nee, ik heb zelf nooit een tik gehad. bij mijn kinderen ja hoor een tikje is niet hetzelfde als slaan!
Dit is kindermishandeling. Maar een pets op het achterwerk of tikje op vinger. Het is niet mijn manier van opvoeden maar het is wel eens gebeurt en voel me altijd achter af een behoorlijk slechte moeder dus een kleine ja waar ik zelf ook niet achter sta. Gelukkig gebeurt het zelden en nu met me tweede ben ik gelukkig een stuk kalmer daar in geworden. En mijn ouders ja zeker heb ik wel eens een tik of pets gehad.
Ja ik heb mijn dochter een keer een tik op de billen op de billen gegeven met haar pamper aan... nou ja, ze draaide haar pamperkont naar me toe, schudt met haar kont even heen en weer en zegt lachend "dat deed toch niet pijn!"...
Bv Aanspreken op gedrag, uit de situatie halen, consequent blijven. Dat werkt hier heel goed. Onder baby en dreumes loop eenzelfde soort topic. Daar kun je linkjes vinden over hoe wij het aanpakken. Het zijn technieken uit de unconditional parenting stroming, niet alles spreekt ons aan, maar dat wel. De basis is dus dat een kind de vrijheid krijgt om te ontdekken en op bepaalde v lakken keuzes te maken, maar weet dat er momenten zijn waarop hij niet kan/mag kiezen en zich daar dus sneller bij neerlegt. Zal misschien bewerkelijker zijn, maar het levert wel een zelfstandig, zefredzaam en controleerbaar kind op
mijn moeder deelde geen tikken uit, maar rake klappen vooral het gezicht was doelwit en vond en vind dit echt belachelijk heb op latere leeftijd ook met mijn moeder gesproken daarover, mijn vader was in die zin altijd aan het werk daar kregen we dus nooit straf of tikken van mijn kinderen hebben weleens een tik gehad, tot ik een opvoedcurcus bij vitree heb doorlopen en andere richtlijnen kreeg hoe ik anders aan kon pakken en sinds die tijd waren tikken niet meer "nodig" vind ik mensen die hun kinderen een tik geven slecht nee, ik denk dat er tegenwoordig te snel veroordeeld word slaan e.d is uit den boze maar vind een tik niet vallen onder slaan of mishandeling
Ja hier ook tikje op de bil. En na eten meteen na boven of zelf voor het eten . Geen tv meer kijken , voor twaalf uur thuis nee , dan een week thuis blijven . En ik ben groot geworden , wijs tja hihi. Even laten weten wie de baas is is niks mis mee. Maar het mag niet meer van de wet .
eens, ik heb niet zoveel tikken hoeven hebben, mijn moeder haar blik was vaak genoeg en die heb ik gelukkig geerft hihi ik geef ook niet zomaar een tik, waarschuw altijd eerst, probeer af te leiden maar als ze echt te ver gaan dan zullen ze dat ook weten, het zegt genoeg dat ik het bv dit jaar nog niet heb hoeven doen ofzo (staat me in elk geval niet bij ), dus zo weinig komt het voor, vaak kan ik het nog wel zo oplossen, heb wel wel eens een tik gegeven op hun handjes met iets gevaarlijks aanraken.
Ja en dat heeft dus niets met elkaar te maken, het ene doet in principe geen zeer, laat geen striemen achter, is meer voor schrikeffect en het andere is kindermishandeling, staat totaal helemaal los vind ik.
Ik vind je kinderen tikken geven of slaan een teken van onmacht en heb er totaal geen respect voor. Soms zie ik wel eens tikken uitgedeelt worden ergens in een winkel ofzo en walg er behoorlijk van.
Toen mijn dochter haar babybroertje sloeg heb ik haar een tik in het gezicht teruggegeven. We waren er allebei erg van geschrokken, maar het was gewoon een schrik reactie. En toen mijn zoontje mij laatst beet deed het zo pijn dat ik moest slaan om hem los te maken. Daar had ik dan weer geen spijt van, hahaha... Verder gaat het heel goed hier, hahaha... Ik ben dus niet voor opvoeden met slaan enzo. Maar kan me bijna niet voorstellen dat een kind nooit een klap of tik krijgt tijdens de opvoeding.
