Kritiek en lof voor emancipatiepleidooi Bussemaker | nu.nl/politiek | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl Het vetgedrukte/onderstreepte is, vind ik, ook wat waard voor de maatschappij in Nederland en wellicht daarbuiten. Hoe zou dat nou komen?????? Doordat we zoveel parttimers en thuisblijvers(vader/moeder) hebben in NL. En dat vrouwen/mannen hun kind niet na een jaar (bijna) volledig naar de opvang hoeven te brengen wat in veel landen met een langdurig zwangerschapsverlof wel zo is. Een jaar verlof, maar dan daarna wel weer vol aan de bak en kind hele dagen naar de opvang.
Zo he he kan even mee doen met deze discussie. Mijn laptop is in de reparatie haha en via mobiel is me te veel werk lange stukken tikken. Heb dit topic niet helemaal gevolgd. Maar hier mijn mening. Die mevrouw als ze dat al zo graag wild vragen zelfstandiger houden. Dan moet ze heel snel de kinderopvang weer betaalbaar maken banen creëren zo dat we weer lekker zelfstandig ons loon kunnen verdienen. Ze hebben z.n foute beslissing genomen om de kinderopvang z.n slag toe te brengen. Wat hadden ze dan gedacht dat vrouwen daar door meer zouden gaan werken? De keuze nu is of thuis blijven als je een man hebt die financieel je kan verzorgen. Of werken voor de kinderopvang en minder tijd hebben voor je kinderen. Duidelijk een vrouw die er niet alleen is voor komen te staan met opgroeiende kinderen.Er zijn er zat die dat wel kunnen hoor. Hier ook voorbeelden gelezen van vrouwen die dat kunnen. Echt verder deze discussie ga ik niet in. Geen laptop zit nu even bij mijn zusje op haar pc. haha
Zo laat dit nu maar eens lezen aan de veel-werkende- moeders op het schoolplein. Want die kijken mij aan alsof ik van een of andere gekke planeet kom. En of ik dom ben. Zij weten niet dat hier wel tientallen diploma's liggen. ja en dan voel ik me ook weleens dom/nutteloos of wat dan ook. Omdat zij mij dat gevoel geven dat ik een nietsnut ben. helaas kunnen ze me wel vinden als ze oppas nodig hebben
Ik wel ja. Mocht ik na mijn WW nog geen werk hebben dan ga ik 1 dag in de week vrijwilligers werk doen. Nu mag dat niet van het uwv anders had ik het nu ook gedaan.
Mag je geen vrijwilligerswerk doen? Belachelijk! Zolang je maar beschikbaar blijft voor de arbeidsmarkt toch?
Die vrouw heeft makkelijk praten toen onze zoon 12weken oud was ben ik mijn baan kwijt geraakt we hadden het allemaal prima geregeld anderhalve dag oppas van de oma's en verder deden wij het zelf dus niet afhankelijk van mijn partner. Nu ww maar dit hou ook een keer op en dan ben ik ook afhankelijk van mijn partner alleen niet vrijwillig
Dat zou je denken indd. Dit zou gaan om 2 dagen vrijwilligers werk en hun vinden dan dat ik een mindere kans op de arbeidsmarkt heb. Echt belachelijk nu zit ik thuis ( voor mijn gevoel te niksen ) En kan daar echt niet tegen! Had graag voor 1 of 2 dagen wat willen doen mja als UWV zegt dat het niet mag houdt het helaas op:x:x
Aaah... En vandaag weer n super dag voor de boeg. Alle was gedaan, gestofzuigd en gedweild, wc gepoetst, bedden verschoond, man is werken, dochter 1 zit lekker kroontjes te frutselen, te knippen en te plakken zodat we dadelijk samen prinsesjes kunnen spelen en dansen, en dochter 2 ligt heerlijk in dr eigen bedje te slapen... En dadelijk gezellig met zn alle (ja ja man ook) lunchen... Goh wat voel ik me schuldig dat ik n thuisblijfmama ben....
Huh? Wat moeten die veel-werkende-moeders lezen? Sommige moeders zijn ook wel weer genoodzaakt om veel te werken ... niet dat ze je het gevoel moeten geven van een gekke planeet te komen of dat je dom bent. Ook al had je nul diploma´s liggen, heeft niemand je dit gevoel te geven. In het algemeen; natuurlijk hebben ouders het recht te kiezen, jammer genoeg heeft niet iedereen die keuze, in welke verhouding er gewerkt of thuisgebleven wordt. Maar de reactie van bijvoorbeeld Femke Halsema over gescheiden moeders en dat die nu vaak tot de ´nieuwe arme´ behoren, vind ik wel iets om over na te denken en als risico mee te nemen in de keuze (als dit een keuze is) thuisblijfmoeder te zijn. Wil je dit risico nemen, geen probleem, doen! En tuurlijk lopen meer mensen,ook ik, nu het risico hun baan te verliezen in de recessie. Maar dit vind ik persoonlijk toch anders dan bewust de keuze maken om mijn baan op te zeggen. ETA Jammer dat dit onderwerp nu een strijd lijkt te worden tussen bewust gekozen thuisblijfmoeders en bewust gekozen (parttime) werkende moeders. Ieder zijn eigen ding/keuze/voorkeur ...
