Dag meiden Ik zit met een dilemma... Ik ben bijna 6 weken zwanger en ben net naar de dokter geweest om bloed te prikken, gewoon eens om de waarden te controleren. Vanavond krijg ik de uitslag, spannend MAAR ... 2 maand geleden had ik een miskraam. Nu vroeg de dokter me wel om 'het wat rustig aan te doen'. Verteld dat dit met mijn job (werk in de verzorging, personen met verstandelijke en fysieke beperking) niet altijd even simpel is. Mensen moeten gewassen, 'versleurd', ... worden en vaak moet ik toch heffen en tillen... Dit hoorde hij eigenlijk niet zo graag. Hij schreef me een briefje dat ik tot volgende week thuis kan blijven om wat te rusten, zodat de innesteling enzo in alle rust kan gebeuren. Ik moést het niet gebruiken, maar mocht het zeker wel doen zei hij. Nu voel ik me daar niet zo goed bij. Ik moet net superveel werken volgende week en heb niet veel zin om mijn collega's in de steek te laten (er zijn al heel wat ziektes geweest waardoor ze al veel moesten inspringen en vrije dagen opofferen). Langs de andere kant weet ik ook dat ik voorrang moet geven aan mijn gezondheid en zeker aan die van het kindje!! Dat ik nu best wel egoïstisch mag (moet?!) zijn. Alsook raadde hij me aan om de griepprik met 2 maanden uit te stellen (er werd me gevraagd op het werk om die te nemen en ik had toegestemd) tot december. Normaal gezien komen ze die volgende week geven ofzo. Nu had ik iets van "ah, ik vertel het gewoon tegen de collega's op het werk, dan kan ik gewoon verder werken en doen zij het hef en sleurwerk gewoon in mijn plaats". Maar de dokter was niet echt voorstander dat iedereen al op de hoogte was van mijn zwangerschap. Nuja, als ik opeens een week niet aanwezig ben en ik vraag ook nog eens om de griepprik met 2 maand op te schuiven ... dan weten ze ook hoe laat het is natuurlijk... Wat zouden jullie doen in mijn situatie? 1. Tien dagen thuisblijven en de ware reden niet vertellen 2. Vertellen dat ik zwanger ben, zodat zij het heffen en tillen in mijn plaats kunnen doen Ik zit echt in dilemma en weet helemaal even niet wat te doen We hadden namelijk graag nog wat gewacht om het ook aan onze familie te vertellen. Maar op het werk zijn ook veel mensen van het dorp waar ik woon, dus dat zal dan al snel de ronde gaan doen............ Hier heb ik dan ook weer geen zin in Vervelend!!
Rust betekend ook stress beperken. En stress beperk je door te doen wat voor jou goed voelt! Als jij niet lekker voelt bij thuis blijven ga je ook niet de rust voelen. Ik zou het op werk gewoon zeggen! Ik heb mijn werkgever ook verteld omdat ik soms even wat afwezig ben of wat langer op de wc zit. Je kan er ook bij vertellen dat je het van de dokter rustig aan moet doen. En dus het zware werk niet doet. Bespreek het anders alleen met je leidinggevende?
Eerlijk vertellen zou ik voor zijn. En doen waar jij je het best bij voelt. En zeker niet over je grens heen gaan. Ik zou thuisblijven als de arts dat adviseert... Maar snap je dilemma. Ik ben altijd voor open en eerlijk maar begrijp ook dat dit niet altijd kan. Succes met je keuze...
ik snap wel wat die dokter bedoelt met dat je het beter niet aan iedereen kan vertellen, maar ik vind 1) dat het niet aan hem is dat soort adviezen te geven, jij weet dat zelf het beste en 2) je kunt het ook op basis van need-to-know doen: je vertelt het je leidinggevende en de manager ofzo... en wat collega's die je vertrouwt en goed kent, maar dan hoef je het niet aan de grote klok te hangen. mijn advies is dan ook: vertellen en rust nemen. anders neem je het jezelf kwalijk mocht het toch mis gaan. trouwens, er is veel onderzoek dat rust nemen geen invloed zou hebben op de kans op miskraam, dus ik zou het ook niet te ver in je gedachten laten meespelen bij alles wat je doet. gewoon bewegen en sporten kan prima, maar zwaar tillen is misschien even beter om te laten. succes!
