Na een jaartje afwezigheid m'n account kwijt dus even een nieuwe gemaakt... M'n oudste dochter is zestien en heeft sinds een tijdje een vriend. Voor het eerst. Het is iemand uit haar klas, een leuke jongen (hij komt hier vaak over de vloer). Nu is het zo dat ik twee handen op 1 buik ben met haar. Ze voelt zich redelijk onzeker en toetst graag dingen af bij mij, of het nu over een meningsverschil gaat met haar vriend of over een nieuw kapsel, maakt niet uit. Ik vind het erg leuk dat ze zo open is en ik help haar zo goed ik kan. Ik ben ook vrij goed op de hoogte over hoe "ver" ze zitten in hun relatie, en na een paar uitgebreide verslagen over hoe goed ie wel kan kussen (tsja, sommige dingen hoef ik ook niet echt te weten, maar goed), lijkt ze nu wel open te staan voor wat meer. En dan gaan alle alarmbellen af natuurlijk. Ik vind haar zelf nog jong. Ze is ook mentaal nog niet echt volwassen, slaapt nog met knuffels en bij nachtmerries gooit ze mijn man uit ons bed en komt ze naast mij verder slapen. Maar goed, we hebben toch de volgende stap gezet en ze is nu net begonnen deze week met de pil. Ik wou het risico gewoon niet lopen. Intussen voel ik gewoon dat de spanning toeneemt. Ik merk dat ze meer en meer vragen begint te stellen over de eerste keer seks, of ik vond dat het pijn deed en dat soort dingen, en daar heb ik wijselijk maar niet op geantwoord (deed nl. hardstikke zeer), en ik merk mede hierdoor dat ik het lastig heb met wat ik vertel en wat niet. Ik wil wel de "open mama" zijn, maar door sommige dingen te benoemen ben ik ook bang haar in een bepaalde richting te sturen. Als ik de waarheid over die bloederige eerste keer zou vertellen, begint ze er misschien niet aan, en als ik haar vertel dat seks leuk is, begint ze er misschien net eerder aan. Terwijl ik gewoon wil dat ze pas voor het eerst op haar achttiende naar bed gaat (nou ja, wishful thinking zeker?) M'n man is eerder van het type "eerlijk duurt het langst" en zegt dat ik gewoon naar eerlijkheid op al haar vragen moet antwoorden, en niet moet stilstaan bij wat eventueel de gevolgen kunnen zijn. Hij suggereert zelfs dat ik met haar vriend moet praten over condoomgebruik - hij is nog banger dan ik over een eventuele zwangerschap. Ik denk dat er wel meer mama's het lastig hebben met het openbloeien van hun dochters op dit gebied. Hoe gaan jullie hier mee om of willen jullie hier graag mee omgaan in de toekomst? Welke informatie delen jullie uit jullie persoonlijke leven, of houden jullie net privé?
Interessante vraag. Mijn jongste is er totaal niet mee bezig, maar mijn oudste heeft wel een vriendje. Ik heb niet het idee dat ze al meer doen dan wat kussen en knuffelen en dat seks iets is waar ze überhaupt al zou voor open staan. Ik denk dat ze daar toch nog wat te jong voor is. Nou ja, dat hoop ik dan maar, want ze neemt nog geen anticonceptie. Vragen over seks en de eerste keer hebben ik en mijn man altijd zo eerlijk mogelijk beantwoord. Er zijn wel grenzen natuurlijk, je kunt het wel hebben over dat seks leuk is maar daarom hoef je nog niet te vertellen hoeveel standjes je doet en hoeveel je klaarkomt Sommige details vertel ik niet, maar je kunt wel in grote lijnen spreken, ook over je privé seksleven. Over de eerste keer zijn er bij ons wel wat dingen verteld, naar aanleiding van een film waarin zo'n scène zat. Ik heb toen gewoon eerlijk gezegd dat de eerste keer niet altijd makkelijk of pijnloos is. Ik ben van mening dat je wat dat betreft beter zo realistisch mogelijk kunt zijn. Ik herinner me rond de tandarts een gelijkaardige discussie met mijn man, die vond dat ik beter helemaal niks kon zeggen over dat je toch dat prikje wel voelde en dat je soms ook wat pijn hebt. Omdat je dan al angstig bent op voorhand. Maar ik ben van mening dat als je weet dat het normaal is dat je iets voelt, dat net ook rust kan brengen. Open kunnen communiceren over seksualiteit, naar je man maar ook naar je kinderen, is een geschenk. Nou klink ik vast als een dominee, maar ik vind wel dat het zo is.
