Hier ook een thuismama. Wij hebben er bewust voor gekozen dat ik thuis blijf. Mijn man moet wel veel meer werken maar dat is het ons waard. we wilde namelijk niet dat de kinderen door iemand anders word opgevoed.
Ik werk op dit moment parttime (via een inhouse uitzendbureau, dus op wisselende afdelingen, met wisselende diensten en een dienstrooster dat ik pas op vrijdag voor de komende werkweek krijg) en nu manlief weer werkt kan ik ongeveer 2 a 3 diensten per week ingepland worden waarvan er vaak 1 of 2 afgemeld worden een (paar) uur voordat ik moet werken, dus ik om op 4 a 8, hooguit 12 uur werken per week. Graag zou ik het anders zien. Ergens zou ik, als het financieel mogelijk was geweest, graag thuisblijfmoeder zijn, maar het werken doet mij ook veel goed. Even mezelf zijn en niet alleen mama of bezig met het huishouden Ik twijfel heel erg of ik weer zal gaan leren (BBL op MBO of werken/leren eventueel afstandsonderwijs op HBO) en ben daarnaast op zoek naar een andere baan (dichter bij huis, makkelijker rooster, niet bij een uitzendbureau waarbij ik vaak afgebeld kan worden). Ik twijfel dus nog even door :S
Ik werk 28u. En als ik blijf bij mijn werkgever ga ik terug naar 24u. Mijn vriend heeft een eigen zaak en de kans is heel groot dat ik na mijn verlof voor 3 ochtenden in de week bij hem kom werken in de zaak. Zodat ik en meer bij de kindjes ben en mijn tijd nuttig besteed in zijn bedrijf (en niet 3 dagen bij een werkgever)
ik werk 2,5 a 3 dagen en zou liever 2 dagen werken. ik weet niet of ik fulltime thuis zou willen zijn.
Wij werken allebei voltijds, en dat werkt perfect. Ben door werkloosheid een hele tijd thuis geweest na de bevalling, en dat vond ik echt niets. Dit werkt veel beter voor ons allemaal. Dochter kan zich uitleven in de opvang en bij de grootouders, wij komen onder de mensen, en ' savonds en in het weekend hebben we dolle pret met ons drietjes.
Ik ben na mijn bevalling 1 dag minder gaan werken , 27 uur (3x9). Ik heb besloten dat ik in september weer terug ga naar fulltime 36 uur. Ik vond het zwangerschapsverlof al veel te lang duren en vond het heerlijk om weer aan het werk te gaan. Thuis zijn betekend voor mij hel al ben ik gek op mijn ventje. Het werken maakt mij een betere moeder want anders word ik gewoon ongelukkig. Mijn zoon is gek op zijn opa's en oma's dus komt niets tekort. Het had voor mij anders geweest als ik hem naar een Kdv zou moeten brengen. Ik vind dat echt iets verschrikkelijks dus dan had ik toch maar thuis gebleven.
Ik zou absoluut niet meer fulltime willen werken, mis dan voor mn gevoel veel te veel tijd met kleine uk Zou aan de andere kant ook niet fulltime thuis willen zijn, dan zouden de muren echt op me afkomen... Mijn ideaal is dat uk het grootste gedeelte van de week de hele dag bij één van ons is, dus in de praktijk 4 van de 7 dagen. Nu hebben manlief en ik beide 1 dag vrij en het weekend. Ik werk dus 4 dagen. Na de zomervakantie gaat man weer fulltime aan de slag en ga ik 3 dagen werken, voor ons perfect zo!
Ik werk nu parttime en dit bevalt me prima, ik vind het heerlijk om weer onder de mensen te zijn en te kletsen met collega's. Maar na die 3 dagen werken vind ik het ook echt genoeg en wil ik weer op en top mama zijn. Ik zou niet minder willen werken maar ook niet meer. Dit is precies genoeg, de dagen dat ik met mijn dochter ben geniet ik optimaal. Ik vraag me weleens af hoe het zou zijn als ik niet zou werken, buiten dat dit financieel geen mogelijkheid is, denk ik niet dat ik daar gelukkig van zou worden. Als ik te lang in 1 en dezelfde cirkel zit dan krijg ik depressieve gevoelens. Ik had dit ook heel erg tijdens mijn zwangerschapsverlof, heel erg voor de bevalling maar ook daarna, toen mijn dochtertje rond de 5-6 weken was. Ik kan niet de hele dag alleen thuis zitten voor altijd zeg maar. Dan ga ik tegen de muur op!