Onee sorry, als je MOET werken, dan moet dat nu eenmaal. Als je het leuk vindt, blijf dan ook lekker werken. Maar zeg niet, dat ik lekker de hele dag thuis zit. En dat ze het zooooo fijn vinden om te werken, maar waar doen wij het iegenlijk van 3x per jaar op vakantie, 2 nieuwe auto's enz enz enz. Er linkt naar mijn mening jaloezie in door. En zeggen dat ik niets betekent. Maar wel je kinderen bij mij dumpen omdat zij niet uitkomen kwa kdv, bso enz Snap je
Dat ben ik met je eens! Mijn stiefbroer en zijn vriendin werken allebei fulltime. Hebben een zoontje van 1,5 jaar. Ik werkte 15 uur in 3 dagen. En kreeg altijd de vraag waar doen jullie het van. Tja wij gaan niet elk jaar op vakantie en rijden niet in 2 nieuwe auto's hebben er 1 uit 98. Hun gaan idd 3x pj op vakantie rijden 2 auto's hebben een nieuwe scooter etc. Gaan elke week samen uit eten en noem maar op. Als je het kan moet je het prima doen! Maar dan moet je niet zeggen ik MOET fulltime werken anders redden we het financieel niet. Je kan het financieel redden alleen dan wat minder luxe. En als je het financieel wél red met de luxe is dat toch alleen maar mooi mee genomen.
Toch weer even terugkomen op wat Bussemaker zei. Die had het niet over dat tbm's zich meten schamen, thuisblijven minderwaardig is, thuisblijfmoeders dom zijn of wat dan ook. Ze geeft alleen aan dat veel vrouwen niet economisch zelfstandig zijn en dat dat dus een risico is als de man ofwel zijn baan verliest ofwel de kuierlatten neemt. En we kunnen allemaal wel roepen dat je er niet vanuit hoeft te gaan dat je huwelijk strandt, maar de helft van de huwelijken doen dat tegenwoordig. En dan zie je de vrouwen een val in inkomen maken, soms zelfs tot bijstandsniveau. Ik vind het geen gekke oproep. Nu is het een afspraak die je met je man maakt binnen jullie huwelijk, maar als de man zijn zijn baan kwijt raakt of weggaat wordt er wel een beroep gedaan op de publieke voorzieningen terwijl er zelf een keuze is gemaakt m een risico te lopen en je prima in staat bent in je eigen onderhoud te voorzien. Wat mij betreft moet je dan dus ook niet je hand ophouden bij de overheid als je deze keuze maakt, zowel tijdens je huwelijk als eventueel na je huwelijk. En nee, hiermee vind ik helemaal niet of thuis blijven beter of slechter is. Ik vind alleen dat je altijd de verplichting hebt om in je eigen onderhoud te voorzien als je daartoe in staat bent. De overheid zorgt dan wel voor degenen die dat niet kunnen (ouderen, gehandicapten etc.)
Precies dit bedoeld ze volgens mij ook. De tijd die komt als een relatie strand of de man zijn baan zou verliezen.
Daar moet je als stel ook wel over nadenken, maar ik vind het zo dubbel. Dat betekent dat je als vrouw uit voorzorg aan het werk gaat, terwijl je liever thuis bij de kinderen had geweest, wat financieel dan ook haalbaar is. En in het geval van baanbehoud en een sterk huwelijk heb je al die jaren dus "voor niets" gewerkt. Met voor niets bedoel ik dus, dat die vrouw die jaren met haar kinderen heeft gemist, onnodig. En ik vind ook dat je jezelf moet kunnen bedruipen, maar ik vind ook dat wij als koppel keuzes moeten maken op basis van de huidige situatie en ook wel licht vooruitdenkend. Maar in geen enkele beslissing die wij maken hebben wij een scheiding in ons achterhoofd. Mogelijk baanverlies wel, maar daardoor sparen we nu ook wat meer.
Even off topic; succes Frannie, ik lees net je onderschrift. Dat is best heftig, dat die kleine maar zo lang mogelijk goed mag groeien in jouw buik.
Ik ben er ook echt iedere dag mee bezig dat mijn relatie strandt. Wie nu leeft wie nu zorgt. En ik heb nu geen enkele verplichting jegens wie dan ook om in mijn eigen onderhoud te voorzien. Dat vind ik een behoorlijk boute uitspraak. Mijn man zorgt financieel gezin voor zijn gezin, dat is een bewuste keus. En wie zegt dat als mijn man en ik geen paar meer zijn door welke reden of oorzaak dan ook ik een beroep ga doen op 'publieke voorzieningen'? Weet jij hoeveel spaarcenten ik op de bank heb staan of in hoeverre wij onze hypotheek al hebben afgelost? En dan nog; is dat zo gek? Wij leven in NL toch echt in een zorgstaat. Zoals ik al eerder zei zorgt mijn man maandelijks voor 3 bijstandmoeders. En gezien mijn kind al 4 jaar is, zal ik wsl gewoon gaan werken, maar ook dat zal dan een bewuste keus zijn.
