Ik wou sowieso in het ziekenhuis bevallen (geeft ons een veel veiliger gevoel, anders eerst 30 min rijden) Maar onze zoon had in het vruchtwater gepoept dus had sowieso door gemoeten. Twee vriendinnen wilden ook thuis bevallen en konden volop in de weeen (1 zelfs persweeen) naar het ziekenhuis. Ik persoonlijk zou die gok nooit nemen.
Ik ben verplaatst idd. Toen het tijdens de persweën geen moer opschoot zijn we naar zh gegaan. Daar is mn dochter met behulp van vacuum geboren. De verplaatsing was niet direct prettig te noemen maar ik heb de eerste fase (tot volledige ontsluiting) lekker thuis in m'n bad gezeten. Vond dat heel prettig dus heb absoluut geen spijt van mijn keuze en no 2 gaan we gewoon weer voor een thuis bevalling.
Dat was excact mijn gevoel. Maar dat “mag” dus in principe wel? Ik bedoel, ik zou het alleen maar logisch vinden dat er na weeën van bijvoorbeeld 10 uur het kindje ergens gedurende die tijd poept van de stress en je dan dus met 10cm nog zou moeten verplaatsen klinkt voor mij echt als onzin als alles het goed doet. Want wie weet als bevalling begonnen was met gebroken vliezen het vruchtwater nog prima helder was geweest.
Alles mag! Bij een reguliere praktijk zal dit wat lastiger zijn , maar ga vooral in overleg en bespreek t van te voren alvast. Wij hebben een zzp holistische verloskundige die t allemaal prima vind
Een goede verloskundige laat je echt niet thuis hoor,als de baby op welk moment dan ook in het vruchtwater heeft gepoept.Als je al aan het persen bent,mag je het misschien thuis afmaken,maar moet de baby daarna alsnog naar het ziekenhuis,en dat is maar goed ook.Het kindje moet gewoon even extra gecheckt worden. Persoonlijk vind ik het echt belachelijk als je die zorg voor je kindje zou weigeren...
Lees je alsjeblieft in in de percentages. Voor ons voelt dit goed en voor onze verloskundige gelukkig ook! Vanzelfsprekend weiger ik geen zorg zoals je leest, ik wil graag bij goede signalen thuis blijven en dat is een weloverwogen keuze
Hier juist andersom.... wilde erg graag in het ziekenhuis bevallen maar het ging zo goed en voorspoedig! De vk vroeg op een gegeven moment of ik wilde gaan en toen wilde ik niet meer 30 min later was mijn zoon geboren. Ik was in mijn eigen omgeving, eigen bedje, douche, heeeeerlijk, ik teken ervoor! Dit is mij zo goed bevallen (letterlijk mhuhaha) dat ik nu ook graag thuis wil bevallen!
Ja dat mag! Mijn vk zei zelf dat ze me met nog maar 4 cm door moest sturen want dan kan het nog even duren. Had ik bijvoorbeeld 7 of 8 cm gehad dan had ze me thuis gelaten. Je wil tenslotte ook niet dat de baby bij hectometerpaal 107,8 ofzo wordt geboren. @Pipo30 Ik vind je wat tekort door de bocht. Vk luistert ook naar het harttonen van de baby tijdens de bevaling. Vk kijkt een baby ook helemaal na. In het ziekenhuis doen ze echt geen andere controles dan thuis hoor, tenzij daar reden toe is. Bij mij dochter (die dus ergens aan het begin van de bevalling of misschien ervoor al had gepoept in het vruchtwater) kwam de kinderarts pas na 1,5 uur aankakken. Baby snel nagekeken, wegen en weg waren ze weer. Dus of het ziekenhuis daarvoor nou zo'n toegevoegde waarde heeft...
