Ben jij haatdragend?

Ik kan als het me diep gekwetst heeft lang boos blijven waarna ik na een tijdje niet meer boos voel maar als ik er weer aan denk word ik wel weer boos. Gaat overigens om iets geestelijks wat diegene gedaan heeft en niks van spullen kapot gemaakt heeft.

 

Ja. Afgelopen weekend een voorvalletje met schoonzus en zwager. Kennelijk had ik kritiek geuit en kon ze dat niet hebben. Ze vertrok naar de wc en kwam als een malle al schreeuwend terug en ging tekeer tegen mij. Iedereen verrast, niemand zag dit aankomen. Mijn man reageerde met iets als "doe niet zo achterlijk" waarop zwager het nodig vond hem beet te pakken en de deur te wijzen. Uiteraard zijn we direct vertrokken, andere schoonzus en zwager gingen mee, want daar gingen we eten. Ook zij compleet verrast door het voorval.

Mijn man is de volgende dag al gebeld door zijn broer. Hij vond zelf toch ook wel dat hij te ver was gegaan en verklaarde dat schoonzus haar emmertje was overgelopen. Helaas was ik dus degene die het moest ontgelden. Maar ik wacht nog op haar excuus hoor. Ik voel me in deze niet geroepen om haar te bellen. Ik heb me trouwens ter plekke al verontschuldigd en gezegd dat het zo echt niet bedoeld was (zoals zij dacht). Nee hoor, dan ben ik maar een harde harteloze tante, maar zo laat ik me niet behandelen. Vooral het feit dat mijn kinderen hier getuige van moesten zijn neem ik ze erg kwalijk. Die van haar waren niet thuis.

 

Ja..
Gewoon, ja. Als ik boos ben, vergeet ik dit niet. En als je me echt boos maakt of kwetst, vergeet ik het nooit.

 

Jaa !
Voorbeeldje..
We hadden net een week een nieuwe bank , neef van mijn man laat zich op de bank ploffen ( is nogal heel erg zwaar ).
De bank was met ijzer aan elkaar bevestigd is een hoekbank en dat breekt dus zo af !!! Thuis gaat die nooit op de bank om die reden..
Hij deed er ook mega nonchalant over en we moesten het maar zelf regelen..
Ook gedaan , en hij is nooit meer gekomen.
Kon nog geen sorry vanaf..

 

Ik ben erg slecht in boos worden en blijven. Als mensen onenigheid hebben komt dat meestal voort uit een gevoel van onmacht of uit misverstanden. Ik kan dat moeilijk wegdenken. Eigenlijk zijn er maar twee mensen op wie ik blijvend boos ben; eentje heeft flink wat schade aan mijn kindertijd gedaan en eentje speelt tot op de dag van vandaag machtsspelletjes met haar werknemers (daar hoor ik gelukkig niet meer bij). Dat zijn geen eenmalige fouten uit emotie maar systematische acties.

 

Zo hebben wij er ook eentje in de familie. Oh, dan koop ik toch een nieuwe! Zo'n gevalletje geld zat. Die kinderen van hun leren helemaal niets op deze manier, want papa betaald wel weer een nieuwe. En sorry kennen ze dan idd niet, want hé, ze lossen het toch op! Totaal niet nadenkend hoe dat voor een ander voelt. Hier gaan de kasten inmiddels op slot als zij langs komen.

 

Ja ik ben enorm haatdragend.
Als je mij boos hebt gemaakt (en dan moet je wel hee ver gaan) dan komt dat nooit meer goed.
Zelfs jaren later gun ik je nog geen blik waardig.

 

Je kan bij mij ver gaan. Ik heb ook echt een enorme hekel aan ruzie.
Maar als iemand echt te ver is gegaan, heb je aan mij een zware dobber.
Zo heb ik al jaren een conflict met mijn zwager.
Ik heb ongeveer 6 keer een poging gedaan om het op te lossen. Zonder resultaat.
Hoewel ik er af en toe best mee zit, kan hij voor mij nu toch echt de boom in.
Ik praat nu ook niet meer aardig over hem en maak, ook in het bijzijn van anderen, sarcastische opmerkingen over hem ( en zijn vrouw).
Niet zo netjes natuurlijk, maar hij heeft het echt verpest.

 

Ja!
Als iemand mij echt gekwetst heeft of boos heeft gemaakt kan ik daar best in blijven hangen zeker als de ander er heel nonchalant over doet

 

