Oftewel carrière moet voor kinderen gaan want de studie heeft geld gekost Als het gaat over kapitaalvernietiging kunnen ze daar in den haag heel veel betere keuzes maken dan "je moet werken anders vernietig je kapitaal". Beter kapitaalvernietiging dan kind/gezinvernietiging.
Waarom zoveel jaloezie op thuisblijfmoeders? En waarom denken velen dat thuisblijfmoeders hele dagen poetsen? Het zijn niet meer de jaren 80 Ik werk 3 dagen in de week maar voel me wel half thuisblijfmoeder maar no way dat ik hele dagen poets of mezelf zit uit te dagen met opleidingen,... Gisteren de robotstofzuiger aangezet. De was gedaan, eten gemaakt en verder heb ik lekker zitten gamen. Heerlijk. En mochten we de lotto winnen zouden de meesten toch stoppen met werken volgens mij. Dan ga je toch ook niet hele dagen met een stofdoekje rondlopen. Laat ts er toch lekker van genieten ipv een schuldgevoel aan te praten. Geniet van je kind, kinderen groeien maar 1 keer op en gevoelsmatig zijn ze binnen 2 jaar al volwassen en het huis uit.
met die opmerking dat je heerlijk hebt zitten gamen moet ik denken aan heel holland bakt, daar was ook een leuke candidate, volgens mij heet ze rachida en zij is ook thuisblijfmoeder, bakt dus lekkere taarten en koekjes, maar was ook enthousiaste gamer! ik moest zo hard lachen, vond het zo cool! lekker koekjes in de oven en gamen maar!
ik heb op gegeven moment ook 1 geweigerd (nu zijn ze verhuist). Ik kreeg echt het gevoel dat ze me misbruikte. En daarbij speelde haar kind ook vaak niet vlekkeloos met mijn kind dus ik had daar geen zin meer in. Na een paar x "nee kan niet" vroeg ze het stuk minder. Vorige week appte een andere moeder of X mocht spelen na schooltijd want oppas nodig. Dat spelen gaat altijd goed en incidenteel vind ik dat ook echt niet erg. Maar niet op haast structurele basis, dan had ik wel gastouder geworden
Mijn man kijkt bij allerlei overheidsinstanties achter de deur. Wat daar aan kapitaal vernietigd wordt door slecht beleid vallen mijn hbo en universitaire opleiding bij in het niet kan ik je vertellen Kapitaalvernietiging, wat een idiote arrogante uitspraak. Wij betalen ons als gezin echt blauw aan belastingen, zien we maar heel weinig van terug in onze situatie. Over kapitaalvernietiging gesproken...
Individuele keuzes hebben ook maatschappelijke gevolgen. Een keuze om nu op korte termijn te stoppen met werken kan op de middellange termijn het gevolg hebben dat je bij een scheiding of arbeidsongeschiktheid van je partner geen inkomen hebt, een groot gat op je cv, bij een economische recessie geen mogelijkheid hebt tot het vinden van een baan enz. Op de lange termijn is er een pensioengat te vullen. Dit zijn gevolgen waar je nu misschien van vindt dat deze ondergeschikt zijn aan de positieve effecten op de korte termijn. Echter de afstand tot de arbeidsmarkt wordt wel groter. En uiteindelijk heb je wel ook indirect de maatschappij er mee.
Tegen 1 iemand ben ik wel boos uitgevallen, kreeg allemaal opmerkingen over dat het belachelijk was dat ik niet kon. Voor de rest heb ik mij wel ingehouden. Ik zeg ook alleen nog maar nee, ik kan niet. Ga ook geen redenen meer geven.
Zeker niet, ik moet er oprecht niet aan denken om zeven dagen per week thuis te zijn. Ik word veel blijer en gelukkiger als ik ook uit huis werk.
Tja zo zijn er veel meer keuzes die maatschappelijke gevolgen hebben. Niet relevant voor dit topic trouwens. Dat is niet waar ts om vroeg.
