Het grootste probleem is, is dat ik chronisch ziek ben. Dus 'ik heb snel wat'. Ze zijn t wel gewend dat ik iets heb: dat de longen bagger zijn, mijn weerstand 0 of ik beperkt loop. Dus mijn man doet ook wat meer dan een man zou doen als de partner volledig gezond is. Maar doordat t vaak zo gewoon is dat ik niet optimaal ben, vergeten ze dat ik ook écht heel erg ziek kan zijn en dat heel gevaarlijk is. Dus ik moet maar gewoon doorzetten. Wondere is wel dat je mannen niet hoort. Mijn schoonvader, zwagers etc nooit erover gehoord tegen mijn man dat ie teveel doet. Of mijn man. Moet zeggen dat mijn schoonmoeder wel echt mijn held is hoor, ze laat alles vallen om hier bij te springen. Idem voor mijn moeder: hoe ingewikkeld ze is, als we direct hulp nodig hebben staat ze er wel. Mijn zus en schoonzus zijn ook enorm geschrokken en vragen elke dag aan mij hoe het gaat en aan mijn man ook hoe het met mij gaat. Mijn zus voelde zich onwijs rot ook dat ze zo bot was geweest. Heel schuldig. Ik mis wel eens waardering. Dat wel. Mijn man werd door een wildvreemde vrouw aangesproken bij zwemles hoe geweldig ze het vond dat hij alle kinderen meenam. Ik hoor dat nooit als ik weer eens in de sporthal zit bij babyzwemmen hebben we 1 man en hoorde ik ook 'ooo wat leuk dat een man het doet' en die man had zoiets van 'uh oke??"
Ongelooflijk wat bijzondere mensen. Mijn man had laatst zorgverlof opgenomen ik was ook enorm ziek kon hij de kids ook grotendeels overnemen eventjes.
Mijn man is in communicatie idd geen held dus daar ligt ook echt wel een oorzaak. Maar hij vindt het zelf ook vreselijk hoor als ze zo tegen hem praten. Hij doet t net zoals jouw man. En knap dat hij heeft uitgeziekt!
Hopelijk ben je weer wat opgeknapt! Daarvoor is het ook, ben zo blij dat het gewoon kan in Nederland. Mijn man heeft deze hele week zorgverlof opgenomen. T is niet anders. Moet toch iemand voor de kids zorgen en jou.
Goed dat ze zich schuldig voelen, ook al "heb je altijd wat" dan is dat nog geen reden om zo tegen je te reageren. En dat je chronisch ziek bent lijkt me voor jou erger dan voor hen.
Wtf… Wat een lef! Echt belachelijk! Laat je niet kisten hoor en goed uitzieken (lees: blijf rustig aan doen!)
Doe ik en ze zijn zich allemaal echt rotgeschrokken en zijn nu echt heel lief en enorm bezorgd. Schoonmoeder is 10 jaar ouder geworden Verrekte longen. Schoonpa was mijn held. Nam de vaderrol op zich en zat tot 3 uur in de nacht bij mij op de seh. Die beste man haat ziekenhuizen, is super introvert (hij loopt letterlijk weg van problemen en emoties. Gaat gewoon uren wandelen) en was een baken van rust en steun op dat moment. Was echt heel bijzonder om te ervaren, ik voelde mij zo veilig.
Hoe hebben jullie het geregeld mbt toekomst? Mijn man is een arbeider dus geen vet pensioen ofzo. We kunnen bijverzekeren bij zn pensioenfonds zodat ik een beter nabestaandenpensioen kan krijgen. Pensioengat heb ik sowieso....
Levensverzekering dekt hier bijna de hele hypotheek als hem wat overkomt. Andersom maar een deel, maar daar moeten we ook eens voor gaan zitten nu er 4 kinderen zijn. Verder regulier nabestaandenpensioen.
O ja andersom ook natuurlijk.... ik heb nu wel inkomsten maar als ik er niet meer ben heeft mijn man t wel heel krap. Hm overlijdensrisico verzekering gaat puur om hypotheek toch? Dus maakt t niet uit wie er gaat. Levensverzekering op persoon dus? We hebben overlijdensrisico verzekering gehad maar liep af na 10 jaar.
