zijn hier nog meer meiden die zich geen tienermama voelen? Ik weet at het een begrip is en ook dat het zo is tot je 23e maar ik merk dat heir veel vragen op staan als; woonde je nog thuis of was je al uit huis enzovoort die bij mij gewoon niet van toepassing zijn! want wij zijn GEPLAND zwanger geraakt en ik merk toch dat dit een evrschil is in beleving! natuurlijk niet in de liefde voor jekindje! laat dat duidelijk zijn! en hoe gaan jullie met mensen om die maar vinden dat je wel jong bent? het is naar mijn idee tegenwoordig een uitzondering om zo jong mama te worden! als je 30 bent is het de normaalste zaak! maar ben je vooraan in de 20 bv dan is het ineens heel anders!
Ik val blijkbaar ook onder de tienermoeders, maar zo voelt het niet. Ik woon samen, ben getrouwd en hebben bewust voor Iman gekozen. We hadden daarvoor natuurlijk ook de financieen enz...
Ik voel me ook totaal geen tienermoeder ook al was ik 19 toen ik zwanger raakte. Ik voel me ook eigenlijk veel ouder dan dat ik ben. Ik ben op m'n 18e uit huis gegaan en heb toen samen met mijn vriend een huisje gekocht. Ik studeer nog maar mijn vriend (25) is al afgestudeerd en heeft een goede baan. Mensen in mijn directe omgeving hebben totaal niet gereageerd op mijn leeftijd. Ik denk dat iedereen het wel een beetje verwacht had en het normaal vond dat we een kindje kregen, ook al was het niet helemaal gepland. We waren immers al heel lang samen, hadden het financieel gezien heel goed en hadden alles helemaal op orde. Wat ik wel heel vervelend vind, zijn de vooroordelen van mensen die mij verder niet kennen. Zo heb ik slechte ervaringen met gynaecologen in het ziekenhuis. Als ik een keer alleen naar het ziekenhuis ging, (zonder vriend) dan werd ik zo kleinerend behandeld bah. Ik hoorde ze gewoon denken: daar heb je weer zo'n kansloze alleenstaande tienermoeder. Ik doe een universitaire opleiding en ik heb nu al zo vaak gehoord dat het zo zonde is van mij studie en dat ik beter had kunnen wachten met het krijgen van een kind. Ik vind dit juist helemaal niet zonde. Ik heb maar 2 dagen college in de week dus ik kan mijn studie prima combineren met de zorg voor Estelle.
wij hebben er ook bewust voor gekozen. we zijn getrouwd wonen samen. werken allebei hij 40 uur en ik 24 uur nu zijn we bezig voor een tweede en morgen id me nod
ik was 17 en dus voelde ik me toen een tienermoeder, nu ben ik 28 jaar en een troste jonge moeder met een dochter van bijna 10 xxxx Maria
ik voel me totaal geen tienermoeder. ben met mn 15 al gaan samenwonen met mn mannetje. met mn 18 getrouwd en ben daarna zwanger geworden (gepland).
voel me geen tienermama, maar door anderen voel ik dat soms wel. ze vinden je toch anders as een moeder van 25 ofzo
Ik voel het ook totaal niet, merk ook dat ik steeds minder naar dit topic kijk omdat het vaak gaat over hoe loste jij dit op in een situatie waarbij het ongepland was. Bij ons reageerde iedereen eigenlijk heel leuk, totaal niet verbaast want we zijn al 4 jaar samen en wonen 3 jaar samen, werken beide en de kinderwens was bekend bij de meeste. Ik kan ook niet mee praten met iemand waarbij het ongepland was en daar vragen over heeft, hoe vertel je het je ouders etc. Mijn ouders en schoonouders zaten echt te wachten om eindelijk opa en oma te worden dus die reageerde heel gelukkig. Ze kopen veel voor de baby, maar niet zoals hier gebeurt omdat de ouders het zelf niet kunnen missen maar meer omdat ze het zo leuk vinden en graag met alles mee helpen en hun kleinkind willen verwennen. Ook vragen zoals studeer je nog en hoe los je dit op of woon je nog thuis. ja daar kan ik ook niks mee. Ik heb bewust eerst een studie gedaan, toen 2 jaar gaan werken en toen een kindje en ik woon al 3 jaar niet meer "thuis". Ik vind t heel leuk dat dit topic er is, misschien voor meiden waarbij het ongepland was en die daar vragen en raad over willen. Maar ik voel me "gewoon" moeder ookal ben ik "pas" 19! Ik voel me ook totaaal niet 19, en volgens mij ziet niemand mij in me omgeving zo.
Gos, ik was 20 toen ik beviel van mijn oudste (werd de dag erna 21) en 23 toen ik beviel van de tweede, ik heb me nooit echt tienermoeder gevoeld hoor..
ik ben ook nog 22 en ook tiener moeder, maar zo voel ik me niet en zo wil ik me niet voelen. we zijn mama's of worden mama's. Punt! hier is het een bewuste keuze geweest, ik woon al een tijd samen. Maar JUIST door mijn omgeving voel ik me wel eens een tiener moeder, door al dat negatieve om ons heen.. En veel al ook door leeftijdsgenootjes die geen kinderen hebben.. en dat we te jong zijn begonnen. leuk dat jullie een eigen plekje hebben.. maar ik vind het maar een naar woord "TIENERMOEDER" maaruuh ik hoop dat jullie wel veel aan het forum hebben hoor! want dat blijft natuurlijk wel de grootste verslaving hihi
MYSSYM ea... idd denk ik er ook zo over vandar dat ik dit topic plaatste! Dit topic gaat neit over het teinermoeder schap maar mee rover het ongepland zwanger raken op jonge leeftijd! Dit had ik ook al opgemerkt daarom vroeg ik me ook af over er meer dames waren die zich hiertoe niet rekenen! BEn blij dat ik niet de enige ben!
