Maar dames hierboven, jullie hebben wel recht op aanrechtgeld, dit word namelijk niet gebasseerd op je mans inkomen.
Dat us het sort of wel omdat hij teveel belasting afdraagt kan je als gezin korting krijgen als je vrouw minder of niet verdiend...
ben ook thuisblijfmama (vind ik zelf, werk maar 1 nachtje van 6/7uur) rare reacties heb je altijd, ook als je werkt en kindjes hebt. wij hebben de luxe dat we dit kunnen doen, en ik zeg altijd: mn kindjes zijn maar een paar jaar hun mama echt nodig, mn werk zal er over 10jr ook nog zijn. daarbij 'leen' ik liever mn auto uit als mn kindjes (no offence!)
Ik denk ook dat het vooral jaloezie is, die reacties. De moeders die zich echt niets voor kunnen stellen bij fulltime bij de kinderen zijn, zullen ook niet zo reageren. Ben zelf ook thuisblijfmoeder en vind het eveneens een luxe dat ik zoveel tijd met mijn meisje kan doorbrengen. De werktijden van mijn man zijn heel flexibel, dus ook hij is veel thuis. Ideaal.
Ik heb het geluk afgekeurd te zijn, ja dat zeggen mensen letterlijk...vind het heerlijk met m'n manneke thuis hoor maar is het leuk om afgekeurd te zijn, eeeh nee...afkeuring gaat namelijk meestal gepaard met pijn en ongemakken
ik ben ook een bewust thuisblijfmama. wij redden ons gewoon prima kunnen gewoon op vakantie elk jaar en dek ids komen niks tekort. dan is de keuze dus makkelijk. of ik moet het voor mezelf willen doen ik hoor zat vrouwen die hetn iet kunnen de hele dag thuis met kids die zijn hun eigen tijd nodig en gaan daarom werken dus niet persee voor het geld. maar tot nu toe heb ik nog geen behoefte heb het thuis druk zat. heb een grote tuin en groot huis beesten en 2 kids ik verveel me geen moment. sterker nog kom tijd tekort hahah
Weet je dat ik serieus me wel eens afvraag waar ik het in zou moeten plannen mocht ik weer willen gaan werken Heb nu gewoon geen eens tijd hahahh
Dar het geen aanrechtsubsidie is maar heffingskorting omdat je als gezin anders teveel betaald zeg maar...
Het kan me niet zoveel schelen.. al kreeg ik laatst wel de opmerking ´waarom ik niks deed´.. Praktisch alleen voor 3 kleine kinderen zorgen en alleen alles thuis regelen en doen is blijkbaar 'niks'..
Nee oke maar zo noemen ze het toch in jip en janneke taal Maar dit krijg je ook als je niet een gezin ben hoor, ik heb het al eens eerder een aantal jaar geleden gekregen en toen woonden we net samen. Iedereen heeft hier namelijk recht op ook al werk je niet.
hier ben ik het niet mee eens....zal nu vast heel veel boze reacties krijgen. Maar ik heb naast mijn werk ook nog een huishouding en een kindje en partner. Ik denk serieus dat dit zwaarder is dan thuis blijven.... ik bedoel dit overigens niet vervelend! Misschien dat er ook mensen zijn dit het anders ervaren...mijn dit is mijn ervaring. Ik ben ook wel jalours op mensen die thuis kunnen blijven hoor! Ik zeg eerlijk toen ik zelf nog geen moeder was dacht ik echt niet thuisblijven...pfff dan verveel ik me dood! Maar nu mijn kleine meisje er is...ik verveel me geen moment thuis en stop ook het liefst met werken! Dus nee vind het helemaal niet gek! Voorheen dus wel...maar toen wist ik niet hoe mooi het is om mama te zijn!
Die vragen heb ik zelf ook wel, (als ik zelf te lang thuis ben, ga ik me namelijk gruwelijk vervelen), maar dat zou vanuit mij niet betekenen dat ik thuisblijfmoeder-zijn raar vind... Ik ben erg voor vrije keuze hierin en als iemand het fijn vindt om thuis te zijn bij de kids: vooral doen! Voor mij is het niks, dus ik ben zelf weer erg blij dat we het tijdperk ontslag-krijgen-zodra-je-trouwt-of-zwanger-wordt voorbij zijn... Lekker doen wat voor jou OK is dus, hierin!