Wat fijn! Niet dat het nodig was natuurlijk, want het klinkt allemaal echt heel beroerd, maar dat ze uiteindelijk bijdraaiden en je gesteund werd. De volgende keer zullen ze ook wel 3x nadenken voor ze je uit een ziekbed willen sleuren. Veel beterschap én nog meer steun gewenst de komende tijd ❤️
Oeh geen flauw idee. Deze loopt door iig tot einde hypotheek. Was (is?) verplicht. Maar we moeten nog eens goed gaan zitten voor dat soort verzekeringen. Idee was dat ik me zou kunnen redden met de kinderen en minimale vaste lasten, maar andersom moet dat ook mogelijk zijn, zeker met 4 kinderen nu. Dan vinden wij het niet wenselijk dat hij nog fulltime werkt bijvoorbeeld dus hij moet financieel gezien deeltijd kunnen gaan werken. En als we beiden tegelijk komen te overlijden moet alles geregeld zijn voor de kinderen, dat zij hun leven goed kunnen opbouwen, studie, kosten voor huis en dergelijke.
Serieus??? Ik snap dat je toen de fut niet had om voor jezelf op te komen, maar zou dit nu alsnog doen, zijn ze helemaal gek geworden met elkaar? ik zou vragen waar zij waren op het moment dat jij hun heel hard nodig had! Of ze misschien de kinderen niet hadden kunnen opvangen of even bij jullie om de hoek had kunnen komen kijken, om een boodschap te doen, eten te koken of een was in je machine te doen! minste wat ze konden doen voor jou ipv je te oordelen!
Maar waar bemoeien zij zich mee zeg. Het idee alleen al dat mijn familie of schoonfamilie zich zouden bemoeien met wanneer ik of mijn man in bed ligt.
Ik ben ook bewust thuisblijfmoeder. Het is voor ons niet rendabel als ik ga werken, we hebben afgesproken dat ik er veel voor mijn kind wil zijn en ik heb in het verleden, net als jij, het een en ander meegemaakt waardoor dit voor ons de beste keuze is. Op dit forum ook weleens gehoord dat mensen het slecht vinden als ik financieel afhankelijk ben, dat is hun mening. Mensen die mij in het echt kennen zullen dit nooit zeggen. Op internet roepen mensen nogal snel dingen zonder het hele verhaal te kennen. Wij werken met een papieren weekagenda. In het weekend bespreken we welke taken gedaan moeten worden aankomende week en die vullen wij gezamenlijk in. Doordat het op papier is, is het voor mij overzichtelijk. Ook heb ik een lijstje met de standaard dingen die je elke week wel gedaan wil hebben en die vul ik dan in. Ik merk dat ik steeds meer dingen uit mijn hoofd doe omdat het een patroon wordt. Een groepje voor thuisblijfmoeders lijkt mij leuk
Dat hoor je helaas wel vaker. Man mag gevloerd worden en vertroeteld de vrouw moet door en door en als het kan door. Gelukkig heb ik een halve wijf als man. Ik kan de boel de boel laten en hij pakt het op. Ook toen hij meer dan 60u werkte. Toen nam hij zoon gewoon even mee en deed hij gerust het huishouden als hij zag dat ik iets niet had gedaan. Tot hij dus compleet thuis kwam ben ik dus meer uit huis gegaan. Deed ik stofzuigen deed hij het erna. Dus dat was snel klaar (iets met schoon huis rust hoofd). Gek werd ik van hem hahaha. Maar wij zijn heel slecht als wij ziek zijn gaan liggen en de ander mag het uit zoeken. Wel krijgen wij drinken aangeboden maar heb je over gegeven ruim je het zelf maar op (echt slecht).
Hier ook het onderwerp besproken om thuisblijfmama te worden. Ergens nog twijfel, ergens wil ik het heel graag… moeilijke beslissing!