thuisbevalling vs ziekenhuisbevalling

Werk zelf in de zorg en weet hoe snel het fout kan gaan. Geen twijfel of ik thuis of in ziekenhuis zou bevallen...natuurlijk het ziekenhuis.
Al die onnodige vertraging had ik geen behoefte aan.

Uiteindelijk zwangerschapsvergifteging die op is gemerkt door de enorme goede en zeer frequente controles in ziekenhuis (veel vaker dan bij verloskundige). Tijdens bevalling kreeg mn kleine meid het even moeilijk en moest ze snel geboren worden dus de schaar erin al alle oerkracht gebruiken (thuis geen CTG dus was dit niet gezien, was ter bevestiging bloed afgenomen van dr hoofdje en werd binnen 2 keer persen geboren of sectio).
Daarna kreeg ik een elektrolytenstoornis en een fluxus.
Als ik thuis was bevallen was mn meid er waarschijnlijk slechter aan toe geweest en was ik er helemaal niet meer geweest.

Daarna nog een week moeten blijven trouwens. Handig dat echt alles al aanwezig was. Ik had geen kracht om zelf borstvoeding te kunnen geven, kon haar namelijk niet eens vasthouden. En door enorme bloedverlies amper productie in het begin. Dus kreeg hulp van lactatiedeskundige. Bijkolven, fingerfeeding..alles was er. Ook wat kunstvoeding nodig gehad..is er ook. A

Voor mij geen twijfel , echt niet. Ook geen keuze meer trouwens want ben nu altijd op medische indicatie ziekenhuis.

 

Het blijft een eigen keuze, je kan thuis bevallen, lekker in je eigen omgeving zodat je beter op je gemak voelt.. Maar dan denk je alleen aan jezelf.
Het kan goed gaan maar het kan ook slecht gaan en dan moet je alsnog naar het ziekenhuis toe.

Wanneer je al een medische indicatie hebt zou ik echt voor je kindje kiezen ipv voor je eigen gemak..

 

Ik wou graag thuisbevallen maar ivm hoge bloeddruk werd het ziekenhuis. Op dat moment enorm gebaald maar het is me niet tegengevallen. Ondanks gedoe met weeenopwekkers drie banden om mijn buik en een pokkeding aan mijn vinger (waar ik wel enorm goed mee kon puffen door 'altijd is kortjakje ziek tegen de zijkant van het bed te tikken ). Maar goed wel een geluk bij een ongeluk omdat ik direct na de bevalling twee liter bloed verloor. Daarom volgende keer weer ziekenhuis op medische indicatie. Thuis had ik graag mee willen maken lekker in je eigen wereldje. Maar als puntje bij paaltje komt interesseert het me niet. Het doet op allebei de plekken pijn . Soms moet je maar gewoon het accepteren dat werkt het beste.

 

Hoi,

Onze eerste zoon is geboren in het ziekenhuis, een ingeleidde bevalling! De eerste dag werd ik geprimed en de volgende morgen had ik voldoende ontsluiting om de vliezen te breken. Ik kreeg meteen heftige weeen en heb een ruggenprik gehad die maar aan kant werkten! Ze hebben het slangetje toen wat terug getrokken maar dit hielp niet, toen nog wat extra medicatie bij gespoten maar dit hielp helaas ook niet! Toen hebben ze me een morfinepomp gegeven en dit was op zich wel fijn maar je werd er helemaal high van, en mis hele stukken van de bevalling! Hij is gelukkig na 20 minuten persen geboren!

