Thuisbevalling

Ik zou niet thuis durven bevallen. Juist in het ziekenhuis (soort kraamhotel hier bij het ziekenhuis waar je gewoon met je eigen verloskundige bevalt) voelde ik me veilig, mocht er wat gebeuren... Bij de eerste bleek dat ook echt nodig. Dat was een sterrenkijker en een ‘hell of a job’...

Iemand die ik ken koos voor thuis bevallen en moest met enorme spoed alsnog naar het ziekenhuis. Ze waren te laat, waardoor het kindje hersenbeschadiging heeft opgelopen door zuurstoftekort. Het zou je maar gebeuren.

Bij de tweede verliep mijn bevalling zeer voorspoedig in het kraamhotel. Na met z’n drietjes lekker geknuffeld en gevoed te hebben en een warme douche waren we binnen 2 uur weer lekker thuis. Hier kies ik bij de derde ook voor!

 

Ik had er zelf bij de tweede ook voor gekozen om thuis te bevallen ondanks dat ik bij 1e 13 uur weeënstorm had.
Toen ik weeën kreeg dacht ik .. shit, dit trek ik niet. Maar bij de eerste ontsluiting check zat ik al op 4-5cm en kwam er een soort rust. Heb vrolijk heen en weer gelopen in huis en lekker staan kletsen. Pas na het breken van vliezen werd het pittig maar kon het nog goed aan.
Zijn hartslag dipte heel erg waardoor ik met 8 cm na zkh werd gebracht. Daar met 10 minuut eruit geperst, wou de vacuüm voorkomen.

Maar wat ik hiermee wil zeggen, dat ik het ondanks de afloop zo weer thuis zou doen. Door het goede optreden van de verloskundige ben ik geen enkel moment in paniek geweest, en ik had 3 hele lieve ambulancebroeders.

Je kunt er vanuit gaan dat een verloskundige erg kundig is en als het niet vertrouwd belt ze een ambulance. Ze hebben tevens alles bij hun voor eventuele noodsituatie, zoals beademing

 

1e en 3e thuis bevallen, zo ontzettend fijn! 2e was medisch dus helaas toch tijdens bevalling naar zh. was ook prima hoor maar thuis kun je alles op jouw manier doen met veel meer rust.
succes met beslissen.

 

Hier ook twee “heerlijke”. Thuisbevallingen gehad!
Eerste bevalling lag manlief heerlijk naast me in bed hele tijd, tweede zwangerschap lagen zowel manlief als oudste kindje , toen 1,5 naast me in bed! Hihi
Wat wil je nog meer!
Erg relaxt, voor zover je het relaxt noemen lan

 

Probleem is bij een bevalling dat je gewoon niet weet hoe het gaat. Zelfs met een eerdere bevalling kan het daarna anders gaan.

Al die prachtige verhalen hoor je alleen over goed verlopen thuisbevallingen. Maar thuis is geen pijnbestrijding mogelijk. En de middelen die de vk heeft zijn toch anders dan het ziekenhuis (geen ctg of echo). Daarnaast kan een vk wel reddende handelingen zoals beademing of reanimatie maar ze doen dit zeer zelden. De apparatuur is ook echt anders (een handpomp of een compleet beademingsapparaat, warmtebedjes of lampen etc)

Ik vind de eigen vk en dan poliklinisch de meest veilige keuze. In geval van nood is alles direct bij de hand. Dat kan het verschil maken. Ik ken diverse situaties waarbij het thuis goed mis is gegaan! De vk het te lang heeft geprobeerd of alsnog met een ambulance naar het ziekenhuis.

De bevalling hoeft voor mij niet romantisch met muziek en kaarsjes. Een gezonde baby is voor mij belangrijker. Ik wilde geen risico's nemen.

Wat als je niet op tijd in het ziekenhuis bent? Hoe ver is het rijden en is daar altijd plek? In sommige steden is het ver rijden of alles zit vol (randstad in sommige gebieden).