Ik kan er wel wat opnoemen hoor en vind dat echt vreselijk kinderen en dan sommige discussies in winkels maar dat heeft niet met wel of niet slaan te maken maar met consequenties, persoonlijk zie ik liever een tikje en een opgevoed kind als zo'n losgeslagen aap (niet mee zeggend dat ze allemaal zo zijn als je geen tik geeft maar de kindjes die ik ken wel)
Ik vraag/zeg altijd 3x iets op normale toon. Niet luisteren dan verhef ik mijn stem. Ken geen moeder die dat niet doet trouwens En antwoord op TS vraag... Ja en Ja.
Ik heb vroeger wel eens een tik gehad van mijn vader of moeder hoor, heb er niets aan over gehouden. Toen mijn kids klein waren, kregen ze wel eens een corrigerende tik op hun handje, maar dat was meer om ze laten schrikken, niet om je kind pijn te doen natuurlijk. Nu ze ouder zijn, kunnen ze soms echt het bloed onder mijn nagels vandaan halen......na 20x gezegd te hebben dat iets niet mag, is het voor mij genoeg hoor.....dan kunnen ze een tik voor hun kont krijgen. Gelukkig is dit niet vaak nodig
Ik heb als kind ook wel eens een tik gehad. Nee ik heb er niks aan over gehouden, ben absoluut niet bang voor mijn ouders. Als ik hun moet geloven dan heeft het geholpen ook. Die keren zijn overigens op 1 hand te tellen en waren ook echt wel uitersten volgens mijn ouders. Ik ben niet van plan om mijn dochter een tik te geven, maar ik zeg "nooit" nooit.
Ik heb nog nooit een tik gehad, als ik niet luisterde kreeg ik een piek tegen me oor. Ja en in de winter deed dat pijn Nee ik ben niet van plan om mijn kind een tik te geven. Want wanneer een kind jou slaat of een ander kind, leer je dat dat niet mag, maar wel zelf een tik geven? Een kind ziet geen verschil tussen een tik en slaan..
Ja, ik heb vaak genoeg een tik gehad. Op m'n vingers, zelfs een keer aan m'n hoofd (m'n moeder stond achter me en ik zag 'm dus niet aankomen), ze grepen me bij m'n arm en sleurden me naar de gang waar ik nog een trap in m'n kont kreeg en naar boven gestuurd werd. Ze knepen ook weleens in m'n arm en toen ik kleiner was moest ik met m'n sokken onder de koude kraan en daarna naar buiten om 'af te koelen'. Ik heb niet heel erg slechte herinneringen aan mijn jeugd hierdoor (overigens ook geen hele goede), maar beseffen dat ze dit hebben gedaan doet wel pijn. Ik ben zelf niet van plan om dochter een tik of wat dan ook te geven.
Ik heb als kind vaak zat een tik gehad ( nee geen slaan een tik want ik schrok niet en het deed ook geen pijn! ) En ik was niet bang om iets anders uit te vreten wat niet mocht. En ben ook nooit bang geweest voor mijn ouders. ( ja voor mijn vader wel maar dat staan compleet buiten die tik ) Hoe ik het bij mijn zoontje zal doen durf ik niet te zeggen tot nu toe luistert hij als ik zeg nee..
Kinderen kopieren het gedrag van de ouders. Dus daarom vind ik het niet handig om op de vingers of op de bips een tik uit te delen. Ik wil mijn kinderen leren dat je dingen beter anders kan oplossen dan te slaan. Ook probeer ik niet te schreeuwen tegen ze. Wel gelden hier in huis duidelijke regels waar iedereen zich aan moet houden. Ook moeten de kinderen een kleine bijdrage leveren aan het huishouden door hun eigen speelgoed, kamertje en bord op te ruimen en hoe groter ze worden des te meer ze kunnen helpen met tafel dekken en afruimen. En natuurlijk is hier heus welleens geschreeuwd en zelfs welleens een tik uitgedeelt. Ik ben ook maar een mama en niet perfect. Maar het is niet zoals ik het wil, dus zorg ervoor dat ruim voordat ze al over mijn grenzen heen gaan ik al heb ingegrepen.