Doet me best wat om de verschillende meningen te lezen wat betreft meconium houdend vruchtwater en hoe jullie ‘niet-professionals’ er over denken.. mijn zoon had bij de bevalling ook in het vruchtwater gepoept, bij de persfase is zn navelstreng afgeklemt waardoor hij dacht dat hij moest ademen maar hij was er nog niet uit. Gevolg: op dag 4 kregen wij te horen van de kinderarts dat hij het wél ging redden en mocht ik hem voor het eerst vasthouden. Zijn score was overigens bij de geboorte na 1 min: 8 en na 5 min: 9 (Maar ik hoop dus zooo hard dat ik over 3 wkn lekker thuis mag bevallen.. )
Ik zou ook thuis bevallen. Na 3,5 uur weeen braken mijn vliezen en was het vruchtwater helder, dus Yes: echt thuis bevallen! Toen de verloskundige er een kwartiertje later was en controle deed zei ze direct: we gaan naar het ziekenhuis want ze heeft in het vruchtwater gepoept. Waarschijnlijk dus pas gebeurd na die eerste grote plons vruchtwater.. en waarschijnlijk door dat het zo snel ging allemaal. (3:00 had ik 5 cm en 3:45 volledige ontsluiting) Ik mocht met heftige persweeen gewoon naast man in onze eigen auto, achter de verloskundige aan naar het ziekenhuis. (Herinneren jullie je code rood ivm de sneeuwval? Precies )
Ik vind dat je wel zorg voor je kind weigert als je 'bij goede signalen' thuis wilt blijven met baby...je weet uiteraard ook dat 'de goede signalen' tijdens de uitdrijving nog om kunnen slaan?Zeker bij meconiumhoudend vruchtwater...ik vind het van een vk onverantwoord om hierin mee te gaan... En ik hoef me niet in te lezen,het is jarenlang mijn vakgebied geweest.(nu thuis,door voorgeschiedenis,zie onderschrift.)
Ik heb niet alles gelezen. Maar om op je eerste bericht te reageren. Natuurlijk is in het ziekenhuis 10000x veiliger om te bevallen. Alleen al het verschil tussen een dopler of ctg en/of echo apparaat. Wat als je na de bevalling zoveel bloed verliest dat je leegloopt? Dan ga je echt niet nog even 15 min in de auto zitten ofzo. Ik ben trouwens met 7 cm nog richting het ziekenhuis gegaan! Ik wilde vanaf het begin van mijn zwangerschap graag in het ziekenhuis bevallen! Wat maar goed was ook. Na een vacuümpomp en knip was dat wel nodig, ook heb ik ruim 1 liter bloed verloren. (Gelukkig geen transfusie nodig gehad, maar stel dat het wel zo was?) Ik wil niet eens thuis bevallen. Tuurlijk lijkt het me chill om weeën weg te puffen op mijn eigen bed, lekker in je eigen douche etc. Maar het voelt voor mij persoonlijk niet veilig genoeg, ik zou het mezelf nooit vergeven als er bijvoorbeeld wat was gebeurd met mijn zoon omdat ik zo nodig thuis op mijn eigen bed wou bevallen. Maar we zijn (gelukkig) allemaal verschillend, dus iedereen denkt het zijne er van.
Hier andersom! Ik wilde bij de eerste perse poliklinisch bevallen maar de vk kwam en meette 10 cm dus dat ging mooi niet door. Uiteindelijk fijne snelle bevalling gehad. Daarom besloten de tweede sowieso thuis te doen. Waar ik de eerste keer lichte persweeen had, had ik ze dit keer helemaal niet. Er was een moment dat de verloskundige naar het ziekenhuis wilde. Niet omdat ze vreesde voor de baby want die maakte het goed maar om het bloedverlies bij mij. Toen kreeg ik nog 1 kans en dat lukte en gelukkig kwam de placenta gelijk en verloor ik niet teveel bloed. Net niet gehoeven dus. Ik heb me elk moment erg veilig gevoeld en vertrouwde erg op hun handelen. Anders had ik ook absoluut ge-eist direct naar het ziekenhuis te gaan. Al met al 2 prachtige ongecompliceerde bevallingen Gelukkig!
