets te doen. Alles met de kinderen. Qua relatie lijkt het me niet heel gezellig maar het kan dus wel! Misschien kun je inderdaad gastouder worden of een baantje zoeken op de tijden dat je man thuis is. (schoonmaakster, winkel, thuiszorg)