Tijd stoppen met werk... partner niet redelijk?

Ik begrijp dat je het gevoel hebt geen kant op te kunnen. Maar ik vind toch dat je je hier niet in moet schikken. Het is waanzin om je kindje naar je schoonmoeder te brengen omdat zij daar 'gelukkiger' van wordt. Wat echt belangrijk is is dat jij nu tijd met je kleintje mist, en dat kan je nooit meer over doen. Als hij straks op een manier opgevoed is waar jij het niet mee eens bent, dan ben je te laat en kun je er niets meer aan doen. Ik heb meerdere keren in een relatie gezeten die niet gelijkwaardig was en ik kan daar nog heel boos over worden. Daarnaast ben ik ook geheel bekend met het bemoeizieke-schoonmoeder-syndroom. Geld mag niet het allerbelangrijkste zijn, dat is je kindje. Je hoeft niet helemaal te stoppen met werken, je kunt 2 dagen gaan werken, dit is al een compromis vanuit jou en als je vent daar ook al niet voor open staat... dan moet ie zich maar eens afvragen wat nu eigenlijk het belangrijkste voor hem is!

 

@Ranja: Volgens mij is jullie probleem niet zozeer de opvang, maar de financiën. Ik zou me er op focussen om daar goede afspraken over te maken, eventueel in begeleide gesprekken. Anders blijven dit soort kwesties terugkomen.

Er zijn verschillende mogelijkheden om je inkomen en spaargeld te verdelen. Wat ik zelf de prettigste manier vind is wat ik even het combimodel zal noemen. Mijn man en ik hebben ieder een eigen rekening en één gezamenlijke rekening. Ons salaris wordt op onze eigen rekening gestort en dat storten we door naar de gezamenlijke rekening min een vast bedrag. Dit 'zakgeld' is voor ons allebei even hoog. Dus ik stort bv. 1000 - 250 en hij 1500 - 250 door. Die 250 gebruiken we voor onszelf en daarover hoeven we dus ook nooit verantwoording aan de ander af te leggen. Of ik het nou spaar, uitgeef aan kleding of hij er dure audiodingen voor koopt maakt niet uit. Scheelt enorm veel discussies. De spullen voor de baby, huishouden, gezamenlijke vakanties, etc. gaan van de gezamenlijke betaal- en spaarrekening.

Wat betreft het 'eigen spaargeld' zou je een verdeling kunnen verzinnen waarin je nu afspreekt wie wat inlegt in een gezamenlijke spaarrekening en wat je zelf houdt. Of dat een gelijk of verschillende bedrag is moet je dan samen bepalen. Ik kan me ook voorstellen dat dat eraan ligt hoe die saldo's tot stand zijn gekomen.

 

Wij doen het precies hetzelfde. Ideaal in ons geval, aangezien de uitgavenpatronen hier ook erg verschillen.

Stel het eens voor aan je vriend..

 

Grappig, wij doen het precies andersom. Allebei hetzelfde bedrag naar de gezamenlijke rekening, en wat overblijft is voor jezelf. Maar we gaan ook uit van het principe dat we beide evenveel geld inbrengen en evenveel 'arbeid' in de vorm van zorg, huishouden en klussen. Dit werkt voor ons prima.

ranja, ik snap je dilemma heel goed. geen enkele relatie is perfect, dus dat je moet geven en nemen hoort er gewoon bij. maar ik denk wel dat het belangrijk is dat ook jij grenzen mag stellen. en zo te lezen ligt er in elk geval een belangrijke grens bij de wijze waarop de kinderopvang wordt ingevuld. het lijkt me goed om daar toch met elkaar een oplossing voor te zoeken die voor jullie allebei acceptabel is. En ja, dat kost geld. maar als je het eens goed doorrekent (dus inclusief wat je van de belastingen terugkrijgt voor betaalde opvang) valt het misschien nog best mee voor je man?

ik vind het overigens ook nogal wat van je schoonmoeder, dat zij 4 dagen per week voor haar kleinkind zorgt. heeft ze verder niets te doen?

 

wij hebben ook allebei aparte rekeningen, maar ik ben gemachtigd voor alle rekeningen, en doe alle administratie.
Ik maak elke maand een lijstje met vaste lasten, boodschappengeld en evt. kosten voor noem maar op, keuring voor de auto ofzo. Dat gaat dan van ons beider rekeningen af, en wat er dan daarna overblijft in totaal, dat gebruiken we of om allebei iets aparts van te kopen, of we kopen er iets gezamelijks van voor het huis ofzo, en de laatste 6 maanden ging al dat extra alleen maar naar de derde rekening, die van het kindje
Ik heb voor ons kindje een aparte rekning op mijn naam staan, waar straks de kosten voor kinderopvang, de kinderbijslag, de extra aanschaffen van gedaan worden. Luiers en voeding en billendoekjes worden straks bij het boodschappengeld in berekent.

@ranja, ik vind het super rot te lezen dat jullie in zo'n situatie zitten, ik denk dat er toch eens een goed gesprek moet komen, want het is gewoon geen gelijkwaardige situatie zo, hij 'bepaalt' en jij moet maar volgen...jullie zouden meer samen moeten kunnen beslissen, zowel over de opvang van je kind als de financieen

 

Pffff, als ik dit allemaal lees ben ik nog blijer dat wij nog maar 1 betaalrekening en 1 spaarrekening hebben - zo makkelijk!

