Dat hangt er natuurlijk maar net van af waar je woont. Ik woon zelf in een middelgrote stad, heb hier op loop/fietsafstand 6 scholen ofzo, en met de auto is alles wel bereikbaar. Die vriendin van mij woont in een klein dorp, er is daar gewoon maar 1 school. Dus niks keuze. Ze heeft geen auto, OV is er amper, dus een school in een ander dorp is ook al geen optie. Je bent dan dus gewoon aangewezen op die ene school en tja, als je je daar niet in kunt vinden dan heb je dus een probleem.
mja heb je eenmaal je kind uit het onderwijs losgepeuterd.. hoeft dat dus niet. je hebt totaal geen verantwoording af te leggen. En @dirksmama: ik vind je vaak wat ongenuanceerd.. maar in dit geval kan ik je (helaas) enkel geljik geven. Nederlandse scholen maken puur eenheidsworst. Voldoet je kind daar om wat voor reden niet aan.. dan valt het uit. In nederland zitten best een behoorlijk aantal kinderen thuis omdat ze zich niet kunnen conformeren aan de vastgestelde eenheidsworst van onze overheid.
niet helemaal wat ik zocht overigens.. thuisonderwijs is wellicht niet gelijk aan het aantal kinderen dat door eenheidsworst niet naar school gaat
Het is maar hoever je wilt reizen he? In de VS hebben we het gerust over afstanden van 2 uur die normaal gevonden worden... hier 'zeuren' we al over 30 minuten.. Alles is relatief. In Nederland is wanneer er een wil is bijna altijd een weg.
Aardig breed, je kunt kiezen tussen staatsonderwijs en prive-onderwijs. Je hebt er katholieke, lutheraanse, presbyteriaanse, christian, Joodse, adventist, islamic, en nog een hele riedel kleinere religieuze genootschappen. Daarnaast heb je alternatieve scholem waaronder Montessori en Steiner vallen, maar Ook anderen tot aanSudbury toe. Daarnaast heb je daar keuzes die je in Nederland nauwelijks hebt, zoals kostscholen en aparte svholen voor jongens en meisjes. In de outback heb je minder keus, maar ik de grote steden waar de grote meerderheid woont is keuze zat. De mensen die ik daarnken die homesvhoolen doen dt dan ook niet vamwege een gebrek aan keuze, maar meer omdat wat ze doen beter bij ze past.
In zekere mate wel. Als jij kunt aangeven bij leerplicht dat er niet op een redelijke afstand van je huis onderwijs is dat bij je lebensovertuiging past en je geeft dat schriftelijk aan VOOR je kind leerplichtig is, dan lukt het nog wel eens.
Ik ben wel benieuwd naar je beweegredenen om je kind thuis les te gaan geven. Niet voor elk kind is het reguliere onderwijs geschikt maar om in nederland niet naar school te gaan, dan stel je je kind wel heel erg buiten de maatschappij. Kijk, je vergelijkt nu met de VS of met Australië maar dat zijn wel landen waarbij er toch een hele andere cultuur is dan hier in Nederland.
VS is echt anders dan NL, maar ik heb in AustraliË gewoond, heb er veel vrienden, en echt het verschil is niet zo gek groot. In België is het ook stukken gemakkelijker, Ierland, Engeland ook...daar is het wel een beetje anders dan in Nederland, maar het verschil is niet dramatisch. En dat buiten de maatschappij staan, als ik zo naar de thuisonderwezen kinderen kijk die ik ken, dat loopt nogal los hoor. Ze gaan ook gewoon naar de kerk, sport, scouting, ze hebben buurkinderen, ze hebben familie, noem maar op.
Je hebt natuurlijk Australië en Australië. Mijn zwager woont buiten Sydney, en zijn kinderen gaan daar gewoon naar school (zoals alle kinderen daar). Overigens een school met uniform, dat is daar heel gewoon - en in NL heb ik het nog nooit gezien. Maar als je in de Outback woont, en dan bedoel ik écht afgelegen en niet in een dorpje-met-school, zul je je kind hoogstwaarschijnlijk zelf les moeten geven, met ondersteuning van de RadioSchools. Dan krijgen de kinderen op afstand les. Vroeger via de radio, nu vast via Internet. In Nederland ken ik geen thuisonderwezen kinderen. Ik heb dus geen idee of ze buiten de maatschappij komen te staan of niet. Het lijkt me wel dat ze heel 'anders' zullen zijn dan de rest, althans zo worden ervaren door kinderen die wel naar school gaan (en hun ouders). Je moet stevig in je schoenen staan om daar goed mee om te kunnen gaan, denk ik.