Ik dacht van niet maar dat blijkt toch wel zo te zijn. Mijn man daarentegen niet, wat er ook gebeurd, hij vergeeft je (in de directe kring). Nu is het zo dat we een akkefietje met mijn schoonmoeder hadden voor de geboorte van onze zoon. Zoon geboren, mevrouw doet poeslief en man vergeeft haar. Het is zijn moeder dus toe maar. Zoon wordt 1, mevrouw kan het niet hebben dat mijn moeder op de dag zelf doordeweeks bij ons is en scheld in een tirade 1,5 uur lang zijn botten vol. Komt een halve week later op het feestje van zoon en doet alsof er werkelijk niks gebeurd is en zet een theater op. Vervolgens geen contact meer. Man begint haar te missen. Ik heb hem gestimuleerd contact op te nemen met haar want tja.. het is toch zijn moeder. Ze hebben elkaar 2x weer gezien. Via via hoorden we dat ze ging verhuizen. Ze belt mijn man op zoals we al voorspelden en hij vraagt haar waarom ze gaat verhuizen. (Side info: ze verhuist ieder jaar en zelfs toen ik 34w zwanger was moesten we haar verhuizen aan de andere kant van het land) Reden tot geen contact meer omdat ze geen zin had in deze vraag. Dit was afgelopen augustus. Ze weet dat ik zwanger ben maar er kan geeneens een gefeliciteerd vanaf naar haar zoon toe. Dat en 100 andere gekke dingen doe er door de jaren heen gebeurd zijn maakt dat ik haar niet meer hoef te zien. Zeker niet in mijn huis en het liefst ook niet waar mijn zoon bij is, die ze praktisch ook in de steek laat.

Mijn man echter zal haar gewoon binnen laten onder het mom van zand erover. Dat gebeurd op z’n vroegst pas als de baby geboren is want zo eigenwijs is mijn schoonmoeder wel. Praten doen ze niet, dat heeft geen nut. Of ik haar echt haat, dat denk ik niet, ik wil gewoon niks meer met haar te doen hebben, in die zin dat als je mijn kind, man of mij dermate links laat liggen, je voor mij ook geen stuiver meer waard bent.

Maar verder ben ik best lief

 

Ja en nee.. Ik kan wel boos blijven maar ik kan het wel van me afzetten en ik zal gewoon normaal doen, ik zal dan geen hele gesprekken meer beginnen maar wel normaal gedragen.

 

Nee, eigenlijk niet. Ik kan helemaal niet lang boos blijven en zit er dan zelf bovendien het meeste mee.
Ik kan ook heel veel dingen vergeven, je moet het echt heel bont maken wil ik echt boos worden. Maar als het dan eenmaal zover is ben ik niet eens lang boos, maar dan is het voor mij wel klaar. Dan kan ik nog prima vriendelijk doen, maar een echte band zal er dan nooit meer zijn.

Maar haatdragend ben ik echt niet.

 

Ja en nee, ik ben iemand die voorheen altijd de schuld bij zichzelf zocht en daardoor mensen wel 100den kansen gaf.
Nu nog haat ik ruzies, maar ik loop niet meer achter iemand aan, als diegene echt fout is geweest.
Bij mij moet je dus heel ver gaan wil ik je echt negeren en aan de kant zetten.
Tot nu toe is dat 2 keer in mijn leven gebeurt en dat komt ook nooit meer goed.

 

Nee. Ik vind het echt zonde van mn energie om boosheid te laten sudderen. Als ik boos ben zeg ik dat ook om het uit te spreken, en ga ik niet zitten mokken tot iemand (die het misschien niet eens door heeft?) naar mij toe komt. Soms moet je ook gewoon over je eigen gevoel heen kunnen stappen en de eerste stap willen zetten.

 

Ja en nee. Het ligt ook een beetje aan de situatie en hoe de omgang is, zijn er bijvoorbeeld al vaker dingen voorgevallen etc..
Als je me eenmaal diep gekwetst hebt door meerdere gebeurtenissen dan ben ik er ook echt klaar mee.

 

Dit idd..

 

Ik ben heel zwart wit.
Voor mensen die ik leuk vind en graag mag ga ik door het vuur en die kunnen alles bij mij maken. Dan ben ik wel een beetje boos maar omdat ik ze dus graag mag glijd dat dus van me af.

Maar vind ik ze verder niet bijzonder dan kan ik heel makkelijk iemand volledig uit mijn leven zetten zonder daar nog maar 1 nacht van wakker te liggen. Maar dan moeten ze wel echt iets vervelends hebben gedaan. Ik geef ook geen tweede kans. Bij een minder vervelend iets denk ik er gewoon niet zo over na want die persoon is toch niet belangrijk voor me.

Dus eigenlijk ben ik in beide gevallen snel van mijn boosheid af.

In jou geval zou ik denk ik als ik dus gekwetst zou zijn door een kennis waarschijnlijk niet meer met die persoon praten wel gewoon groeten maar verder extreem oppervlakkig.

 

Ik kan ook best wel lang boos blijven, maar ligt ook aan de situatie (hoe is de band verder, hoe gehecht was ik er aan etc.)

 

Sommigen vinden van wel. Ik vind van niet. Als ik voor mezelf een grens heb bereikt is het klaar. Kan best even duren, maar laat me ook niet meer gebruiken en een ander geld besparen en zelf overal duur voor betalen, want dat elkaar helpen werkt maar 1 kant op. Ken iemand die geld verdienen en vooral in de zak houden belangrijker vind als een keer helpen.. terwijl ik diegene ernstig geholpen heb en veel geld bespaard heb. Als ik dan eens iets vraag dan kan het niet.