@ Ranja: ik hoop dat jullie er uit komen! Vervelende situatie, hoor... Ik moet er ook niet aan denken dat mijn schoonmoeder zo'n grote rol in de opvoeding zou spelen (trouwens: mijn eigen moeder zou ik ook niet fijn vinden!).

 

@ Ranja, het argument van je man dat opvang duur is klopt naar mijn idee niet erg. We betalen voor Roos voor 1 dag in de week iets van 50 euro in de maand maar daar zit eten/drinken luiers en alles bij. Dat is 12 euro 50 per dag!
Dat je man graag wil dat je kindje naar zijn moeder gaat is leuk en aardig maar zij ziet hem dus meer overdag dan jij, het zou voor mij teveel zijn.

 

Hee Ranja,
klinkt goed hoor in je bericht.
Ik ben blij dat je goed naar jezelf kunt luisteren en daar ook voor gaat.
veel succes in elk geval

 

Het lijkt wel of jou man jou onder zijn duim heeft! Kom ff voor jezelf en je kleine op! kdv is sowieso al beter voor de ontwikkeling van een kind.. en straks ziet jouw kind jouw schoonmoeder meer als zijn moeder.. ( ik was vroeger ook 5 dagen in de week bij mijn oma, maar als ik nou problemen heb ga ik naar mijn oma en nooit naar mijn moeder, ik zie mijn oma ook als mijn moeder en mijn moeder meer als een tante. ) Probeer een compromise te bespreken met hem.. dat jij gewoon volledig gaat werken als jou kind naar een kdv gaat! En dat je anders stopt met werken en dat hij dan wel voor alle kosten opdraait.. ( zijn jullie getrouwd ofniet? ) want als hij dan jou ziekenkosten ofietsdergelijks niet wilt betalen, krijg je vanzelf een incassobureau en dan zit hij ook met de gebakken peren

 

Bah wat een lastige situatie !
Probeer toch een compromis te sluiten, en niet alleen maar te doen hoe hij het wilt.

Als hij zo aan zijn eigen geld hangt zou ik maar eens wat dingetjes op papier gaan zetten, zijn jullie getrouwd ?

Het lijkt me echt lastig om met iemand getrouwd te zijn/samen te wonen en het echt ziet als ZIJN geld en MIJN geld.

Hier gaat al het geld wat over blijft aan het eind van de maand op de gezamenlijke spaarrekening, waar we ook allebei gewoon aan kunnen komen. Mocht het ooit onverhoopt misgaan wordt gewoon het bedrag van de spaarrekening in twee gesplitst en klaar.

 

och meid ik vind het zo rot voor je...
tja het enige andere wat ik dan kan verzinnen, ga lekker solliciteren naar een baan voor minder uren...en blijf het proberen om hierover te praten met je man.

 

Naja, maar zijn wil is geen wet!! Van mij had ie het mogen bekijken, want ik zou me eigen nooit vergeven als mijn kind mij niet als moeder gaat zien omdat het op is gevoed door mijn schoonmoeder!

 

Dus hij bepaalt dat jullie kindje naar je schoonmoeder gaat en hij bepaalt hoeveel je bij moet dragen? Ik vraag me af hoe dit zit. Jullie voeren wel een gezamelijk huishouden of deel je het huis en heb je toevallig een kind van hem gekregen? Ik krijg een beetje het idee dat jouw mening compleet niet belangrijk is. Ja, die heb je en mag je hebben, als je maar dát geld binnen brengt waarvan hij dan denkt, dat is genoeg? Zodat hij het weer op zijn spaarrekening kan zetten?

En als de wasmachine stuk gaat, wie gaat die betalen dan?

Om heel eerlijk te zijn vind ik het een heel gekke constructie. Maar ik blijf het wel even volgen, want ik vind het wel interessant.

 

Uit wat ik aandachtig heb gelezen gaat het hier niet om een gelijkwaardige relatie.

Ranja, ga een andere baan zoeken met minder uren. En vraag je eens af wat belangrijker dient te zijn in een relatie: geld of liefde (voor je kind, voor je man.) Benieuwd of je man dan nog zo achter zijn standpunt staat.

Schoonmama is precies dát: schoonmoeder en oma, niet verzorger. Je lijkt me sterk en slim genoeg om hieruit te komen
Sterkte.

 

Pff... ben blij dat wij het niet zo geregeld hebben. Zijn jullie getrouwd in gemeenschap van goederen of op huwelijkse voorwaarden?

Hier hebben we elk een eigen rekening maar van m'n mans rekening worden de rekeningen betaald (en dan is 't geld ook op) van mijn rekening leven we en wat er over blijft doen we soms wat leuks van en de rest wordt gespaard.
Het is hier echt ons geld en we hebben geen eigen geld. Als er wat nodig is overleggen we dat. Manlief vindt het prima als ik wat voor mezelf koop, aangezien ik dat toch niet veel doe. Manlief vraagt aan mij of het goed is als hij iets wil hebben, klinkt stom, maar bij ons is het echt nodig omdat het geld er anders uitvliegt en we het voorlopig hard nodig hebben.
Als we het in de toekomst een stuk ruimer hebben en ons huis opgeknapt is enzo, dan willen we beiden wel een eigen bedrag hebben ofzo wat we vrij kunnen besteden.

Ik hoop dat je er voor jezelf uit kunt komen. Kies voor jezelf en je kind. Het is niet de bedoeling dat je ondergeschikt bent aan je man. Het lijkt me dat je kind en je relatie voor het geld hoort te gaan.