Hier zijn ze nog niet zover, maar 16 is toch een prima leeftijd? Ik zou het fijn vinden als mijn kinderen dan zo open zijn. Een eerste keer sex hoeft zeker geen pijn te doen of bloederig te zijn en dat zou ik dan ook zeker aangeven (hier totaal geen pijn oid) en ik zou zeker aangeven dat sex leuk kan (moet) zijn. Niet omdat ze dan eerder begint, maar omdat ze weet dat het leuk hoort te zijn en geen moetje is omdat haar vriend graag wil. Ik vind het zelf nogal wat om die jongen aan te spreken op condoomgebruik. Je kunt toch gewoon je dochter leren dat ze dat moet gebruiken? Sex doe je veilig en anders niet.
Mijn zoon is 12 (mijn dochter nog maar 4 dus nog niet aan de orde voor haar) maar ik ben heel open met hem en we bespreken alles. En heb ook al aangegeven als hij straks een vriendinnetje zal krijgen en de volgende stap zou willen zetten hij dit gewoon kan vertellen en ik condooms zal regelen. Als ik naar mezelf kijk ben ik blij dat hij heel erg open is naar ons toe want ik heb dit vroeger dus nooit thuis besproken en daarom wil ik dat met mijn kinderen dus heel anders doen. Ik had met een smoesje bij mijn moeder de pil voorgeschreven gekregen dus alles ging stiekem en dat wil ik dus absoluut met mijn kinderen. Als hij vragen heeft zal ik ze eerlijk beantwoorden en we hebben ook de afspraak dat als hij ergens mee zit dit gewoon kan vertellen en dat we hem in alles willen helpen en moet zeggen dat hij dus heel eerlijk is en weet dat wij niet boos zullen worden en dat dingen bespreekbaar zijn. En wat betreft je dochter vind ik 16 echt niet jong en als jullie haar vriendje kennen en het is een leuke betrouwbare jongen dan zou ik daar geen moeite mee hebben. Je kan je dochter gewoon duidelijk maken dat ondanks dat ze de pil slikt ook een condoom moet gebruiken daar hoef je haar vriendje niet op aan te spreken vind ik. Lekker awkward voor hem met je schoonouders en ga er vanuit dat zijn ouders hem ook wel voorlichting geven.
Ik zou sowieso niet met haar vriend gaan praten over condoomgebruik. Want daarmee leg je de verantwoording bij een ander neer. Ik leer mijn dochters om zelf verantwoordelijk te zijn voor hun lichaam en dus heb ik behalve met dochter naar de huisarts gaan voor de pil het condoomgebruik met haar besproken en gezorgd dat ze zelf condooms heeft. En verder lijkt mij dat je gewoon eerlijk kan blijven, maar het wel wat algemener houden. Dat het pijn kan doen, maar dat dat niet bij iedereen het geval is bv.
Ik ben de slechtste denk ik. Ik zou haar naar haar lerares sturen Ik geef bij mijn leerlingen overal antwoord op, noemalles bij het naampje en ze mogen alles vragen (zal niet zo persoonlijk worden trouwens), maar mijn dochter vroeg pas hoe die baby eigenlijk in de buik van mijn vriendin komt en toen dacht ik al van uhhhhhhmmmm.... Ik vind het wel goed van je, maar ik denk niet dat ik zelf zo open zal zijn naarmijn dochter. Zoals je zelf ook zegt: sommige dingen wil je niet weten van elkaar.
