het verlof door een zwangerschap is gewoon wettelijk geregeld.. Daar had mijn werkgever geen enkele extra kosten aan.. Dat is niet door hen betaalt. Sterker nog.. Voor mij in de plaats is iemand met minder ervaring gekomen, dus die was goedkoper Verder ben ik niet meer of minder ziek nu ik een kind heb.. Dat staat daar volledig los van.. Mijn hernia en herstelperiode heeft mijn werkgever wel klauwen vol geld gekost! Dan hebben ze liever dat ik een baby krijg! (ps.. ben zo griepig als de pest.. net thuis uit mijn werk.. dus misschien begrijp ik je post volledig fout)
Daar heb je recht op, het is geen misdaad wat gepleegd wordt, hoor. En volgens mij kies je toch echt zelf voor een eigen bedrijf..
Naast asociaal is het ook een gewone domme redenatie van tigermommy. Vrouwen die werken prikkelen uiteindelijk de economie meer op dan wat ze aan kosten mee brengen. Ze leveren meer op dan ze kosten. Begrijp je dat? Heel simpel. Wie profiteren daarvan? O.a. de mensen met een eigen zaak. Jij en je man dus. Ook heel simpel. Als je zo over zwangere en werkende vrouwen denkt, hoe denk je dan over zieke of oude mensen met een uitkering? Ik hoop van harte voor je dat je nooit in een situatie terecht komt, waarbij je afhankelijk wordt van ons sociale zorgstelsel om je kinderen te kunnen voeden. Ik vermoed dat er dan weinig van je zogenaamde principes overblijft en dankbaar bent voor alle belastingbetalende vrouwen. Vrijwillig thuisblijfmoeder wordt je omdat je dit fijn vindt. Volgend mij het enige juiste argument en niet dat gekke geklets van jou.
Nee hoor, er bestaan nog meer Mijn man werkt wel fulltime, maar heeft zijn uren zo verdeeld dat hij elke dag om 15 uur thuis is, kinderen haalt van school, en eten kookt. Ik ben woensdagmiddag en vrijdags ook vrij. Als iemand bij ons zou stoppen met werken, zou dat mijn man zijn, want ik verdien meer (ook al werk ik 12 uur minder per week). Overigens was het bij ons vroeger ook zo: mijn vader had een eigen winkel en mijn moeder was de financieel controller bij de gemeente. Papa haalde ons van school, maakte het avondeten klaar, Mama kwam thuis en we aten altijd samen. Als wij op bed lagen ging mijn vader nog wat doen voor de zaak indien nodig. Ik had die tijd voor geen goud willen missen.
@Trees: ik begrijp je reactie, maar volgens mij is dit precies waar mevrouw op uit is. Lekker in d'r eigen sop gaar laten koken. Holle vaten klinken het hardst.
Zoooo van p1 naar p10 gesprongen en de rel gevonden! Niet minder kunnen werken is vooral een kwestie van een baas die niet wil, of een werknemer die niet durft te vragen. In mijn sector is de laatste jaren veel veranderd. Eerst kon het niet parttime, toen moest het van de wet mogelijk worden, toen werd het steeds gewoner, en toen hadden bijna alle mama's een vierdaagse werkweek, en nu komen de papa's ook. (en aangezien iedereen typisch tussen 25 en 35 is, krijgt de meerderheid kindjes tijdens de opleiding en zijn er altijd wel een paar op verlof) Of soms zetten de papa's zelf de toon - nee heb je, ja kan je krijgen! Ik werk trouwens nog wel fulltime, en ja ik heb een half jaar lang gebruik gemaakt van het kolfrecht. Geen kik over gehoord, die uren maak ik toch wel. En ja, ook ik betaal meer dan genoeg belasting, heb mijn verlof allang terugbetaald.
Waarschijnlijk heb je helemaal gelijk. Het is eigenlijk erg verdrietig als je zo verbitterd bent geworden. Het moet niet gekker worden. Krijg ik bijna medelijden. Bijna dan hè
Toch grappig om te lezen dat er zoveel werkende mama's zijn hier op het forum. Ik kom zoveel tegen over TBMs dat ik het gevoel kreeg bijzonder zeldzaam te zijn met mijn 40-urige werkweek
Jij bent dus ook 'revolutionair' opgevoed Tenminste, het lijkt mij dat dat niet veel voorkwam in de omgeving, dat beide ouders werken én dat papa veel zorgtaken op zich nam?
Ik ook: beide ouders 50/50. Ben ik altijd heel trots op geweest! Op die verdeling, en ook op mijn moeder met haar goede baan. Dat was toen wel uitzonderlijk.
Omg Wat versta jij onder een jaar ontzwangeren? In bed blijven liggen? Alsof werken zoveel lichamelijk zwaarder is dan thuis zijn met kinderen. Vraag maar aan iedere willekeurige moeder van meer dan 1 kind hoe zij 'ontzwangerd' heeft. Ik was blij dat ik na 7 mnd even naar mijn werk kon. Daar kon ik tenminste zittend eten en rustig mijn koffie drinken. Thuis zat dat er niet in...
Noouu.. Zo oud ben ik niet haha. In de jaren 80 was het toch doodnormaal dat een vrouw werkt? Tenminste, al mijn tantes en bijv mijn schoonmoeder (= bouwcoordinator!) hebben altijd gewerkt. Mijn oma bijv niet. Maar oma van mijn man wel, ze hadden een banketbakkerij.
Ik zou het inderdaad op mijn werk, achter een buro oid ook veel rustiger hebben als thuis... En ontzwangeren.... nooit van gehoord, als de kraamzorg de deur achter zich dichttrok kon ik gelijk weer vol aan de bak.. Dan wordt er geen rekening gehouden met allerlei hormoonwisselingen enz. Na de geboorte van mijn oudste en tweede ben ik gelijk weer aan 't werk gegaan na mijn zwangerschapsverlof. Nooit last van gehad hoor.
Ik ben zeer ruimdenkend en kan me vaak in veel vinden, ook al laat ik mijn vingers vaak sneller type dan ik dingen relativeer maar dit breekt me echt de klomp. Ik heb net 20 minuten zitten nadenken maar kan er gewoon geen begrip voor opbrengen
Ik denk niet dat ze nog reageert. Mij schold ze laatst ook de huid vol, en daarna gaf ze niet thuis. (En toch kan ik het niet laten steeds te reageren )
Ik ben geboren (1983, zus uit 1980) en getogen in Utrecht, en als mijn zus of ik op de basisschool vertelden dat mijn paps huisvader was, en mams de kostwinnaar... Dan lagen er echt een hoop kaken op de vloer
Ik neem aan dat je ook geen kinderbijslag wil ontvangen? Mensen zonder kinderen die betalen hier ook aan mee en jij wil niemand tot last zijn, dus dit zal je natuurlijk niet accepteren