Onze 2e zoon is 6 weken heerlijk thuis geboren! Ik zou eigenlijk weer in het ziekenhuis moeten bevallen omdat onze eerste zoon een slechte stard had, maar het leek me zo erg om in hevige weeen naar het ziekenhuis te moeten! Dit heb ik met mn verloskundige besproken en zij zei, waarom probeer je het niet gewoon thuis! Dus dat hebben we gedaan, met 40,6 weken heeft ze mn vliezen gebroken, ik had al 3 cm ontsluiting, dat was om 10 uur s'ochtends. Om 12.45 dacht ik, nou zou het wel eens kunnen gaan doorzetten! Om 13.45 heeft mijn man de verloskundige gebeld want de weeen kwamen meteen om de minuut en hielden ook een minuut aan. Ze was er om 14.00 uur, heeft alles klaar gezet boven en toen hield ik het haast niet meer. Ik moest meteen naar boven, en met 3 persweeen was onze zoon geboren! Dit was echt een droombevalling! Lekker in je eigen bed genieten van je kindje en eigen verloskundige! En dan lekker douchen om vervolgens in je schone bedje te stappen, echt heel erg fijn!

Liefs

 

Hier bij de 1e verplicht in het ZH. Begon spontaan maar zette helaas niet door. Dus werd aan de weeenopwekker gelegd. Wat en ellende was dat. Veel wisselend personeel en veel stagiares terwijl ze hadden beloofd die weg t houden. Veel fouten gemaakt in het ZH, niet luisteren, veel onnodige "pottenkijkers" tijdens de bevalling waardoor ik me absoluut niet kon ontspannen. Ik was alleen maar met hun bezig. (Nee, de mensen om je heen "vergeet" je dus niey altijd als je aan het bevallen bent).
Ik vond het 1 grote ramp in het ZH en heb ook absoluut niet van de kleine kunnen genieten in het ZH.

Vorige week thuis bevallen. Wat een verschil en ben superblij dat ik dit mee mocht maken. Lekker thuis rond gehobbeld. Na een paar uur de vlos gebeld. Samen alles op ons dooie gemakje klaar gezet. Kraam heeft ze pas gebeld toen het einde echt naderde. 2 uur nadat de vlos er was, ben ik bevallen. Alles rustig. Mocht alles qua houding en dergelijke zelf bepalen.
Ik was super relaxted. Alles nu mee bewust mee gemaakt. Kleine heeft lekker een 1,5 uur bij me gelegen voordat ze de controles deed. Ipv snel snel in het ZH en vlos/gyn die van kamer naar kamer holden.
Daarna lekker onder mn eigen schone douche en lekker in mn eigen schone bedje. Vlos kwam om 23.30 uur en om 4 uur was iedereen weer vertrokken en was er rust in de tent.

 

Hier 2 keer in het ziekenhuis bevallen. Beide keren goed bevallen. Eerste keer was ingeleid ivm zwangerschapsvergiftiging en moest daarom 48 uur blijven. De tweede werd een ziekenhuis bevalling omdat de weeën thuis niet doorzette. Achteraf maar goed ook, kleine kreeg het erg moeilijk tijdens de bevalling. Moesten uiteindelijk 2 kinderartsen aan te pas komen. En die heb ik tenslotte thuis niet standaard aan de keukentafel klaar zitten, dus het voelde goed en veilig zo, gezien de omstandigheden.

En een argument van, dan moet je daarna met je kleintje in de auto etc. Nou dat was het mooiste ritje van mijn leven...de avondzon scheen over de snelweg en over een mega wolk zweefden we naar huis, waar de buren ons op stonden te wachten en de hele tuin versierd hadden. Prachtig!!!

Ik snap de ophef thuis/ziekenhuis niet. Prima ervaring mee!!!

 

Ik werk als kraamverzorgster en heb geweldige thuisbevallingen mee gemaakt. Van alle thuisbevallingen moesten er uiteindelijk twee vrouwen naar het ZH.. één keer i.v.m. een ruptuur die in het ziekenhuis moest gehecht worden en één keer i.v.m. de placenta die niet wou los laten.

Ik moet nog bevallen maar ik hoop echt dat ik thuis mag bevallen! In me eigen omgeving en niet meer mensen dan mijn vriend, de verloskundige en uiteindelijk de kraamverzorgster.
Mocht het toch mis gaan dan ben ik binnen 10 min in het ZH, ook wel een fijn idee!
Thuis bevallen is net zo veilig als in het ZH bevallen, mits je medisch bent dan moet je sowieso in het ZH bevallen.