 

Ik had mijn eerste bevalling thuis en dat was prima verlopen, maar tijdens gesprekken voor gaand over hoe ik wou doen zij ik altijd het liefst thuis maar omdat ik nooit weeën heb gevoeld of misschien krijg ik wel een naar voorgevoel wou ik voor mijzelf niks vast zetten en zo bij mijn volgende bevalling ook, Een paar uur nadat mijn zoontje geboren was kon ik al zelf de hond uitlaten

 

Bij de eerste in het zkh bevallen, ( poliklinisch ) uiteindelijk medisch doordat ze in het vruchtwater gepoept had.
prima bevalling gehad, behalve dat mijn man in het rustuurtje niet bij mij en onze dochter mocht blijven op de afdeling. En ik vind dat je in het ziekenhuis meer als een nummertje behandeld word.

Bij de 2e thuis bevallen, ik wilde eigenlijk in bad bevallen, maar het ging te snel. Later bleek dochter in het vruchtwater gepoept te hebben maar de verloskundige hield haar goed in de gaten.

Ik vond het fijn dat ik mijn eigen verloskundige had.
ik vond het heerlijk dat we niemand hoefde te bellen voor onze oudste dochter, Die sliep gewoon door tot na de bevalling.
Daarna heerlijk met zijn 4e genoten van elkaar zolang we wilde.
Lekker gedoucht in mijn eigen douche en heerlijk terug mijn schone bed in.
Als er een 3e komt, wil ik zeker weer thuis bevallen als dat mogelijk is!
Eigenlijk alleen maar positief over mijn thuisbevalling.

 

Hier 3 thuis bevallingen. Ik had echt niets anders gewild, me angst was juist om in het ziekenhuis te bevallen.

1e was strengeling en 2e een sterrenkijker, maar gelukkig is alles goed gegaan en ondanks dat zou ik het zo weer doen!

Maar inderdaad er zijn ook minder positieve of slechte ervaringen, dus ieders zijn keuze. Doe waar je je goed bij voelt!

 

Twee keer in het ziekenhuis bevallen (beide keren lag ik daar al). Zou nooooit iemand aanraden thuis te bevallen, want in mijn geval waren er nu 2 van mijn drie kindjes niet meer geweest.. waarom onnodig risico’s nemen als je de keuze hebt dat niet te doen?

 

Ik wilde bij alle 3 thuis bevallen, het is maar 1x gelukt helaas. Alleen de middelste is thuis geboren. 1e was sterrenkijker dus tijdens de persweeen naar het ziekenhuis en de 3e zat ik 24 met gebroken vliezen en zwakke weeën. Dus naar het ziekenhuis en werd ik ingeleid.

 

Ik ben 8 weken geleden thuis bevallen van onze tweede. Van onze dochter ben ik in het ziekenhuis bevallen. Omdat dat toen heel snel ging (5,5 uur) had ik er nu rekening mee gehouden dat onze zoon weleens thuis geboren kon worden. Naar mate de zwangerschap vorderde leek me dat eigenlijk ook wel fijn, terwijl ik het ziekenhuis ook toentertijd als prettig heb ervaren.

Voordeel van thuis bevallen is dat je in je eigen huis bent wat lekker vertrouwd aanvoelt. Je hoeft niet met weeën de auto in op weg naar het ziekenhuis. Vooral na de bevalling is het fijn dat je onder je eigen douche stapt, de kraamzorg de boel opruimt en je bed verschoond en je daarna zo je bed in kan duiken. Als ik eraan terugdenk vond ik dat zo heerlijk!
Nadeel vond ik dat mocht je toch pijnbestrijding willen dit niet kan.. Ik liep al 19 uur met gebroken vliezen voordat de bevalling begon. Toen het begon was ik dus al ontzettend moe. En toen bleek dat bij begin de ontsluiting 2 cm was en na 2 uur nog steeds 2 toen dacht ik wel even ‘waarom ben ik thuis’. Meer omdat ik bang was het door de vermoeidheid niet vol te gaan houden. Uiteindeljk ging het toch snel en is in 4 uur onze zoon geboren.

 

Uit onderzoek is gebleken dat een thuisbevalling niet minder veilig is dan een ziekenhuisbevalling. Als dat het geval was zou niemand meer thuis bevallen.
Bij een poliklinische bevalling kom je ook niet aan de ctg en krijg je geen echo. En als er complicaties zijn dan moet je ook maar hopen dat er direct een arts beschikbaar is.
Hoe vaak heb ik niet heb gehoord dat vrouwen uren op een ruggenprik moesten wachten.

