@ Delta, inderdaad tijd voor mooi weer!! Al vind ik het zelf ook erg fijn om ons dik aan te kleden, lekker uit te waaien en dan heerlijk thuis komen en warm worden bij n kop thee als het slecht weer is heb ik altijd minder zin, maar als ik dan eenmaal binnen ben vind ik het niet zo erg meer...
Dat is zo! Al ben ik echt van het zonnetje, als die al schijnt, voel ik me een stuk beter, ook al zit ik binnen.
Hier ons ongeveerplusminusschema: 08.00: aankleden en ontbijten (was vanmorgen 09 uur, nooit voor 08 in ieder geval ) 10.00: fruit boodschappen/wandelen/op de koffie 12.00: broodje + drinken 12.30 - 15.30 slapen (ik wat huishouden, eten klaarzetten en de bank op om te rusten) 15.30: fruitje, ontbijtkoekje, rozijntjes...een tussendoortje dus (daarna spelen en 3x in de week in bad aan het eind van de middag) 18.00: avondeten + toetje (daarna twee afleveringen van "de wielen van de bus" op de laptop kijken, kan ik rustig de hondjes eten geven) 19/19.30 flesje warme melk en naar bed (ik douchen/in bad en bankhangen) Z'n papa is meestal rond 19 uur thuis dus we eten vaak met z'n tweetjes maar hij brengt 'm dan wel naar bed. Zijn we een dagje op route, gaan 1x in de week naar m'n moeder bijvoorbeeld, dan slaapt ie in de auto en verder niet...we zijn wat dat betreft wel makkelijk, we passen ons aan elkaar aan
Hier ook een thuismama. Na de geboorte van mijn zoontje heb ik er ook voor gekozen om thuis te blijven. mijn man heeft een eigen bedrijf en is van smorgens 6 tot vaak savonds 21:00 nog aan het werk. Ik vind het soms ook wel erg zwaar en nu met 2 kinderen moet ik echt mijn draai weer even vinden. mijn zoontje is bijna 4 en ik moet toegeven dat ik blij ben dat hj straks naar de kleuterschool kan zodat ik smorgens even wat meer rust heb ik voel me soms net een alleenstaande moeder omdat mijn man zoveel weg is, maarja dat is even niet anders. Maar ik heb er geen sec spijt van gehad dat ik thuis blijf. ik vind het eigenlijk geweldig om fulltime voor mijn kinderen te zorgen. alleen de winters duren wel wat lang. en dan word ik er wel eens wat depri van om zo lang thuis te zitten. en tijd voor mezelf neem ik eigenlijk ook nooit. ik moet dat eigenlijk wel wat meer doen. sinds mijn oudste geboren is eigenlijk nooit echt iets voor mezelf gedaan. in het begin vond ik het ook heel moeilijk om hulp te vragen aan anderen. ik merk nu bij het 2e kind dat ik wat makkelijker ben geworden. mijn moeder heeft vorige week al een middag opgepast omdat ik geen kleding meer voor mezelf had, dus ben een middagje wezen shoppen hihi.
@ Beccie, goed dat je even lekker zelf bent gaan shoppen!! Vaker doen Mijn man werkt ongeveer dezelfde tijden als jouw man en inderdaad, winters zijn echt n stuk vervelender! Soms voel ik me ook wel eens 'alleenstaand' maar goed ML en ik hebben hier zelf voor gekozen. In het weekend is hij er gelukkig wel 100% voor de kids en neemt hij me bijna alles uit handen mbt kids. Fijn dat je zoontje binnenkort naar de bs mag.
Hier komt ze rond 7:45 uit bed. gaan we eten. 8.15 kleren aan. Rond 8:45 ff naar de winkel wat halen ( brood/ melk) Half 10 kwart voor 10 gaat ze naar bed. Daar voor even wat drinken en wat eten ( fruit/ koekje. ) Iets voor 12 uur maak ik haar wakker voor brood. Dan is papa ook thuis tot 1 uur. Na 1 uur soms gewoon thuis spelen. Of naar een speeltuin, wandelen, diertjes. Rond 14;30 weer naar bed. Daar voor hebben we ook weer wat gedronken en gegeten ( fruit/ koekje). Meestal is de dan rond 16:15 a 16:30 weer wakker. Dan wat drinken en lekker spelen hier in huis. 17:45 warm eten. Daarna met papa spelen. Om 19:00 uur in bed om te slapen. Om de dag gaat mevrouw in bad.