Amai, dankjewel voor de snelle reacties... Inderdaad, moest ik thuis zitten en de collega's weten het niet zou ik me gewoon nerveus maken en niet van de rust kunnen genieten denk ik. Gewoon omdat zij wat 'misnoegd' zouden zijn dat ze weer eens meer uren moeten werken. Moesten ze weten waarom, zouden ze het natuurlijk veel beter begrijpen... En ik zou me zéker schuldig voelen moest er iets met m'n beebje gebeuren gewoon omdat ik het 'gewoon' wou verzwijgen! Ik vergeef het mezelf nooit denk ik... Maar in dat 'enkele collega's vertellen en niet iedereen' zit het hem nu net. Ik werk in een team van 8 personen. Elke dag sta ik wel met iemand anders. Dus moet ik het wel vertellen aan elke collega, als ik zelf niet wil heffen en tillen (wat dagelijks vele keren moet). Ik zou het hen graag vertellen en op het hart drukken dat ik niet wil dat de hele instelling het weet (waar rond de 500 mensen werken en waar flink wat afgeroddeld word). Want een 'nieuwtje vers van de pers' is natuurlijk altijd hot Ik weet niet in hoeverre ik sommige collega's kan vertrouwen... De meeste wel, maar bij enkele heb ik mijn twijfels. Moeilijk... En mijn chef kan ik helemaal niet vertrouwen als het op stilhouden aankomt. Dus vind ik dat dan ook zo moeilijk om het te vertellen Misschien gewoon best zo snel mogelijk aan mijn familie vertellen dan? Moest het dan tòch uitkomen, dan ze het van ons horen en niet via iemand anders...... jammer, we hadden het zo graag rond kerst verteld, of rond mijn verjaardag binnen een maand. Ach ... de gezondheid van het kindje gaat voor op het 'magische van het op het perfecte moment te vertellen' zeker...
Precies. Gezondheid van de kleine staat op 1! Ik merk het ook hoor. Ik zit vaak lang op de wc door constipatie. Soms wel een half uur. Nu heb ik het "geluk" dat ik al een darmafwijking heb en nu gewoon kan zeggen dat het daardoor komt. Anders had ik het ook moeilijk geheim kunnen houden!
Haha hier ook een darmgedoetje dus niemand kijkt gek op. Bizar dat het toch nog eens handig uitkomt... net als mijn ziekenhuis bezoeken. Niemand die vraagt waarom
Voila, de knoop is doorgehakt!! Ik heb nog voor een andere optie gekozen, hihi!! 1) ik heb beslist dat ik die 10 rustdagen maar moet nemen, als de dokter zegt dat het beter is, dan zal hij daar wel een gegronde reden voor hebben. 2) ik heb mijn dichtste collega's en m'n chef in vertrouwen genomen, zodat ze toch op de hoogte zijn. Hoop nu wel wat op hun discretie ... maar ik ga er ook niet mee inzitten, want daar kan ik nu toch niets meer aan doen. 3) in plaats van binnen een maand vertellen we het dit weekend het grote nieuws al aan m'n ouders, schoonmoeder, zussen en broer... Nu dat het beslist is, valt er precies een blok van me... M'n chef en collega die ik verwittigde reageerden heel enthousiast en zeiden dat ik er zeker niet mee in hoefde te zitten. Da's ook al een grote geruststelling! En nu proberen genieten van m'n welverdiende rust Bedankt voor jullie advies!! x
Lekker hoor Nellie! Lekker genieten! Zou ook wel een dokter willen die mij dat voorschrijft😉 mijn ervaring is als het goed gaat gaat het goed en anders niet, en dan maakt het niet uit wat je doet... Maar goed toch lekker genieten nu! En veel plezier met vertellen
Volgens mij is het totaal niet wetenschappelijk bewezen dat dit helpt tegen een miskraam. Wat voor dokter is dat? Daarentegen fijn dat het opgelost is, zodat je lekker kan gaan genieten!
