Onze dochter van 7 kreeg 2 maand geleden van het een op het andere moment een tic. Ze knippert heel vaak met haar ogen, sinds een week maakt ze ook een beweging met haar hoofd / kaak. Wij zeggen haar niks over haar tics en zorgen er ook zoveel mogelijk voor dat anderen haar er niet op aanspreken. Verder is ze een vrolijk, intelligent meisje met veel vriendinnen. Op internet lees je dat het veel voorkomt bij kinderen in deze leeftijd, maar ik ken ze niet... Zijn er hier misschien moeders die ook kinderen hebben met tics?
Ja mijn. Zoon ook toen hij zeven was. Hield lang aan en ging ook over van knipperen met ogen in raar knijpen en later vingers tussen deur houden ( deur open) maar van een op ander moment ook weer voorbij gelukkig. Was bij ons niet aan stress gerelateerd denken we. waarschijnlijk soort van kortsluiting in brein... We hebben getracht er geen aandacht aan te besteden,.. sterkte want het is erg vervelend voor ons ouders vooral...
Onze zoon heeft ook diverse tics gehad, toen hij 3 jaar was ook met zijn ogen knipperen. Met 4 of 5 jaar een tic met staren, was best eng want zijn oogleden gingen dan een stukje dicht en hij leek echt even weg. Beste is inderdaad er geen aandacht aan geven. Als het goed is, houdt het dan vanzelf weer op. Bij onze zoon kon het soms wel weken of maanden duren.
Ik heb het zelf gehad. Duurde helaas jaren en had steeds verschillende zenuwtrekken. Trekken met nek, draaien met ogen, geluid maken, mond open spannen, enz.... Ben er voor bij de dokter geweest, maar was toen iig niets aan te doen.
Mijn zoon heeft er rond zijn 10e een tijd last van gehad. Knipperen met de ogen en soms met een geluid erbij. Had hier met spanning rondom cito en voetbal te maken. Het is vanzelf weer overgegaan
Pff ik kan niet wachten tot het over is. Vooral dat knipperen werkt me op de zenuwen als ze met me praat Blij om te horen dat het bij jullie kinderen vanzelf weer over is gegaan. Lijkt me voor haar heel moeilijk als de tics niet over gaan. Voor zover ik weet wordt ze er door klasgenootjes niet op aangesproken, nu maar hopen dat dat zo blijft.
Mijn dochter heeft al jaren tics, gaat de een weg, komt er een ander voor. Bij haar door adhd/autisme/medicijngebruik dus wel wat hardnekkiger, heeft duidelijk met haar prikkelverwerking te maken al dan niet wederzijds beïnvloedt met bijwerking medicatie. Sommige onopvallend, andere wel heel merkbaar voor de omgeving vanwege t geluid. Afgelopen jaar had ze een heel aanwezig kuchje.... ik werd daar zelf echt kriebelig van met tijd en wijlen. Gelukkig merk ik momenteel vrij weinig meer. Ik gaf juist soms wel aan dat ik merkte dat er weer iets was. Stukje bewustwording kan soms helpen doorbreken. Als ik t maar zei op een manier dat ze er niets aan kan doen. Dwang en tics zijn op zich best veel voorkomend op bepaalde leeftijden. Over t algemeen gaan ze wel weer weg. Bij sommige kinderen wordt t overheersend. Dat is wel belangrijk om in de gaten te houden.
Hier heeft de oudste van bijna 5 het ook regelmatig, soms duren ze een paar weken en soms is het sneller weer over. Wij geven een paar keer aan dat hij het doet, maar op een gegeven moment negeren we het ook inderdaad. Hier merken we vaak dat het weer op komt zetten rond spannende periodes. Dus na de zomervakantie, in december en straks waarschijnlijk rond z'n verjaardag. Hier is het meestal ook knipperen met de ogen, neus ophalen of een kuchje
Mijn oudste heeft het in december zo rond de sinterklaas tijd.... Daarna is het weer over Juf gaf aan dat meerdere kinderen uit de klas dit hebben Heeft ze Het misschien druk met iets? Of veel nieuwe indrukken oid?
Yep. Mijn zoon heeft toen die jonger was ook veel tics gehad, ogen knipperen, rare bewegingen met mond/ kaken, hij is nu 15 jaar en knakt nog veel met zijn vingers maar dat is eerder een slechte gewoonte. Als kind heb ik zelf ook enorm veel tics gehad, er waren toen veel spanningen thuis maar ik geloof niet dat ik dat heel bewust meemaakte. Die tics voelen echt als iets dat moet gebeuren want anders wordt je onrustig, het is echt een ontlading van je gevoelens op dat moment en echt heel naar wanneer mensen op je gaan letten. Ik ben nog steeds gevoelig met tics, vooral bij stress kan ik met mijn ogen gaan knipperen, zuchten, of met mijn mond trekken, ik heb het nu als volwassene wel beter onder controle maar ik weet hoe het voelt.
Ja hier ook een jongen die dat af en toe heeft. Nek beweging rond 7 jaar Nu steeds wiebelen met zijn neus. Gaat steeds weer weg en heel af en toe komt het weer terug. Meestal rond drukke perioden of als hij moe is.
Ik kan me nog van mezelf herinneren dat ik dat had. Ik draaide met mijn ogen of trok met mijn mond. Ik weet niet precies hoe oud ik was. Ik schat jaartje of 8/9. Ik heb 5 oudere broers/zussen en sommigen van hen hielden hun mond er niet over... Ik vond dat enorm vervelend omdat het niet lukte ermee te stoppen. Ik denk ook dat het averechts werkte. Uiteindelijk toch vanzelf over gegaan gelukkig.
Mijn zoon van 4 heeft twee jaar een tic gehad. Hij zat heel vaak aan zijn rechteroor. En dan even erlangs gaan/slaan. Nu heeft hij al even een nieuwe tic. Hij trekt gek met zijn mond en nek. De andere twee hebben het niet
Het knipperen met de ogen is duidelijk minder nu ze met haar mond / kaak een tic heeft. Soms doet ze ze allebei tegelijk, dan bijt ik het puntje van mijn tong eraf om maar niks te zeggen. Ik heb haar wel gevraagd op een rustig moment waarom ze de beweging met haar kaak maakt. Ze geeft aan dat ze dan pijn heeft in haar nek. Zou ze daarmee dat vervelende gevoel bedoelen waardoor ze haar tic ‘moet’ doen?
Mijn oudste dochter heeft tijden gehad dat ze heel overdreven over haar bovenlip zat te wrijven, bleek ook een uiting van spanning te zijn, nieuw huis, toetsen op school, nieuwe sportclub
Heel herkenbaar. Hier ook ogen knipperen en geluidje. Hopelijk gaat het snel over. Vorig jaar idem rond deze periode. Misschien toch de cito/school/rapport stress. Leren gaat het niet heel gemakkelijk af.