Niet om lullig te doen, maar jullie zitten er ook warmpjes bij. Dan is het allemaal veel makkelijker om «in het nu» te leven. En overigens, in het nu leven. Dan heb je ook geen verzekeringen, neem ik aan?
Nee, ik mis mijn kinderen niet als ik aan het werk ben. Een paar uur later zie ik ze alweer. Ik denk dat ik je punt niet begrijp?
Het is alleen geen juiste vergelijking. Een thuisblijf moeder is niet altijd met haar kinderen. Bijvoorbeeld als ze naar de peuterspeelzaal of school gaan, afspreken met vriendjes of sporten. Een werkende moeder ziet haar kinderen wel, maar een thuisblijf moeder ziet dus geen werkgever of collega's. En als het kan en je wilt het zo, dan is dat natuurlijk prima De motivatie voor de meeste vrouwen om te werken is niet angst voor een isolatie. Ik zou het missen om mezelf niet meer in mijn vakgebied te ontwikkelen. Dus ik zou die vraag (mis je het werken niet) ook aan een thuisblijf moeder kunnen stellen, omdat ik het zo ervaar. Maar niet iedereen heeft natuurlijk die behoefte.
Ben ik weer! Inmiddels ziek thuis van werk. Ik ben op het wachten op een afspraak bij de praktijkondersteuner. De huisarts heeft het over een vorm van postnatale depressie. Ik probeer echt aan mezelf te werken om me weer beter te gaan voelen, om af te vallen en weer lekker in mn lichaam te voelen. Om te ontdekken wat ik nu precies wil in de toekomst en met de kinderen. Maar mennn het voelt echt alsof je het leven weer helemaal opnieuw moet uitvinden. Wat vind ik het moeilijk om knopen door te hakken en beslissingen te nemen. Toch speelt de gedachte weer om voorlopig te stoppen met werken en te kijken hoe dat bevalt. Het is zo stressvol met drie kids merk ik nu, met al dat halen brengen en logistieke gegoochel. Mijn man is er ook helemaal klaar mee. Misschien is het dus juist wel fijn als we de taken splitsen. Hij werk en ik kids en huis. Dat ik bij deze werkgever weg wil is al een gegeven, ik zie mezelf daar ook echt niet meer werken en denk niet dat ik nog terug zal keren. Maar helemaal niet werken, doe ik daar wel goed aan? De kids van de opvang trekken, doe ik daar wel goed aan? Het voelt echt alsof ik aan een afgrond sta en even niet meer weet hoe nu verder. Keuzes maken waar je niet volledig zeker van bent zijn moeilijk. Maar anderzijds, niets is definitief. Maar helemaal niet werken, past dat wel bij me? Ga ik me dan niet nog slechter voelen als ik alleen maar thuis bezig ben en geen ‘’eigen’’ wereldje meer heb. Maar aan de andere kant levert het misschien wel heel veel rust op bij me, en bij de rest van het gezin. Zo lastig!
Hele lastige beslissing die alleen jij kan maken! Toch lees ik vooral wel dat je eigenlijk heel erg behoefte hebt aan even niet werken.. En wat is daar mis mee? Je hoeft niet altijd alle ballen hoog zien te houden. Sinds ik gestopt ben met werken is er rust, die ik al heel lang niet meer had ervaren. Ik gun dat jou ook! Als je er achter komt dat niet werken, niks voor jou is kan je toch altijd weer gaan solliciteren of uitzoeken wat je dan wel zou willen. Daar heb je dan ook weer tijd en ruimte voor. Het heeft ook allemaal geen haast. Het is oke om gewoon even wat rustiger aan te willen. En je kinderen van de opvang halen, ik denk dat het even wennen is maar daarna vinden ze het vast heel leuk om zoveel tijd met mama door te brengen! Zie het als iets tijdelijks, het is nu jouw tijd! Werken kan je je hele leven nog, dat loopt niet weg. Neem de rust om weer lekker te gaan genieten van het leven en om erachter te komen wat je wil. Heel veel sterkte ❤️
Moeilijke beslissing! En jij alleen kan die maken. Bij deze werkgever wil je weg. Dat is een feit. Je kan ook met jezelf en je man afspreken dat je nu stopt met werken en daar een x aantal maanden voor neemt. En daarna kijkt of het goed gaat of dat je liever toch weer gaat solliciteren. Geeft voor nu rust, niet nu al beslissing hoeven nemen, maar eerst beter worden. En daarna, als je weer lekker in je vel zit, beslissen. Sterkte met alles! Ik ben gestopt met werken toen onze oudste geboren werd. Nooit spijt van gehad. Het bracht hier heel veel rust in huis. Mijn man maakt lange dagen. Is regelmatig pas na 18 uur thuis. Hier draait alles gewoon door. Geen heen en weer gesleep net de kinderen. Nu zit de jongste op school en ga ik tijdelijk 2 dagen in de week werken. Tot de zomervakantie. Ga het ervaren hoe dat is. Gelukkig wel alleen onder schooltijd.
