Diyana heeft ons het afgelopen week even 1,5jaar terug in de tijd gezet. Ze gedraagt zich (mbt slapen) echt als een pasgeboren baby. Het enige wat ze 's nachts wil is bij mama op de buik liggen, en ze gaat dan echt buidelen, zoals ze in het zkh deed, het verschil is dat ze nu 85cm lang is en haar benen ergens bij mijn knieën hangen als ze op me ligt. Maar het komt erop neer dat ze 's avonds niet naar bed wil, maar met mij in haar schommelstoel wil zitten. Als ik na een uur wil opstaan wordt ze automatisch wakker en begint te kletsen. 's nachts wil ze ineens alleen maar bij ons in bed slapen. Is er een sprong met 20 maanden? Ik merk dat het niks lichaamlijks is, ze wil alleen maar tot in de treure knuffelen en tegen mij aan liggen. Heerlijk natuurlijk, ik wil het alleen begrijpen Herkent iemand dit? En gaat ze na deze fase eindelijk praten?
Oh heerlijk toch zo'n knuffelkont!! Ik heb er nu geen ervaring mee; Thije is een weekje ouder dan jouw dochter (ik krijg mijn banner niet aangepast) en zit momenteel in de fase dat hij niet wil knuffelen...Onder luid "nee, nee-geroep" duwt hij me weg....
Esmae is van 15-7 en dus in dezelfde leeftijd. Is ook ineens een soort van aapje geworden. We nemen het maar voor wat het is, al ben ik er niet altijd even blij mee, het kost extra tijd. Maar ach, het is wel lekkere knuffeltijd natuurlijk. De ene keer heeft ze het trouwens niet en de andere keer begint ze meteen te gillen zodra je maar denkt haar in bed te leggen. Het valt mij trouwens wel op dat ze ineens taal-technisch gezien grote sprongen maakt. Dus er is hoop
ik herken het. ik heb er altijd gewoon aan toegegeven. ik legde hem in mijn bed en ging erbij liggen zodat hij toch sliep. in het begin lukte het wel om hem over te leggen na en uur maar later werd hij steeds wakker en dan begon het hele circus weer van voor af aan. hij droomde ook heel veel als hij alleen in bed lag. het eindigde ermee dat hij meer bij mij lag om nog een bedje te slapen dan in zijn eigen bed en dan klampte hij zich ook echt vast. gaandeweg werd hij rustiger en toen kreeg ik een helder ogenblik. ik heb hem een groot bed gegeven en hij hoeft nu dus niet meer overgelegd te worden. hij werd nog een aantal dagen gillend wakker en nu slaapt hij meestal door. maar we zijn inmiddels weer een half jaar verder ook.(hij wordt bijna2)
Fijn dat er herkenning is. Ze doet het gelukkig (nog) niet elke nacht. Gisteravond heb ik heel lang met haar gezeten tijdens het bedritueel, lekker gekletst en geknuffeld, en toen mocht ik haar wel wegleggen. Een uur later werd ze gillend wakker en toen is papa even met haar gaan zitten (ik was aan het douchen), en daarna heeft ze de nacht doorgeslapen. We gaan het gewoon per nacht bekijken. Eerst hebben we over nagedacht om elke 5min naar haar toe te gaan en uitleggen dat ze moet gaan slapen, maar ik kan dat gewoon niet. Na 2x ellelange 5min heb ik haar toch opgepakt en in haar kamer getroost.
ik bedenk me ineens dat je in het topic over de kamers vertelde dat de meisje appart liggen nu. is het misschien sinds die tijd zo erg geworden?
Nee, ze liggen al 2-3 maanden apart, dat is het niet. Ze slaapt wel nog steeds in haar campingbed, wil na de verhuizing niet meer terug in de ledikant. Ik snap dat wel, want ze draait zoveel 's nachts dat we haar regelmatig helemaal dwars terugvinden, met haar benen in de lucht en haar hoofd in die net van het campingbedje.
Finn is even oud als jouw kids, en ik herken het wel. Finn wil iedere keer knuffelen, overdag en snachts...ook hier dus wat gebroken nachten, en soms zelfs lekker bij mij liggen...dan krijg ik om de 5 min een knuffel of kus.... Ook hier bekijken we het per nacht. De ene nacht slaapt hij prima, de volgende wil hij alleen maar bij mama zijn...
ach ja...mijn zoontje stalked me de hele dag! hij hoeft gelukkig niet in slaap gesust te worden maar zodra hij wakker is stopt hij niet met mama mama mama mama mama roepen. en elke keer geef ik antwoord maar er is gewoon niks aan de hand. de hele dag door mama mama mama..als ik even wegloop rent hij achter me aan, als ik ga plassen houdt hij de wacht. soms klemt hij zich vast aan mn been!!!!! zomaar ik kan hem niet groeten als ik even uit huis ga want dan schreeuwt hij de buurt bij elkaar. ik moet dus altijd uit huis glippen. heel zielig want ik weet dat hij me gaat lopen zoeken en als hij me niet vindt gaat ie keihard huilen. maja als ik rijlessen heb kan ik hem moeilijk meenemen moe wordt ik er soms van