Ik zal zelf ook even antwoord geven trouwens Ik ben erg tevreden dat ik fulltime thuis ben. Ik hou er eerlijk gezegd niet zo van om onder de mensen te zijn Mijn kringetje is inderdaad kleiner geworden, maar ik ben er tevreden mee, want de mensen die ik om me heen heb zijn wel allemaal belangrijk voor me en heb ik zelf voor gekozen. Geen irritante collega's meer, geen spanning over beoordelingsgesprekken, niet meer het gevoel dat ik de vingers word gekeken en word beoordeeld . Echt heel erg fijn : Ik had altijd het gevoel dat ik niet goed genoeg was op mijn werk, altijd moest ik bezig zijn met indruk maken enz. ik kon niks voor de 100% doen. Nu heb ik eindelijk rust gevonden.
Ik werk 24 uur per week. 3x8 uur. En 1 keer in de 14 dagen nog 1 ochtend extra. Het liefst zou ik 2 dagen werken. Misschien in de toekomst maar nu is dit financieel beter. Maar ik zou niet fulltime thuis willen zijn.
Ik ben thuisblijfmoeder geweest, vond ik heerlijk en helemaal prima. En nu werk ik weer 12 uurtjes in de week, vind ik ook heerlijk. Uiteindelijk moet je gewoon achter de keuze staan die je maakt, en anders op zoek gaan naar een oplossing.
ik werk 16 uur, 2dagen sinds we 2kids hebben,bij de oudste werkte ik 3dg en vond dat prima, maar met 2 en de oudste die naar school gaat, is 16uur erg fijn. tijd voor de kinderen, en zelfs nog wat tijd voormezelf!
Ik werk parttime als kraamverzorgster en ben hier tevreden mee, ik heb een werkblok van 8 dagen en ben daarna 6 dagen vrij.
Ik heb 2 kids en werk normaal 32 u/pw. Nu lekker ouderschapsverlof en 24u/pw. Dat bevalt me redelijk... Heb momenteel het gevoel dat ik overal net te kort schiet.. (Te weinig op t werk aanwezig waardoor ik een hoop "mis" en steeds achter loop. Aan de andere kant te weinig thuis, omdat ik om het weekend werk...) Thuis zitten is ook niet mijn ding.. Dus eigenlijk is dit wel een gulden middenweg
Mijn dochter is nu net 1 maand en ik heb een pauze in mijn studieo ingelast tot dat ze 8 maanden is. Daarna moet ik weer fulltime time aan de slag, hetgeen weken van 60 uur inhoudt met nachtdiensten en weekenddiensten en dan thuis ook nog studeren.,. Ik zie er wel een beetje tegenop, die omslag..,
Ik werk 32 uur per week. Mijn vriend het dubbele daarvan. Soms vind ik het best wel even pittig en lange dagen, vooral omdat ik van te voren (kort) weet wat de beginttijd van zijn dienst is en het is altijd maar afwachten hoelaat hij klaar is. De weekenden zijn we samen vrij, dat is dan wel weer gunstig maar die hebben we dan ook hard nodig om bij te tanken met het gezin. Ik heb een super leuke baan en zou het niet willen missen maar een paar uurtjes minder werken ben ik niet vies van. Mogelijk na een (hopelijk) tweede kindje is een contract van 28uur voor mij weggelegd. Het minimale wat je op mijn afdeling mag werken.
ik wil heel heel graag parttime ( fulltime is helemaal onmogelijk) werken maar fysiek nu niet mogelijk , alleen als ik verder helemaal niets meer doe.