Ik vind het erg jammer dat in nederland de zh-bevalling ontmoedigd wordt. Je voelt je al snel een aansteller dat je liever niet thuis bevalt. Ik wilde in de eerste instantie liever naar het zh, maar heb me toch om laten praten. "Thuis was zoveel beter, de zwangerschap verliep toch goed en wat te denken van het kostenplaatje?" Het maakte dat ik ging twijfelen, waarom zoveel geld neertellen voor iets was heel simpel thuis zou kunnen. Uiteindelijk ben ik toch in het ziekenhuis bevallen vanwege meconium in het water. Ook waren de weeën krachtig maar vorderde de ontsluiting niet en heb ik daar versterkers voor gehad. Had een hele goede bevalling, zat zo in een roes dat de omgeving me niets meer had uitgemaakt. Thuis op mijn redelijk roze wolk bleef ik van de vk's en de kraamhulpen de vraag krijgen of ik het gevoel had dat ik gefaald had, omdat ik het niet thuis had gedaan. Alsof dat had gekunt, gezien de poep in het water. Toch is dat aan me gaan knagen, alsof ik iets "verkeerd" heb gedaan door in het ziekenhuis te moeten bevallen. -------- En nu nog even on-topic De reden waarom ik in het zh wilde bevallen was heel simpel: Eerste kindje en vreselijk de zenuwen dat er iets zou gebeuren waardoor het mis zou gaan. (mijn moeder is bijna overleden tijdens de bevalling met mij erbij, dankzij een spoed-keizersnede zijn we er allebei nog.)
blij dat vrije keuze mag ja, Alleen als je zonder medische indicatie wilt bevallen in het zh kan je als je niet volledig bent verzekerd, veel zelf gaan betalen.
Meen je dit serieus? Hoe kunnen ze aan een kersverse moeder vragen of ze vindt dat ze gefaald heeft??? Ontopic: ik had geen keus, maar ik zou persoonlijk nooit thuis durven bevallen. Ik zou het een doodeng idee vinden om het leven van mijn baby in de handen te leggen van 1 vk (is denk ik een gevoelsmatige kwestie)
Oh, ik lees nu pas de aanvullende info van Bre. Ik wist helemaal niet dat ze niet in dezelfe patiëntendossier mogen? Bre, waarom is dit wettelijk niet toegestaan? Want tegenwoordig kunnen is er wel 1 dossier voor zowel HA, specialist als HAP enz. Waarom dan geen vk? Ik vind dit een slechte zaak. Hoe komt de gyn dan aan informatie bij een spoedopname als de vrouw al ligt te puffen. Moeten ze dan nog gaan overleggen mondeling? Dan begrijp ik heel goed dat er slechte gevolgen kunnen zijn en dat er veel fouten worden gemaakt.
Ik vind dat veel vk's gewoon eens eraan toe moeten geven dat ze iets uit handen moeten geven.. want volgens mij ontbreekt die zelfkennis nogal in veel gevallen.
Maar het is voor artsen wel heel vervelend en gecompliceerder als de stuitligging pas zo laat wordt ontdekt, als kindje al helemaal isingedaald. Zij grijpen volgens mij veel liever eerder rustig in, zodat de OK ook gepland kan worden ipv een spoed-OK te moeten fixen. Even een echo bij twijfel over de ligging. Wel super dat het toch een hele positieve ervaring voor je is geweest, heerlijk!! Heel veel succes met deze zwangerschap. Ik duim mee voor een hele goede 20 weken echo!