Zelf vond ik het ziekenhuis niet zo prettig. Bij binnenkomst wilden ze gelijk een katheter er in drukken. Waarom is me een raadsel, was totaal onnodig en had me daarna denk ik amper meer durven bewegen. Heb zelf geweigerd. Daarna wisseling van de wacht, mensen op de kamer die zich voor wilden stellen (flikker op, ik heb weeën). Vervolgens wilden ze mij aan de weeënopwekkers hebben terwijl ik gewoon goed ging. Ja het was druk en was ik vast bevallen. Mijn eigen, geweldige verloskundige heeft hier hard ingegrepen en dit voorkomen. Toen ik moest persen zorgde zij voor de baarkruk zodat er geen verdere ingrepen nodig waren. De verpleegkundige had nog nooit een bevalling op een baarkruk gedaan. Op bed was het waarschijnlijk een knip geworden met mogelijk vacuümverlossing, ik kon daar lang niet zo goed persen.
Voor mij geen ziekenhuis meer als het niet hoeft. En voor mij persoonlijk: als er geen enkel bezwaar is dat je thuis kan bevallen doe dat dan, houd je geen bed bezet terwijl iemand anders dat bed veel beter kan gebruiken.

 

Tja er zijn zoveel onderzoeken ook waar iets anders wordt gezegd.

Feit is wel dat alle apparaten aanwezig zijn in jouw verloskamer en thuis niet. Als het nodig is kan het direct worden gepakt. Ook artsen zijn aanwezig (ik ken geen ziekenhuizen waar ze nog van huis moeten komen dat is echt achterhaald bij de grotere ziekenhuizen. En weet je vooraf ook.

Verder heeft je eigen verloskundige natuurlijk de leiding. De verpleegkundige is ondersteunend. Zonder reden zal er geen medische handeling worden gedaan. Het is toch dezelfde verloskundige als thuis?

Ik heb het idee dat veel mensen het verschil tussen een poliklinisch (met eigen vk) en medisch (met onbekende arts) niet goed weten.

Thuis is mooi hoor. Maar alleen als het goed gaat. Anders ben je nergens...

 

Hier ook niet zo positief over mijn ziekenhuis bevalling toen in ingeleid werd:

Mijn vliezen werden gebroken en infuus aan. Arts zei dat als ik moest plassen of even wou lopen ik best even los mocht.
Matje doorweekt. Zelf uitzoeken waar nieuwe matjes lagen want niemand aanwezig.

2 uur later nog geen weeën. Arts komt binnen. Oh vergeten infuus aan te doen.

Ik moet plassen mag ik los ? Nee dat mag beslist niet (andere arts)
Op de ondersteek .

Weeën kwamen rustig op gang. Arts komt binnen doet hem op hoogste stand.
Weeenstorm en uurtje later enorme persdrang . 5 artsen op mij heen ineens.
Baby heeft een dipje. Meteen een knip..

Ik heb totaal 3 minuten persdrang gehad voor ze er uit vloog dus die knip was gewoon niet nodig.

Benen nog in de beugels en weg waren alle artsen. Wachten op de hechter. Die kwam een uur later terwijl ik nog met mijn benen wijd lag.

Dat soort dingen.

Dus ik vind dat ze in het zh ook al snel handelen.

Natuurlijk is het ook geregeld wel nodig hoor, maar ik vond het achteraf toen ik alles op een rijtje kreeg gekkigheid.

Op moment van inleiding liet ik alles over mij heen komen. 1e kindje.

2e kindje is in alle rust lekker thuis geboren met alleen de VK erbij. Ze dreigde ook even met een knip omdat ik niet voldoende perste (weinig persdrang) maar door de vreselijke pijn die ik toen had met de genezing van de knip wist ik hem er ineens uit te krijgen

Wat een verademing die thuisbevalling.

 

Mijn eerste bevalling duurde 15 uur en wasnin het ziekenhuis. De ontsluiting vorderde maar niet ondanks de weeen om de 5 Minuten. Pijnbestrijding (pompje) was toen wel prettig.

