Mijn dochter is altijd een goede slaper geweest, als baby sliep ze snel door en met 4 mnd klokje rond. Nooit problemen gehad, tot afgelopen zomer (toen was ze2/2,5 jaar). Een periode lang was het heel warm boven, toen was ze niet zo fit en toen brak een spannende periode aan. In september is ze begonnen op de psz, dit vindt ze erg leuk maar ze pikt alles op en moet alle indrukken natuurlijk verwerjen. In oktober kreeg ze een broertje. Dan volgen natuurlijk nov en dec met de nodige feesten en partijen. Sinds die periode wordt ze 's nachts vaak wakker, wil 's avonds niet slapen, slaapt vaak bij ons in bed, etc etc In het begin had ze veel moeite met haar nieuwe broertje, of vooral met het feit dat ik,niet meer continu en meteen voor haar beschikbaar was. Kortom, wennen aan een nieuwe positieverdeling binnen het gezin. Volkomen normaal, ook volkomen normaal dwars gedrag wat ik verneem van anderen in dezelfde situatie. Maar dat zou nu toch wel zo'n beetje over moeten zijn. Overdag is dat ook zo. Ze vindt haar broertje erg lief, knuffelt hem veel maar gaat verder ook lekker haar eigen gang. Wel is ze nog steeds erg bezig met haar eigen 'plekje '. Als ik bijv aan mijn vriend vraag of hij de jongste even over wil nemen zit zij hopla, meteen bij hem op schoot. Als ik zeg, nou L kan wel even op het speelkleed, ja hoor, dan ligt mevrouw er ineens op. We sturen haar dan wel weg en dat gaat dan ook wel, maar het zegt misschien wel iets. De jongste slaapt nog steeds bij ons op de kamer. Vooral uit praktisch oogpunt, onze slaapkamer is beneden, de kinderkamers boven. Mijn moeder denkt dat dit wel eens een issue voor onze dochter zou kunnen zijn. Wij slapen bij elkaar beneden, zij ligt alleen boven. Haar broertje slaapt bij ons, dat wil zij ook. Ze zegt dan ook regelmatig dingen als 'ik ben hier helemaal alleen' of 'ik wil met zn allen slapen'. Bedoeling is dat de jongste zeer binnenkort naar zijn eigen kamertje verhuist, dus hopelijk accepteert zij het dan ook dat ze op haar eigen kamertje gaat slapen. Iemand een soortgelijke situatie meegemaakt of tips hierover?
Ik herken het gedrag van je oudste overdag heel erg. Mijn oudste doet precies hetzelfde! Als ik iets suggereer voor haar zusje wil zij het ook direct. Ze is altijd heel lief voor haar zusje en kan goed delen, maar ze wil graag precies hetzelfde behandeld worden. Als ik bijvoorbeeld "klap eens in je handjes" voor de baby zing (zij zelf is 3,5, dus toch ruimschoots te oud voor dit soort liedjes...) dan wil ze dat ik het ook voor haar zing. En als de oudste een knuffeldoekje krijgt, wil zij het ook heel even vast houden en ermee knuffelen ?), want samen spelen = samen delen . Ik kan me goed voorstellen dat het probleem inderdaad grotendeels ligt in de jongste die wel bij jullie slaapt en zij niet. Wij hebben dit probleem zelf gelukkig niet, want mijn oudste is toch wat ouder dan jouw oudste en ze vind het gehuil van de jongste 's nachts maar irritant en zou er dus nooit bij willen liggen, maar ik kan het me goed voorstellen dat het anders zou zijn geweest als zij jonger was geweest en/of de jongste 's nachts beter zou slapen.
Oke, meteen proef op de som en zoontje ligt voor het eerst op zn eigen kamer. Dochter vindt het wel fijn volgens mij dat ze niet meer 'alleen' boven is. Ik beloofde haar net nog even bij haar te kijken als de jongste op bed ging, en toen lag ze inderdaad rustig te wachten, nu benieuwd hoe dit verder gaat vooral als ze vannacht wakker wordt. Zoontje moet ook even wennen geloof ik, hij heeft nogal wat lawaai, maar huilt niet dus zolang gaat het goed.
Ik herken het gedrag wel. Onze zoon was 2jr en 2mnd toen zijn zusje geboren werd. Hier moest (logisch) ook even wennen aan de nieuwe situatie met alle spanningen erom heen. Ook inderdaad dat ik er niet meer alleen voor hem ben was hier wel een dingetje ... En nog altijd (al is het wel minder) wil onze zoon ook wat onze dochter doet enz. Als ik bijvoorbeeld gek doe met haar, wil hij dat ik dat ook met hem doe. Het enige wat hier nog wel eens problemen geeft is het feit dat hij elke dag maar school moet en zijn zus maar twee ochtenden in de week (PSZ) Daarbij vallen nog weleens wat tranen bij onze zoon.
zegt dan ook regelmatig dingen als 'ik ben hier helemaal alleen' of 'ik wil met zn allen slapen'. ik denk dat dit inderdaad erg veel zegt. Niet te begrijpen voor een kind waarom de één wel en de ander niet bij de ouders mag slapen.
Tja ze heeft wel een puntje tich... Iedereen gezellig bij elkaar en zij mag niet. (Hoe logisch het voor ons volwassenen ook is )