hier verplicht in het ziekenhuis bevallen en dat ik maar goed geweest ook. ik had een hele goede bevalling qau uitdrijving etc maar als ik thuis was geweest was fynn niet levend geboren. tijdens de enalaatste perswee viel fynn zijn hartslag weg en die herstelde zich heel erg langzaam.doordat de gynn dit op de ctg gelijk zag heeft hij mij gelijk ingeknipt en riep hij en nu moet hij geboren worden.daarop ben ik gaan persen of zijn leven er vanaf hing. fynn was 2x omstrengeld en zijn armpje zat vast in de navelstreng naast zijn hoofd. hij is als superman geboren. vuist boven zijn hoofd en vliegend
Ja ja, blijft altijd een leuke discussie . Thuis of in het ziekenhuis bevallen. Ondanks het feit dat ik hierboven las dat de titel van dit onderwerp eigenlijk niet klopt (de uitkomsten van het onderzoek kunnen niet zo vertaald worden) blijft het een eeuwig discussiepunt in Nederland. Ik lees van meiden die absoluut en alleen in het ziekenhuis willen/wilden bevallen. Hier eentje die precies het tegenover gestelde dacht en denkt . Ik heb nog nooit in het ziekenhuis gelegen en vind het maar een enge bedoeding. Wilde dolgraag in m'n eigen knusse huisje bevallen en dat lukte gelukkig ook! Ik heb echt een super ervaring over gehouden aan deze bevalling. Een ervaren verloskundige van 63 jaar naast m'n bed (een piepjonge gynaecoloog heeft er heel wat minder bevallingen opzitten dan deze ervaren man!) die er de laatste cm alleen voor mij was. Een schat van een kraamverzorgende erbij die me ook heel erg hielp en niet te vergeten m'n mannetje natuurlijk . Ik heb echt ervaren als een betrouwbaar 'team' dat helemaal ging voor mijn bevalling. Tussen de perweeën door, luisterde de vk naar het hartje. Ik heb me volkomen ontspannen op de geboorte kunnen richten en m'n dochter kwam kerngezond ter wereld op de plek waar ze ook verwekt is . Daarna, onder begeleiding van m'n mannetje, even douchen en vervolgens gelijk terug in m'n heerlijk verschoonde bedje om de familie te bellen. Ik zou er zo weer voor kiezen! Maar nu on-topic nog een paar opmerkingen... - Je krijgt, vind ik, al heel snel een indicatie om in het ziekenhuis te moeten bevallen. Wat dat betreft nemen ze (de vk) echt niet veel risico's, is mijn idee. - Er altijd al spanning geweest tussen de vk en de gynaecologen. Je leest in onderzoeken dat het op dit vlak vaak mis gaat in het ziekenhuis. Ze ruziën dan onderling over de te volgen methode/oplossing en helaas zijn de moeders/kinderen daar dan soms de dupe van... - Ik hoorde mijn zusje (is kraamverzorgster) pas over een oplossing dat er in Nederland eigenlijk ook een soort kraamklinieken zouden moeten komen waar dus 24 uur per dag een team klaarstaat met gynaecologen, verloskundigen en anesthesisten om vrouwen die in het ziekenhuis moeten/willen bevallen optimaal bij te staan. Niet zo'n gek idee, lijkt me...
Nou ik zag net een discussie erover op tv, die Beatrijs Smulders, zij is volgens mij het hoofd van de thuisbeval-maffia als ik haar zo hoor.
tja 1% was toch het cijfer? hoeveel van die 1% zijn extreem prematuren bv.?Bij een voldragen zwangerschap zonder moeilijkheden is de kans op sterfte toch veel lager dan 1%? Bah wordt altijd bang van dit soort dingen.
Tja, ik wilde van de eerste ook graag thuis bevallen. Had er een heel romantisch beeld van, lekker in mijn eigen bed, zacht muziekje enz enz De bevalling eindigde in het ziekenhuis, omdat de ontsluiting niet vorderde. Tijdens de laatste wee viel de hartslag weg, ben ik ingeknipt en is ze geboren. Ze moest gereanimeerd worden en dat beeld vergeet ik nooit meer. Ik ben nog steeds erg blij en dankbaar dat dit in het ziekenhuis is gebeurd, thuis had het waarschijnlijk niet goed afgelopen. Deze keer ga ik op medische indicatie in het ziekenhuis bevallen, ik zou echt niets anders willen.
Oké, maar dan is het toch logisch dat je vervolgens naar het ziekenhuis gaat? Er is dan een medische indicatie dus stuurt de vk je niet voor niets door naar het ziekenhuis en is hij/zij er op tijd bij. Ik bedoel: thuis bevallen als het kan, maar als het moet naar het ziekenhuis. Verder heeft een verloskundige ook materialen bij zich om te reanimeren (zo'n soort ballonnetje o.i.d.) en mag hij/zij indien nodig inknippen. Overigens, helemaal prima dat jij in het ziekenhuis wil (en naar ik begrijp: moet) bevallen maar ik wil even uit de wereld helpen als zouden verloskundigen helemaal niets thuis kunnen betekenen in moeilijke omstandigheden.
Aanvulling (misschien jullie al bekend maar voor mij was het nieuw ): verloskundigen hebben bij een thuisbevalling ook zuurstof bij zich om in geval van nood toe te dienen. En weer een onderzoek âThuisbevalling prettig én veiligâ - Nieuws - Reformatorisch Dagblad
Ja daar was ik al lang van op de hoogte, ik mag dus gewoon helemaal al niet thuis bevallen al zou ik dat willen. Ik heb bij mij 2de bevalling een fluxes gehad (2liter) dus bij alle volgende bevallingen in het ziekenhuis. de 3de bevalling ging prima. Dan kwam bevalling 4 als ik thuis was bevallen was ik nu dood geweest, dus weer een fluxes (5liter) Ik heb een heletijd op ic gelegen en daarna nog een tijd in het ziekenhuis. De bevalling werd wel gedaan door een verloskundige. Op het moment wist ik al lang dat er een gynaecoloog moest worden geroepen maar dat kon wel wachten zei ze. Nee het gaat niet goed en idd het is helemaal fout gegaan. Zo zie je maar ook in het ziekenhuis kan jet fout gaan, uiteindelijk is het wel mijn redding geweest anders hadden 4 kids geen mama meer.