ik voel en voelde me ook geen tienermoeder. Ik had op mijn 18e alles voor elkaar wat een normaalgesproken tiener op kamers niet had. Had/heb een woning van de bouw compleet ingericht met nieuwe meubels ,houten vloer etc etc etc. Heb mn rijbewijsje en auto. Ik studeerde niet meer en werkte gewoon, en alles was zoals iemand van 30 het ook gehad zou hebben
Ik ben dan (nog maar ) 18, maar ik voel mij ook geen tienermoeder, meer een gewone moeder. Ik heb al heel lang geen "drang" meer om uit te gaan. Heb nooit aan drugs gedaan. Drinken doe ik zelden en dan heel weinig (dus echt een gelegenheids drinker). Ik voel me uberhaupt geen tiener. En ik moet zeggen dat ik dat niet erg vind. Ik val dan wel onder de categorie "ongepland" zwanger. Maar dat maakt het zeer zeker niet ongewenst. Ik heb netjes mijn havo-dimploma gehaald, ben vervolgens een hbo-studie gaan doen in Den Haag, waar ik mee gestopt ben wegens mijn zwangerschap en wegens het ontzettend tegen vallen van het niveau van de opleiding (verveelde me rot!). En ik ben nu van plan een combinatie van studeren en werken te doen, al is het alleen omdat ik op zo'n manier financiele zekerheid heb (werken) en ook vooruit ga watbetreft financieen (studie) en mijn zoontje dus meer kan bieden dan wanneer ik alleen zou gaan werken. En ik woon nu tevens in een eigen woning, de hele baby-uitzet heb ik zelf bij elkaar gesprokkeld (ben in totaal maar 20 euro kwijt aan mijn hele uitzet!). Ik vind het begrip tienermoeder erg relatief, je hebt tienermoeders en tienermoeders. Je hebt de tienermoeders die nog echt tiener in hun hoofd zijn, maar in dat geval zouden vrouwen van in de 30 ook tienermoeder kunnen zijn (lang leven de lol, niets interesseert me - mentaliteit). En de tienermoeders die alleen in jaren tienermoeder zijn, maar qua ontwikkeling/instelling/verantwoordelijkheids gevoel veel verder zijn dat dat. En het idee dat je geen kind op kunt voeden en/of daarvoor kunt zorgen omdat je jong bent vind ik volslagen onzin. Liefde en goedwillendheid zijn niet leeftijd gebonden. Ik ben dan zelf 18 (zoals ik al zei), maar ik wordt letterlijk overspoeld met bewondering en complimenten vanuit verschillende hoeken (vk, gyn, kv, wijkverpleegkundige, maatschappelijk werkers, ouders etc.) over het feit dat ik het allemaal ontzettend goed doe, vaak zeggen mensen dat ik een "natuurtalent" ben, een "geboren moeder", een inspiratie bron voor anderen etc (klinkt als opschepperij, ik weet het, maar ik ben er gewoon erg trots op, en terecht! Als moeder kun je geen groter compliment krijgen!). En vaak wordt er dan nog achteraan gezegd: Ik zou willen dat die moeders van in de 30 die wel alles helemaal in orde en gepland hadden het ook maar half zo goed deden als jij. Nou, ik denk dat dat wel meer dan genoeg zegt, gezien het feit dat 9 van de 10 mensen die ik spreek vooraf al bordevol vooroodelen op mij af komen stappen. Hun mening veranderd doordat ik laat zien dat ik niet ben wie/wat zij denken dat ik ben (eerlijk waar, ik heb ze niet eens hoeven omkopen ). Maargoed, weer even on-topic: Nee, ik voel mij geen tienermoeder. sorry voor het lange verhaal.
Goh dacht dat tienermoeder tot 18 of was ofzo...dus ik ben ook er ook één Maar voel me dus niet zo, heb 6 jaar een relatie, wonen 3 jaar samen zijn inmiddels bijna een jaar getrouwd. En Lindsey was heel erg welkom dus zijn dolblij met haar Uitgaan etc heb ik trouwens nooit gedaan, mijn man ook al jaren niet meer vinden er niets aan. Als wij uitgaan gaan we uit eten en naar de bios haha...
Ik dacht dat je een tienermoeder was tot je 20ste. Ik heb er nog nooit van gehoord dat je tot je 23ste tienermoeder bent dan ben je niet echt meer een tiener al zeg ik het zelf Ik voel me dus ook echt niet zo bij ons was het gepland we zijn 3 juni 7 jaar bij elkaar en in december gaan we trouwen.
ik voel me echt zoooooooo geen tienermoeder! ik ben getrouwd heb een eigen woning mijn man heeft een vaste baan en ik huisvrouw/mama en ook wij hebben bewust gekozen voor ons kindje! word soms zooo niet goed van al die blikken van hmm die is nog jong.... of zou het haar kindje wel zien! en dan heb ik de neiging om te zeggen van jaaa het is mijn kindje! nu heb ik ook nog eens de pech dat ik best klein en tenger ben en daardoor lijk ik ook nog eens jonger
Ik voel me ook geen tiener moeder. Was allemaal gepland. Maar er word wel zo naar je gekeken dat je ''tiener moeder'' bent/word. Toen ik m'n eerste miskraam kreeg zeiden ze: ach je bent nog maar 21 dus is toch niet erg?