Ik vermoed sterk dezelfde studie als die ik heb gevolgd. Ter geruststelling mijn studievrienden zijn allemaal aan het werk binnen hun vakgebied. Wel bijna allemaal parttime, maar in mijn sector is parttime ook wel de norm.
Hmm typisch stukje.. bij ons was het liefde op het eerste gezicht en we hebben echt niet eerst aan elkaar gevraagd wat voor opleiding heb jij? Dan was ik nooit 'gekozen' Gelukkig gaat het hier om de liefde en niet om de iQ..
In mijn geval ben ik de "kostwinner". Mijn vriend en ik werken beiden een 40-uren week, fulltime dus. Maar ik verdien zo een 700 meer dan hij per maand. Eerlijk? Ik zou willen dat het omgekeerd was. Want hierdoor kan ik niet minder gaan werken (dat zou veel te krap zijn en mijn vriend's werk is niet echt zeker). Dit niet omdat ik geen carrière wil maken, maar gewoon omdat ik zo weinig bij mijn zoontje kan zijn. Ik kom thuis rond 18u en om 20u gaat hij slapen.
Oh, en hij werkt als technisch ingenieur en is hoogopgeleid. Ik heb gewoon secretariaat gestudeerd. Dus wat ik hier net boven lees is dus niet waar.
Volgens mij ligt het aan een paar dingen: - de man is meestal een paar jaar ouder dan de vrouw, heeft dus meer werkervaring en verdient dus meer (sterk gegeneraliseerd). - de vrouw is beter in meerdere bordjes tegelijk omhoog houden dan de man, vrouw kan dus makkelijker schakelen tussen zorg en werk terwijl man beter functioneert met focus op 1 taak (wederom sterk gegeneraliseerd). - cultureel wordt in Nederland de parttime werkende moeder als normaal gezien (in omringende landen is dat anders, Duitsland promoot thuisblijven, in Frankrijk en Ijsland werken vrouwen fulltime). Dat is gewoon wat wij als gezond zien (sterk gegeneraliseerd). En als er dan iemand helemaal moet gaan stoppen met werken, tsja, dan sneuvelt de parttime baan natuurlijk...
Van mijn man en ik ben ik degene met de hoogste opleiding (HBO). Mijn man is begonnen als automonteur en heeft zicht opgewerkt. Eerst bij hetzelfde bedrijf naar de functie van werkplaatsreceptionist en nu als auto-inkoper bij een grote leasemaatschappij.
Ik vind jou nogal een mond vol hebben van hoe het zou moeten en waarom het slecht is om niet te werken. Iemands keuze respecteren zou je sieren. Je kunt nooit spreken van terugbetalen oid. Leef en laat leven. Laat iedereen dat lekker voor zichzelf bepalen. en over wie zei over deze generatie en pensioenen..ik denk dat de werkenden van deze generatie onze pensioenen te veel als zaligmakend zien. Denk nu maar dat je goed zit en wacht maar eens af wat er over 30/40 jaar van over is als wij ze nodig hebben.
Vaak is het voor de leidinggevende ook gewoon wennen. Toen de eerste man zei dat hij één dag in de week ouderschapsverlof wilde werd hij echt wel raar aangekeken. Inmiddels zijn het er meer en wordt het al normaler gevonden. En bij ons is het voor vrouw en man gelijk, in mijn functie werk je minimaal vier dagen en anders is het jammer maar helaas.. Overigens heeft mijn man een eigen bedrijf, dus ik verdien (meestal op jaarbasis) meer terwijl hij veel meer uren maakt... Maar ja, je hebt passie voor je werk en passie voor je werk
Omdat mijn man een groter bedrijf heeft dan ik, meer ambitie heeft qua werk en veel meer geld binnen brengt dan ik zou doen als ik hetzelfde aantal uren zou werken.
