We hebben het advies gekregen om te starten met IUI, gestimuleerd met hormonen. Ik heb last gehad van een angststoornis of depressie. Wie van jullie heeft dit ook gehad en hoe reageerde je op de hormonen?
ik heb geen angststoornis of depressie gehad maar van de clomid voel ik me wel depressief ongeveer 7 dagen. weet je al wat voor hormonen je voorgeschreven zal krijgen?
Hi meid, ik heb post natale depressie gehad na de bevalling van m'n zoontje.. En ben ook gevoelig voor depressies.. Voor ik weer startte met icsi en hormonen etc ben ik maar haptonomie gegaan, om me bewust te blijven van mezelf en te leren ontspannen in deze zware tijd.. Dit helpt me enorm, en zelfs na 3 mislukte pogingen sta ik nog steeds met beide benen op de grond. Heb daar erg goed geleerd om emoties te uiten en balans te vinden. En natuurlijk heb ik dagen dat ik even terug schiet in mezelf en het somber in zie..maar door even flink te janken/praten en de positieve dingen voor te houden, kom ik er gelukkig snel weer boven op! Hoop dat jij hier ook wat balans in kunt vinden. Je mag geen zware anti-depressiva's in combi gebruiken hè, weet niet of je dit slikt, maar anders moet je dit ook bespreekbaar maken. Je kunt altijd hulp vragen van'n psycholoog of maatschappelijk werker hè.. Sterkte meis en probeer de positieve dingen te benadrukken in je leventje.. Liefs, visje xxx
Ik weet nog niet welke hormonen ik voorgeschreven krijg. De AD die ik gebruik is Lexapro, in een lichte dosering. Zou dat mogen, denk je?
Ik ben al bekend met haptonomie en yoga. Misschien dat dit me gaat helpen. Dat wordt dus ook afspraken uit mijn agenda schrappen. Me time.
In principe is elke a.d. nooit goed bij het zwanger worden, maar je zou dit kunnen overleggen met de arts omdat je natuurlijk niet in'n geestelijke dip moet vallen.. En je mag ook nooit zomaar stoppen natuurlijk. Xx
Ik heb hier ooit eens een onderzoek over uitgeprint, uit het geneesmiddelen bulletin (magazine voor artsen) Antidepressiva tijdens zwangerschap en borstvoeding Pittige kost, maar vond ik toen de moeite van het doorspitten wel waard. De conclusie was dat sommige middelen een iets verhoogde kans op sommige problemen gaven, en dat bij andere middelen nooit iets is gevonden. over Lexapro (Escitalopram) staat er dat er nooit een risicoschatting gemaakt is, maar dat het medicijn vergelijkbaar is met citalopram, waarover er staat dat er geen verhoogd risico op aangeboren afwijkingen werd gevonden, en er werden ook geen afwijkingen gevonden bij kinderen wiens moeder het tijdens de zwangerschap en of borstvoeding heeft gebruikt. Verder schijnt het zo te zijn dat een depressie tijdens de zwangerschap méér risico vormt voor het kind dat het gebruik van bepaalde a.d. Maar ga een keer praten met een arts anders, vraag een consult aan bij een psychiater, die hebben er echt verstand van, en weten ook wat je kunt verwachten van de hormonen.
Ik ben al op de poppoli geweest, en heb al gesproken over het gebruik van AD. Dat geeft een iets verhoogd risico, maar helaas lukt het me nog niet zonder, dus doen we het met. Mijn vraag gaat met name over de hormonen die je injecteert en je gemoedstoestand daarbij. Dat geeft bij mij namelijk angst.
