Thuisblijfmoeders: negatieve reacties?

Bij ons is er op dit moment sprake van een thuisblijfvader. Van ons tweetjes ben ik degene met de beste baan en het hoogste inkomen. Helemaal nu het contract van mijn vriend niet verlengd is, zorgt hij dus voor de kleine. Ik ben wel eens jaloers op hem hoor, want ik wil zelf zo graag bij Ingmar zijn... maar helaas is het even niet anders. De schoorsteen zal moeten blijven roken...

 

Geen negatieve reacties ontvangen. Maar ik heb me in het begin weleens schuldig gevoeld, dat ik heerlijk met ons kindje kon wandelen en lekker tutten thuis, terwijl mijn man 60 uur in de week maakt...
Gelukkig is het nu anders, Isabella vraagt veel meer aandacht en slaapt overdag korter, dus ben ik veel drukker met haar en is het allang niet meer relaxen!!

Soms voel ik me wel alleen, als ik er niet even uit kan omdat mijn vrienden/ouders/zus etc allemaal werken of wanneer het rotweer is.
Ik merk ook dat ik de geestelijke prikkels mis. Beginnen aan een project, er helemaal voor gaan en heerlijk voldaan zijn als de klus is geklaard.
Daarom ben ik bezig met het opzetten van een webwinkel, beetje crea en afleiding en hopelijk snel wat extra's voor nog een vakantie ofzo.

Ik ben na mijn verlof niet meer gaan werken omdat het bedrijf waar ik werkte, tijdens mijn verlof, failliet ging. Heb even naar ander werk gekeken en onze dochter is naar het KDV gegaan, maar ik had hier geen fijn gevoel bij. Mijn man en ik kregen er beiden stress van, dus nu heerlijk ontspannen; ik thuis en in de weekenden of avonduren bezig met het opstarten van mijn BV.

 

Nou, hier juist alle respect voor thuisblijfmoeders Ik vond mijn "verlof" (officieel geen verlof gehad, maar was wel 3 maanden thuis) echt heel zwaar... De muren kwamen op me af en ik vond die continue verantwoordelijkheid voor ons zoontje echt moeilijk. Ik was regelmatig blij dat mijn man thuiskwam zodat hij hem een keer de fles kon geven en ik even mn handen vrij had. Des te meer heb ik me toen ook beseft dat ik echt dolgraag weer aan de slag wilde en thuisblijven dus helemaal niets voor mij is.

Maar wat zou de reden kunnen zijn dat mensen afkeurend reageren? Omdat je lui zou zijn of niets zou bijdragen? Nou dat luie, heb ik ervaren, klopt echt helemaal niet. En wat betreft dat bijdragen, zoals je zelf al aangeeft lever je een hoop geld in door thuis te blijven. Er zijn meer werkzoekenden dan vacatures dus eigenlijk is het juist sympathiek van je; je krijgt tenslotte geen uitkering en neemt een baan minder in beslag.

Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik niet snap dat mensen genoeg voldoening halen uit het thuisblijven. Maar nu ik zelf een kleintje heb, kan ik ergens wel begrijpen dat mensen hiervoor kiezen.

Overigens erger ik me juist groen en geel aan thuisblijfmoeders die menen dat een KDV niet goed is voor een kind.

 

Nou ik ben jarloers!! Wou dat ik thuis kon blijven!
Nu hoeft mijn kleine meid nooit naar de oppas....wij hebben het zo geregeld dat ik sochtends werk en mijn man savonds. Ik werk 3 dagen in de week...dus we zien elkaar nog meer als genoeg )ik werk in de horeca manlief in de beveiliging dus we zagen elkaar zoieso soms dagen niet ook toen Demi er nog niet was!

Ik vind me werk erg leuk...maar thuis bij mijn dochter vind ik veeeeeeeel leuker!

 

@MerleQ: jep, idd... van die thuisblijfmoeders die doen alsof het een doodzonde is dat je werkt en je kind af en toe wegbrengt... erg vermoeiend ook.
Maar ach, wat ik in m'n reactie hier (lang, lang geleden, ) al zei: wat je ook doet, er is altijd wel iemand die er commentaar op heeft, dus je kunt maar beter gewoon je eigen keuzes maken en je vooral niet teveel aantrekken van wat anderen ervan vinden.

 

Het is ook wel een beetje zonde. Je mist van alles. Een vriendin van mij die wel werkt miste elke keer net het eerste stapje los. Of de eerste keer omrollen.
Zou er niet aan moeten denken dat ik dat allemaal mis van mn kindje. En vind het heerlijk om thuis te zijn. En te kunnen doen wat ik wil.

 

@sweetdushi: daar ben ik het ook wel mee eens, maar soms krijg je dus als werkende moeder (die dat ook nog eens leuk vindt en ook zou werken als dat financieel niet nodig zou zijn) juist van thuisblijfmoeders zulke negatieve reacties: dan ben je een ontaarde en slechte moeder als je gaat werken en je kind dus naar de opvang brengt...
Dus tja, thuisblijfmoeders zjin bepaald niet de enigen die negatieve reacties krijgen.