Uh nee Mijn man heeft zijn mbo niet eens afgemaakt, maar heeft nu wel een bedrijf dat 20 miljoen omzet Ik heb mijn hbo afgemaakt en zet met mijn bedrijfje maar zo'n 40.000 per jaar om. Opleiding zegt in deze tijden geen bal meer. Je komt misschien makkelijker aan een baan, maar qua salaris ligt het echt meer aan je ambitie tegenwoordig
Nee je schrijft...aan de ene kant denk ik terugbetalen...alleen je snaapt daarbij dat iemand met 18 jaar anders is dan met 30..maar in een ander stukje schrijf je dat je niet snapt waarom vrouwen aan een opleiding beginnen en er dan niks mee doen...dat moeten ze toch zelf weten?? Dat is toch niet per se iets slechts?
Ik schrijf dat ik het dubbel vind. Aan de ene kant snap ik het niet, maar dat heeft ook te maken met het feit dat een studie de overheid veel kost. En een geneeskundestudie kost nog veel meer (zo'n 4-6 keer meer). Mijn beeld is nogal gekleurd, natuurlijk. Ik werk zelf in het hoger onderwijs. Ik zie wat het kost, hoeveel mensen er werken, hoe hard wij ons best doen, en dan denk ik: dat is echt zonde dat je dat weggooit. Ik krijg dan bijna de neiging om te zeggen: je betaalt het maar terug. Maar tegelijkertijd begrijp ik ook dat je perspectief verandert als je kinderen krijgt, en dat je dat dus niet kunt vragen. Ik denk dat het ook wel gaat veranderen. Studenten moeten steeds meer zelf betalen en worden zich bewuster van wat het kost. Zo geef ik nu les aan een groep die 9000 euro per jaar betaalt (dat is wat onze studie echt kost per jaar). Als dat de norm wordt, denk ik dat er wel iets verandert.
Hier ben ik ook de kostwinner. In mijn man zijn werkveld is het niet gebruikelijk om parttime te werken, dus daarom was de keuze snel gemaakt dat hij toch fulltime bleef werken. Ik ben parttime gaan werken. Financieel zou het logischer zijn dat ik weer op mijn oude uren zou gaan werken, maar wil graag ook bij mijn kids zijn. Dan maar minder inkomen en meer bij de kids zijn, zolang we dat prima kunnen redden.
Maar iedereen kost de overheid op een bepaalde manier geld...dat kunnen we toch ook allemaal niet in regelingen vastleggen.
Soms is er geen keuze, mijn vriend wil graag een dag minder, maar dat lukt niet bij het bedrijf waar hij werkt. Ik wil graag meer, maar ja, vind maar eens iets.
Nee, daar heb je gelijk in. Het is ook een deel persoonlijke frustratie denk ik. Gecombineerd met het belang dat ik hecht aan een goede opleiding. Maar het is natuurlijk wel zo dat de overheid deze kosten maakt met het vertrouwen dat het wel terugverdiend wordt. Net zoals met zoveel andere regelingen: natuurlijk maken we allemaal gebruik van allerlei regelingen, maar het idee is wel dat dat geld oplevert. Ik krijg maandelijks kinderopvangtoeslag, maar ik betaal het veelvoudige aan belasting, en de kinderopvangorganisatie net zo goed. Daarom hebben de leidsters werk, en kunnen zij weer boodschappen doen (net als ikzelf natuurlijk), wat weer btw oplevert, etc.
ik denk dat het komt omdat de man, in de meeste gevallen gewoon de best betaalde baan heeft. ongeacht dat je hetzelfde opleidings niveau hebt. de 'mannen' banen zijn toch echt vaak beter betaald. en eerlijk gezegd zou ik helemaal niet fulltime willen werken, moet er niet aan denken! zou het waarschijnlijk ook helemaal niet leuk vinden als hij de hele week thuis was en ik aan het werk. en hij zou ook zeker niet de hele week thuis willen zijn, zit denk ik ook wel een beetje in de man, om kostwinner te zijn. mijn man werkt 4dg en ik 2dg, dus wat dat betreft kunnen we allebei genieten van ons gezin!