@kaboutertje, ik snap je! @Juul75, dat is denk ik precies wat Bussaker bedoelt ... kwam er alleen een beetje rot uit @zogelukkig, een hoop vrouwen zullen (gelukkig) geen beroep hoeven te doen op sociale voorzieningen na eventuele scheiding, maar diegene (ook een flinke groep) die dat wel ´moeten´ doen, komen nu wel vaker van een koude kermis thuis. Er wordt behoorlijk gesneden in de verzorgingsstaat. Veranderingen Wet Werk en Bijstand zijn niet mis. Dit artikel hieronder is uit 2010 en nieuwe maatregelen zijn al ingevoerd en worden nog ingevoerd, dus de situatie zal er niet beter op zijn geworden. Zie hier de effecten op alleenstaande vrouwen. Dit gaat dan over de nu werkende vrouwen (na scheiding zonder arbeidsverleden) met aanvulling bijstand: Werkende armen voornamelijk alleenstaande moeders en migranten Van alle minima in Amsterdam hebben er 23.000 werk. Dat is een grote groep werkende armen. De gemeente en de armoederegisseur willen meer weten over deze groep en gaven daarom opdracht voor aanvullend onderzoek. Snel is momenteel bezig met de analyse van de interviews met betrokkenen. Wat opvalt is dat de groep werkende armen voornamelijk bestaat uit alleenstaande moeders. Vaak zijn dat vrouwen die gescheiden zijn en in het verleden nooit hebben gewerkt. Na de scheiding zijn zij in de bijstand gekomen. Zij werken inmiddels wel parttime maar zijn laagopgeleid en komen niet boven het bijstandsniveau uit. Snel vertelt dat er daarnaast veel traditionele eenverdieners zijn; dat zijn voornamelijk migranten waarbij de man laagopgeleid is en alleen voor het hele gezin moet zorgen. Die gezinnen blijven daardoor ook vaak leven onder de armoedegrens. Strenger overheidsbeleid leidt tot meer werkende armen Dan rijst de vraag: waarom werken deze mensen eigenlijk? Snel: Vroeger zouden zij een uitkering hebben. Sinds de omslag in de verzorgingsstaat en nieuwe bijstandswetten (zoals de Wet Werk en Bijstand) zijn er steeds meer maatregelen genomen om mensen aan het werk te krijgen. Zij worden gedwongen om uit de uitkering te stappen en aan het werk te gaan, ook vrouwen met kinderen tot 12 of zelfs 5 jaar die dat voorheen niet hoefden. Het feit dat er steeds meer werkende armen zijn, ligt dus aan persoonskenmerken (voornamelijk een laag opleidingsniveau) en het strengere overheidsbeleid. Het hele artikel staat Nicis Institute - Steeds meer werkende armen in Nederland:
Zolang mensen het onderling goed regelen is er niks aan de hand. Maar er lopen net iets te veel mensen rond die niks regelen, en die aan de grond komen te zitten als hun partner weggaat, ziek of werkloos wordt of overlijdt. Om dáár niks voor te regelen (in de zin van degelijke afspraken maken, sparen, pensioen, maar ook je eigen arbeidsmarktpotentieel op orde houden en dergelijke) vind ik erg onverstandig. Hoe je het regelt, moet iedereen helemaal zelf weten. Als je er maar wel eens over nadenkt. De kans dat zoiets je gebeurt is niet klein, en de gevolgen als het je gebeurt ook niet. Ik snap gewoon niet zo goed dat Nederlanders het best-verzekerde volk ter wereld zijn, waarbij soms ook echt onzinnige dingen verzekerd worden, en er tegelijk zó ontzettend veel vrouwen maar op vertrouwen dat hun man altijd wel voor ze zal zorgen. Ik denk dat de meeste alleenstaande moeders in de bijstand ook nooit gedacht hadden dat hun relatie zou stuklopen. Toch hadden ze beter kunnen weten, omdat één op de drie huwelijken eindigt in een scheiding. Bij niet-getrouwde stellen ligt dat percentage nog hoger, al weet ik niet of dit ook geldt voor niet-getrouwde stellen met kinderen. Daar nooit over nadenken vind ik naief. Idem voor kostwinners die hun baan kwijtraken of die (ernstig/langdurig) ziek worden. Beetje rot voor het gezin als er dan niemand anders is die het brood op de plank kan brengen. Dus die boodschap van minister Bussemaker deel ik wel. Dat 'schuldgevoel' van vrouwen met opleiding die daar zogenaamd niks mee doen schiet bij mij compleet in het verkeerde keelgat. Maar dat we een probleem hebben omdat veel volwassen vrouwen niet in staat zijn in hun eigen levensonderhoud te voorzien, dat ben ik met haar eens. En dan doel ik echt niet op mensen die een paar jaar hun werk op een zijspoor zetten om andere taken te vervullen. Als je na die paar jaar weer ergens de draad kunt oppakken op de arbeidsmarkt is er niets aan de hand.