Wat fijn dat ze jou in vertrouwen neemt en zo open is. Ik zou haar duidelijk maken dat zij verantwoordelijk voor haar eigen lichaam. En dus nooit moet vertrouwen dat de ander wel iets bij zich heeft. Dat kan immers niet (goed) werken of toch niet zo zijn. Niet alleen wat betreft deze jongen maar ook voor de toekomst. Geef ook uitleg over de pil en dat die soms minder goed kan werken. Daarnaast zou ik ipv aandacht aan de technische kant (daar komen ze samen wel achter). Juist aandacht geven aan de mentale en emotionele kant. Over dwang en drang. Nooit iets tegen je zin doen, privacy, eigenwaarde etc.
Wat fijn dat ze zo open is naar jou toe, ik zou dan ook zo open zijn naar haar toe. Je kunt toch gewoon aangeven dat een eerste keer pijn kán doen, het hoeft niet. Maar dat seks iets is, dat hoe vaker je het doet, des te fijner het wordt. Ik was net 15 en mijn moeder heeft bovenstaande destijds tegen mij gezegd, had ik het meeste aan
Dank je. Ik heb met haar dit weekend nog eens een gesprek gehad, blijkbaar heeft haar beste vriendin al seks gehad en heeft ze daar een horror verhaal van te horen gekregen. Ik heb haar gezegd dat het bij mij ook pijnlijk was maar dat dat niet zo hoeft te zijn. Ik heb haar ook gezegd dat het altijd maar fijner wordt, dat vond ik een goeie tip. Ze heeft wel aangegeven nog niet direct all-the-way te willen gaan, wat ik ook heb aangemoedigd. Ik heb haar gezegd dat ze alle privacy krijgt op haar kamer en dat ze dan maar stapje per stapje elkaars lichaam moeten leren ontdekken. Kostte me best wat moeite om dat te doen want ik weet dat mijn man niet graag heeft dat ze boven zitten met de deur toe, maar ik denk dat dit momenteel voor haar het beste is. Of dat hoop ik maar.
Rustig aan is echt een aanrader. Tussen de eerste keer dat mijn man me in mijn ondergoed zag en onze echte eerste keer seks, zaten een paar maanden. We gingen gewoon elke keer een stapje verder, we kenden elkaars lichaam eigenlijk al helemaal voor we ook aan seks begonnen. Mijn man kende mijn onvolmaaktheden al voor er iets was gebeurd. Dat maakte de eerste keer lichamelijk misschien niet makkelijker, maar geestelijk wel. Ik ken een aantal meisjes die er gewoon meteen van kussen naar seks gingen - dat zou ik voor mijn eigen dochter niet willen. Ik zou het er wel wat lastig mee hebben om mijn dochter ongestoord op de kamer te laten (mijn oudste is nu 14). Dat vind ik toch nog wat jong om zomaar de controle over uit handen te geven. Ik loop gewoon vrij rond in huis en ze mag haar kamerdeur (voorlopig) ook niet dichtdoen.
Ik heb zelf (nog) geen kinderen maar ik wil even zeggen dat je dit goed aanpakt, vollemaan. Mijn (biologische) moeder was erg gesloten over alles wat opgroeien en seksualiteit aanging, veel dingen waren onbespreekbaar waaronder zelfs de eerste menstruatie, hierdoor was dit een traumatische gebeurtenis. Met mijn stiefmama heb ik een veel beter contact, toen ik wat op ontdekkingstocht ging met jongens heeft zij me heel goed geholpen en ik ben super blij dat ik haar had. Bij mijn moeder moest de deur steeds open en moest ik als ik wat intiemere dingen wou doen met m'n vriendje altijd snel-snel wat doen, voor ze het zou ontdekken. Bij mijn stiefmama ging de deur dicht en wist ik dat ze ons ook nooit zou storen. Zoals leentje hier al schreef is dit net positief en ga je meer je tijd nemen om elkaar te ontdekken, omdat het niet stiekem of snel moet.Wij waren zo op elkaar ingesteld dat de penetratie zelf nog heel lang maar een klein onderdeeltje is gebleven van het vrijen. We vonden het mét gewoon niet leuker dan zonder En ik denk dat je dan toch kunt zeggen dat je elkaars lichaam goed kent.