 

Nou ja, ik heb dat gevoel dus helemaal niet. Laatst zei de leidster dat Tobe zijn voetjes had ontdekt en dat had ik thuis nog niet gezien. Maar ik vond het eigenlijk helemaal geen drama om dat niet als eerste te hebben opgemerkt. Vond het vooral veel leuker dat ie weer wat nieuws kon. Ik denk dat ik het met lopen wel vervelend zou vinden.
Overigens heb ik juist gehoord dat kinderen dit soort ontwikkelingen toch vooral thuis doen, in hun vertrouwde omgeving. En ach, anders bestaat nog steeds de kans dat mijn man het eerder ziet dan ik. Of gaan thuisblijfmoeders nooit meer alleen de deur uit, neem aan van niet toch?

Ik vind het juist zonde om mezelf op het gebied van werk niet te kunnen ontwikkelen. Om geen eigen inkomen te komen. Niet iedere dag een volwassen gesprek te kunnen voeren (met mensen die je partner niet zijn). Etc.

 

ik wou dat ik thuis kon blijven bij mijn dochtertje

 

Vind niet dat je daardoor een slechtere moeder word. En tuurlijk ga ik ook wel weg. Maar neem meestal mn mannetje mee. Zelfs naar feestjes gaat ie gewoon lekker mee. En wil ook zeker weer gaan werken maar niet tot de kleine 3 a 4 is.

 

@Dushi: maar die vrouwen zijn er dus wel, die je wel veroordelen omdat je gaat werken. Jji zegt: zonde toch om dat allemaal te missen? En dat is ook wel zo.
Maar een ander zegt dus: Belachelijk dat je gaat werken, wat is nou belangrijker, je kind of veel geld hebben, dat soort teksten.
Mijn punt daarmee was eigenlijk dat, wat je ook doe, je er altijd van iemand wel commentaar op krijgt. Dus tja, gewoon ophouden met je druk te maken over wat anderen van je keuze vinden,

 

Ik vind eigenlijk alles van thuisblijfmoeder tot drie dagen werken oke voor mijn kleintje. Wat ik VOOR MEZELF belangrijk vind is dat mijn kinderen meer dan de helft van een week thuis zijn, dat thuis de basis is voor ze. Maar ik zou nooit een andere moeder veroordelen omdat ze wel vier of vijf dagen werkt. Het kan financiele noodzaak zijn, of gewoon de behoefte. Zelf studeer ik. Dat betekent dat ik één dag van huis ben en nog een dag met mijn huiswerk bezig ben. Op de dag dat ik naar school moet paste mijn man tot voor kort op en op de huiswerkdag had ik een gastouder en was ik zelf ook (boven) thuis omdat ik toch graag een beetje zicht hield op wat er gebeurde met mijn afhankelijke, kleine baby. Nu is mijn zoontje een jaar en is hij toe aan een dagje kdv. We hebben het met ruim zeven maanden geprobeerd maar hij had er echt niets te zoeken. Nu is hij lekker aan het spelen daar en aan het doerakken. Het is dan ook wel een heel lief, klein kdv (met een giga wachtlijst ondanks de hoge prijs...). Dus op mijn schooldag gaat hij heen en de andere huiswerkdag is mijn man thuis. Zo ongeveer over een week of zeven komt de volgende. Ik kies er weer voor om niet te snel naar een kdv te gaan met haar. Het kan best zo zijn dat ik haar er pas met een jaar of twee aan toe vind. We zullen zien. Maar wat ik bedoel te zeggen is dat iedereen zo zijn eigen visie heeft op de opvang (of natuurlijk geen opvang) van de kleintjes. Ieder zijn ding. Ik denk dat het voor kinderen heel fijn is om lekker thuis te zijn bij mama tot de peuterspeelzaal leeftijd. Ik kan me ook voorstellen dat het voor mama's niet altijd makkelijk is om thuis te blijven. Ik kan me voorstellen dat het ook wel eens een grote druk geeft omdat er natuurlijk wel verwacht wordt dat het thuis allemaal schoon is. Ik kan me nog wel eens verschuilen achter wat extra huiswerk...

 

Ik krijg ook soms vreemde blikken als mensen me vragen welk werk ik doe en ik antwoord dat ik thuis ben met Louiza. Het is niet echt meer van deze tijd in deze generatie.
Ik ben sinds een tijdje dan wel werkzoekend, op zoek naar een halftijdse baan.
Drie dagen gaan werken vind ik het maximum. Sinds twee weken gaat Louiza drie voormiddagen naar het kdv en ik merk dat het goed is voor haar... en ook voor mij.
Want fulltime moeder zijn vind ik een behoorlijk zware job! Ik heb de voorbije maand enkele dagen gewerkt via een uitzendbureau en ik voelde me 's avonds veel minder vermoeid dan als ik een ganse dag met Louiza bezig ben. Zeker omdat ze niet veel slaapt overdag.
Ookal krijg ik soms vreemde blikken, ik trek me daar niks van aan. Ik ben erg blij en fier dat ik bijna een gans jaar met Louiza heb kunnen doorbrengen. Ik ben geen moeder die haar kind van 3 maanden naar het kdv had kunnen brengen. Ik vind dat een kind zéker het eerste halve jaar bij de moeder/vader hoort te zijn! Bij het kdv waar Louiza gaat, is er een baby van drie maanden die dagelijks enkele uren onafgebroken huilt, dat is toch zielig? Ik zou het niet over m'n hart krijgen, in geen enkel geval! Liever het eerste halve jaar thuis met m'n kind zonder inkomen.