 

Thuis lijkt me fijn..
Ben zelf in ziekenhuis bevallen.

Thuis ben je denk beter ontspannen,maar in ziekenhuis bij complicatie beter op je plek.
In mijn ziekenhuis zijn er info avonden, kun je ook op de verloskamers kijken. Vond het er niet vervelend uitzien, je mocht ook wat eigen spulletjes meenemen. Er was wifi en een radio cd.
Probeer t je zelf zo makkelijk mogelijk te maken, missch kun je lekker in bad of weeen opvangen op een skippybal.
Maak er t beste van..,

 

Hier kan je in principe niet thuisbevallen, tenzij je een doula of zo vindt in de privé en dat is enorm duur. Maar ik zou het nooit willen. Begrijp niet echt waarom dat zo gewild is eigenlijk. Thuis heb je geen dokters 24u bij de hand en als er iets mis is, is het paniek naar het ziekenhuis. Ik begrijp wel dat sommigen het willen en zou er nooit iets van zeggen, maar ik begrijp niet echt de reden waarom het zo leuk zo zijn om thuis te bevallen. Persoonlijk vond ik mijn ziekenhuisbevalling super. Goede verloskundigen, goede gyneacologe. Ik mocht 2 nachten blijven (is standaard hier) en had goede nachtverpleegsters (hier heb je verpleegsters speciaal voor de mama en dan een aparte ploeg van pediatrische verpleegsters enkel voor de babies) die ik kon bellen als de bv 's nachts niet lukte (ivm aanleggen en posities ed). Ik vond dat net fantastisch, die extra hulp de eerste 3 dagen.

 

Ik heb zelf gekozen voor een ziekenhuisbevalling. Bij ons is het gewoon dat je eigen verloskundige meegaat naar het ziekenhuis en zolang en geen medische noodzakelijkheid is de bevalling ook zelf uitvoert.

Ik vond het een prettig idee dat er altijd een arts in de buurt was mocht er iets mis gaan. Daarnaast vond ik het ook een prettig idee dat ik thuis geen "rommel" had van de bevalling.

Uiteindelijk was het heel goed dat ik in het ziekenhuis ben bevallen. Tijdens het hechten brak de hechtnaald af en ze konden het stuk naald nergens vinden. Er is een arts bijgehaald maar kon de naald zo ook niet vinden. Uiteindelijk zijn er nog een inwendige echo, uitwendige echo en een rontgenfoto nodig geweest om vast te stellen dat de naald in ieder geval niet in mij verdwaald was.

De ziekenhuis bevalling verder als heel positief ervaren. Verloskudige is bij mij gebleven, er kwam een kraamhulp uit het ziekenhuis bij (eens schat van een mens). De kamers waren geen typische ziekenhuiskamers en het voelde voor mij prettig. Wel ben ik na aankomst in het ziekenhuis binnen 45 minuten bevallen, dus echt tijd om erover na te denken heb ik ook niet gehad.

Het blijft heel persoonlijk wat je het prettigste vind. Ik persoonlijk ben iemand die heel erg is gesteld op zekerheid en daarom was het ziekenhuis voor mij een perfecte optie.

 

Ik heb zelf geen keus gehad omdat ik niet in Nederland woon (op dit moment in Zwitserland) en in alle eerlijkheid: in alle landen waar ik heb gewoond vinden ze doorgaans dat het niet verantwoord is om thuis te bevallen als je een keus hebt.

Ik heb mijn bevallingen altijd als geweldig ervaren, ook al waren ze in een ziekenhuis. Ik vind het ook een super fijn idee dat alles bij de hand is als dat nodig mocht zijn.

 

Hoge sterftecijfer heeft vooral te maken met slechte overdracht tussen verloskundige en gynaecoloog en dus niet met het thuisbevallen.

Wij wonen op heel kleine afstand van drie hele goede ziekenhuizen en ik wilde heel graag in mijn eigen veilige omgeving bevallen. Ik heb een heel goede verloskundige praktijk uitgezocht en ik heb een zeer alerte en kritische partner.