De tweede bevalling wilde in perse thuis. In mijn eigen omgeving kan ik beter ontspannen en dat bevordert de ontsluiting, was mijn theorie. Het werd nog spannend. Na 10 dagen na de uitgerekende datum nog steeds niets... gelukkig begon het die avond na een ziekenhuiscontrole spontaan. Weliswaar een weeenstorm maar alles in totaal heeft het nog geen vier uur geduurd. De verloskundige kwam net op tijd om de baby op te vangen . Mijn theorie over de ontsluiting klopte. Geen gedoen met spullen pakken, weeen in de auto etc. Het is dat er geen derde komt maar ik zou er zo weer voor kiezen!

 

Bij de eerste werd het een ziekenhuisbevalling met ruggenprik. Ontsluiting vorderde niet en ik moest aan de wee opwekkers. Desondanks heb ik het als erg prettig ervaren, ook al wilde ik graag thuis bevallen. Door de ruggenprik kon ik even slapen en was ik redelijk fit na de bevalling Bij de 2e vond ik een ruggenprik dan ook geen probleem. Ondat de ontsluiting snel vorderde, besloten om thuis te bevallen. Dit ging goed en het fijne was dat andere zoon gewoon heeft geslapen en niks mee had gekregen. Bij de 3e keer wederom thuis bevallen en dit was echt de mooiste ervaring uit mn leven. Zo intiem en rustig. Dezelfde vk had dienst en dat gaf veel vertrouwen tijdens de bevalling. Ik liet het beide keren afhangen van mijn gevoel op dat moment of ik thuis of in het ziekenhuis wilde bevallen. Ik ben benieuwd bij de 4e..

 

Ik wilde bij de eerste al thuis bevallen maar ik werd toen ingeleid..

Bij onze zoon wel thuis begonnen en ik vond het heerlijk.. Heb geen moment op het bed gelegen, ik liep al grappend door het huis om tussendoor de weeën weg te zuchten.. Geen gefrunnik de hele tijd aan mijn lijf. Ik was echt zo lekker ontspannen en eigenlijk gewoon opgewekt! Ik had er zin in!

Tot mijn vliezen braken en hij in het vruchtwater had gepoept! De vk heeft gekeken maar ik had 7 cm dus toen moest ik naar het zkh! Gelukkig heeft zij onder supervisie van de vk van het zkh de bevalling wel afgemaakt maar door al dat gedoe aan mijn lijf (infuus prikken terwijl je al persweeen hebt, ctg aansluiten etc etc) was ik mijn flow helemaal kwijt..

 

Jeetje wat een negatieve ervaringen met ziekenhuis bevallingen. Zo heb ik dit totaal niet ervaren. Ik had gelukkig ook mensen mee die voor mij opkomen waardoor er niks gebeurde tegen mijn zin. Ik heb in het ziekenhuis in alle rust mijn bevalling samen met mn moeder en vriend mogen doen waarbij zo nu en dan de verloskundige even kwam kijken. Als ik iets niet wilde, gebeurde het niet.

Ts, ik snap dat het heel fijn klinkt, lekker thuis, maar het ziekenhuis kan in sommige gevallen levensreddende handelingen uitvoeren die thuis niet kunnen. Als ik thuis was bevallen, had mijn dochter niet meer geleefd. Dat het 9 keer goed gaat zegt niet dat jij niet net de 10de bent waar wel iets fout gaat. In mijn ogen gaan gezondheid en zekerheid absoluut voor een comfortabele bevalling in alle rust en eigen omgeving. Daar heb je namelijk niks aan op het moment dat je kindje voor zijn of haar leven vecht of als jij een bloeding krijgt die niet stopt.

Ik wil niets tekortdoen aan verloskundigen, bij een normale bevalling weten zij heel goed wat zij doen en zijn zij goed in wat zij doen, maar uiteindelijk is het wel alleen een hbo opleiding die zeer specifiek gespecialiseerd is op 1 punt, het bevallen, tegenover alle verschillende WO master/doctoraal gediplomeerde specialisten die beschikbaar zijn in het ziekenhuis. Dat is nogal een verschil aan kennis en vaardigheden die je thuis dus niet tot je beschikking hebt in een soms cruciale tijdsbestek.