Ik heb eerst gewerkt en vond dat net vakantie eigenlijk helemaal niet zwaar als er niemand thuis is word het ook niet vies en ik doe heel veel met de kids (medisch) ik had het rustiger toen ik nog werkte maar toch ben ik nu van binnen rustiger omdat ik nu op mm plek zit, ik die nu wat ik "hoor" te dien voor mm gevoel...
Ach, ieder z'n ding hoor. Uitspraken als werken is voor mij net vakantie, die gaan bij mij dan weer het ene oor in en andere oor uit. De een is 'gemaakt' om thuis te zijn bij de kids, de ander om fulltime te werken en de derde zoekt een balans ertussen. Ook hier geldt leven en laten leven. Laten we nou niet de discussie aangaan wat er zwaarder is, dat soort topics zijn er al zo vaak ( geweest) en dat was de vraag van TS ook helemaal niet.
Ik benn ook thuis bij ons dochtertje en straks ook ons zoontje. De meeste mede-moeders in mijn omgeving werken er ook naast. Wij hebben besloten dat ik nu sowieso nog 2-2,5 jaar thuisblijf. En dat kan financieel heel goed. We krijgen alleen Algemene Heffingskorting, verder geen zorgtoeslag ofzo. Als ik had gewerkt dan was het Combinatie korting geweest. En soms heb ik wel eens het gevoel, met de nek aangkeken te worden, dat je 'minder' bent omdat je niet werkt. Of dat men je 'dommer' vindt. Door bepaalde opmerkingen die geplaatst worden over het feit dat ik niet werk. En wie het zwaarder heeft, weet ik niet. Het is hoe je er zelf in staat.
Wat vervelend die opmerkingen, ik zou me er niet teveel van aantrekken hoor. Ik ben zelf nog in dubio. Heb altijd heel veel gewerkt en sinds de eerste kwam ben ik parttime gaan werken. Op zich ging dat goed, tot nummer twee kwam en het bedrijf ging reorganiseren. Tijdens mijn laatste zwangerschap ben ik gepromoveerd naar een nieuwe functie, maar eigenlijk viel me dit te zwaar, omdat er zoveel mensen weg moesten, is het werk er alleen maar meer op geworden. Er wordt ook verwacht dat je werk dat je niet af krijgt binnen je uren, thuis afmaakt. Collega's vallen met bosjes om, mijn directe collega is net weer volledig aan het werk, maar zat thuis vanwege een burn- out. Ik dacht nog, mijn gebeurd zoiets nooit. Maar nu heb ik hetzelfde. Ik ben heel erg aan het nadenken om de aankomende jaren thuis te blijven en daarnaast iets voor mezelf op te bouwen, op mijn dooie gemakje zodat ik als de kinderen naar school gaan, een fundering heb om echt aan de slag te gaan. Maar het komt er eigenlijk op neer dat ik mijn aandacht grotendeels op de kinderen en het huishouden ga richten. Dat bevalt me nu al wel goed, alleen ik moet wel een doel hebben, vandaar het "eigen bedrijfje".
Ik krijg dus nooit rare gezichten als ik het zeg, echt nooit hihi En idd het kan, het is geen vetpot maar we hebben er voor gekozen omdat we geen oma's hebben die kunnen oppassen en als ik wel zou werken zou dat maar een paar 100 euro opleveren, nou daar voor ga ik niet werken. Daarbij is mijn man ZZPer en werkt ook in de weekenden en avonden. Mijn beroep kan ik ook niet in combinatie met een kind uitoefenen (horeca) en heel eerlijk, ik baal daar soms verschrikkelijk van! En ik zeg ook vaak als ik het zelfde werk als vroeger kon doen maar dan op normale tijden dan zou ik het nog wel overwegen maar het kan nou eenmaal niet!