Hier een bijna "noodgedwongen" thuisbevalling. Vk gebeld en toen zat ik op 7 cm ontsluiting. Moest binnen 1 sec beslissen wat ik wilde. Aangezien ik nogal overrompeld was door het feit dat ik aan het bevallen was en ik mn hele zw heb geroepen dat ik wel kan bevallen bleven we thuis. Ik heb eigenljjk geen weeen gehad, had alleen wat last van mn rug (wat dus rugweeen bleken te zijn). Uiteindelijk met 10 cm vliezen laten breken en toen voelde ik wel de persween. Maar ook dat was prima te doen. Bevalling heeft vanaf dat ik wist dat ik aan het bevallen was nog geen 3 uurtjes geduurd. Helaas moest ik daarna wel naar het zkh I.v.m. totaal ruptuur maar daar heb ik weinig van meegekregen. Ik moest de shock van het bevallen nog verwerken... ik persoonlijk vond mijn bevalling veel te snel gaan. Alles wat ik gehoord en gelezen had bleek niet te kloppen. Ik weet nog steeds niet hoe weeen voelen, weet niet hoe ik moet puffen enz. Klinkt misschien stom maar ik had het liever allemaal mee willen maken.
Ik zou ook nergens anders willen bevalen als THUIS -2-de en 3-de kindje thuis geboren zonder problemen binnen paar uurtjes EErste zou ook thuis geboren zijn maar omdat ik lang gebroken vliezen had -en mijn weeen waren gestopt moesten we naar het ziekenhuis -en daar begon een traumatische bevalling -echt zo slecht bechandeld door de personeel -mijn man ook -het werd gewoon geschreud tegen hem toen hij op de alarm knop drukte om zuster bij te roepen (was toen erg druk -en heb echt slecht getrofen -maar toch) gynaecoloog - die was paar keer wezen kijken, maar die spraak me nog niet een met 1 word (ook niet hallo, en om zich te voorstelen -- nee vergeet maar)....
Bij onze eerste wilde ik graag in het ziekenhuis bevallen. Erg goed gegaan. Met ongeveer 4/5 cm naar zkh gegaan, met eigen verloskundige en stagiaire. Die zijn ook niet meer weg gegaan bij me. 1 verpleegkundige gezien en verder niet. Vond het erg fijn dat jou verloskundige alleen voor jou is, bij gyn of verloskundige uit zkh is dat toch anders. Nu denk ik er sterk aan om het thuis te proberen. Het ging zo goed vorige keer, spontaan gebroken vliezen, spontane weeën. Hele bevalling heeft 12 uur geduurd, zonder pijnstilling, niet veel bloedverlies. Helemaal "normaal" dus hihi. Maar ziekenhuis hoeft echt niet altijd een vervelende ervaring te zijn. Alleen heb ik mijn eigen douche erg gemist en het heen en weer rijden vond ik toch wel vervelend.
