hoihoi! Na de geboorte van Finn (21-03-07) heb ik een postnatale depressie gehad. daar heb ik ruim een jaar mee gelopen voordat ik er wat aan deed. waarom weet ik niet, maar ik denk steeds dat dat me nu niet kan overkomen. en anders is het niet anders....:x hebben meer meiden een depressie gehad? groetjes Esther
hoi hoi ik heb bij alyssa een combinatie van een pnd en een burn out gehad. nu ben ik zwanger van de tweede en ik houd er wel rekening mee dat het me een de 2de x kan overkomen. bij alyssa heb ik er ongeveer een half jaar mee gelopen voordat er eindelijk wat aan gedaan werd. ik bleef na mn bevalling moe en bij het bloedprikken kwam er niks uit. er waren in die tijd super veel spanningen op mn werk en dat maakte het er ook allemaal niet beter op. toen ik na een tijdje weer bij mn ha kwam (andere dan voor bloedprikken) had ze het bijna direct door. eerst zonder medicijnen geprobeert maar dat werkte niet, toch maar aan de medicijnen en toen een half jaar later kon ik gelukkig stoppen. na die tijd merkte ik wel dat ik tijdens de pil erg last van stemmingswisselingen. van de zomer ben ik gestopt met de pil en voelde me weer beter. als ik nu bevallen ben ga ik op zoek naar een andere pil want ik denk dat dat er ook voor een deel mee te maken had. al wordt het nog steeds niet toegegeven dat het hormonaal kan zijn. ik ga vol goede moed genieten van mn zwangerschap en straks van de kleine. mocht ik me weer zo raar blijven voelen als toen trek ik gelijk aan de bel. tis weer een heel verhaal geworden. liefs doris
hoi! hier ook aan de antidepresiva geweest ongeveer toen de eerste 9 maanden was! veel t elaat naar de HA gegaan omdat ik dacht, wat moet die met zoveel vage klachten.. voelde me met medicijnen een stuk beter en kon meer genieten! ik hou er zeker rekening mee dat dit weer gebeuren kan nu ik zwanger ben van de tweede maar wacht zeker niet meer zolang als ik dezelfe klachten krijg-heb. succes!
hoi ik heb ook een depressie gehad na de bevalling. Ik heb daarom de eerste 3 maanden ook echt als afschuwelijk beschouwt achteraf. ben na een maand of 3 naar de HA geweest en al vrij snel aan de antidepressiva gaan en in behandeling gegaan bij een psycholoog. Inmiddels ben ik al uitbehandeld bij de psycholoog en heb mezelf wel weer aardig bij elkaar geraapt. ben deze week ook begonnen met het afbouwen van de medicatie. ga het langzaamaan doen. en hoop er over 4 maanden vanaf te zijn. Ik vind het best wel spannend want ik ben erg bang de gevoelens weer terug te krijgen.... ik wil graag van de medicatie omdat ik in de toekomst toch wel aan een tweede wil gaan werken (hoe gek ook, had ik vorig jaar ECHT NIET durven denken...) en ik voel me de laatste tijd nog op de automatische piloot te lopen (iemand herkenbaar???) ik weet wel dat als ik ooit een tweede mag krijgen ik dan daarna extra zorg ga krijgen, en evt snel weer aan de medicatie zou mogen zonder er eerst een paar maanden laveloos bij rond te lopen.