Ik denk dus dat het ook afhankelijk is van je ervaring! Mijn insteek was voor mijn eerste bevalling als die van jou! Ik vond het totaal niet veilig. Ook raar dat mensen thuis gingen bevallen überhaupt Maar omdat ik de keus niet had (want 10 cm!) moest ik thuis bevallen. Was erg spannend op dat moment en ik vond het in de eerste instantie niet heel tof maar het ging goed. Omdat het uiteindelijk een mooie bevalling was en ik me heel veilig voelde de tweede bewust thuis gedaan. Als de eerste im het ziekenhuis was geboren weet ik vrij zeker dat ik de tweede ook in het ziekenhuis had willen krijgen. Puur omdat mijn mening was dat ik de risico’s niet wilde nemen. Mijn ervaring is echter een ander geworden.
Mijn ervaring staat een paar pagina's eerder. Ik ben na de geboorte van onze dochter alleen gelaten, pas 3 uur na haar geboorte kwam er een verpleegkundige om me onder de douche te zetten. Ook had ik geen bel gekregen bij binnenkomst, dus ik kon de vpk ook niet bellen/oppiepen. Als ik een fluxus had gehad in het ziekenhuis hadden ze me echt niet op tijd gevonden. Bij de tweede (thuis geboren) bleef de kraamverzorgster de hele tijd bij me. Als ik thuis opeens een nabloeding had gekregen, had ze het in ieder geval gezien en kunnen handelen. Ben het wel met je eens dat als de juiste mensen er zijn (en blijven!), een ziekenhuis veiliger is omdat er meer controle mogelijk is en sneller ingrijpen (als ze er natuurlijk zijn). Ik heb helaas niet de ervaring dat de gyn, kraamverpleegkundige, kinderarts aanwezig waren waardoor het voor mij niet veilig voelde. Maar ik heb wel gezegd als het noodzakelijk is, neem ik geen risico en ga ik 'gewoon' naar het ziekenhuis, het is niet zo dat ik persé thuis moet/wil bevallen.
Mja ik heb ook een half uur! op de gyn moeten wachten toen mijn kind het moeilijk kreeg (terwijl ik in het ziekenhuis was) omdat die met een andere bevalling bezig was.. zelf kan ik binnen 10 minuten in het ziekenhuis zijn (5 min rijafstand) Ik ben het dus niet met je eens dat het ziekenhuis zo veel veiliger is nee.
Als het jarenlang jou vakgebied is geweest, dan moet je ook weten dat ctg valse zekerheid geeft, zie groep geboortebeweging op Facebook daar kn je alle informatie vinden https://www.google.nl/amp/s/dekritischeverloskundige.wordpress.com/2015/12/22/ctg-tijdens-de-baring/amp/ Hier even een kort artikel over het ctg .
https://www.google.nl/amp/s/dekritischeverloskundige.wordpress.com/2017/03/10/meconium-houdend-vruchtwater/amp/ En dan nog maar even een linkje over meconium houdend vruchtwater
Ja dat is echt overmacht. En ik snap ook heel goed dat na de ervaring je mening is veranderd, maar jij hebt misschien een prettige bevalling gehad? Ik houd altijd al rekening met wat als dit of dat of zus of zo. Haha, vandaar dat het voor mij gewoon niet veilig voelt. Wel had ik een geweldige vk die redelijk snel bij me was toen ik belde met weeen. Met haar (als het had gemoeten) had ik het zeker wel aangedurft. Maar al met al ben ik erg blij dat ik in het ziekenhuis ben bevallen. Thuis was het waarschijnlijk niet goed gekomen met mij en mijn zoontje. (Hij kwam paars ter wereld, en zonder knip en vacuümpomp was het niet gelukt. Dus als hij nog langer in het geboortekanaal was blijver zitten had hij het waarschijnlijk een stuk slechter gehad) Ik ben trouwens ook een nacht in het ziekenhuis gebleven, en ivm bloedverlies vond ik dat toch best wel prettig.