Ik vraag mij bij dit soort discussies altijd af: waar zijn die vaders dan? Over huismannen hoor ik zelden wat. Ik neem aan dat ze ook zelf graag kinderen wilden. Maar vervolgens er niets voor inleveren maar volledig voor die baan gaan. Terwijl hun vrouw thuis blijft zitten met alle bijbehorende gevolgen. Vaak wordt gesproken over een eigen keuze maar dat is natuurlijk maar de vraag of dat daadwerkelijk zo is. Maatschappelijk is het eigenlijk ook nog niet geaccepteerd om als man te besluiten thuis te blijven. Gelukkig is de maatschappij en wetgeving aan het veranderen (oa met betere verlofregelingen) en pakken vaders vaker hun verantwoordelijkheden op binnen het gezin en huishouden. Op die manier kan je komen tot een gelijkwaardige verdeling tussen partners. Zonder achterstelling van een van beiden. Ik zie met name bij jongere mannen een veel betere werk en prive balans ipv alleen maar keihard werken waardoor er thuis een probleem ontstaat (waarbij nog te vaak naar de vrouw wordt gekeken om die op te lossen). Vrouwen moeten vaak teveel ballen in de lucht houden. Terwijl er aan de kant van de mannen nog een hoop te winnen valt. Gelukkig zie je die verschuiving bij de jongere generaties al wel.
Klopt. En dat zijn goede dingen om over na te denken voor je de keuze maakt. Maar als om bovengenoemde redenen doorwerkt terwijl het rigenlijk niet meer gaat, waardoor jij overspannen raakt, kost dat de maatschappij ook een hoop geld, belast je de zorg extra en krijg je ook een afstand tot de arbeidsmarkt en een gat in de cv. Alleen je pensioenopbouw loopt nog door. En je kinderen krijgen dan ook niet de aandacht die ze nodig hebben. Komen daardoor mss ook in de problemen. Is dan ook weer extra zorg en aandacht nodig vanuit school of externe hulp. En ook dat kost een hoop geld en belast de zorg.
Ik bouw geen pensioen op, daar doet het uwv met de IVA helaas niet aan. Net dat ik meer belasting betaal & geen loonsverhoging krijg maar nog minder dan het wettelijk minimumloon. En ja ik kost al genoeg van de maatschappij. Wat word een mooi topic bevuild zeg met allemaal dingen waar topic starter niet eens om vraagt.
Dat laatste stukje ben ik het wel mee eens. Aan de kant van de mannen, en vooral ook hoe daar vanuit de maatschappij tegenaan gekeken wordt valt nog veel winst te halen. Dit staat los van individuele keuzes en waar iedereen hier zich prettig bij voelt. Maar kan indirect wel van invloed zijn.
Weet je wat ook een maatschappelijk probleem is? De oordeelmaatschappij. De onzekere mensen die het nodig vinden zichzelf beter te laten voelen door het afkraken van andere mensen.
Ik ga gewoon even op ts der OP reageren. toen ik tbm was (omdat mijn ex-man 5 dagen per week van huis was) had ik wel een schoonmaak rooster voor mezelf. Dat gaf me houvast. Op … dag deed ik de badkamer. .. dag de slaapkamers .. dweilen (en als het nodig was) Ik vond het fijn en het werkte voor mij goed. Het was voor de kinderen fijn dat ik thuis was.. toen ik nog werkte en hun vader weg was waren ze veel onrustiger. Wie is wanneer thuis? Wie komt er dan? Waar moeten we heen? Etc etc Ik was er altijd.. en dat gaf rust. Wat ik deed als de kinderen op school zaten? Ik had een baby dus was vooral daar druk mee. Maar ging ook veel wandelen, even naar de bibliotheek, op de koffie bij een vriendin of mijn moeder. ik miste soms wel mijn werk.. maar vond het fijn om thuis te zijn.
Dames, dit topic doe ik voor nu even op slot. Update: er zijn heel veel berichten verwijderd. Het kan zijn dat er de komende dagen nog een paar worden verwijderd, maar voor nu ga ik het weer openen.
Ik ben 12 jaar tbm geweest. Schoonmaakrooster had ik niet echt wel deed ik op een dag liefst van boven naar beneden alles en dan rest van week alles bij houden.
Ik vraag me toch af waarom mensen zo hard vallen over dat pensioengat? Dat hoeft toch helemaal niet? Je kunt ook investeren in je toekomst op hele andere manieren. Als iemand besluit ZZP'er te worden hoor je daar niemand over. Terwijl ook daar mensen dit zelf moeten regelen. En moeilijk doen om een gat in je CV is ook echt niet meer van deze tijd. Ik vind het ergens misschien zorgelijker dat veel mensen blijkbaar zonder hun werk zich zo nutteloos zouden voelen. Hoezo is het zorgen voor je eigen kinderen minder oke dan betaald werken om de zorg van je kinderen over te laten aan mensen die dat ook als werk doen. Zelfs zonder kinderen kun je nog een hele hoop nuttige en waardevolle dingen kunnen doen. Als TBM zou ik juist kijken dat ik niet te veel hooi op mijn vork neem doordat iedereen maar denkt 'dat je toch maar thuiszit'.