Hoi allen! Ik vind het een beetje beschamend om dit te vragen.. maar ik ben benieuwd of andere moeders die hun kindje naar een gastouder/kdv brengen, ook wel eens last hebben 'jaloerse' gevoelens? En wat doe je er aan? Mijn dochtertje (1,5 jaar) knuffelt graag met onze gastouder en geeft ook vaak kusjes. Terwijl ze mij vaak niet meer ziet staan zodra ik haar bij de gastouder afzet. Op zich snap ik het allemaal wel, ze vindt het daar leuk, mij ziet ze al zo vaak.. en het is ook een hele lieve gastouder, ben ook heel blij met haar, kan me geen betere gastouder wensen.. maar soms steekt het wel. Het is toch een soort tweede moeder figuur. En dat maakt me wel eens onzeker. M'n dochtertje heeft het daar zo leuk en slaapt goed.. en thuis wil slapen dan niet lukken. En dan zegt de gastouder 'Oh nee zo ken ik L. helemaal niet, hier gaat het super.' En dan voel ik me een beetje onzeker worden. Stom he.. of als ze zegt 'Ze zei vandaag mama, maar ik heb maar even gezegd dat ik natuurlijk niet mama ben.' Nou weet ze inmiddels wel heel goed dat ik mama ben, maar in het begin riep ze dat de hele tijd, ook naar haar.. en dan stak dat wel eens. Hebben anderen hier ook wel eens last van en wat doe je ermee? Ik probeer het maar te negeren..
Is toch juist fijn dat ze het daar zo naar haar zin heeft. Beter dan een huilend kind daar elke keer achter te moeten laten. Het beter slapen daar zal misschien ook wel komen doordat ze daar veel actiever is. Bijv. Met andere kindjes spelen. M'n dochter gaat altijd naar mijn moeder toe. Gaat daar ook dolgraag naartoe. Knuffelt graag met mijn moeder. Met mij veeeel minder. Geeft ook graag kusjes etc. Slapen overdag gaat ook altijd goed. Terwijl ze thuis soms ook wel even ligt te keten. Maar dit komt denk ik doordat ze daar erg actief is. Ze ziet mijn moeder echt als 2e moeder. Gaat er graag naartoe en wilt daar zelfs soms blijven. Als ze getroost moet worden kruipt ze ook wel eens naar mijn moeder toe ipv naar mij. Dan voel ik wel een steekje jaloezie, maar ben er ook wel erg blij mee dat ze een goede vertrouwensband met haar oma heeft. Ik zou het dus accepteren en blij zijn voor je dochter dat ze het zo fijn vind bij de gastouder. Het gaat tenslotte om je kind. Die moet daar de gehele dag zijn.
Haha ik ben er aan de andere kant ook heel blij mee hoor! Zoals ik al schreef, kan me geen betere gastouder wensen.. ze is echt super. En wil ook absoluut geen huilend kind.. heb ik wel eens gehad bij een vervangende gastouder en dat voelt heel vervelend! Dus voor m'n dochter ben ik blij hoor! Het ging me meer om dat stomme gevoel soms.. en als ik het aan m'n vriend vertel, zegt ie ach joh doe niet zo raar.. kon er ook niks over vinden op internet. Dus was even benieuwd of ik echt de enige ben En hoe anderen dat relativeren
Wij hebben tijdens mijn eerste zwangerschap wel gesprekken gevoerd met gastouders, maar ik had ook dat gevoel. Het idee dat zij met mijn kind zou knuffelen thuis terwijl ik moest werken stond me erg tegen. Dus ik herken het wel een beetje. Wij hebben toen voor een kdv gekozen, toch iets 'zakelijker'. En ook al knuffelen ze mijn kinderen daar ook, dat jaloerse gevoel heb ik niet
Het is voor een veilige hechting goed dat kinderen zich aan 3 personen kunnen hechten. Dus het is zeker in het belang van je dochter dat ze zich zo fijn voelt daar! Hier springt mijn jongste bijna uit mijn armen als ze haar tante ziet! Zo lief, en ik krijg er juist een fijn gevoel bij Heb je al eens gevraagd wat de gastouder anders doet in het ritme van je dochter? Misschien beweegt ze meer of legt ze haar op iets andere tijden op bed? Hier liet mijn zus haar iets langer mopperen en ineens sliep ze! Ik laat haar nu ook even mopperen als ze snel wakker wordt. En dan valt ze toch weer in slaap. Ik heb een baby gehad die tot 8/9 maanden nauwelijks sliep overdag, en ook ik vroeg me weleens af wat ik dan verkeerd deed.... Goed dat je het gevoel erkent, het is gewoon een teken van dat je zoveel om haar geeft !
Oei ja ik zou dat zo echt niet proberen te zien hoor. Hier knuffel ik ook met de oppaskindjes, omdat je gewoon een goede band met hen opbouwd. En dat ze benoemt van het slapen is ook om jou een gerust gevoel te geven dat het daar allemaal goed gaat en jij dus met een gerust hart kan gaan werken.
Ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar zou toch blij zijn dat ze het naar haar zin heeft daar... ze ziet het als iets leuks en jij kunt met een gerust hart werken. Misschien is het over een paar maanden weer anders en wil ze niet dat je gaat werken.
Hier gebeurde hetzelfde maar dan met opa en oma. Zodra we hen zagen, telde ik niet meer mee . Alles moest door oma gedaan worden en knuffelen kwam al helemaal niet meer voor met oma in de buurt. Omdat ik wist dat het thuis anders was en het juist was omdat ze oma ook heel lief vond en minder vaak zag, vond ik dat juist heel mooi om te zien. Het betekent dus niet dat ze jou minder leuk vindt, het betekent juist dat ze weet dat jij sowieso oneindig veel van haar houdt en dat ze zich daardoor ook veilig genoeg voelt om anderen ook lief te vinden. Jouw liefde heeft ze sowieso en dat maakt haar zeker genoeg om ook aandacht en liefde te ervaren van anderen. Je doet het dus heel goed als mama!
Voor mij niet herkenbaar. Hier een beetje hetzelfde verhaal maar dan met haar stiefmoeder. Ze vind haar ontzettend lief (is ze ook!) en knuffelt graag met haar. Ook komt het weleens voor dat ze haar een beetje mist. Dan laat ik mijn dochter bellen en na haar even gesproken te hebben is het weer goed. Ondanks het feit dat ze veel liefde voor haar stiefmoeder voelt, voel ik geen jaloezie, integendeel..vind het ontzettend fijn dat ze daar zo'n goede band mee heeft en dat er goed voor haar wordt gezorgd. Ik voel me er ook niet onzeker door als moeder. Ze laat me nog elke dag weten hoe dol ze op me is en noemt me regelmatig 'de beste en liefste moeder van de hele wereld' Ik zou me er geen zorgen over maken als ik jou was TS. Jij bent haar mama en dat weet ze echt wel. Dat ze andere mensen ook lief vind is alleen maar mooi.
Jaloers, ja dat was ik soms wel, maar vooral omdat zij wel voor elkaar kreeg dat L. op de mat zijn schoenen uittrok, in een stoeltje bleef zitten als hij iets te eten of drinken kreeg en haar huis altijd glimmend schoon was... Nu is 1 van ons altijd zelf thuis voor de kinderen dus heb ik daar geen last meer van...