Ik ben me er van bewust dat een verloskundige kundig genoeg is om een normale zwangerschap/bevalling te begeleiden. Ik denk dat het voor mij en vele andere een gevoelskwestie is. Overigens heeft hebben de geneacoloog en verloskundige beide in het nagesprek gezegt dat deze bevalling thuis niet goed was afgelopen (er hebben schijnbaar 3 mensen op mijn buik geduwd om haar er uit te krijgen, was ik me trouwens niet van bewust). De niet vorderende ontsluiting was trouwens alleen reden voor een ziekenhuis bevalling omdat ik zelf aangaf het niet meer te zien zitten. Ik heb geen goede ervaringen met communicatie tussen verloskundigen en gyneacologen. Ook bij deze zwangerschap ging het weer mis. Ik gaf al vanaf het begin aan dat ik het gevoel had dat de baby erg klein was. De verloskundige zag geen reden tot zorg en wie ben ik om daar dan aan te twijfelen. Tja, toch bleef dat knagen.. Rond 26 weken kreeg ik veel last van harde buiken. Niets aan de hand, volgends de verloskundige. Ik ben uitgebreid onderzocht, ik had wel iets ontsluiting (toen nog geen centimeter), maar dat kwam door mijn vorige zwangerschap. Ik heb me maar weer af laten poeieren. s' nachts kreeg ik dus heftige weeen en ben ik met spoed naar het ziekenhuis gebracht. 3 centimeter ontsluiting (gelukkig zijn de weeen geremd en zit de baby nog binnen). Tijdens een echo bleek het kindje ook nog eens fors achter te lopen in groei.. dus toch!! Mijn vertrouwen in de verloskundige is inmiddels helemaal weg, gelukkig ben ik nu onder controle bij de gyneacoloog. Het is natuurlijk heel persoonlijk en ik wil ook niet alle verloskundigen en gyneacologen over 1 kam scheren. Waar mensen werken worden fouten gemaakt. Ik hoor vaak genoeg zwangeren die erg tevreden zijn over de verloskundige begeleiding. De discussie gaat inderdaad over de communicatie tussen beide dicipline's. Die kan in veel gevallen echt stukken beter!
Die vallen onder medische indicatie en dus niet onder deze groep. Dus helaas. Voor de dames die hier vertellen dat ze thuis bevallen zijn, het erg prettig vonden en dus de heisa niet snappen. Jullie hebben het geluk gehad dat jullie bevalling niet voor ernstige complicaties zorgde. Hoe voelen jullie je dan als je verhalen leest van vrouwen die blij zijn dat ze in het ziekenhuis lagen omdat de kansen voor hun kindje anders heel laag waren geweest? (terwijl ze vantevoren dus ook geen medische indicatie hadden en niet onder de risicogroep vielen?) Dit is geen aanval hoor, ik ben gewoon benieuwd hoe jullie deze feiten samen zien met jullie voorkeur tot thuisbevallen.
Eerlijk gezegd mag het van mij wel verplicht worden om in het zh te bevallen.. Of nouja, verplicht is misschien niet het goede woord, maar een thuisbevalling is ook meer risico.. Ik had ook geen medische indicatie en wilde graag thuis bevallen.. Manlief was het daar niet mee eens omdat het -18 was dus alsnog gekozen voor het zh.. Maar wat was ik blij dat ik in het zh was zeg.. Bij ruim 9 cm zijn mijn vliezen doorgeprikt en bleek dat hij in het vruchtwater had gepoept.. Als ze daar thuis achter waren gekomen had ik het zh niet gehaald (25km verderop).. Lenn had vanwege het smerige vruchtwater behoorlijk wat opstartproblemen en ik wil niet weten wat er was gebeurd als ik thuis was bevallen.. Omdat je geen medische indicatie hebt wil niet zeggen dat de bevalling thuis wel goed gaat.. Je weet niet wat er gebeurd als je kindje er eenmaal is..
@Roeltje, idd.. volgens mij is dat dus ook juist de groep waarvoor het artikel gaat. Die vantevoren geen risicogeval leek te zijn, en waar er bij de bevalling alsnog snel moest worden ingegrepen.