Hier ook een tbm. Ik vind het heel erg fijn om alles samen met mijn meisje mee te maken, maar ook zoals velen hier is dat soms best zwaar. Mijn vriend is vaak 12 uur van huis en als hij dan 's avonds thuis is wil hij het liefst rustig bijkomen en dus niet zo veel met onze dochter bezig zijn. Ik ben dus eigenlijk altijd 24/7 met ons meisje bezig en zou ook wel eens anders willen. Als ik even gauw iets wil doen 's avonds en mn vriend vraag of hij dan even op wil letten doet ie dat meestal met tegenzin en ga ik eigenlijk dus gesjeest mn ding doen. Voelt niet prettig. Hij denkt zo, hij werkt de hele dag en ik niet dus moet ik ook 's avonds maar alles doen. Dat steekt soms best, want het is dan net alsof ik niet druk en moe ben en het komt dus allemaal op mij neer. Ik moet dus eigenlijk niet zeuren, want ik werk niet. Nee ik doe geen huishouden, boodschappen, kleine bezig houden, flesjes geven, verschonen. enz. enz. Heb het idee dat het door sommige mensen als makkelijk word gezien alsof je de hele dag niks doet als je thuis bent en dat is t soms echt niet! 's avonds ben ik ook moe en wil ik ook wel is lekker op de bank rustig zitten en niks meer hoeven doen. Ik wil echt niet zeuren hoor en ben echt blij met mn meisje maar had graag gewild dat mn vriend meer ging inzien dat ook ik druk ben overdag, ookal werk ik niet.
@ smoothie, dat is een vervelende situatie inderdaad... Niet fijn dat je man zich niet in jouw situatie in kan leven...
hier ook een thuis mama. en ik vind het heerlijk op dit moment. ik denk dat ik over een tijdje wel weer wat wil zoeken om te doen maar geniet nu erg van mijn kindjes
schema..., uhhh tussen 6 en 7 is ze wakker en komt bij me liggen en wat BV drinken 08:00: eruit en ontbijten 08:30: kleine meid douchen en aankleden 09:00: Ik zelf douche 11:00: met de hondjes wandelen 11:30: kleine op bed mama huishouden 14:00: Kleine wakker en eten 15:00: nog een keer met de honden , huishouden, spelen en vanalles tot aan het koken en om 19:30 kleine dame weer op bed op dinsdag 09:45 honden uitlaten en 10:30 op de fiets richting gym (11:00-12:00) daarna eten bij mn ouders en kleine daar op bed en dan nog ff spelen en rond 16:00-16:30 weer op de fiets naar huis zo iets denk ik
@ smoothie: vervelend hoor van je vriend. Heeft hij al wel eens een hele dag zelf voor je kleine meisje gezorgd? Ds zonder datjij daar bij bent? Hier drong het tot vriend namelijk pas door wat een dag thuis met kind inhoudt toen hij het zelf ervaarde. Toen zei hij gelijk: dit is harder werken dan een dag op kantoor zitten. Daar herinner ik hem soms nog wel eens aan als hij eens loopt teklagen (wat overigens bijna niet voorkomt) Ik hoop dat jullie er samen uit gaan komen, want zo te horen zou het voor jou heeeeel goed zijn als hij wat meer zou doen.
Dit dus.. Alleen hier echt volledig bewust, en met 2 kids. Kan door mn leeftijd niet genoeg verdienen dat we net zo veel over houden. Rekenend dat we achteruit gaan op toeslagen, en er opvang betaald moet worden. Als ik ouder ben en de kindjes naar school gaan heb ik iig al n baantje via vriend veilig gesteld Nadeel hier is heel erg dat vriend thuis werk in de woonkamer (verder geen ruimte voor kantoor). Dus ben constant bezig de dames rustig en weg van hem te houden. Dat vind ik nog het meest lastig. Als hij dr naar kantoor moet vind ik t heerlijk! Kan ik gewoon op mm gemak stofzuigen, afwassen, poetsen... Want zo gauw de jongste aandacht wil moet iedereen dat horen. En dan kan ik niet zeggen laat maar ff brullen l, ik maar eerst mm ding af.. Nee, want dan kan vriend niet meer werken. En haar boven leggen omdat ze 'lastig' is gaat tegen mm principes in. Maar..... Ondertussen ben ik wel n talent in het huishouden doen met n baby op mm arm.. Dat dan weer wel
Mijn woorden... Ookal werkt vriend thuis, en ziet hij wat ik allemaal doe, ik ben de huismoeder. Dus hij zorgt voor het geld, en ik voor t huis en de kids. De laatste keer dat hij er s nachts uit is geweest voor n voeding....? Toen hij zelf nog n baby was.. Mijn geheim... Praat er met hem over. Werkt dat niet, dan accepteer het. Dat maakt het allemaal n stuk makkelijker en doe niks gehaast. Hij doet t toch wel als het moet. Of dat nou 10 of 20 min zijn....