Hij heeft me ook niet gezegd dat ik door te heffen en tillen een miskraam zou krijgen of voorkomen. Hij zei enkel dat ik geen onnodige risico's hoef te nemen in het begin. Dat ik het tijdens de innesteling best wat rustig aan doe en niets hoef te zoeken als het niet nodig is. Ik werk bij personen met een verstandelijke en fysieke beperking. Zo moet ik bv. meerdere malen per dag (zo'n 10 à 15x ongeveer) een volwassen man van 1m90 van de ene rolwagen in de andere helpen sleuren, of van rolwagen in zijn bed, en ga zo maar door. Het is dat wat hij wil dat ik niet meteen ga doen zeg maar Tuurlijk mag ik een emmer water heffen of een wasmand enzo en dat kan zeker geen kwaad. Maar een gewicht boven de 10kg (laat staan veel meer) hoorde hij echt niet graag... En dat is nu maar 1 voorbeeldje van de zovele dat ik geef... Luister ... ik heb het mezelf ook niet voorgeschreven natuurlijk... Maar waarom zou ik dan risico nemen als het helemaal niet hoeft
Ja, ik snap wat je bedoelt hoor Nellie! Maar ik snap die dokter gewoon niet. Dat soort werk is geen extra kans op een miskraam, dus waarom rustig aan doen? Dan zouden een hoop vrouwen vrij kunnen krijgen de eerste weken Maar goed, meningen verschillen natuurlijk. En als ik de kans kreeg zoals jij zou ik ook lekker vrij nemen
Ik zou rusten en de innesteling goed laten verlopen. Je gevoel en je collegiaal gedrag is mooi maar nu even niet. Ivm innesteling en gesjouw op werk.
Goed dat je keuze hebt gemaakt! Enne.. Dat sleuren aan mensen zou toch ook niet moeten kunnen. Tegenwoordig zijn er zoveel hulpmiddelen. Die baas van jou zou daar ook naar kunnen kijken
Ook een optie is je ziek melden vanwege rugklachten En die griepprik zou ik sowieso niet doen!! Ik snap wel dat werkgevers dat wel willen (heerlijk, de kans verkleinen op ziek personeel dus lagere personeelskosten, maar je laat toch niet dat virus in je lichaam injecteren als je zwanger bent? (Er vanuitgaande dat je niet een zware astma patient bent ) Trouwens, de innesteling is tussen de 3 en 4 week zwangerschap al geweest. Het is totaal niet onderbouwt wat de arts nu voorschrijft, maar ik begrijp wel dat je het graag wilt opvolgen.
De inzichten en adviezen rondom zwangerschap (en bevalling) liggen in Belgie (waar Nellie zo te lezen vandaan komt ) wat anders dan in Nederland. In Nederlandse ogen misschien overdreven, maar Nederland is in de ogen van "het buitenland" bijna een derdewereldland hè wat betreft zwangerschaps- en bevallingszorg . Nellie, je kan deze zwangerschap maar 1 x doen hoor, dus dat is even belangrijker dan al het andere!
Hihi ja, aan die rugklachten had ik ook al gedacht ... maar als ik 'lieg', dan kan je dat zo van mijn gezicht aflezen, oeps Ik ben daar echt niet goed in. Zou er beter een beetje in gaan oefenen En die griepprik moet ik pas in december nemen. In het 2e en 3e trimester is het zelfs erg aangeraden om die te nemen. Niet voor de griep zelf, maar voor de gevolgen die er van kunnen komen, zoals een longontsteking enzo... Maar in het eerste trimester van de zwangerschap is het zeker af te raden, dus voorlopig neem ik hem niet! Tjah, van die innesteling enzo, hij bedoelde gewoon dat het tot 12 weken zo cruciaal is en ik zeker geen risico's moest nemen. Dus als meneer de dokter dat zegt, zal ik dat zeker niet doen Ah, volgende week ga ik weer gewoon aan de slag, dan zien we wel Ik mag vrijdag voor een echo bij de gynaecoloog en dan zal ik al wat meer weten of het in orde is. Normaal zouden we het hartje al moeten horen, spannend!!