Ik wilde graag thuis bevallen en dat is ook gelukt. Werd rond 5 uur wakker met gebroken vliezen en meteen flinke weeen. Na anderhalf uur pittige weeen kreeg ik persdrang. Duurde even voor ik dat goed merkte en voor we de vk belde. Toen zij er eenmaal was, bleek ik 10 cm ontsluiting te hebben. Na anderhalf uur persen en een knip lag onze zoon op mijn borst. Totaal had nog geen vier uur geduurd. Hij ademde niet goed en na 15 minuten is de ambulance gebeld. Na 45 minuten hebben ze hem en mijn man meegenomen. De kleine bleek meconium (eerste ontlasting) te hebben ingeademd tijdens laatste stukje van de bevalling. Hierdoor werkten de longetjes niet goed (soort longontsteking). Na weekje beademing in de couveuse is het een kerngezonde jongen. Zelf bleef ik thuis (mocht niet mee met de ambulance), werd gehecht en ben daarna drie keer flauwgevallen waardoor het even duurde voor we weer herenigd waren. De bevalling heb ik als heel mooi en fijn ervaren, met name ook door de sfeer thuis. Ik kijk er heel fijn op terug dat onze zoon op ons eigen bed geboren is, zonder toeters en bellen. Ook opvangen van de ontsluitingsweeen in eigen omgeving vond ik fijn. De periode na de bevalling is voor mij wel traumatisch geweest. Vind het heel erg dat we gescheiden werden. Mocht je thuis willen bevallen, zou ik je dan ook adviseren te bedenken wat je in zo'n situatie zou doen. Hopelijk maak je het niet mee, maar het is wel goed om te bedenken. En maak dus ook echt een ziekenhuistasje klaar. Zelf had ik dat niet, dacht "dat doe ik wel als de bevalling begint". Mooi niet dus haha. Het is ons eerste kindje, dus heb geen ervaring hoe het gaat met oudere kindjes. Ik had kraampakket in huis, dun zeil voor over bed en keukenzout (voor de was). Verder wat extra beddengoed geleend, voor het geval dat. Ik heb mijn ouders gebeld toen de mannen naar het ziekenhuis waren. Mijn man heeft zijn familie pas in het ziekenhuis gebeld. Bij een normaal einde van de bevalling, zouden we denk ik gaan bellen na een uurtje verwonderen...denk niet anders dan bij een ziekenhuisbevalling. Succes met jullie keuze! Kies waar jullie je prettig bij voelen en onthoud dat het altijd anders kan lopen. Fijne zwangerschap en bevalling nog
Ook thuis bevallen. Ik vond het ook heerlijk! Ik weet nog dat ik me tijdens de weeen af vroeg hoe iemand in hemelsnaam nog naar het ziekenhuis kon met weeen. En ook na de geboorte was het zo lekker om in mijn eigen bed te liggen met alles binnen handbereik en nergens meer heen te hoeven. Helaas heb je het uiteindelijk niet altijd helemaal zelf in de hand... Je kunt natuurlijk een duidelijke voorkeur voor iets hebben en je daarvoor helemaal voorbereiden, maar ik zou ook zeker rekening houden met een eventuele rit naar het ziekenhuis (ik kon mezelf in het heetst van de strijd wel voor de kop slaan dat ik niet in het ziekenhuis was en dacht het wel zonder pijnbestrijding te kunnen hahaha). Wij zijn bijvoorbeeld wel bij de ziekenhuizen in de buurt geweest voor de info-avonden, zodat ik wist waar ik eventueel te recht zou willen/komen mocht zkh nodig zijn. Bedenk me nu dat ik er de eerste keer zo van overtuigd was thuis te zullen bevallen dat ik niet eens een vluchtkoffer heb klaargemaakt... Bij nummer twee het allerliefst weer thuis, inmiddels weet ik dat ik wel degelijk zonder pijnbestrijding kan haha (zal mezelf vast weer voor de kop slaan als het zo ver is..). Toch houd ik nu wel rekening met een mogelijke zkh bevalling, you never know..
Wat fijn om al die goede ervaringen te lezen! ik ben inmiddels 35 weken zwanger, loop met ontsluiting (maar dat zegt nog niet zoveel volgens gyn en vk) en ben nu aan het afwachten wanneer uk zich dan echt komt melden, mocht het nog voor 37 weken zijn, moet ik in het ziekenhuis bevallen, maar als het na die tijd is, dan mag het thuis en doe ik dat ook zolang het zou kunnen!
Hoi, mocht het nog van toepassing zijn... Ik ben bij de eerste ook thuis bevallen. Gelukkig ging alles goed en was het een mooie ervaring. Mijn plan was het zh maar toen de vk kwam had ik al 7 cm en wilde geen kant meer op. Dingen lopen gewoon anders dan gepland soms. Ik had van tevoren wel ingeschreven voor het ziekenhuis en je mag op het moment zelf bepalen wat je wilt. Dat ga ik bij de tweede zeker weer doen. Ik schrijf me in voor het zh en dan kijk ik tijdens de bevalling wel hoe het gaat, hoe ik me voel, etc. In ieder geval heel veel sterkte/plezier/kracht/(wat wens je iemand die gaat bevallen?). Dat je maar gauw je mannetje gezond en wel in je armen mag houden.