Drie keer droombevallingen gehad (dat betekent overigens niet pijnloos). Allemaal thuis. Hopelijk nu weer.

Ik ben heel blij dat ik in een land woon waarin beide mogelijk is en niet in een land waarin pijnbestrijding en keizersnede standaard is....

 

Niet medisch in een ziekenhuis bevallen betekent niet dat de juiste arts er ook is.... die kan ook van huis moeten komen of bezig zijn met een ander spoedje...

 

Yep. Zoals bij mn eerste bevalling. Anestesist was bezig me operatie en andere moest van huis komen. Duurde bijna 45 min.
Daarna kreeg ik persweeen en moest half uur wachten. Er was geen gyn. Die was ergens anders bezig. In die tijd had ik dus vanaf huis naar het ZH kunnen komen. De vlos had dan als het nodig zou zijn, het ZH ingelicht en die hadden dan in die tussentijd een gyn op kunnen roepen. Tegen de tijd dst ik dan in het ZH zou zijn gekomen dan zou de gyn er ook in tussentijd zijn.

 

Ziekenhuis: alles voor mijn kindje. Mocht t misgaan is hij daar in de beste handen. En wil die ellende en zooi ook niet in mijn huis/slaapkamer. T is me goed bevallen.

 

Ik wil thuisbevallen. Ik kan niet tegen ziekenhuizen en heb nooit een leuke of überhaupt goede ervaring ermee. Ik ga altijd knock out als ik langer dan een half uur binnen ben, lijkt me niet leuk tijdens een bevalling. Ze kunnen makkelijk zeggen daar ben je niet meebezig, ben ik ook niet als ik een bezoekje moet brengen en toch gebeurd het.

Ik wil in mijn vertrouwde omgeving met niet te veel mensen, vind het al erg genoeg dat een wildvreemde tussen me benen moet gaan. Dus met alle geluk mag ik thuis.

Een heel bijdehante opmerking van mij:
Als thuisbevallingen zo gevaarlijk zijn waarom mag dat dan nog en wordt je niet gelijk naar het ziekenhuis doorverwezen als de bevalling begint. In het ziekenhuis is het even gevaarlijk hoe je het ook went of keert. Als je vanwege iets medisch moet is het logisch als je in het ziekenhuis moet maar anders? Is het echt zo gevaarlijk?

 

Ik wilde graag thuisbevallen en ben ook thuis bevallen.

Wij wonen op een kleine afstand van het ziekenhuis en hebben een ambulance post vrijwel om de hoek, al heeft dit niet echt bijgedragen aan mijn keuze.

Ook in mijn omgeving werdt er wisselend gereageerd. De meeste vonden het gevaarlijk en onverantwoord maar een goede reden konden ze niet geven alleen "in het ziekenhuis is alles zo dichtbij".

Nu keek ik ook niet op tegen de bevalling en zag niet alleen maar dingen die mis konden gaan.

Uiteindelijk thuis bevallen en wat vind ik dat heerlijk.
Ik heb mijn weeen kunnen opvangen zoals ik zelf wilde, ik heb zo veel gelopen door het huis heen en heel veel geplast .
Ik heb tot 9cm ontsluiting volledig rust gehad omdat ik alleen met mijn (inslaapgevallen) man was.

Troep na de bevalling?
Ik heb een emmer zien staan met een vuilniszak en verder geen troep gezien! De verloskundige nam wel alle tijd om mij de placenta te laten zien en hier over te vertellen.

Ik kon gewoon in bed blijven liggen en heb niet meteen al moeten slepen met mijn baby, wat is erg prettig vond.

Ik ben niet pro thuisbevallen maar vind het wel erg als ik zie hoe snel en maar pijnbestrijding gespoten wordt in het ziekenhuis. Alle vriendinnen die in het ziekenhuis zijn bevallen hebben pijnbestrijding gehad en of het echt nodig is betwijfel ik dan.