Ik slik geen AD, maar heb in het verleden wel depressies en angststoornissen gehad. Dit is inmiddels 7 jaar geleden, maar de afgelopen maanden hebben me behoorlijk herinnerd aan die periode. Nu kan ik je niet zeggen of dat met het verleden te maken heeft, of gewoon met de hele MMM die zo slopend is. Ik weet wel dat ik ontzettend heftig reageer op de hormonen. Clomid is nog te doen, maar Gonal-F is echt een ramp. Dat heb ik met ICSI al ervaren, maar toen heb ik maar 2 weken hoeven spuiten. Bij de vorige IUI moest ik ook Gonal-F spuiten, maar toen heeft het bijna een hele maand geduurd, waarin telkens de dosering op werd gehoogd. Deze ronde had ik weer moeten beginnen met Gonal-F, maar dat heb ik niet gedaan. Ik kon het niet. Ik trok het niet meer. Ik heb 8 weken in bed gelegen, heb alleen maar liggen janken, had nergens meer zin in, keek nergens meer naar uit, voelde me vreselijk onzeker, en uiteindelijk heb ik een aantal testen op internet gedaan (van de GGZ e.d.) en wat die me vertelden was vrij duidelijk.. Ik zou zo snel mogelijk hulp moeten zoeken, want ik was depressief, had last van een angststoornis, en er werden nog tig andere dingen genoemd. Nu kan ik natuurlijk niet zeggen of dat allemaal waar was, want ik vind dat dat niet van een paar standaard vragen af te leiden is, maar het kwam wel overeen met m'n gevoel. De afgelopen maand zonder hormonen heeft me wel goed gedaan. Ik lach weer, heb weer zin in dingen, de wereld lijkt niet meer zo zwart. Ook nu kan ik niet met zekerheid zeggen of dat komt door een maand hormoon-loos leven, of gewoon omdat de rust me goed gedaan heeft. Ik ben er nog niet, maar ik kom wel steeds dichterbij! Ik wilde in de kliniek graag vragen of ik (weer) iets anders kon gaan gebruiken, en zij moeten sowieso overstappen op Fostimon omdat ze geen Gonal-F meer voor mogen schrijven. Ik heb helemaal geen ervaring met Fostimon, dus we moeten maar afwachten hoe dat gaat! Ik denk dat het heel, heel, heel belangrijk is dat je ontzettend goed op jezelf let. Dat je je gevoel constant in de gaten houdt, en als je maar een klein beetje denkt dat het mis gaat, het aangeven! Ik heb alles veel te lang binnen gehouden. Ik wilde niet zeuren. Ik wilde niet klagen. Ik was toch die sterke vrouw die het allemaal wel aankon en het altijd maar over 'doorgaan' had? Uiteindelijk heeft juist dat er voor gezorgd dat ik helemaal ingestort ben.. Heel veel succes meissie! Ik vind het ontzettend dapper dat je hier aan gaat beginnen!
Ik gebruik al jaren paroxetine en ben daarmee ook al jaren stabiel (geen angsten en depressies meer). Om zwanger te kunnen worden heb ik eerst Clomid gebruikt in alle doseringen, daar werd ik ontzettend labiel en depressief van (gebruikte toen overigens nog geen AD). Toen hebben we pauze genomen, ben ik aan de AD gegaan en daarna zijn we overgegaan op injecties (Puregon en Pregnyl). Van deze hormonen heb ik helemaal geen last gehad.
Ik wil dit ook graag weten! ik heb PTSS ( post traumatische stress stoornis, vooral last van angsten), en slik sertraline 100mg.Komende week start ik met decapeptyl in combi met menopur.Iemand hier ervaring mee? Mijn arts vindt het risico zonder ad te hoog, en sertraline en zwangerschap hebben we uitgezocht,dit is oke, maar ben wel benieuwd hoe ik op de hormonen ga reageren..
Ervaring met Pregnyl / Ovitrelle en Puregon en Utrogestan. Bijwerkingen vielen me reuze mee. Puregon : Last van duizeligheid, en wat prikkelbaarder Pregnyl : Wat moe / misselijk en onrustig maar niets extreems Utrogestan : Erggg moe, en sagrijnig (behoorlijk sagrijnig wel..) Mijn angstaanvallen kwamen eigenlijk pas (terug) na 10x IUI. Maw, aan het einde van die rit stortte ik even behoorlijk in. Maar denk dat dat vrij normaal is, want het traject is niet makkelijk natuurlijk. Het werkt voor iedereen anders, maar misschien kun je je erop instellen dat je mogelijk wat prikkelbaarder / sagrijnig wordt en dus wat meer rust voor jezelf inbouwt. Veel succes iig!