Dat zijn voor mij wel verschijnselen die de Australische situatie slecht vergelijkbaar maken met de Nederlandse. Kostschool, dat ken ik van mijn moeder (heeft vanaf haar 16e op kostschool gezeten, dat was net na WOII), maar afgezien van schippersinternaten ken ik die hier ook helemaal niet. Als het enige alternatief voor mijn jonge kind kostschool was, zou ik het wel weten en hoogstwaarschijnlijk kiezen voor thuisonderwijs.
De outback is onvergelijkbaar, maar als je in suburbia bij een capital city woont (waar de meeste mensen ook wonen), dan is er qua cultuur en aanbod van scholen niet zo'n megagroot verschil. Enige extra is dat je daar ook kunt kiezen voor jongens- of meisjesscholen en voor boarding school (ook als je in de stad woont).
Ik heb wel kinderen in de klas gehad die door hun ouders thuis werden onderwezen en je merkt echt wel verschil, met name dat ze toch wat sociaal onhandiger zijn en niet goed kunnen samenwerken. Lijkt me toch een hele belangrijke competentie hier in Nederland. Ook al zitten ze wel op een sport. 1 uur sporten kan niet 34 uur interactie op school vervangen. De kerk is ook een heel ander instituut dan een school, alleen al het verschil dat je in de kerk vooral met volwassenen te maken hebt.
Ligt er maar aan naar wat voor kerk je gaat. In elk geval, uit onderzoek uit landen waar meer TO wordt gegeven dat kinderen zowel academisch als sociaal prima scoren. School is handig, ik verdien er mijn geld mee, maar je moet het belang van school ook niet overschatten.
Hier een mama die "zeurt" over reistijd. Mijn oudste dochter zit nu op een jenaplanschool. Deze vorm van onderwijs is door ons heel bewust gekozen. Nu is het zo dat vanaf komend schooljaar de school fuseert met de reguliere basisschool (ze zitten al samen in hetzelfde gebouw). Het onderwijs zal dan ook zeker geen jenaplan-onderwijs meer zijn. Als ik ervoor kies om mijn dochter (en oudste zoon, die vanaf komend schooljaar ook naar school gaat) naar de dichtstbijzijnde jenaplanschool wil sturen dan moet ik al een ruim halfuur daarvoor rijden. En aangezien je altijd in de spits terecht komt 's ochtends wordt dat halfuur al ruim een uur. Dit houdt in dat mijn man (we hebben (nog) maar 1 auto) om kwart na 7 onze kinderen in de auto moet hebben en ze moet wegbrengen. Daarna moet hij naar zijn werk, dan zijn de kinderen de hele dag op school/BSO en worden ze in de spits weer opgehaald (terwijl manlief een uur eerder van het werk moet komen omdat de BSO om 6u sluit). Ze zijn dan pas rond 7u thuis, moeten dan nog avondeten en dan is het weer kinderbedtijd. Wanneer is er dan tijd voor sporten of andere buitenschoolse activiteiten? (deze worden namelijk hier niet door school/BSO gefaciliteerd... ze gaan wel sporten enzo maar je kunt je kind bijv. niet op voetbal of judo zetten tenzij dat in het weekend is). Met het ov is de reistijd 1,5 uur (in spits 2,5 uur). Dit is dus ook geen optie.... En dan heb ik het nog niet eens over de kosten. Ik snap (heb er zelf heel vaak over gedacht) dat mensen in zo'n situatie graag zouden kiezen voor thuisscholing.
@dirksmama, weet je ook iets over het opleidingsniveau c.q. de opleidingsrichting van de thuisscholende ouders uit die onderzoeken waar je naar verwijst? Het vraag natuurlijk wel wat van je, om je kinderen op een goede manier te scholen, zodanig dat hun academische en sociale ontwikkeling er niet onder te lijden hebben. @Laetitia: vind je alle andere schoolvormen dan zó erg dat het of Jenaplan, of thuisscholing is? Ben je al op die andere scholen gaan kijken en praten? En is een verhuizing dan misschien geen betere optie? @thuisscholing omdat 'een kind niet in het schoolsysteem past'. Ik blijf er sceptisch over. Er komt hoe dan ook een moment in je leven dat je je zult moeten aanpassen aan 'het systeem'. Misschien past een middelbare school, ROC, Hogeschool of Universiteit ook wel niet bij je. Of werken bij een gewone werkgever past niet bij je. Daar kun je toch ook niet voor altijd van afgeschermd worden? Ik vind het niet onterecht dat er in NL moeilijk over gedaan wordt; je moet niet willen dat een kind gewoon niet leert wat hij zou moeten leren. De bewijslast ligt dan wat mij betreft de ouders die hun kind niet naar school willen laten gaan; toon maar aan dat jij in staat bent om je kind een gedegen opleiding te bieden. En als je dat kunt aantonen, en je de vorderingen kritisch laat toetsen, ga dan vooral je gang.