Wat kunnen sommige mensen toch asociaal en schaamteloos zijn. Als ik dit zo lees ben ik blij met onze vriendengroep, familie en klassenmoeders.
Ik ging toen ik 17 was een keertje met een vriendin naar Limburg. Haar vriendje stond daar op een camping met een vriend weer van hem. Die hele vakantie heeft ze van alles lopen bietsen. Sigaretten, drank, eten, etc. Op een gegeven moment gingen we boodschappen doen en zei ze dat ze daar geen geld voor had. Maar wel van onze borden eten. In de trein terug (haar moeder had een retourtje voor haar gekocht), zat ze werkelijk waar, HAAR GELD TE TELLEN... Zegt ze: 'zooo, ik heb nog 80 gulden over.' Toen zei haar vriendje: 'ja omdat jij de hele tijd op je geld zit'. Het was vlak na die vakantie ook uit. Ik ben nog heel even vriendinnen met haar geweest, maar nadat ze een keer haar zakken leeghaalde nadat we bij V&D waren geweest en daar allemaal oogpotloden en mascara etc uithaalde, was ik er klaar mee. Ik schaamde me dood. Ik had er niet aan moeten denken dat ze betrapt was en dat mijn ouders hadden moeten komen. Ik wist er niks vanaf. Ze werd nog boos ook toen ik kwaad werd en zei dat ze dit niet nog een keer moest flikken.
Heb dat laatst zo gedaan met een kaart en cadeau voor onze studiecoach. Klas van 20 studenten. Kaart namens iedereen, er duidelijk bij vermeld dat het niet uitmaakte wat iemand wilde geven en een tikkie zonder bedrag gestuurd in de hele groep. Uiteindelijk 2 personen die niet betaald hebben maar ook een paar die meer betaald hebben dan afgesproken. Je kan niet in iemand anders zijn/haar portemonnee kijken dus prima. Van het bedrag dat over was heb ik nog iets extra's gekocht.
Ik zou een bericht sturen dat het mij niet nodig lijkt om voor elk wissewasje een tikkie te sturen naar ouders (goed gereageerd op het brandalarm). Onze juffen komen er karig vanaf
Ik weet geen eens of wij wel een klassenmoeder hebben..! (Edit: en misschien ook maar houden ook zo gezien de berichten hier ) Denk van niet, anders had ik het toch wel geweten neem ik aan ruim een jaar nadat m'n kind voor het eerst naar school ging? Ving wel laatst een stuk van een gesprek op tussen wat moeders met kinderen in groep 2 (de mijne zit in 1 en het is een combi-klas 1/2) over een bedankje voor de juf namens de kindjes die straks naar groep 3 gaan).
O neejj! Daar zou mijn hart ook echt gebroken van worden hoor! Al moet ik zeggen dat ik het ergens ook wel snap, want a. wat moeder mooi vind aan kleertjes hoeft zoon nog niet mooi te vinden natuurlijk en b. wat toen misschien mooi/hip/in was is dat tientallen jaren later vaak helemáál niet meer.. en wordt dan vaak als spuuglelijk beschouwd, waardoor ik goed begrijp dat je het niet meer wil hebben..
Die laatste zin suggereert dat je ze nog wel spreekt? Ik zie zo'n tafereeltje voor me van jullie onder elkaar met zo'n 'praatkaartjesspel' en de vraag 'wat heb je nog nooit aan ons verteld?' komt
Hahaha heerlijke zelfhumor dat laatste Verder volledig met je eens dat ik dit ook -zelfs: júist!- bespreekbaar zou maken bij m'n vriendinnen!
Klopt, bij ons regelt school dat. Je kunt doorgeven als je belangstelling hebt en school stelt er 1 aan.
Het gaat er denk ik niet eens om dat er nog eens een kind ze zou dragen, maar gewoon om de herinnering. Ik heb ook een paar pakjes bewaard van de kinderen, maar verwacht niet de kleinkinderen daar ooit in te zien hoor.
Over die babykleertjes ze zijn er nu nog. Maar eenmaal sm overleden is dan weet ze het toch niet wat er gebeurd. Op zich 'vervelend' dat het opslagplaats inneemt maar er wordt niemand gekwetst. En als man er geen graten in ziet om die kleertjes weg te doen dan is het toch ok? Althans zo zie ik het. Ik was eerst ook dingen van de jongens aan het bijhouden maar heb het nu ook allemaal weggedaan. De kleertjes die ik bijhield hebben ze ook aan op foto's dus het is niet helemaal verloren en er kwam weer ruimte vrij. PS ik bedoel het dus niet naar ofzo dat ze zitten te wachten tot sm doodgaat. Ik snap echter de hele insteek wel. Ik ben ook zo opgegroeid, dingen houden om niemand te kwetsen. Natuurlijk brak die lelijke vaas wel die op de vensterbank stond omdat ik te onstuimig aan het spelen was maar niet alles kan breken dus dan maar op zolder in een doos.
Mijn zoon van 6 maakt puzzels van 100 stukjes (maar dan wel met dino's of jungle dieren) en mijn dochter van 9 maakt alleen puzzels v 500 en samen met mij van 1000 stukjes. Een 15/16 jarige 100 stukjes... En met zo'n plaatje.... Heel apart ja.
Ik lees dit topic en ik ben nu zo benieuwd of er mensen zijn die zich in een verhaal herkennen en denken: shit, dit was ik.
Nee dat laatste heb ik ook niet, al moet ik bekennen dat ik dat wel leuk zou vinden als het tzt. toch gebeurt
Juffen/Meesterdag is hier de verjaardag van alle juffen en meesters in 1 groot feest. Daarvoor wordt per kind 0,50 gevraagd en het is het enige moment per jaar dat er een bijdrage gevraagd wordt....
5 tot 7 keer per jaar en dan 3 euro per keer? Dan kom je op 15 tot 21 euro per jaar. Dat is echt wel een hoop geld. Bij ons op school vragen we wel een bedrag (onder de 10 euro) per schooljaar. Niet alleen om juffenkadoos te regelen, maar ook om op juffendag bijv een picknick te organiseren. Daar staat tegenover dat ouders dus minder zelf thuis hoeven te maken en voorbereiden, dat wordt dan weer erg gewaardeerd.