Sorry dat ik het vraag maar hoeveel verdiend je man dan? Lijkt me bijna niet te doen met 1 inkomen en 7 kinderen wij zitten al te puzzelen hoe we het eventueel gaan doen met een 3e erbij.
En gaan jullie dan ook op vakantie bijvoorbeeld? Wij verdienen beide redelijk veel vind ik (beide 4 dagen) maar als een van ons stopt dan is het uit met alle ‘luxe’ dingen. En de hypotheek is ook redelijk hoog, haha maar misschien moet ik dan maar beter leren budgetteren. Lijkt me heel leuk zo’n groot gezin trouwens maar ik denk echt niet dat ik rond zou komen
Wij kunnen op 1 salaris ook nog met valentie met 3 kinderen, maar we moeten wel iets meer opletten. En het zijn natuurlijk bepaalde keuzes, zo wonen wij niet heel groot, dus hebben we ook geen hoge hypotheek, dan kan het al sneller. Met 7 zou het wel krapper worden, maar niet onmogelijk. Sommigen hier zijn enorm creatief op dit gebied, dat moet ik nog wat leren.
Wij gaan op 1 salaris (wel maar 2 kinderen) minimaal 3x per jaar op vakantie en minimaal 2x per jaar een lang weekend vakantie park in NL. Met 7 kinderen zou die ene vakantie per jaar ook wel moeten lukken. Maar ook wij wonen niet groot en duur. Ik denk dat het een kwestie van keuzes maken is.
Mag ik vragen wat je bent gaan doen, onder schooltijd. Ik ben een beetje aan het rondkijken maar dat "onder schooltijd " lijkt hier mission impossible...
Onderwijsassistente Het is het vervangen van de vaste oa die met zwangerschapsverlof is. Zij maakte wel langere dagen, maar ik kan/wil alleen onder schooltijd ivm de kinderen
Wij wonen in een gebied waar de huizenprijzen iets lager liggen dan bijv in de randstad. Zal allicht schelen met de hypotheek. We hebben een ruim hoekhuis, maar niet elk kind heeft een eigen kamer. Is in onze ogen geen noodzaak. Gaan wij op vakantie? Ja, 1 week. En dan zoek ik ook een goedkoper vakantiehuis uit. Gaan wij in de bouwvak een week in een 10 persoons huis op een vakantiepark, dan betaal je de hoofdprijs. €1500,- of meer is dan heel 'normaal' Dat doen we dus niet. Wij zoeken een particulier huis. Dan zijn we een stuk goedkoper uit. Met even flink zoeken kun je dan slagen voor €600/700 per week. En dure uitjes worden hier ook niet vaak gedaan. Een dagje Efteling is onbetaalbaar, dus dat doen we zelden. Het is maar net wat je belangrijk vind. Toen onze oudste in groep 8 zat vertelde zij dat een klasgenoot van haar 3! Nintendo's had. Zij 'maar' 1. Maar, vertelde ze, hij zit 3 dagen bij de BSO en weet niet wat hij daar moet doen, dus zit hij dan op zijn DS. Ik kan tenminste gaan spelen waar ik wil en met wie ik wil. Dat is veel beter! Zij zag dus al de voordelen van mama altijd thuis
Oooh dat is precies wat ik graag wil. En indien ernstige nood aan de man is wil ik best een dagje invallen (Heb 8 jaar voor de klas gestaan..) Ga toch eens kijken naar mogelijkheden hier in de omgeving voor onder schooltijd..
Dat is ook allemaal appelen met peren vergelijken natuurlijk. Wat voor de 1ne goed rondkomen is, zal voor de anderen maar een trieste bedoening zijn. Wat de 1ne een leuke vakantie vind, zal de andere maar niets vinden. Wat de 1ne een goed inkomen vind, vind de andere weinig. Wat de 1ne luxe vind, is voor de andere dagdagelijkse kost. Zolang je toekomt en er zelf als gezin tevreden mee bent, is het goed zeker?
Misschien wordt de keuze nu wel even voor jou gemaakt door je lijf. Ik zou erin mee gaan. Werken kan altijd nog. En iedereen is vervangbaar op het werk, maar er is maar 1 mama Loetje