@Juudje81 en MinnieMe Voor zover ik mij herrinner is hij nog nooit een hele dag alleen met haar geweest. Als hij weer is zo'n soort opmerking maakt zal ik hem dat is voorstellen Het is gewoon niet leuk dat je als je even alleen weg wilt het aan hem moet vragen alsof hij een soort oppas is, hij is de vader dus hoort er voor hem ook bij. En wat ik me soms nog t meest aan stoor is dat hij degene was die zo graag nu een kind wou, dat leek hem zo leuk. Ik had liever nog 2 jaartjes gewacht maar door de gesprekken met hem ben ik toch aan t denken gezet en zijn we er samen voor gegaan. Maar nu komt alles 24/7 op mij neer, omdat hij werkt. In het begin heb ik t heel moeilijk gehad, depressie, en gelukkig was hij toen veel thuis van z'n werk. Hij vond het toen heel leuk, maar t lijkt net of hij t nu niet meer leuk vind ofzo. Ik denk dat ik binnenkort maar eens een gesprek met hem aanga om even mijn hart te luchten, want irriteer me er zo alleen maar aan.
Smoothie88; heb jou wel eens gesproken maar wat ontzettend vervelend van je vriend!! Jeetje, dat is wel heel erg Ik hoop echt dat hij even bij draait, want dit slaat nergens op van hem. Zou graag een schop onder zn kont willen geven! (sorry!)
Jaa mijn linker arm heeft enorme biceps en mn linker bil/heup staat voortdurend een beetje nar de zijkant omdat zij daar steeds op rust, haha
Dat netwerk is niet erg sterk, zitten weinig thuisblijf moeders in. Rest werkt allemaal. Overdag heb je de meeste tijd natuurlijk en je vrienden kunnen maak alleen in de avonden en dan is er geen oppas. Manlief werkt s avonds dus ik kan nooit even weg. Maar ik klaag niet hoor. Vind het heerlijk die tijd met mijn gezinnetje. Hoef niet zo nodig de deur uit.
Hier ook een eigen bedrijf en al in geen jaren iets voor mezelf gedaan. Zelfs shoppen doe ik met de kids. Het vragen aan andere doe ik alleen als het écht nodig is (zakelijke afspraken en zo) maar anders doe ik het zelf. Soms moet je gewoon. Ik vond het ook lastig toen de tweede nog erg klein was, ook omdat ik er ook s nachts alleen voor sta maar het word allemaal makkelijker.
hier ook wen thuismama tot nu toe, het bedrijf waar ik werkte is ermee gestopt wat heel erg jammer is, zulke collega's als daar kom je zelden tegen, leuk werk het bevalt me goed thuis maar ik kan het niet blijven doen want extra centjes hebben we nodig het bevalt me goed maar soms heb ik het wel even gehad,tot nu toe ben ik elke nacht 1 of meerdere keren opgestaan voor voedingen, speentje geven,...mn vriend word gewoonweg niet wakker overdag slapen lukt me niet, als ik in slaap val voor een uurtje dan heb ik vreselijke hoofdpijn,misselijk,...heb ik altijd al gehad dus sinds de bevalling nog nooit meer dan 6u in 1 stuk doorgeslapen en zoiezo nooit meer dan 8u in fases geslapen in 24u. gisteravond viel ik bijvoorbeeld rond 22u in slaap tot 24u, toen flesje, geslapen van 1u tot 4u denk ik, speentje geven en daarna tot 6u het valt goed mee, heb een goede biologische klok en slapen vind ik toch maar tijdsverspilling maar ik kom slaap te kort, dat is een feit geen idee waarom ik dit typ eigenlijk,... ik vind het heel leuk met mn zoontje, tis een vriendelijk mannetje, geen huilbaby dus aan mn rust kom ik wel, alleen aan mn slaap niet toen ik nog werkte had ik meer energie als nu, kreeg ook meer in het huis gedaan maar ik zou dit wat ik nu met mn mannetje heb voor geen geld willen missen