Hoi, Wil dit even delen want ik voel me echt slecht. een paar punten dat ik even kwijt wil. ik denk ook dat mijn hormonen volop draaien want ben heel emotioneel en weet geen weg met mezelf! 1. Deze week is mijn 13de week en na de scan van vorige week heb ik het op mijn werk verteld. mijn bazen zijn twee mannen en de reactie was niet echt denderend want ze waren ongerust voor een vervanger en of ik wel terug zou komen. Dan vroegen ze om het niet te vertellen aan andere mensen tot ze het zelf zouden zien. raar maar ja dat deed ik dan. dat was maandag en vandaag, vrijdag kwam iemand naar me toe en vroeg of ik zwanger was. ik kon toch niet liegen en heb je gezegd. 2. Ik heb deze week echt hard gewerkt want mijn team waren er niet allemaal. stress maar goede resultaten. nu plots deze avond begin ik me zwak te voelen, licht beven en misselijk (ik ben tot nu toe nog niet misselijk geweest). Toen dacht ik waarschijnlijk omdat ik niet genoeg gegeten had gedurende de dag. ben naar huis gegaan iets gegeten maar voel me nog steeds uitgeput. denk dat dit waarschijnlijk mijn lichaam is dat zegt om te rusten. maar ja die job moet ook wel af dus moeilijk... 3. ik moest een telefoontje van de klant aannemen en de klent veraste me door plots te vragen of het wel ging want dat ik zo slecht klonk. ze veraste me en ik vond niets beter dan te zeggen dat ik zwanger ben. hoe dom van me. nu voel ik me hier heel slecht over... De klant was blij (een vrouw) maar ok wel verrast dat ik het nu al zei. Mijn man zegt dat het dom is want nu gaan zij zich ongerust maken dat ik eind december op zwangerschapsverlof ga. 4. ik ben al 1,5 niet meer gaan sporten - voel ik me ook slecht om want ik denk dat dit niet gezond is voor de baby en mezelf. 5. Ik voel me ook saai. we hebben uitnodiging van vrienden voor diner etc. iedere keer zeg ik af. vanavond voel ik me zo rot maar dan denk ik misschien moet ik wel gaan, dan gaat het wel over. 6. hoe meer mensen weten dat we zwanger zijn, hoe banger ik word dat het misschien niet goed gaat. waarom denk ik zo? ik moet positief denken. ik weet het allemaal niet zo goed meer. alles ging goed en nu deze dip... Sorry voor al dit gezeur. ik moet het even van me afzetten want ik weet echt niet wat aan te vangen met mezelf. ik voel me gewoon slecht en triest...en eigenllijk misschien niet eens voor iets belangrijk.... dank voor te luisteren...
Jeetje wat vervelend zeg! Ik denk dat je moet proberen om het weekend een beetje tot rust te komen en hopelijk kun je er maandag dan weer frisser tegenaan kijken. Je zit al op 13 weken, dus de kans dat het mis gaat is niet zo groot meer. Het lijkt erop dat je gewoon oververmoeid bent van je werk. Laat je van het weekend lekker verwennen en hopelijk voel je je snel beter.
He meid denk ook dat je oververmoeid bent, een paar dagen rust zal je goed doen, lekker niets doen, er even tussenuit. Niets van je bazen aantrekken hoor, zou me er niet zo druk om maken, het komt vast allemaal goed. Betreft beweging ; je kunt ook elke avond lekker een uurtje gaan wandelen is ook goed, het weer is nu heerlijk. Sterkte!
Misschien helpt het idd als je het iets rustiger zou aan doen je bent zwanger en dan gebeurd er van alles in je lijf ik denk dat je lichaam nu aan de bel trekt en dat het even genoeg is geweest. Neem dit weekend je rust misschien voel je je dan maandag weer iets beter.
Heej! Joh, maak je niet druk, je lichaam geeft idd aan dat je rustig(er) aan moet doen en hier moet je goed naar luisteren. Het gebeuren op je werk maakt het niet makkelijker, maar denk aub aan jezelf! Je hebt het verteld aan die klant dat je zwanger bent, nou KLAAR. Reacties zullen altijd verschillen, afhankelijk wat voor type baas/manager je treft hoor. Ze kunnen je eerlijkheid ook waarderen. Dus leg dat naast je neer, je doet wat je kan en gaat het niet, dan trek je aan de bel.. Logisch dat je moe en misselijk bent. Ik ben rond de 8 weken 3 dagen helemaal ziek, moe, moe, misselijk geweest.. Nou, bijtanken, die ``bankhangdagen`` moet je jezelf gunnen en heel goed doordringen dat jij en je kind de belangrijkste zijn.. Wat dat sporten betreft; laat het los. Ik ben ook geen sportief type, maar als je (wanneer je weer wat meer fut hebt) regelmatig loopt, beetje fietst, eventueel wat rek en strek oefeningen doet, komt het ook helemaal goed. Het zou raar zijn om nu ineens flink te gaan bewegen. Ik denk dat je hormonen ff de overhand namen en je je daardoor ff beroerd en rot voelde, logisch.. ja, je kan je hevig verzetten, maar dat heeft geen zin. Gun jezelf ff zo´n huil/jank moment.. maar spreek jezelf ook soms toe; je bent zwanger! Vergeet dat wondetje niet. Groet, Takkiewakkie
Pffff die stomme werkgevers ook altijd met hun asociale opmerkingen! Nou, meid... hoop dat je je snel beter voelt. Bij mij begon de ellende al vanaf 6 weken en hield aan tot ongeveer 16 weken.. Daarna was het ergste over. En nou en als je nu ergens geen zin in hebt! Zeg die afspraken gerust af, je lichaam geeft gewoon aan dat je nu rustig aan moet doen. Je hebt die rust nu hard nodig. Voel je daarom niet schuldig als je nu nergens zin in hebt. Ik zeg nu ook heel veel afspraken af, vriendlief gaat alleen naar verjaardagen en feestjes... So what, ik voel me er niet schuldig over. Ze gaan echt niet dood zonder mij. En als ik geen zin heb, heb ik geen zin.
Hoi Gwendo, Ik herken je gevoel helemaal! Maar maak je niet druk! En van het werk moet je je al helemaal niks aantrekken het gaat om jou en je kindje Maar leuk is het natuurlijk niet! Ik voel me al vanaf week 6 heel moe, misselijk , spugen en lusteloos. Maar dit schijnt normaal te zijn heb ik me laten vertellen! Geef toe aan je gevoel en luister naar je lichaam! Liefs Vlinder